Verordening naamgeving en nummering adressen Velsen 2019

Artikel 1. Definities

Voor de begrippen die dezelfde betekenis hebben als in de Wet BAG, wordt in het eerste lid voor de

definitie van die begrippen naar artikel 1 van die wet verwezen. Het gaat om de begrippen ‘adres’,

‘ligplaats’, ‘openbare ruimte’, ‘pand’, ‘standplaats’, ‘verblijfsobject’ en ‘woonplaats’. Voor de goede orde

wordt gewezen op het feit dat het begrip ‘openbare ruimte’ niet precies overeenkomt met de openbare

ruimte die wordt gebruikt in het spraakgebruik.

Het tweede lid definieert een aantal begrippen die niet in de wet voorkomen of daarvan afwijken. Het

gaat daar om de begrippen ‘afgebakend terrein’, ‘nummeraanduiding’ en ‘rechthebbende’. Hoewel het

begrip ‘nummeraanduiding’ in de wet voorkomt, heeft het begrip in deze verordening een ruimere

reikwijdte omdat het ook betrekking kan hebben op een afgebakend terrein (een terrein met een

kunstmatige of natuurlijke afbakening, waarop zich geen verblijfsobjecten bevinden en dat betreedbaar

en afsluitbaar is) en is hier bepaald dat de nummeraanduiding dient te bestaan uit een of meer

Arabische cijfers, al dan niet met toevoeging van een letter- of cijfercombinatie.

Artikel 2. Naamgeving woonplaatsen en openbare ruimte

Het eerste lid regelt de vaststelling en begrenzing van woonplaatsen door het college van burgemeester

en wethouders. Het totale grondgebied van de gemeente moet in een of meer woonplaatsen worden

opgedeeld. Dit betekent, dat de woonplaatsgrenzen de gemeentegrens niet overschrijden. Verder biedt

het eerste lid de mogelijkheid om woonplaatsen te verdelen in wijken en buurten. In het kader van de

Volkstelling 1971 is tussen gemeenten, de provinciale planologische diensten en het Centraal Bureau

voor de Statistiek (hierna: CBS) een gebiedsindeling overeengekomen, die wordt aangeduid met de

term CBS wijk- en buurtindeling. Deze indeling werd noodzakelijk geacht, omdat op provinciaal en

landelijk niveau behoefte bestond aan eenduidig inzicht in de onderverdeling van het gemeentelijk

grondgebied. Ter bevordering van een eenduidig gebruik van buurten en wijken binnen het openbaar

bestuur en het maatschappelijk verkeer, wordt in dit artikel daarom bepaald dat de bestaande richtlijnen

voor wijk- en buurtindeling (WBI) van het CBS gevolgd blijven worden.

Het tweede lid regelt het per woonplaats benoemen van openbare ruimte. In de Wet BAG zijn geen

bepalingen opgenomen over de grenzen van benoemde delen van de openbare ruimte. Daar is in de

verordening wel voor gekozen om te voorkomen dat delen van de openbare ruimte, onbedoeld, een dubbele naam krijgen of deels geen naam krijgen vanwege onduidelijkheid over de begrenzingen. Voor

de meeste gemeenten is het vastleggen van begrenzingen van benoemde delen van de openbare

ruimte al dagelijkse praktijk. Verder is in het tweede lid de naamgeving van gemeentelijke gebouwen en

bouwwerken meegenomen. Deze taak kan, naast de naamgeving van woonplaatsen en de openbare

ruimte, aan de gemeentelijke commissie voor de naamgeving worden opgedragen.

Met de wettelijke regeling inzake de naamgeving van de openbare ruimte komt een einde aan

discussies over de naamgeving van rijkswegen en provinciale wegen. De Wet BAG schrijft namelijk voor

dat alle verblijfsobjecten van een nummer moeten zijn voorzien en dat geldt dus ook voor bijvoorbeeld

benzinestations, restaurants of hotels die alleen via een rijks- of provinciale weg zijn te bereiken.

Nummers kunnen alleen worden uitgegeven als zij worden gerelateerd aan een door het college van

burgemeester en wethouders vastgestelde naam aan een deel van de openbare ruimte. Gemeenten

moeten derhalve ex artikel 6 van de Wet BAG voor rijks- en provinciale wegen een naambesluit nemen.

Gemeenten moeten hier verstandig met hun bevoegdheid omgaan. In dit soort gevallen kan worden

aangesloten bij de al jaren door veel gemeenten toegepaste werkwijze, waarbij de naamgeving louter

wordt gebaseerd op de nummer en het type weg. Bijvoorbeeld door de A3 in een bepaalde woonplaats

de naam "Rijksweg A3" toe te kennen. Daarmee blijft de A-nummering in tact en ook het type weg

(rijksweg) blijft onveranderd. E-aanduidingen moeten niet in de naamgeving van rijkswegen worden

betrokken. Zo kan ook bijvoorbeeld de provinciale weg N999 de naam "Provinciale weg N999" worden

toegekend. Ook hier blijft het type weg en de N-nummering volledig intact.

Anders ligt dat bij de naamgeving van rivieren en wateren van internationale betekenis. Er is besloten

over de naamgeving van dit soort openbare buitenruimten geen regels op te nemen in de verordening.

Er bestaat voor de gemeente immers geen enkele aanleiding of noodzaak tot het herbenoemen van

deze rivieren en wateren. Het behoeft bovendien geen nadere uitleg dat het tot onoverzichtelijke

situaties leidt als bijvoorbeeld een rivier per woonplaats een andere naam krijgt toebedeeld. Het

toekennen van nummeringen aan een object of plaats dient te worden gekoppeld aan de naam van de

openbare ruimte naast voornoemde rivieren en wateren. Als zich de bijzondere situatie al mocht

voordoen om een naam van een rivier of water van internationale betekenis te wijzigen, dan kan dat niet

eerder plaatsvinden dan na overleg met het bestuursorgaan die het aangaat.

Het derde lid bepaalt, dat onder de termen de vaststelling, verdeling en toekenning als bedoeld in het

eerste en tweede lid, tevens de wijziging of intrekking daarvan moet worden verstaan. Dit lid is

opgenomen, omdat hierover in het verleden problemen zijn gerezen.

Artikel 3. Nummering objecten

Het eerste en tweede lid regelen de vaststelling van lig- en standplaatsen en de toekenning van

nummers aan verblijfsobjecten, lig- en standplaatsen en afgebakende terreinen. Hier is niet voor de term

huisnummer gekozen, omdat bij afgebakende terreinen en lig- en standplaatsen niet kan worden

gesproken van een huis.

Een burger kan overigens een aanvraag voor een nummeraanduiding bij het college van burgemeester

en wethouders indienen. Deze aanvraag zal in de regel zijn aan te merken als een verzoek van een

belanghebbende om een besluit te nemen in de zin van artikel 1:3, derde lid, van de Awb. Op de

afwikkeling van de aanvraag zijn hoofdstuk 3 en titel 4.1 van de Awb van toepassing (zie ook de

algemene toelichting).

De strekking van het derde lid spreekt voor zich en behoeft geen verdere toelichting.

Het vierde lid regelt, dat het eerste tot en met het derde lid ook kunnen worden toegepast op andere

betreedbare en afsluitbare objecten - zoals bijvoorbeeld afgebakende terreinen - als het college van

burgemeester en wethouders dat nodig oordeelt.

Het vijfde lid bepaalt dat onder de termen vaststelling, toekenning en afbakening als bedoeld in het eerste tot en met vierde lid, tevens de wijziging of intrekking daarvan moet worden verstaan. Dit lid is opgenomen, omdat hierover in het verleden problemen zijn gerezen.

Artikel 4. Aanbrengen aanduiding

Het eerste, onderscheidenlijk tweede lid, regelen dat de door het college van burgemeester en

wethouders toegekende namen, onderscheidenlijk nummers, op toereikende wijze moeten worden

aangebracht. De in het eerste lid vervatte zinsnede ‘in voldoende aantallen ter plaatse’ verdient nadere

toelichting. Onder dit begrip wordt verstaan, dat een verkeersdeelnemer bij het oprijden van een kruising

van wegen, door in voldoende aantallen aangebrachte naamborden, zonder omkijken en in een oogopslag de naam van de dwarsstraat moet kunnen lezen. Dit betekent doorgaans dat op alle hoeken

van de kruising borden dienen te worden aangebracht.

Het tweede lid bepaalt dat een object of plaats of terrein een door het college van burgemeester en

wethouders toegekend nummer ook feitelijk moet dragen. Het college van burgemeester en wethouders

wordt tevens de mogelijkheid geboden toe te zien op de naleving van het aanbrengen van nummers.

Met het oog op de dienstverlening is het immers noodzakelijk dat de nummers, die door het college van

burgemeester en wethouders zijn toegekend, ook ter plaatse terug zijn te vinden. De kosten voor het

aanbrengen van naamborden komen voor rekening van de gemeente. Voor de aan de nummering van

objecten verbonden kosten wordt verwezen naar de algemene toelichting.

Het derde lid verbiedt een ieder die daartoe niet bevoegd is, namen of nummers toe te kennen aan

delen van de openbare ruimte door naam- of nummerborden zichtbaar ter plaatse aan te brengen. Het

komt steeds vaker voor dat burgers - om de meest uiteenlopende redenen - bijvoorbeeld een

straatnaambord in de tuin plaatsen of aan een onroerende zaak bevestigen. Ook het aanbrengen van

zelfgekozen nummers door eigenaren, gebruikers of beheerders aan objecten, plaatsen en terreinen is

de laatste decennia hand over hand toegenomen. Bovendien is bij de invoering van de Wet BAG ook

gebleken dat nummers vaak zijn verdwenen. Ook worden nummers soms zo abstract vormgegeven dat

zij niet meer aan het criteria van doeltreffendheid, zoals bedoeld in het tweede lid, voldoen. Deze criteria

kunnen worden uitgewerkt in de nadere regels, bedoeld in artikel 7. Omdat het zelf aanbrengen van

namen en nummers veelal verwarring geeft met de door de gemeente toegekende namen en nummers

aan de openbare ruimte, geeft het derde lid de gemeente de bevoegdheid om hiertegen op te treden.

Voor de goede orde wordt erop gewezen dat het iedereen vrij staat om een naam of nummer toe te

kennen aan zijn onroerende zaak, zolang dat geen verwarring geeft met de door de gemeente

toegekende namen en nummers aan de openbare ruimte.

Artikel 5. Gedoogplicht naamaanduiding

Vanuit een weloverwogen algemeen maatschappelijk belang dienen naamborden door of namens, dan

wel op verzoek van de gemeente ter plaatse goed zichtbaar en in voldoende mate te worden

aangebracht. Veelal is het noodzakelijk om naamborden te bevestigen aan gebouwgevels,

terreinafscheidingen of aan paaltjes die op privéterrein worden geplaatst. De betrokken rechthebbenden

zijn volgens het eerste lid verplicht dat toe te laten.

Het tweede lid geeft de gemeente de mogelijkheid om een bord met de oude, doorgehaalde naam ten

hoogste een jaar te handhaven naast een bord met de nieuwe naam. Op deze wijze wordt voorkomen

dat zij die niet van de herbenoeming op de hoogte zijn hun bestemming niet kunnen vinden.

Het derde lid is opgenomen om te voorkomen dat de leesbaarheid of zichtbaarheid van een

aangebracht naambord door bijvoorbeeld hoog opschietend groen, een zonnescherm of een

reclamebord wordt belemmerd. Vandaar dat is bepaald dat de rechthebbende ervoor dient te zorgen dat

de bedoelde borden vanaf de openbare weg leesbaar blijven.

Artikel 6. Aanbrenqplicht nummeraanduiding

Met betrekking tot dit artikel wordt gewezen op het feit dat het aanbrengen van nummerborden per

gemeente verschillend is geregeld. Sommige gemeenten brengen de nummers zelf aan. Het

aanbrengen van de nummers wordt echter ook uitbesteed of overgelaten aan de aannemer.

Bijvoorbeeld als onderdeel van de uitvoering van een bouwwerk. Ten slotte wordt het ook vaak aan de

rechthebbende opgedragen om de nummers, conform de gemeentelijke voorschriften, aan te brengen.

In het eerste lid is daarom gekozen voor een formulering waarbij de rechthebbende het nummer dient

aan te brengen, tenzij het college van burgemeester en wethouders anders besluit. Het laatste zal vaak

het geval zijn bij nieuwbouwprojecten, waarbij een uniform uitgevoerde nummering wenselijk wordt

geacht..

In het tweede lid is bepaald dat het door burgemeester en wethouders toegekende nummer binnen een

bepaalde termijn van vier weken moet zijn aangebracht.

Voor gevallen waarin het object nog niet gereed is gekomen, bepaalt het derde lid dat het nummer

uiterlijk vier weken na het gereedkomen daarvan moet zijn aangebracht. Deze terminologie sluit aan bij

artikel 7 van de Wet BAG zoals dat luidde tot 1 juli 2018, waarbij onder ‘gereedkomen’ bijvoorbeeld

moet worden verstaan de oplevering van een verblijfsobject of realisatie van een wijziging daarvan. In

het vijfde lid is bepaald dat deze termijnen door burgemeester en wethouders verlengd kunnen worden. Het vierde lid biedt de gemeente de mogelijkheid om een bord met het oude, doorgehaalde nummer

enige tijd te handhaven naast een bord met het nieuwe nummer. Op deze wijze wordt voorkomen dat zij

die niet van de hernummering op de hoogte zijn hun bestemming niet kunnen vinden. Het handhaven

van het oude, doorgehaalde nummer wordt soms bij omvangrijke of ingewikkelde vernummering

toegepast.

Artikel 7. Nadere regels

Het eerste lid biedt aan het college van burgemeester en wethouders de bevoegdheid om nadere regels

vast te stellen over de naamgeving en nummering. Deze kunnen bepalingen bevatten met betrekking tot

de bestuurlijke, taalkundige en inhoudelijke aspecten van de naamgeving, alsmede bepalingen over de

wijk- en buurtindeling, de toekenning van nummers, de wijze van nummeren, de uitvoering en plaatsing

van borden en voorschriften van administratief-organisatorische aard. Ook kunnen modellen worden

voorgeschreven voor verklaringen, besluiten en formulieren.

Het tweede lid bepaalt dat de nadere regels niet in strijd mogen zijn met het Convenant inzake

postcodes.

Artikel 8. Handhaving

Volgens het eerste lid heeft het opleggen van verplichtingen als vervat in de artikelen 4, tweede en

derde lid, 5 en 6, eerste tot en met vierde lid, alleen zin wanneer deze verplichtingen bij nalatigheid of

overtreding kunnen worden gesanctioneerd, als deze worden overtreden. Nu het gaat om lichte

overtredingen wordt daaraan een geldboete van de eerste categorie verbonden.

In het tweede lid wordt het college van burgemeester en wethouders als toezichthouder aangewezen,

die op de naleving van de bepalingen in de verordening moet toezien. Het college kan hiervoor

toezichthouders aanwijzen.

Artikel 9. Inwerkingtreding

Dit artikel regelt de inwerkingtreding van de verordening.

Artikel 10. Vervallen oude regels

Dit artikel regelt het vervallen van de oude bepalingen. De strekking van dit artikel spreekt voor zich.

Artikel 11. Overgangsbepaling

Het principe van het benoemen van de openbare ruimte en het nummeren van verblijfsobjecten,

ligplaatsen, standplaatsen en afgebakende terreinen dateert al uit de vorige eeuw. In de loop der jaren

zijn veel opvolgende voorschriften van kracht geweest. Het is niet zinvol bij de invoering van de

verordening te eisen dat alle nummers in de gemeente dienen te worden aangepast aan de nieuwe

uitvoeringsvoorschriften, zoals vervat in artikel 7. Nummers die onder het oude regime tot stand zijn

gekomen, blijven gehandhaafd. Het college van burgemeester en wethouders heeft wel de mogelijkheid

om aanpassing van de nummers te eisen.

Artikel 12. Citeertitel

Omdat de term huisnummer in principe geen juiste term is voor het nummeren van verblijfsobjecten,

afgebakende terreinen, standplaatsen en ligplaatsen en de term straatnaam geen juiste term is voor

plantsoenen, wegen e.d., is gekozen voor de nieuwe citeertitel Verordening naamgeving en nummering

adressen'.