Archeologieverordening Oss 2010

1. Het college kan besluiten een gebied aan te wijzen als archeologische beschermingszone ter bescherming van de in de bodem aanwezige of te verwachten archeologische waarden. Een besluit tot aanwijzing dient gebaseerd te zijn op een redengevende beschrijving en dient voorzien te zijn van advies van een gekwalificeerd archeoloog ingevolge de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie.

2. Bij het besluit tot aanwijzing van een gebied tot archeologische beschermingszone wordt aangegeven welk beschermingsniveau van toepassing is zoals nader aangeduid in onderstaande categorie. Per categorie zijn grenzen aangegeven die bepalen wanneer voor een project een vergunning is vereist, uitgedrukt in oppervlak van het project en diepte ten opzichte van het maaiveld;

• a.

  Archeologisch monument; vergunningsplicht voor een met bodemverstoring gepaard gaand project indien dieper dan 0,3 meter beneden maaiveld.

• b.

  Hoge archeologische verwachtingswaarde 1; vergunningsplicht voor een met bodemverstoring gepaard gaand project indien dieper dan 0,3 meter beneden maaiveld en met een groter oppervlak dan 50 m2.

• c.

  Hoge archeologische verwachtingswaarde 2; vergunningsplicht voor een met bodemverstoring gepaard gaand project indien dieper dan 0,3 meter beneden maaiveld en met een groter oppervlak dan 100 m2.

• d.

  Middelhoge archeologische verwachtingswaarde; vergunningsplicht voor een met bodemverstoring gepaard gaand project indien dieper dan 0,3 meter beneden maaiveld en met een groter oppervlak dan 1.000 m2.

3. Degenen die in de kadastrale legger als eigenaar bekend staan, worden in de gelegenheid gesteld te worden gehoord over het voornemen tot aanwijzing van het betreffende gebied als archeologische beschermingszone.

4. Met ingang van de datum waarop de eigenaar zoals bedoeld onder artikel 3 lid 3 de kennisgeving van het voornemen tot aanwijzing ontvangt als bedoeld in artikel 4, tot het moment dat de registratie als bedoeld in artikel 5 lid 1 plaatsheeft of vaststaat dat aanwijzing niet plaatsvindt, zijn de artikelen 8 tot en met 16 van overeenkomstige toepassing.

5. De aanwijzing als archeologische beschermingszone kan geen gebied betreffen dat is aangewezen als archeologisch beschermd monument (rijksmonument) ingevolge artikel 3 van de Monumentenwet.

6. Projecten met bodemverstorende activiteiten die op het moment van de bekendmaking tot aanwijzing zoals bedoeld in artikel 4 legaal in uitvoering waren of legaal konden worden uitgevoerd krachtens een voor dat tijdstip geldende dan wel aangevraagde vergunning, mogen worden voortgezet.

1. Het college registreert het tot archeologische beschermingszone aangewezen gebied en categorie op de archeologische beschermingszonelijst.

2. De registratie omvat in ieder geval:

– de plaatselijke aanduiding;

– de datum van aanwijzing;

– de kadastrale aanduiding;

– eventueel de tenaamstelling;

– een beschrijving van de archeologische beschermingszone.

1. Het college kan al dan niet op aanvraag van een belanghebbende de aanwijzing wijzigen.

2. Artikel 3 en 4 zijn van overeenkomstige toepassing op het wijzigingsbesluit.

3. Indien de wijziging naar het oordeel van het college van ondergeschikte betekenis is, blijft overeenkomstige toepassing als bedoeld in lid 2 achterwege.

4. De inhoud en datum van wijziging worden op de archeologische beschermingszonelijst aangetekend.

1. Het college kan al dan niet op aanvraag van een belanghebbende de aanwijzing intrekken.

2. Indien het college de aanwijzing intrekt, zijn artikel 3 lid 1, 3 lid 3, alsmede artikel 4 van overeenkomstige toepassing.

3. De aanwijzing wordt geacht ingetrokken te zijn indien;

• a.

  na datum van aanwijzing voor het betreffend gebied het bestemmingsplan wordt herzien en daarin wordt voorzien in een passende archeologische beschermingsregeling óf;

• b.

  het betreffend gebied waarop de aanwijzing van toepassing is, ingevolge artikel 3 van de Monumentenwet 1988 door de minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschap wordt aangewezen als archeologisch beschermd monument.

4. De intrekking wordt op de archeologische beschermingszonelijst geregistreerd.

1. Het is verboden zonder vergunning van het bevoegd gezag of in strijd met uitvoeringsregels en/of in de vergunning of anderszins gestelde voorschriften om in een als archeologische beschermingszone aangewezen terrein projecten uit te (laten) voeren die gepaard gaan met bodemverstorende activiteiten.

2. Het verbod in lid 1 is niet van toepassing indien;

• a.

  de archeologische beschermingszone nader is aangeduid als Archeologisch monument en de uit te voeren bodemverstorende activiteiten van het project niet dieper gaan dan 0,3 meter beneden maaiveld;

• b.

  de archeologische beschermingszone nader is aangeduid als Hoge archeologische verwachtingswaarde 1 en de uit te voeren bodemverstorende activiteiten van het project niet dieper gaan dan 0,3 meter beneden maaiveld óf het oppervlak van het project kleiner is dan 50 m2;

• c.

  de archeologische beschermingszone nader is aangeduid als Hoge archeologische verwachtingswaarde 2 en de uit te voeren bodemverstorende activiteiten van het project niet dieper gaan dan 0,3 meter beneden maaiveld óf het oppervlak van het project kleiner is dan 100 m2;

• d.

  de archeologische beschermingszone nader is aangeduid als Middelhoge archeologische verwachtingswaarde en de uit te voeren bodemverstorende activiteiten van het project niet dieper gaan dan 0,3 meter beneden maaiveld óf het oppervlak van het project kleiner is dan 1.000 m2.

3. Het verbod in lid 1 is evenmin van toepassing indien;

• a.

  het een normale agrarische grondbewerking betreft gelegen binnen een gebied zoals bedoeld onder lid 2, sub b, c of d én in het geldend bestemmingsplan een agrarische bestemming heeft, mits de bodem niet dieper dan 0,5 meter beneden maaiveld wordt verstoord;

• b.

  de bodemverstorende activiteit bestaat uit het aanbrengen van ondergrondse transport- energie- of telecommunicatieleidingen dan wel andere leidingen en daarmee verband houdende constructies, voor zover deze worden aangebracht binnen een bestaand leidingentracé binnen de daarvoor oorspronkelijk gegraven sleuf;

• c.

  het een bodemverstoring betreft die gedaan wordt in het kader van archeologisch onderzoek en archeologische opgraving zoals bedoeld in artikel 12 lid 1, mits deze wordt verricht door een gekwalificeerd archeoloog als bedoeld in de Kwaliteitsnorm voor de Nederlandse Archeologie;

• d.

  sprake is van een activiteit als bedoeld in artikel 2.12 lid 1 en / of lid 2 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht en hierin voorschriften zijn opgenomen omtrent archeologische monumentenzorg.

1. Een vergunning als bedoeld in artikel 8 lid 1 kan slechts worden verleend indien;

• a.

  de bodemverstorende activiteiten tot gevolg hebben dat de archeologische waarden van het betreffend terrein niet onevenredig worden of kunnen worden aangetast, dan wel de mogelijkheden voor het herstel van de waarden niet onevenredig worden of kunnen worden verkleind, en/of;

• b.

  uit door de aanvrager van de vergunning overgelegd archeologisch onderzoek conform de Kwaliteitsnorm voor de Nederlandse Archeologie naar het oordeel van het college blijkt dat de archeologische waarden van het betreffend terrein in voldoende mate zijn vastgesteld en zo nodig zijn zekergesteld, dan wel dat er geen archeologische waarden (meer) aanwezig zijn, dan wel dat de archeologische waarden door bodemverstorende activiteit niet of niet onevenredig worden geschaad.

2. Het college kan nadere eisen stellen aan het archeologisch onderzoek en het archeologisch onderzoeksrapport als bedoeld onder lid 1.

3. Aan de vergunning kunnen in ieder geval de volgende voorwaarden worden verbonden;

• a.

  de verplichting tot het treffen van technische maatregelen waardoor archeologische waarden in de bodem kunnen worden behouden;

• b.

  de verplichting tot het doen van opgravingen;

• c.

  de verplichting om de activiteit die tot bodemverstoring leidt, te laten begeleiden door een deskundige op het terrein van de archeologische monumentenzorg die voldoet aan door het college bij de vergunning te stellen kwalificaties.

1. Indien binnen het grondgebied van de gemeente Oss onderzoek wordt uitgevoerd in het kader van het (laten) doen van opgravingen in de zin van artikel 1 lid h van de Monumentenwet 1988, dient, onverminderd de overige bepalingen van deze wet:

• a.

  het college een programma van eisen vast te stellen als bedoeld in artikel 1 onder k, waarbij nadere regels worden gesteld ten aanzien van het onderzoek;

• b.

  de verstoorder, voorafgaande aan het onderzoek, een plan van aanpak als bedoeld in artikel 1 onder j ter goedkeuring aan het bevoegd gezag over te leggen.

2. In de nadere regels kan het college bepalingen opnemen met betrekking tot het toezicht op de feitelijke uitvoering van het plan van aanpak. Tijdens het onderzoek dienen aanwijzingen van het college in acht te worden genomen.

3. Bij het vaststellen van het programma van eisen en de goedkeuring van het plan van aanpak dient een gekwalificeerd archeoloog ingevolge de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie te worden betrokken.