Verordening wet inburgering gemeente Zwolle 2009

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

• 1.

  In deze verordening wordt verstaan onder:

• • a.

    het college: het college van burgemeester en wethouders;

  • b.

    de wet: de Wet inburgering;

• 2.

  De begripsomschrijvingen in de wet en de daarop berustende regelingen zijn van toepassing op de begrippen die in deze verordening worden gebruikt.

Artikel 3 Bepalen van de doelgroepen

De groepen inburgeringsplichtigen waaraan bij voorrang een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan worden aangeboden zijn (in willekeurige volgorde):

• a.

  Aanwezigheid algemene bijstandsuitkering of een uitkering op grond van de sociale zekerheidswetten of socialezekerheidsregelingen zoals aangewezen bij algemene maatregel van bestuur,

• b.

  Afwezigheid van inkomsten uit werk van meer dan 12 uren per week.

• c.

  Zorg over minderjarige kinderen.

• d.

  Gemotiveerdheid bijvoorbeeld blijkend uit eigen aanmelding.

Artikel 7 Opleggen van verplichtingen

Het college kan een inburgeringsplichtige bij beschikking één of meer van de volgende verplichtingen opleggen:

• a)

  Het deelnemen aan de aangeboden inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening

• b)

  Het deelnemen aan gesprekken

• c)

  Het deelnemen aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II op het tijdstip dat door het college is bepaald

• d)

  Het melden indien door ziekte dan wel door andere omstandigheden niet aan de verplichtingen in de beschikking kan worden voldaan

• e)

  Het meewerken aan onderzoek om belastbaarheid te bepalen.

Artikel 8 De inhoud van de beschikking

Het besluit tot vaststelling van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening bevat in ieder geval:

• a.

  een omschrijving van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, met inbegrip van de rechten en verplichtingen van de inburgeringsplichtige;

• b.

  ingeval van een oudkomer: de datum waarop de termijn van start gaat waarbinnen het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II moet worden behaald, bedoeld in artikel 26 van de wet van start gaat;

• c.

  de datum waarop het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II moet zijn behaald;

• d.

  de termijnen en wijze van betaling van de eigen bijdrage.

Artikel 9 De hoogte van de bestuurlijke boetes voor de verschillende overtredingen

• 1.

  De bestuurlijke boete bedraagt maximaal € 250 indien de inburgeringsplichtige geen gehoor geeft aan de oproep, bedoeld in artikel 25, eerste of tweede lid van de wet of geen of onvoldoende medewerking verleent aan het onderzoek, bedoeld in artikel 25, vierde lid, van de wet. Bij deze bestuurlijke boete gelden voor herhaling van overtreding binnen 12 maanden de volgende schema´s voor opbouw boete:

Verschijnen op oproep

Niet meewerken tijdens oproep

• 2.

  De bestuurlijke boete bedraagt maximaal € 500 indien de inburgeringsplichtige onvoldoende medewerking verleent aan de uitvoering van de voor hem vastgestelde inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de wet of aan de bij verordening vastgestelde verplichtingen in het kader van deze voorziening, bedoeld in artikel 23, derde lid, van de wet. Bij deze bestuurlijke boete geldt voor herhaling van overtreding binnen 12 maanden het volgende schema bij opbouw boete:

• 3.

  De bestuurlijke boete bedraagt maximaal € 500 indien de inburgeringsplichtige niet binnen de in artikel 7, eerste lid, van de wet bedoelde termijn of binnen de door het college op grond van artikel 31, tweede lid, onderdeel a, van de wet verlengde termijn het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II heeft behaald.

• 4.

  De bestuurlijke boete bedraagt maximaal € 1.000,- indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het college op grond van artikel 32 of 33 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II heeft behaald.

Bij de bestuurlijke boetes als bedoeld in lid 3 en 4 geldt voor herhaling van overtreding binnen 12 maanden het volgende schema bij opbouw boetes:

Artikel 10 Hardheidsclausule

Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

Artikel 11 Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari 2009

Artikel 12 Citeertitel

De verordening wordt aangehaald als: Verordening Wet inburgering gemeente Zwolle 2009.

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

Omschrijvingen van de begrippen die worden gebruikt in respectievelijk de Wet inburgering, het Besluit inburgering en de Regeling inburgering zijn ook van toepassing op deze verordening.

Artikel 2 De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen

De gemeente heeft als taak de inburgeringsplichtigen in haar gemeente goed te informeren over de rechten en plichten die voortvloeien uit de Wet inburgering. De wet laat gemeenten vrij om zelf te bepalen op welke wijze de informatievoorziening aan de inburgeringsplichtigen wordt georganiseerd. Wel bepaalt artikel 8 WI dat de gemeenteraad bij verordening regels vaststelt over de informatieverstrekking door de gemeente aan inburgeringsplichtigen, ter zake van hun rechten en plichten uit hoofde van deze wet, alsmede van het aanbod van en de toegang tot inburgeringsvoorzieningen.

Overeenkomstig de rolverdeling tussen raad en college, stelt de raad in dit artikel de kaders vast voor een adequate informatievoorziening aan de inburgeringsplichtigen. Het college is belast met de organisatie van de informatieverstrekking en legt daarover (periodiek) verantwoording af aan de raad.

Het tweede lid verplicht het college de raad periodiek te rapporteren over de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtigen.

Artikel 3 Aanwijzen van de doelgroepen

In dit artikel is gebruik gemaakt van de bevoegdheid in artikel 19a, eerste lid, WI om bij verordening te bepalen dat het college een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan vaststellen. Op grond van artikel 19a, tweede lid, onderdeel b juncto artikel 19, vierde lid, onderdeel a, WI moet de gemeenteraad bij verordening regels stellen die worden gehanteerd bij het vaststellen van een inburgeringsvoorziening. Dit artikel vormt de uitwerking van deze verplichting. In dit artikel wordt de gemeente opgedragen om vast te stellen ten aanzien van welke groepen inburgeringsplichtigen bij voorrang een inburgeringsvoorziening kan worden vastgesteld.

Dit artikel regelt dat voor de groepen die de raad heeft aangewezen, het college bij voorrang een inburgeringsvoorziening vast stelt. Dit betekent dat het college de ruimte heeft om in bepaalde gevallen ook een inburgeringsvoorziening vast te stellen voor inburgeringsplichtigen die niet behoren tot de groepen die hij heeft aangewezen. Om te voorkomen dat inburgeringsplichtigen die behoren tot de groepen die de raad heeft aangewezen aan deze aanwijzing een recht gaan ontlenen op het krijgen van een voorziening, bepaalt dit artikel dat het college voor de groepen die hij aanwijst een inburgeringsvoorziening kan vaststellen.

De Gemeente Zwolle wijst de volgende vier groepen aan:

• -

  uitkeringsgerechtigden;

• -

  parttimers die 12 uur of minder werken;

• -

  verzorgenden van minderjarige kinderen;

• -

  goed gemotiveerde inburgeraars wat kan blijken uit eigen aanmelding;

Artikel 4 De samenstelling van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening

In de verordening dienen regels te worden gesteld met betrekking tot de vaststelling door het college van een passende inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, met inbegrip van de totstandkoming en samenstelling van die voorziening (artikel 19, vierde lid, onderdeel b, WI). In dit artikel worden de kaders vastgesteld waarbinnen het college de opdracht heeft voor iedere inburgeringsplichtige die daarvoor in aanmerking komt, een op de persoon toegesneden inburgeringsvoorziening samen te stellen.

In het eerste lid wordt aangegeven op welke wijze het college een passende inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening moet vaststellen. Bij het bepalen van de passendheid van een voorziening kunnen de volgende factoren een rol spelen:

• -

  De kennis van de inburgeringsplichtige van de Nederlandse taal en de Nederlandse samenleving en zijn of haar leercapaciteit.

• -

  De maatschappelijke rol die de inburgeringsplichtige vervult of gaat vervullen in de Nederlandse samenleving. Daarbij kan worden gedacht aan het verrichten van betaalde arbeid of het opvoeden van kinderen.

• -

  De persoonlijke situatie van de inburgeringsplichtige. Daarbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan eventuele zorgtaken die de inburgeringsplichtige moet vervullen.

De samenstelling van de inburgeringsvoorziening voor geestelijke bedienaren wordt geregeld bij ministeriële regeling. Gemeenten hebben dus niet de mogelijkheid om de inburgeringsvoorziening die zij aan geestelijke bedienaren aanbieden naar eigen inzicht vorm te geven.

De Wet inburgering bepaalt dat de inburgeringsvoorziening gecombineerd moet worden met een voorziening gericht op arbeidsinschakeling (reïntegratievoorziening) als een inburgeringsvoorziening wordt vastgesteld voor een inburgeringsplichtige die bijstandsgerechtigd is of een uitkering ontvangt op grond van een andere socialezekerheidswet of socialezekerheidsregeling én die verplicht is om arbeid te verkrijgen of te aanvaarden (artikel 20, eerste lid, WI). Het college is verantwoordelijk voor het vaststellen van de gecombineerde inburgeringsvoorziening (artikel 20, tweede lid, WI). Uitgangspunt is wel, zo blijkt uit artikel 19, derde lid, van de wet, dat een inburgeringsvoorziening ten behoeve van een uitkeringsgerechtigde inburgeringsplichtige niet wordt vastgesteld, indien dat diens arbeidsinschakeling belemmert.

Het tweede lid van artikel 4 van de verordening draagt het college op om er voor te zorgen dat de inburgeringsvoorziening wordt afgestemd op de reïntegratievoorziening. Aangezien deze voorzieningen in het kader van de uitkeringsverstrekking op grond van socialezekerheidswetten of –regelingen ook door andere partijen dan het college (kunnen) worden verstrekt, zal het college afspraken moeten maken met de verantwoordelijke uitvoerders van de socialezekerheidswet of –regeling: het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV), eigenrisicodragers of overheidswerkgevers (artikel 21 WI).

Het vierde lid regelt de bijkomende faciliteiten die het college als onderdeel van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan opnemen. In de wet is geregeld waaruit een inburgeringsvoorziening in ieder geval moet bestaan: een cursus die toeleidt naar het inburgeringsexamen of het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II en het eenmaal kosteloos afleggen van het desbetreffende examen (artikel 19, tweede lid, WI).

Een van de onderdelen van een voorziening kan maatschappelijke begeleiding zijn. Maatschappelijke begeleiding is ondersteuning van de inburgeraar bij het realiseren van praktische voorzieningen, de introductie in de directe woonomgeving, participatie in maatschappelijke verbanden, functioneren in de samenleving en het inburgering traject. Voor asielgerechtigde inburgeringsplichtigen (oud- én nieuwkomers) is maatschappelijke begeleiding een verplicht onderdeel uit van de inburgeringsvoorziening of de taalkennisvoorziening op grond van artikel 19, vijfde lid, WI.

Trajectbegeleiding kan een ander onderdeel van de voorziening zijn. Trajectbegeleiding is het ondersteunen van de inburgeraar bij het doorlopen van het plan van aanpak voor de inburgeringsvoorziening of taalvoorziening. Trajectbegeleiding zal vooral van belang zijn bij inburgeringsplichtigen die geen inburgeringsvoorziening in combinatie met een voorziening gericht op arbeidsinschakeling krijgen. Bij re-integratievoorzieningen vormen dergelijke faciliteiten reeds een vast onderdeel.

Ook kan worden gedacht aan een stage.

Ten overvloede wordt gewezen op het feit dat het inburgeringsexamen ook een praktijkgericht deel omvat, waarin de praktische (taal)vaardigheden worden getoetst. Het is vanzelfsprekend dat bij de samenstelling van de inburgeringsvoorziening ook rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van deze vaardigheden. Daarbij zal de inzet van duale trajecten een belangrijke rol vervullen.

Artikel 5 Persoonsgebonden inburgeringsbudget

Het is mogelijk om inburgeringsplichtigen een persoonsgebonden inburgeringsbudget (PIB) te geven. Het persoonlijk inburgeringsbudget is een geschikt instrument om invulling te geven aan meer maatwerk en meer eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige Een inburgeringsplichtige kan daartoe een verzoek indienen bij het college. Het verzoek moet worden vergezeld van een inburgeringsprogramma dat hij heeft opgesteld. De gemeente beoordeelt of een inburgeringsplichtige in aanmerking komt voor een persoonlijk inburgeringsbudget. Hierbij wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met de voorkeur van de inburgeringsplichtuge.

In het tweede lid zijn de voorwaarden opgesomd die van toepassing zijn bij het persoonsgebonden inburgeringsbudget.

Artikel 6 De inning van de eigen bijdrage

In de verordening moeten regels worden gesteld die betrekking hebben op de inning van de eigen bijdrage van de inburgeringsplichtige door het college en de mogelijkheid van betaling in termijnen (artikel 23, derde lid, WI). De hoogte van de eigen bijdrage is vastgelegd in de wet en bedraagt € 270. Dit bedrag kan bij algemene maatregel van bestuur worden gewijzigd (artikel 23, tweede lid, WI). In dit artikel van de verordening wordt geregeld dat de inburgeringsplichtige het recht heeft de eigen bijdrage in een aantal termijnen te betalen.

Artikel 24, eerste lid, WI maakt het bij inburgeringsplichtigen die algemene bijstand ontvangen mogelijk dat het college de eigen bijdrage verrekent met deze uitkering. Het college moet dat vastleggen in de beschikking tot vaststelling van de voorziening.

Als de inburgeringsplichtige een uitkering van het UWV ontvangt, kan het college het UWV verzoeken de eigen bijdrage te verrekenen met of in te houden op de uitkering van het UWV (artikel 24, tweede lid, WI). In dit geval int het UWV de eigen bijdrage ten behoeve van de gemeente. Deze wijze van verrekening geschiedt door het UWV en niet door de gemeente, en wordt dus niet in deze verordening geregeld.

Artikel 7 Opleggen van verplichtingen

Dit artikel vormt de uitwerking van artikel 23, derde lid, WI dat bepaalt dat de gemeenteraad bij verordening regels stelt over de rechten en plichten van de inburgeringsplichtige voor wie een voorziening is vastgesteld. Dit artikel geeft de bevoegdheid aan het college om de verplichtingen die in het artikel worden genoemd aan inburgeringsplichtigen in het kader van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening op te leggen. Het college legt in de beschikking tot de vaststelling van de voorziening deze verplichtingen vast.

Artikel 8 De inhoud van de beschikking

Het besluit tot het vaststellen van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening is een beschikking. Dit betekent dat de inburgeringsplichtige de mogelijkheid heeft tegen dit besluit in bezwaar en beroep te gaan. In dit artikel wordt geregeld welke onderwerpen in ieder geval in de beschikking moeten worden neergelegd.

In de beschikking zullen de vastgestelde inburgeringsvoorziening en de daaraan verbonden rechten en plichten van de inburgeringsplichtige nauwkeurig moeten worden vermeld (onderdeel a). De inburgeringsplichtige is verplicht zijn medewerking te verlenen aan de uitvoering van de inburgeringsvoorziening of de taalkennisvoorziening (artikel 23, eerste lid, WI). Handhaving hiervan is alleen mogelijk als de verplichtingen van de inburgeringsplichtige duidelijk zijn omschreven en aan de betrokkene (onder andere door middel van de beschikking) bekend zijn gemaakt.

Onderdeel b heeft betrekking op beschikkingen voor oudkomers. Indien het college een inburgeringsvoorziening of een taalkennisvoorziening vaststelt voor een oudkomer, dan moet het college in de betreffende beschikking ook de dag opnemen waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat (artikel 22, tweede lid, juncto artikel 26 WI). Binnen vijf jaar ná deze datum moet de betreffende oudkomer het inburgeringexamen hebben behaald. Het college kan zelf bepalen wanneer de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat. Het ligt voor de hand om deze termijn direct te laten ingaan.

De termijn waarbinnen een inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moet hebben behaald, ligt vast in de wet (artikel 7, eerste lid, WI). In de beschikking hoeft (en kan) van deze termijn alleen melding worden gemaakt (onderdeel c).

Onderdeel d bepaalt dat in beschikking moet worden vastgelegd in hoeveel termijnen de eigen bijdrage kan worden betaald en op welke wijze de betaling plaatsvindt (al dan niet op basis van verrekening met de bijstandsuitkering). Dit is geregeld in artikel 5 van de verordening.

Artikel 9 De hoogte van de bestuurlijke boetes voor de verschillende overtredingen

Artikel 35 WI draagt de gemeenteraad op bij verordening de hoogte van de bestuurlijke boete vast te stellen die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd. In artikel 34 WI zijn voor de verschillende overtredingen de maximumbedragen van de bestuurlijke boete vastgelegd. De gemeente Zwolle heeft deze boetebedragen in haar verordening overgenomen. In de vier leden is naast het maximumbedrag ook de recidive geregeld. Om te kunnen spreken van een herhaling van een overtreding, moeten de overtredingen zich binnen een termijn van 12 maanden voordoen. De verhoogde boetebedragen ingeval van herhaling van de overtreding mogen uiteraard niet hoger zijn dan de maximumbedragen die in artikel 34 WI worden genoemd.

De boetebedragen die in de verordening worden opgenomen zijn maximumbedragen en géén gefixeerde bedragen. Het college zal bij elke overtreding de bestuurlijke boete moeten afstemmen op de ernst van de overtreding en de mate waarin deze aan de overtreder kan worden verweten. Bovendien moet het college daarbij ook zonodig rekening houden met de omstandigheden waaronder de overtreding is gepleegd (artikel 38, tweede lid, WI). Deze bepaling brengt met zich mee dat het college bij elke op te leggen bestuurlijke boete zal moeten nagaan welke boete passend is, gelet op de individuele omstandigheden van de betrokken inburgeringsplichtige.

Bij de uitvoering van een gecombineerde reïntegratie- en inburgeringsvoorziening kan het voorkomen dat dezelfde gedraging aanleiding is voor het opleggen van een bestuurlijke boete én voor het verlagen van de bijstand (art 18, tweede lid, Wwb) of het opleggen van een boete of maatregel op grond van een andere scocialezekerheidswet of – regeling. Denk bijvoorbeeld aan het niet voldoen aan een oproep om te verschijnen en gegevens te verstrekken. Artikel 37 WI bevat een regeling voor deze samenloop. In dit artikel wordt bepaald dat het college in dat geval géén bestuurlijke boete kan opleggen.

In het eerste lid zijn de boetes vastgelegd voor het niet gehoor geven aan een oproep of niet meewerken aan het onderzoek naar de inburgerplicht of de samenstelling van de voorziening. De oproep heeft niet het karakter van een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. Het rechtsgevolg van de oproep is niet de verplichting om medewerking te verlenen. Die vloeit rechtstreeks voort uit de wet.

In de schema´s is de recidive geregeld.

In het eerste schema is de hoogte van de bestuurlijke boete voor het herhaaldelijk niet verschijnen op de intake geregeld. In het tweede schema is de hoogte van de bestuurlijke boete voor het herhaaldelijk verzetten van een afspraak of intake geregeld. In het derde schema is de hoogte van de bestuurlijke boete voor het herhaaldelijk niet meewerken aan het onderzoek geregeld.

In het tweede lid is de maximale boete voor het niet meewerken aan het realiseren van de inburgering vastgelegd. De inburgeringsplichtigen moet voldoende meewerken aan de uitvoering van de voorziening.

In het bijgaande schema is de hoogte van de bestuurlijke boete voor het herhaaldelijk niet meewerken geregeld.

Als de inburgeringsplichtige niet binnen de voor hem geldende termijn het inburgeringsexamen heeft behaald, dan legt het college hem een bestuurlijke boete op. De maximumboete die kan worden opgelegd, is neergelegd in artikel 9, derde lid, van de verordening. Op grond van artikel 32 WI moet het college in de boetebeschikking een nieuwe termijn vaststellen waarbinnen de inburgeringsplichtige alsnog het inburgeringsexamen moet behalen. Als de inburgeringsplichtige ook binnen deze nieuwe termijn het inburgeringsexamen niet heeft behaald, maakt het vierde lid het mogelijk dat het college een hogere boete vaststelt.

In het vierde lid van artikel 9 is de mogelijkheid voor gemeenten om de bestuurlijke boete te verhogen van maximaal € 500 naar maximaal € 1000 benut (Artikel 34, onderdeel d, WI ). Het betreft het geval dat de inburgeringsplichtige bij herhaling niet voldoet aan de verplichting binnen de gestelde termijn het inburgeringsexamen te behalen. In dit geval zal in de boetebeschikking een nieuwe termijn moeten worden opgenomen waarbinnen de inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moet behalen.

Als de inburgeringsplichtige ook binnen deze (derde) termijn het inburgeringsexamen niet heeft behaald, kan het college wederom een hogere bestuurlijke boete kan opleggen. De maximumboete wordt in beginsel opgelegd bij de vierde keer en alle hierop volgende overschrijdingen van termijnen door de inburgeringsplichtige.

Artikel 10 hardheidsclausule

Artikel 10 bepaalt dat het college in bijzondere gevallen ten gunste van de aanvrager kan afwijken van de bepalingen van deze verordening. Dus niet van de wettelijke bepalingen. Dit afwijken kan alleen ten gunste van de inburgeringsplichtige.

Deze gevallen moeten bijzondere gevallen zijn. Het gebruiken van de hardheidsclausule moet een uitzondering zijn. Het college moet in verband met precedentwerking dan ook duidelijk aangeven waarom in een bepaalde situatie van de verordening wordt afgeweken. Regelmatig gebruik van de hardheidsclausule zal moeten leiden tot aanpassing van de verordening.

Artikel 11 Inwerkingtreding

De verordening treedt in werking met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2009. Dit is de datum van inwerkingtreding van de gewijzigde Wet Inburgering.

De terugwerkende kracht betekent niet dat het mogelijk is om een vaststelling te doen van een inburgeringsvoorziening of taalvoorziening met terugwerkende kracht. Dat kan vanwege het belastende karakter eerst vanaf de datum genoemd in artikel 142 van de gemeentewet: 8e dag na bekendmaking.

Artikel 12 Citeertitel

Dit artikel spreekt voor zich.