Verordening Wet Investeren in Jongeren

1. Op basis van een onderzoek, wordt, in samenspraak met de jongeren een persoonlijk plan opgesteld. Dit persoonlijke plan moet leiden tot een werkleeraanbod dat de jongeren ondersteunt bij het behalen van een startkwalificatie, of het vinden van reguliere arbeid.

2. Jongeren voor wie het volgen van een opleiding of reguliere arbeid (nog) niet mogelijk is, zal het doel van het werkleeraanbod eerst sociale activering zijn.

3. Voor alleenstaande ouders die geen scholing volgen in het kader van de Wet Verbetering Arbeidsmarktpositie Alleenstaande Ouders (WVAA) zal het werkleeraanbod worden afgestemd op hun omstandigheden.

1. De intensiteit van het aanbod zal 32 uur per week bedragen, tenzij 36 uur noodzakelijk is om een inkomen te genereren op het niveau van de inkomensvoorziening.

2. Voor jongeren met beperkingen zal de intensiteit van het aanbod afgestemd worden op hun mogelijkheden. Het werkleeraanbod heeft een intensiteit van minimaal 8 uur per week.

3. Voor alleenstaande ouders die geen scholing volgen, maar aan een werkleeraanbod deelnemen, zal de intensiteit minimaal 8 uur per week zijn.

4. De duur van het werkleeraanbod zal afhankelijk zijn van de bekwaamheden en omstandigheden van de jongeren.

1. Het college kan werkgevers die een jongere in dienst nemen, een subsidie verlenen voor de loonkosten. De desbetreffende artikelen in de Reïntegratieverordening Wet Werk en Bijstand 2009 zijn hierbij van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat het college in nadere regels aanvullende of afwijkende voorwaarden kan stellen met betrekking tot loonkostensubsidies voor jongeren.

2. Het college stelt nadere regels vast over de voorwaarden die aan het recht op een subsidie in de zin van deze verordening worden verbonden.

1. De inkomensvoorziening wordt vastgesteld in overeenstemming met het bepaalde in artikel 7, eerste lid, van de verordening ten aanzien van:

• a.

  een hulpbehoevende;

• b.

  degene die, behoudens met de tot het gezin behorende personen, samen met één of meer op zijn verzorging aangewezen hulpbehoevenden, hoofdverblijf heeft in dezelfde woning;

2. De inkomensvoorziening wordt eveneens vastgesteld in overeenstemming met het bepaalde in artikel 7, eerste lid, van de verordening ten aanzien van degene die tezamen met de tot zijn gezin behorende personen na bemiddeling van de gemeente tijdelijk is gehuisvest in een daarvoor bestemde voorziening voor noodopvang dan wel maatschappelijke opvang.

3.

• a.

  De inkomensvoorziening wordt vastgesteld in overeenstemming met het bepaalde in artikel 26 naar de norm alleenstaande als er sprake is van een gezin waarvan een van de partners niet rechthebbend is voor de wet en als er geen ten laste komende kind(eren) inwonen.

• b.

  De inkomensvoorziening wordt vastgesteld in overeenstemming met het bepaalde in artikel 27 naar de norm alleenstaande ouder als er sprake is van een gezin waarvan een van de partners niet rechthebbend is voor de wet en er sprake is van inwonende ten laste komende kind(eren).

1. De norm van een alleenstaande van 21 of 22 jaar wordt, in afwijking van artikel 3 lid 1, verhoogd met een toeslag van 15% van de norm als bedoeld in artikel 21 aanhef en onder c van de wet als deze alleenstaande een woning bewoont waarin geen ander hoofdverblijf heeft, tenzij het betreft een of meer anderen die de leeftijd van 18 jaar nog niet hebben bereikt.

2. Indien er sprake is van schoolverlating als bedoeld in artikel 33 van de wet en het betreft een alleenstaande dan wordt de eerste 6 maanden na het tijdstip van beëindiging een basisnorm toegekend van 50% zonder toeslag.

1. Indien de jongere naar het oordeel van het college de op hem rustende verplichtingen, bedoeld in hoofdstuk 5 van de wet, dan wel de uit artikel 28, tweede lid, of 29, eerste lid, van de Wet uitvoeringsorganisatie werk en inkomen voortvloeiende verplichtingen, niet of onvoldoende nakomt, dan wel zich jegens het college zeer ernstig misdraagt, verlaagt het college, bij wijze van maatregel, de inkomensvoorziening, overeenkomstig de navolgende.

2. Bij het opleggen van een maatregel worden de ernst van het feit, de mate van verwijtbaarheid en de omstandigheden van de belanghebbende en zijn gezin in ogenschouw genomen.

3. Het college kan in afwijking van het gestelde in deze verordening de hoogte of de duur van de maatregel hoger of lager vaststellen.

1. Van het opleggen van een maatregel wordt afgezien, als elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt.

2. Het college kan van het opleggen van een maatregel afzien, als sprake is van dringende redenen.

1. Het niet nakomen van een verplichting op grond van artikel 44 van de wet, als gevolg waarvan ten onrechte of tot een te hoog bedrag aan inkomensvoorziening is verstrekt, leidt tot een maatregel.

2. De hoogte van de maatregel is gerelateerd aan de hoogte van het benadelingsbedrag.

• a.

  bij een benadeling tot € 4000,00 wordt een maatregel opgelegd van 30%;

• b.

  bij de benadeling boven € 4000,00 wordt een maatregel opgelegd van 100% gedurende één maand;

• c.

  bij de berekening van het bedrag in de onderdelen a. en b. wordt uitgegaan van het gebruteerde bedrag;

• d.

  bij een gedraging zoals bedoeld in lid 2 aanhef en onderdeel a wordt de duur of de hoogte van een maatregel een eerste  recidive 100%  gedurende een maand en bij een tweede recidive 100% gedurende twee maanden;

• e.

  bij een gedraging zoals bedoeld in lid 2 aanhef en onderdeel b wordt de duur of de hoogte van een maatregel bij een eerste  recidive 100% gedurende twee maanden en bij een tweede recidive 100% gedurende drie maanden.

3. Een maatregel wordt niet opgelegd zolang het openbaar ministerie een aangifte ter zake van een strafbaar feit onderzoekt, verband houdend met het niet nakomen van de verplichting op grond van artikel 44 van de wet.

4 Een maatregel blijft definitief achterwege als ter zake van de aangifte tegen de belanghebbende een strafvervolging is ingesteld en het onderzoek ter terechtzitting een aanvang heeft genomen, dan wel het recht tot strafvervolging is vervallen ingevolge artikel 74 van het Wetboek van Strafrecht.

1. Wanneer de belanghebbende zich jegens onder verantwoordelijkheid van het college werkzame personen zeer ernstig misdraagt en zijn verplichtingen niet nakomt wordt een maatregel van  maximaal 100% opgelegd.

2. Van zeer ernstige misdragingen zoals bedoeld in lid 1 wordt in ieder geval verstaan:

• a.

  verbaal geweld;

• b.

  discriminatie;

• c.

  intimidatie;

• d.

  lichamelijk geweld of bedreiging met lichamelijk geweld;

• e.

  gijzelneming;

• f.

  huis- of lokaalvredebreuk met geweld.

• g.

  geweld, dreiging met geweld of enige andere feitelijkheid.

1. De cliëntenparticipatie zal de vorm krijgen van panels die minimaal eenmaal per jaar bevraagd worden over hun ervaring met het werkleeraanbod.

2. Het college stelt nadere regels op over de wijze waarop de deelnemers aan deze panels worden geworven, de wijze waarop zij van relevante informatie worden voorzien en de wijze waarop zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden.

1. De verordening Fraudebeleid Den Haag is overeenkomstig van toepassing op rechthebbenden onder de wet.

1. Deze verordening kan worden aangehaald als ‘Verordening Wet Investeren in Jongeren’

2. Deze verordening wordt op de volgens de Gemeentewet gebruikelijke wijze bekend gemaakt en werkt terug tot en met 1 november 2009.