Beleidsregels knalapparaten en hagelkanonnen

Toelichting op de beleidsregels 1

Inleiding In de gemeente Buren is de fruitteelt een belangrijk onderdeel van de lokale agrarische sector. De fruitteelt is kwetsbaar en daarom beschermen fruittelers hun oogst. Fruitboomgaarden zijn aantrekkelijke plekken voor wild om te foerageren. Hiervan ondervindt de fruitteelt schade, doordat de oogst deels wordt opgegeten. Deze schade, fauna- of wildschade genoemd, heeft ertoe geleid dat de fruitteelt verschillende preventiemiddelen inzet om wild op afstand te houden en zo de oogst te beschermen. Een van de in de fruitteelt gebruikte preventiemiddelen is het knalapparaat. Knalapparaten produceren een harde knal om vogels te verjagen. De knal van een knalapparaat is ver in de omtrek waar te nemen. Een tweede fenomeen waar de fruitteelt mee te maken heeft, is het weer. Met name hagel kan de oogst grote schade toebrengen. Deze hagelschade heeft ertoe geleid dat de fruitteelt verschillende preventiemiddelen inzet om de hagel te weren om zo de oogst te beschermen. Deze preventie is in Nederland van belang nu fruit op laagstammige bomen wordt geteeld en de veeleisendheid van de consument ervoor gezorgd heeft dat fruit met beperkte schade slecht verkoopbaar is geworden. (1) Een van de in de fruitteelt gebruikte preventiemiddelen is het hagelkanon. Hagelkanonnen produceren harde knallen die moeten voorkomen dat hagel vormt en kan neerdalen op de oogst. Hagelkanonnen produceren iedere 7 seconden een knal. (2) Dit is gedurende korte tijd (ca. een half uur) en alleen voorafgaand aan (hagel)buien. Deze knallen zijn tot ver in de omtrek waar te nemen. De hagelkanonnen zijn nog niet in de gemeente Buren geïntroduceerd, maar in omliggende gemeenten lopen inmiddels aanvragen. (3) Verwacht kan worden dat bij plaatsing van hagelkanonnen in de gemeente Buren klachten over het gebruik ervan zullen binnenkomen. In deze toelichting wordt een analyse van het huidige beleid, het gebruik en de gevolgen van beide soorten preventiemiddelen gemaakt. Op grond van de keuzemogelijkheden die hieruit voortvloeien, wordt de beleidsregel “knalapparaten en hagelkanonnen” voorgesteld. De twee soorten apparaten – knalapparaten en hagelkanonnen – worden afzonderlijk behandeld.

Huidig beleid De regeling Knalapparatenbeleid 2002 is inmiddels acht jaar in gebruik. Aan de regeling is aan de vooravond van het groeiseizoen (mei t/m oktober) steeds weer aandacht gegeven. Dit om het bewustzijn omtrent de regeling te vergroten.

Voor zover de gemeente inzicht heeft in het gebruik van de knalapparaten heeft de regeling tot gevolg dat telers en omwonenden rekening met elkaar houden. Telers zijn zich bewust van hun mogelijkheden; omwonenden zijn zich bewust van hun rechten. De regeling heeft vanzelfsprekend geen ideaalsituatie geschapen. Dit was ook niet het doel van de regeling, die expliciet de economische belangen van de telers afwoog tegen de wens om rust van omwonenden. Er komen dan ook ieder jaar klachten binnen omtrent geluidhinder van knalapparaten.

Daarbij wordt opgemerkt dat burgers vaak goed geïnformeerd zijn omtrent geluidproblematiek. Er wordt daarbij gewezen op regelingen in andere gemeenten, en de gehanteerde normen in de regeling Knalapparatenbeleid 2002 worden ter discussie gesteld. Hierbij wordt de historisch gegroeide situatie dat er veel fruitteelt in de gemeente Buren plaatsvindt, niet als steekhoudend argument gezien. Het lijkt er op dat de ‘mondige burger’ van nu geen genoegen neemt met geschiedenis als verklaring. Nederland wordt eerder als één gebied gezien waar uniforme regels dienen te gelden.

Dit is in zekere zin ook hier het geval. De vanzelfsprekendheid waarmee het agrarische gebruik van het omringende landelijke gebied vroeger gepaard ging, is verdwenen. Daarbij speelt dat het agrarische gebied nu ook belangrijk is als woon- en recreatiegebied. Dit maakt dat nieuwe inwoners van de gemeente de voor hen ‘nieuwe’ situatie met knalapparaten in de gemeente Buren als hinderlijk ervaren. De algemene trend dat ‘rust’ als waarde gestegen is tezamen met de duidelijke scheiding tussen werk en woning, maakt dat omwonenden de gemeente er op aanspreken wanneer deze rust verstoord wordt.

Tegenover de blijvende klachten staat het blijvend gebruik van knalapparaten in de fruitteelt. Waar mensen zich nu bewust zijn van de waarde van rust, zijn vogels zich altijd al bewust geweest van de waarde van fruit. Het beschermen van de oogst met knalapparaten is de afgelopen jaren, met medeneming van de in de regeling Knalapparatenbeleid 2002 opgenomen voorwaarden, dan ook gebleven. De belangenafweging tussen de beide groepen is ook nu weer noodzakelijk.

Nieuw beleid Het Knalapparatenbeleid dat uit 2002 dateert, is aan herziening toe. De regeling is gebaseerd op de oude APV, en verwijst daardoor niet naar het juiste artikel in de APV 2010. Dit moet in ieder geval veranderd worden. In het knalapparatenbeleid uit 2002 wordt alleen het gebruik van knalapparaten gereguleerd. Vanwege de recente interesse in hagelkanonnen, kan in de nieuwe beleidsregel ook hiervoor een passende regeling getroffen worden.

De regels die voor knalapparaten en hagelkanonnen worden opgesteld, zullen in één beleidsregel vervat worden. Vragen die hierbij beantwoord moeten worden, zijn:

• 1.

  Zijn knalapparaten/hagelkanonnen effectief? Zo ja, onder welke voorwaarden?

• 2.

  Is er behoefte aan het gebruik van knalapparaten/hagelkanonnen?

• 3.

  Zijn er alternatieven voor het gebruik van knalapparaten/hagelkanonnen?

• 4.

  In welke mate veroorzaken knalapparaten/hagelkanonnen hinder?

• 5.

  Is het wenselijk knalapparaten/hagelkanonnen toe te staan?

Deze vragen dienen beantwoord te worden ten einde een nieuwe regeling te treffen, die bij nieuwe aanvragen en verzoeken om handhaving gehanteerd kan worden.

Knalapparaten

Regelgeving De Flora- en Faunawet bepaalt dat het verboden is om dieren te doden, vangen, en verontrusten en om verblijfplaatsen van dieren te vernielen en eieren te rapen (art. 9-12 Flora- en Faunawet). Bij besluit van de provincie kan van dit verbod ontheffing worden verleend. In de provinciale Verordening schadebestrijding diersoorten in Gelderland heeft de provincie Gelderland voor 17 diersoorten ontheffing verleend van art. 10 van de Flora- en Faunawet. Dit betekent dat deze diersoorten opzettelijk verontrust mogen worden, om de grondgebruikers toe te staan “veelvuldig belangrijke schade veroorzakende dieren” weg te jagen.

De fruitteelt maakt van deze ontheffing gebruik om wild te verjagen, aangezien zij schade aan de oogst kunnen toebrengen. Daarbij worden vaak knalapparaten gebruikt. Dit is op grond van de provinciale verordening schadebestrijding diersoorten in Gelderland toegestaan.

In de Algemene Plaatselijke Verordening 2010 (APV) van de gemeente Buren zijn regels opgenomen omtrent geluidhinder. Artikel 4.6 stelt dat het verboden is “toestellen of geluidsapparaten in werking te hebben of handelingen te verrichten op een zodanige wijze dat voor een omwonende of voor de omgeving geluidhinder wordt veroorzaakt.” Knalapparaten zijn hieronder te scharen en zijn derhalve verboden.

Het is het college van burgemeester en wethouders toegestaan ontheffing te verlenen van dit verbod. In 2002 is van deze ontheffingsmogelijkheid gebruik gemaakt door middels de regeling Knalapparatenbeleid 2002 onder voorwaarden knalapparaten toe te staan. De voorwaarden voor het gebruik van knalapparaten betreffen zaken als gebruiksperiode en afstandsnormen. Enerzijds zijn deze voorwaarden opgenomen ter bescherming van de omwonenden, die last ondervinden van de knalapparaten; anderzijds zijn deze voorwaarden opgenomen ter vermeerdering van de effectiviteit van de knalapparaten (verplaatsing ter voorkoming van gewenning).

De inwerkingtreding van het Knalapparatenbeleid 2002 heeft een heldere situatie voor de telers gerealiseerd. Het beleid heeft daarentegen geen effect gehad op de beleving van de omwonenden. Deze blijven aangeven dat zij (ernstige) hinder ondervinden van het gebruik van knalapparaten. Daarbij geven enkelen aan dat zij menen dat hun woning in waarde daalt, gezien sommige onderzoeken een niet onaannemelijke conclusie. (4&5) Hierbij dient ook rekening gehouden te worden met de trend dat de woonfunctie in het buitengebied belangrijker is geworden, aangezien veel voormalige agrarische bedrijven nu woningen zijn.

Het Knalapparatenbeleid 2002 heeft ook gevolgen gehad voor de ruimtelijke ontwikkeling van de gemeente. De Raad van State heeft in haar oordeel omtrent het “Plan van wijziging nr.23 (Molenkade)” ten behoeve van de verplaatsing van een agrarisch bouwperceel, het beleid meegenomen. De gemeente had het effect van de hinder van de knalapparaten van een naastgelegen teler op het nieuwe bouwperceel en het effect op de oogst van de teler onvoldoende onderbouwd. Het besluit is daarom vernietigd. (6)

Effectiviteit Wildschade aan de oogst is afhankelijk van het type landbouw. Onderzoek wijst uit dat de wildschade per hectare het grootste is in de groente- en fruitteelt. (7) Gezien deze cijfers en het bestaande gebruik van knalapparaten in de gemeente Buren is er nog steeds behoefte aan preventie van deze wildschade.

Er zijn verschillende soorten preventiemiddelen beschikbaar. De Handreiking Faunaschade 2009 verdeelt deze in de categorieën akoestische middelen (knalapparaten), visuele middelen, geur- en smaakstoffen, afscherming, teelttechnische maatregelen, aantrekken van natuurlijke vijanden, vangmiddelen, afschot en gebruik van honden en roofvogels. (8)De preventiemiddelen zijn soms gericht tegen specifieke soorten, maar zijn meestal effectief tegen vele soorten.

Ondanks de grote variatie aan preventiemiddelen, woedt er een discussie omtrent de effectiviteit van de preventiemiddelen. De consensus, gelezen de literatuur, is dat preventiemiddelen meestal een kortstondig effect hebben. Dit komt door gewenning onder het wild. (9) Enkele preventiemethoden zijn effectief, maar meestal is de effectiviteit laag. Gaskanonnen (de ‘knalapparaten’) worden door telers gemiddeld als ‘matig’ beoordeeld (en niet als ‘goed’ of ‘slecht’). (10)

Het blijkt dat alle preventiemiddelen nadelen herbergen. Zelfs netten, die bijna 100% bescherming bieden, hebben nadelen doordat ook nuttig wild als rupsenetende vinken wordt geweerd. (11) Voor effectieve preventie wordt dan ook aangeraden om preventiemiddelen afwisselend en door elkaar toe te passen. Diverse akoestische en visuele preventiemiddelen dienen dus gebruikt te worden, op wisselende tijdstippen en plaatsen en in wisselende combinaties. (12) Ook dan blijft het onmogelijk volledige bescherming te bieden.

De afweging hoeveel tijd en geld er aan preventie wordt besteed is uiteindelijk een bedrijfseconomische. Onderzoek in Limburg meldde dat gemiddeld 2/3e van de agrariërs een gewasschade van 0-25% leden. Voor 1/3e van de agrariërs was de gewasschade 25-100%. (13)Onderzoek in o.a. Noord Holland meldde dat de schade inclusief preventiemiddelen qua kosten voor fruitteelt tussen de 8 en 9% van de bruto geldopbrengst per jaar bedroeg, en voor de groenteteelt tussen de 4 en 8% van de bruto geldopbrengst per jaar. (14)

Hieruit kan worden afgeleid dat wildschade voor de agrariërs meestal een te dragen last is, waarvan de risico’s ingecalculeerd kunnen worden in het bedrijfsresultaat. Het toepassen van preventie en de hieraan bestede hoeveelheid tijd en geld zal per bedrijf verschillen. De kosten (wildschade en preventiekosten) zullen tegenover de baten (minder wildschade) worden afgewogen en uit bedrijfseconomische overwegingen zal al dan niet tot inzet van een preventiemiddel worden overgegaan.

Wildschadepreventie in de gemeente Buren Gezien bovenstaande analyse is het duidelijk dat in de gemeente Buren een behoefte aan het in praktijk brengen van preventiemiddelen bestaat. De gemeente dient in de regeling dan ook aan te geven in hoeverre van bepaalde preventiemiddelen gebruik gemaakt mag worden. De meeste preventiemiddelen zijn vrij toepasbaar. Dit geldt echter niet voor de akoestische middelen i.c. knalapparaten.

Conclusie Bij het formuleren van nieuw beleid kan er voor gekozen worden geen gebruik te maken van de ontheffingsmogelijkheid van de APV 2010. Hierdoor wordt het gebruik van knalapparaten verboden. Zo’n verbod is te motiveren. Knalapparaten produceren geluidhinder voor omwonenden. Gezien de vele woningen die tussen de 200 m en 350 m liggen van percelen waar knalapparaten worden gebruikt, kan geoordeeld worden dat diens geluidhinder zwaarder weegt dan het economische belang van de telers. De woonfunctie en recreatieve functie van het buitengebied worden aangetast, en omwonenden zullen eventueel van mening zijn dat zij daardoor een waardedaling in hun onroerend goed terugzien. Ook kan gesteld worden dat er veel andere preventiemiddelen voorhanden zijn.

Een verbod op knalapparaten heeft echter ook negatieve gevolgen. Ten eerste zullen andere preventiemiddelen worden ingezet. Ervaringen in de regio Rivierenland hebben geleerd dat daarbij niet altijd de methoden uit de Handreiking Faunaschade 2009 worden toegepast. Ook ongewenste methoden als het crossen in de boomgaarden zonder uitlaatdemper of het produceren van krekelgeluiden worden toegepast. Ten tweede hebben enkele van de preventiemiddelen – netten en ballonnen – uit de Handreiking nadelen, doordat zij het landschapsbeeld aantasten. Ten derde is in het kader van duurzaamheid ook belangrijk te realiseren dat sommige preventiemiddelen een grotere ecologische ‘footprint’ hebben dan andere.

Dit in ogenschouw nemend, zijn knalapparaten niet per definitie een slechtere optie dan andere preventiemiddelen. Het komt daarom neer op een belangenafweging. De belangen van de telers zijn duidelijk: knalapparaten vormen een deel van de beschikbare preventiemiddelen ter voorkoming van wildschade. De belangen van de omwonenden zijn ook duidelijk: een rustige(re) omgeving. En gezien het feit dat er tegenwoordig veel woningen in het buitengebied zijn, wordt deze rust in een groot deel van de gemeente gewaardeerd.

Bij deze belangenafweging is verder van belang dat het opstellen van beleidsregels handhaving met zich meebrengt. ’s Zomers is het vroeg licht en laat donker, en moet het gebruik van knalapparaten tussen 7.00 en 21.00 uur plaatsvinden. Binnengekomen klachten geven aan dat dit niet altijd het geval is. Zonder meldplicht is handhaven moeilijk. Daar staat tegenover dat een verbod een handhavinginspanning van de gemeente vereist.

Uit het vorenstaande volgt dat er deze keuzes zijn:

Knalapparaten toestaan omdat:

• 1.

  het een onderdeel van de preventiemiddelen voor wildschade vormt;

• 2.

  een verbod mogelijk leidt tot het gebruik van ongewenste alternatieven;

• 3.

  een zekere hinder toelaatbaar is ten behoeve van de vitaliteit van een economisch sector in de gemeente.

Knalapparaten verbieden omdat: een deel van de gemeente hinder ondervindt;

• 1.

  er alternatieve preventiemiddelen zijn die de rust niet verstoren;

• 2.

  knalapparaten slechts ten dele effectief zijn als preventiemiddel;

• 3.

  knalapparaten de ruimtelijke ontwikkeling van het buitengebied bemoeilijken.

Hagelkanonnen

Regelgeving Wolken zijn niet beschermd. Vliegtuigen mogen niet in gevaar mogen worden gebracht, (15)maar hagelkanonnen vormen hiervoor geen gevaar. In de fruitteelt worden daarom soms hagelkanonnen ingezet tegen wolken waarvan vermoed wordt dat deze hagel bevatten.

In de APV van de gemeente Buren zijn regels opgenomen omtrent geluidhinder. Artikel 4.6 lid 1 stelt dat het verboden is “toestellen of geluidsapparaten in werking te hebben of handelingen te verrichten op een zodanige wijze dat voor een omwonende of voor de omgeving geluidhinder wordt veroorzaakt”. In artikel 4.6 lid 3 wordt verder gesteld dat het verbod niet geldt “voor zover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet geluidhinder, de Zondagswet, de Wet openbare manifestaties, het Vuurwerkbesluit of de Provinciale milieuverordening.”

Door het gebruik van grote hoeveelheden gasflessen worden hagelkanonnen als een zelfstandige inrichting beschouwd. Afhankelijk van de plaatsing van de hagelkanonnen op het erf dan wel buiten het erf vallen hagelkanonnen onder het Besluit Landbouw respectievelijk het Activiteitenbesluit. In beide gevallen is het in gebruik hebben van een hagelkanon in principe verboden. (16)

Door het verlenen van maatwerkvoorschriften kan het gebruik van hagelkanonnen worden toegestaan. Dit gebeurt op basis van akoestisch onderzoek. Gelet op het feit dat het verlenen van maatwerkvoorschriften een bevoegdheid van burgemeester en wethouders is, kunnen deze maatwerkvoorschriften worden onthouden waardoor het opstellen van hagelkanonnen niet mogelijk is. Er dient dus helderheid geschapen te worden over het al dan niet gebruiken van deze bevoegdheid.

Effectiviteit In de fruitteelt bestaat de behoefte preventiemiddelen in te zetten om hagelschade aan de oogst te beperken. Een hagelbui kan veel schade aanrichten, zoals in 2008 ook in de Betuwe werd gedemonstreerd. (17) Gezien deze cijfers en de belangstelling voor hagelkanonnen in de omliggende gemeenten bestaat de behoefte aan preventie van deze hagelschade. Daarvoor zijn enkele preventiemiddelen beschikbaar.

De hoeveelheid preventiemiddelen is beperkt. Er zijn slechts drie vrij bekende methodes: hagelnetten, wolkenbezaaiing en hagelkanonnen. Hagelnetten zijn netten gespannen over het fruit die hagel tegenhouden. De netten zijn gewoonlijk 100% effectief tegen hagelschade. Het gebruik van deze hagelnetten wordt echter belemmerd doordat de netten duur zijn en ook een kleine negatieve invloed kunnen hebben op de oogstopbrengst. Door de afname van zonlicht kan bij sommige fruitsoorten een licht verminderde oogstopbrengst ontstaan, en kan de 1e pluk enkele dagen vertraagd worden. Daar staat tegenover dat de netten voor temperatuursmatiging zorgen en wildschade van vogels verkleinen. (18&19)

Wolkenbezaaiing is het introduceren van een element in de wolken, wat de vorming van hagel moet verstoren. Hiervoor wordt vaak zilverjodide gebruikt, die in de wolken wordt gebracht door middel van vliegtuigen, raketten, kanonnen of branders. In de landbouw blijken alleen branders betaalbaar. De effectiviteit van wolkenbezaaiing is echter onbekend. Hoewel resultaten van een vermindering van de hagel van 20-50% worden geclaimd, ontbreekt wetenschappelijk bewijs. Waarschijnlijker is dat de effectiviteit nul dan wel (zeer) gering is. (20)

Hagelkanonnen tenslotte zijn apparaten die met geluidsgolven veroorzaakt door gasexplosies de vorming van hagel moet verstoren. Oorspronkelijk werd aangenomen dat het geluid van de knallen de hagel kapot zou trillen, tegenwoordig wordt geclaimd dat de geluidsgolven ioniserend werken en aldus de opbouw van hagel verstoren. Onderzoek heeft beide theorieën ontkracht. (21) De effectiviteit is dan ook niet verifieerbaar.

De afweging hoeveel tijd en geld er aan preventie wordt besteed, is ook hier een bedrijfseconomische. Aangezien hagelschadeverzekeringen zeer duur kunnen zijn, een netwerk van branders kostbaar is en netten prijzig zijn, is de animo voor het in verhouding goedkope hagelkanon niet vreemd. Als sommige telers de hagelschadeverzekering vervangen met een hagelkanon is dit bedrijfseconomisch gezien zelfs logisch. (22) Het is niet ondenkbaar dat ook in Buren enkele bedrijven deze redenering zullen volgen.

Hagelschadepreventie in Buren Gezien bovenstaande analyse is het duidelijk dat in de gemeente Buren een behoefte aan het in praktijk brengen van preventiemiddelen bestaat. De gemeente dient in de regeling dan ook aan te geven in hoeverre van bepaalde preventiemiddelen gebruik gemaakt mag worden. Hagelnetten en wolkenbezaaiing zijn vrij toepasbaar. De preventiemiddelen waar de gemeente zich over dient uit te spreken beperken zich tot de hagelkanonnen. De hagelkanonnen produceren namelijk een zodanig geluidsniveau dat sprake is van geluidhinder voor omwonenden of de omgeving.

Conclusie Gezien vorenstaande is duidelijk dat er belangstelling is voor het gebruik van hagelkanonnen. Er wordt nu kwetsbaar fruit op laagstammige bomen geteeld en consumenten willen het liefst onbeschadigde vruchten. Hagel is daarom een serieus risico voor veel telers.

Dit maakt dat een preventieve aanpak begrijpelijk is. Onderzoek naar de inzet van hagelkanonnen laat echter duidelijk zien dat hagelkanonnen geen dan wel een minimaal effect hebben. Dit betekent dat de geluidhinder veroorzaakt door hagelkanonnen niet wetenschappelijk verantwoord kan worden.

Tegelijkertijd zullen hagelkanonnen dezelfde geluidhinder produceren als knalapparaten. Ook hagelkanonnen zullen daarom klachten tot gevolg hebben van omwonenden. Wederom zal gewezen worden op de negatieve effecten wat betreft woongenot en eventuele waardedaling van woningen.

Telers zouden er daarom beter aan doen hagelschade te voorkomen door de inzet van hagelnetten, of de gevolgen ervan op te vangen door het afsluiten van een hagelschadeverzekering. Het bedrijfseconomische risico van hagelschade kan met deze middelen beter ondervangen worden dan met de denkbeeldige veiligheid van een hagelkanon. Het kan zijn dat hagelnetten of een hagelschadeverzekering een financiële inzet vergt die groter is dan bij een hagelkanon, maar deze leveren een afgewogen oordeel over de kosten (en bij hagelnetten ook eventuele baten) zonder het risico dat alsnog de oogst aan hagelschade verloren gaat door een (waarschijnlijk) niet werkend hagelkanon.

Uit het vorenstaande volgt dat er deze keuzes zijn: Hagelkanonnen toestaan omdat:

• 1.

  er een kleine kans bestaat dat hagelkanonnen effectief zijn.

Hagelkanonnen verbieden omdat:

• 1.

  hagelkanonnen waarschijnlijk niet effectief zijn;

• 2.

  een groot deel van de gemeente hinder ondervindt van hagelkanonnen;

• 3.

  effectieve alternatieven (hagelnetten) en hagelverzekeringen voorhanden zijn.

Keuzemogelijkheden Wanneer uit bovenstaande opties een keuze is gemaakt, dient dit in beleidsregels gevangen te worden. Hierbij bestaan de volgende keuzemogelijkheden:

Keuze: Knalapparaten toestaan Voor knalapparaten kan de beleidsregel zoals nu vervat in het Knalapparatenbeleid 2002 worden overgenomen. Behoudens tekstuele wijzigingen is de technische inhoud van de beleidsregel nog steeds actueel. De akoestische normen en de gebruiksvoorwaarden ter bescherming van omwonenden en vermeerdering van de effectiviteit blijven maatgevend.

Keuze: Knalapparaten verbieden De beleidsregel zoals nu vervat in het Knalapparatenbeleid 2002 dient gewijzigd te worden. Er dient dan aangegeven te worden dat, gezien art. 4.6 van de APV 2010 er geen gebruik gemaakt mag worden van knalapparaten. Dit kan kort verwoord worden.

Keuze: Hagelkanonnen toestaan Voor hagelkanonnen is er nog geen bestaande beleidsregel. Er dient dan aangegeven te worden onder welke voorwaarden hagelkanonnen toegestaan zijn. Hierbij kunnen de afstandseisen zoals vervat in het nalapparatenbeleid 2002 als leidraad gebruikt worden.

Keuze: Hagelkanonnen verbieden Voor hagelkanonnen is er nog geen bestaande beleidsregel. Er dient dan aangegeven te worden dat er geen maatwerkvoorschriften afgegeven zullen worden voor een hagelkanon, en dat derhalve geen hagelkanon geplaatst kan worden.

Keuze: Beleid verder uitwerken De keuze kan worden uitgesteld door het aanbod van de Regio Rivierenland om als platform voor verdere beleidsontwikkeling te dienen aan te nemen.

De gekozen beleidsregels voor beide soorten apparaten worden in één regeling vervat. Dit zorgt voor één helder document waarin voor beide soorten apparaten duidelijkheid omtrent de toelaatbaarheid van het gebruik wordt geschapen. Communicatie De beleidsregels die uit deze toelichting voortvloeien, zijn op 8 juni 2010 vastgesteld door het college van B&W van de gemeente Buren. De beleidsregels zijn op 16 juni 2010 gepubliceerd in de Zakengids Buren en door iedereen in te zien via de website www.buren.nl of bij de publieksbalie van de gemeente Buren (De Wetering 1 te Maurik). De beleidsregels treden met ingang van de dag na publicatie (17 juni 2010) in werking.

Op grond van de Inspraakverordening van de gemeente Buren is er geen inspraakmogelijkheid geweest op deze beleidsregels aangezien in artikel 2 lid 3 onder a is bepaald dat “geen inspraak wordt verleend ten aanzien van ondergeschikte herzieningen van een eerder gesteld beleidsvoornemen”. Hiervan is bij deze beleidsregels sprake, omdat de beleidsregels een herziening betreffen van de regeling “Knalapparatenbeleid 2002”.

Op deze beleidsregels is de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. Artikel 8.2 van deze wet geeft aan dat geen beroep kan worden ingesteld tegen onder meer beleidsregels. Verder is titel 4.3 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. Een van de belangrijkste uitgangspunten bij beleidsregels is dat daarvan door het bestuur afgeweken kan en moet worden als het handelen volgens de beleidsregels voor een of meer belanghebbenden gevolgen zouden hebben die wegens bijzondere omstandigheden onevenredig zouden zijn in verhouding tot de met de beleidsregel te dienen doelen.

• 1.

  J. Wieringa, “Kan men iets doen tegen hagel?”, Meteorologica, 14-4, 2005.

• 2.

  www.inopower.be

• 3.

  In de gemeente Neder-Betuwe is de plaatsing van 2 hagelkanonnen in behandeling.

• 4.

  E.E.M.M. van Kempen, “Een schatting van de baten van geluidmaatregelen”, RIVM, 2001.

• 5.

  M. Wilhelmsson, “Traffic noise and property values”, 2000.

• 6.

  Raad van State, BF2129, 200708310/1.

• 7.

  M.A. Schoutsen, “Wildschade in de praktijk”, 2003.

• 8.

  Faunafonds, “Handreiking Faunaschade 2009”, 2009.

• 9.

  LLTB, 2001.

• 10.

  M.A. Schoutsen, “Wildschade in de praktijk” , 2003.

• 11.

  LLTB, 2001.

• 12.

  Faunafonds, “Handreiking Faunaschade 2009”, 2009.

• 13.

  LLTB, 2001.

• 14.

  M.A. Schoutsen, “Wildschade in de praktijk” , 2003.

• 15.

  R.P. Bron en D. de Hoog, “Civiele luchtvaart en terroristische incidenten – Historische ontwikkelingen en toekomstige trends”, Justitiële verkenningen, 33-5, 2007

• 16.

  Raad van State, BJ8260, 200808095/1/M1.

• 17.

  Agrarisch Dagblad, “NFO noemt hagelschade calamiteit voor telers”, 25 juni 2008.

• 18.

  O. Warnier, “De invloed van hagelnetten op de vruchtkwaliteit en de productie”, Fruitteeltnieuws, 19-20, 2004.

• 19.

  F.M. Maas et al, “Production, fruit quality and development of apple trees grown under hail nets in the Netherlands”, 2007.

• 20.

  J. Wieringa, “Kan men iets doen tegen hagel?”, Meteorologica, 14-4, 2005.

• 21.

  J. Wieringa en I. Holleman, “If cannons cannot fight hail, what else?”, Meteorologische Zeitschrift, 15-3, 2006.

• 22.

  PZC, “Fruitteler Staal nam de gok en is er blij mee”, 31 augustus 2007.

Begrippenlijst 2

APVAlgemeen Plaatselijke Verordening

dB(A, imp) Eenheid voor het geluidniveau, uitgedrukt in decibel. De toevoeging (A, imp) duidt erop dat het resultaat A gewogen is en dat gemeten is in de meterstand impuls.

Geluidgevoelig object Objecten als bedoeld in artikel 1 van de Wet geluidhinder met inbegrip van begraafplaatsen.

Achtergrondniveau Het referentieniveau van het omgevingsgeluid; de hoogste waarde van de volgende geluidsniveaus:

• 1.

  het L95 van het omgevingsgeluid exclusief debijdrage van de zogenaamde "niet omgevingseigenbronnen";

• 2.

  het optredende equivalente geluidsniveau in dB(A), veroorzaakt door zoneringsplichtige wegverkeersbronnen minus 10 dB(A).

Maximale geluidniveau van een enkelvoudigeknal (Lknal)Het geluidniveau van een enkele knal, gemeten in A, impuls

Geluidniveau voorherhaald hoorbare knallen (Lr)Het geluidniveau berekend met de formule Lknal + 10 lg N - 33 dB(A), waarin N het aantal knallen per dag is.

Dagperiode Periode van 07.00 tot 19.00 uur.

Avondperiode Periode van 19.00 tot 23.00 uur.

NachtperiodePeriode van 23.00 tot 07.00 uur.