Nadere regels bij Jeugdverordening De Ronde Venen 2017

1. Jeugdigen en ouders kunnen een hulpvraag melden bij het college.

2. Het college bevestigt de ontvangst van een melding schriftelijk en wijst hierin op de vervolgprocedure en de mogelijkheden voor kosteloze cliëntondersteuning zoals bij het opstellen van een familiegroepsplan.

3. Bij spoedzorg of zorg in geval van crisis treft het college zo spoedig mogelijk een passende tijdelijke maatregel of vraagt het college een machtiging gesloten jeugdhulp aan de kinderrechter als bedoeld in hoofdstuk 6 van de Jeugdwet. Het college beschikt achteraf.

4. Jeugdigen en ouders kunnen zich rechtstreeks wenden tot een overige voorziening.

1. Het college verzamelt alle voor het onderzoek van belang zijnde en toegankelijke gegevens over de jeugdige en zijn situatie en maakt vervolgens zo spoedig mogelijk met hem en/of zijn ouders een afspraak voor een gesprek.

2. Voor het gesprek verschaffen de jeugdige en/of zijn ouders alle overige gegevens en bescheiden die naar het oordeel van het college voor het onderzoek nodig zijn en waarover zij redelijkerwijs de beschikking kunnen krijgen. De jeugdige en/of zijn ouders verstrekken in ieder geval een identificatiedocument als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage. De regels met betrekking tot de privacy van betrokkenen en gegevensuitwisseling die gelden op grond van de Jeugdwet en de Wet bescherming persoonsgegevens zijn hierop van overeenkomstige toepassing.

3. Het college kan in overleg met de jeugdige en/of zijn ouders afzien van een vooronderzoek als bedoeld in het eerste en tweede lid.

1. Het college onderzoekt in een gesprek tussen deskundigen en de jeugdige en/of zijn ouders, zo spoedig mogelijk en voor zover nodig:

• a.

  of de jeugdige en/of zijn ouders zelf een familiegroepsplan willen en kunnen opstellen. Indien zij dit niet zelf kunnen of willen wordt hen de mogelijkheid geboden om dit samen met iemand uit het eigen netwerk of een onafhankelijk cliëntondersteuner uit te werken. De jeugdige en/of zijn ouders worden in de gelegenheid gesteld het plan binnen redelijke termijn op te stellen. In het plan worden in ieder geval de volgende zaken benoemd;

• b.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren, veiligheid, ontwikkeling en gezinssituatie van de jeugdige en het probleem of de hulpvraag;

• c.

  het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;

• d.

  het vermogen van de jeugdige of zijn ouders om zelf of met ondersteuning van de naaste omgeving een oplossing voor de hulpvraag te vinden;

• e.

  de mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening;

• f.

  de mogelijkheden om jeugdhulp te verlenen met gebruikmaking van een overige voorziening;

• g.

  de mogelijkheden om een individuele voorziening te verstrekken;

• h.

  de wijze waarop een mogelijk toe te kennen individuele voorziening wordt afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen;

• i.

  hoe rekening zal worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders, en

• j.

  de mogelijkheden om te kiezen voor de verstrekking van een PGB, waarbij de jeugdige of zijn ouders in begrijpelijke bewoordingen worden ingelicht over wat dit inhoudt.

2. Als de jeugdige en zijn ouders een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet hebben opgesteld, betrekt het college dat als eerste bij het onderzoek/gesprek, bedoeld in het eerste lid.

3. Het college informeert de jeugdige of zijn ouders over de gang van zaken bij het gesprek, hun rechten en plichten en de vervolgprocedure en vraagt hen voor zover nodig toestemming om hun persoonsgegevens te verwerken.

4. Het college kan in overleg met de jeugdige of zijn ouders afzien van een gesprek.

1. De verslaglegging van het onderzoek/gesprek maakt onderdeel uit van het plan van aanpak en is een zorgvuldige weergave van alle relevante feiten en omstandigheden die in de fase van onderzoek/gesprek zijn verzameld.

2. Een eventueel familiegroepsplan maakt eveneens onderdeel uit van het plan van aanpak.

3. Het college verstrekt het plan van aanpak aan de jeugdige en/of zijn ouders zo spoedig mogelijk maar uiterlijk binnen 6 weken na ontvangst van de melding.

4. Eén van de ouders of de jeugdige tekent het plan van aanpak voor gezien of akkoord en zorgt ervoor dat een getekend exemplaar wordt geretourneerd aan het college.

5. Als de ouder of de jeugdige slechts tekent voor gezien, wordt de reden hiervan op het plan van aanpak aangegeven.

1. Een ondertekend plan van aanpak, voorzien van dagtekening, kan fungeren als aanvraag voor een individuele voorziening.

2. Jeugdige en/of ouders kunnen, indien zij niet wensen dat het plan van aanpak als zodanig wordt beschouwd, een aanvraag om een individuele voorziening schriftelijk indienen bij het college. Een aanvraag wordt dan ingediend door middel van een door het college vastgesteld formulier. Naar keuze kan dit formulier gezamenlijk met een medewerker van de gemeente worden ingevuld of door ouders/ jeugdige zelfstandig.

3. Een eventuele noodzakelijke verlenging van de beslistermijn conform de Algemene wet bestuursrecht wordt tijdig aan de aanvrager bekend gemaakt.

1. Zodra de jeugdige na doorverwijzing via de huisarts, medisch specialist of jeugdarts in zorg is genomen zal de betreffende jeugdhulpaanbieder dit melden bij het college. Deze melding geschiedt zoveel mogelijk via het berichtenverkeer conform de contractuele afspraken met de jeugdhulpaanbieder en in overeenstemming met de bepalingen uit de Regeling Jeugdwet.

2. Na ontvangst van deze melding stelt het college een beschikking op. De beschikking wordt binnen twee weken verstrekt aan de jeugdige en/of diens ouders.

3. Het college verzendt een toekenningsbericht aan de jeugdhulpaanbieder en handelt verdere administratieve handelingen via het berichtenverkeer af.

4. Na het afgeven van de beschikking zal het college aan de jeugdhulpaanbieder de zorg vergoeden. De jeugdhulpaanbieder dient hiervoor declaraties in volgens de afspraken die hierover zijn gemaakt in de contracten met de betreffende jeugdhulpaanbieder.

1. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als PGB wordt verstrekt en wordt tevens aangegeven hoe bezwaar kan worden gemaakt tegen de beschikking.

2. Bij het verlenen van een voorziening in natura wordt in de beschikking ten minste vastgelegd:

• a.

  De motivering van het genomen besluit, waarbij een verband wordt gelegd tussen het plan van aanpak en het uiteindelijke advies op grond van de Jeugdwet;

• b.

  welke de te verlenen voorziening is en wat het beoogde resultaat van de inzet van deze voorziening is;

• c.

  voor welke periode de voorziening wordt verleend. Wegens de cognitieve, lichamelijke, sociaalemotionele en verdere ontwikkeling van een jeugdige wordt een beschikking afgegeven voor maximaal drie jaar. Voor GGZ- hulp bedraagt de duur van de indicatie maximaal één jaar. Bij langere duur kan de jeugdige of zijn ouder(s) een verzoek doen tot verlenging;

• d.

  hoe de voorziening wordt verleend; en indien van toepassing

• e.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

3. Van de verstrekte voorziening worden na afloop van de periode genoemd onder het tweede lid onderdeel c de resultaten geëvalueerd en indien noodzakelijk kan de zorg op aanvraag middels een nieuwe beschikking verlengd worden.

4. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een PGB wordt in de beschikking ten minste vastgelegd:

• a.

  de te verstrekken voorziening en het doel wat hiermee dient te worden bereikt op grond van het plan van aanpak inclusief budgetplan;

• b.

  voor welke periode het PGB verstrekt wordt. Wegens de cognitieve, lichamelijke, sociaalemotionele en verdere ontwikkeling van een jeugdige wordt een beschikking afgegeven voor maximaal drie jaar;

• c.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het PGB;

• d.

  wat de hoogte van het PGB is en hoe hiertoe is gekomen;

• e.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het PGB; en

• f.

  hoe de procedure van het trekkingsrecht verloopt.

5. Van het verstrekte PGB worden na afloop van de periode genoemd onder lid 4 b. de resultaten geëvalueerd en indien noodzakelijk kan de zorg op aanvraag middels een nieuwe beschikking verlengd worden.

1. Tegen de beschikking kan een belanghebbende binnen zes weken na de dag van bekendmaking een bezwaarschrift volgens de Algemene wet bestuursrecht indienen.

2. Na heroverweging neemt het college een beslissing op bezwaar.

1. Een jeugdige of zijn ouders komen in aanmerking voor ambulante jeugdhulp, indien sprake is van (opvoedings)problemen die het dagelijks functioneren belemmeren en een of meer van de volgende factoren:

• a.

  (dreigende) ernstige psychosociale, psychische, psychiatrische of gedragsproblemen van de jeugdige;

• b.

  (dreigende) ernstige problemen op meerdere leefgebieden in combinatie met ontwikkelingsproblemen bij de jeugdige.

2. Jeugdhulp zonder verblijf kan worden ingezet op locatie van de aanbieder of in het netwerk van de jeugdige.

3. De jeugdhulp is gericht op verbetering van de situatie en herstel van het dagelijks functioneren.

1. Een jeugdige of zijn ouders komen in aanmerking voor begeleiding, indien:

• a.

  er bij de jeugdige sprake of een vermoeden is van een somatische of psychiatrische aandoening of beperking of een verstandelijke, lichamelijke of zintuiglijke handicap, of;

• b.

  sprake of vermoeden is van matige of zware beperkingen op het terrein van:

  • -

    de sociale redzaamheid of;

  • -

    het bewegen en verplaatsen of;

  • -

    het psychisch functioneren of;

  • -

    het geheugen en de oriëntatie.

2. De begeleiding is gericht op bevordering, behoud of compensatie van de zelfredzaamheid en kan zich (in tijdelijke vorm) ook richten op de mantelzorger in de directe omgeving van de jeugdige, als dit ten goede komt aan een jeugdige.

1. Een jeugdige komt in aanmerking voor specialistische geestelijke gezondheidszorg indien er sprake is van:

• a.

  (een vermoeden van) een DSM benoemde stoornis en;

• b.

  een hoge complexiteit van de klachten of een hoog risico.

2. Een jeugdige komt in aanmerking voor diagnostiek of behandeling van enkelvoudige ernstige dyslexie, indien is voldaan aan de volgende voorwaarden:

• a.

  het betreft een jeugdige in de leeftijd van zeven tot en met dertien jaar;

• b.

  de jeugdige volgt basisonderwijs dan wel speciaal onderwijs;

• c.

  de toewijzing vindt plaats in overleg met de school waar de jeugdige onderwijs volgt;

• d.

  de school heeft gehandeld volgens het “protocol dyslexie en de outline werkwijze dyslexiezorg” en kan aantonen dat extra begeleiding op school geen gemeten effect heeft gehad.

3. Dyslexiezorg bij ernstig enkelvoudige dyslexie omvat een intake en diagnose (van maximaal 12 zittingen van 1 uur) en maximaal 60 behandelingen van 1 uur (inclusief indirecte tijd).

1. Een jeugdige komt in aanmerking voor kortdurend verblijf indien:

• a.

  de jeugdige een somatische, of psychiatrische aandoening of beperking dan wel een verstandelijke, lichamelijke of zintuiglijke handicap heeft;

• b.

  de jeugdige, is aangewezen op zorg gepaard gaand met permanent toezicht, en

• c.

  ontlasting van de persoon die de gebruikelijke hulp of mantelzorg aan de jeugdige levert noodzakelijk is.

2. Kortdurend verblijf omvat logeren in een instelling gedurende maximaal twee etmalen per week, gepaard gaande met daarbij noodzakelijke persoonlijke verzorging en begeleiding.

3. Etmalen mogen geclusterd worden ingezet tot een maximum van 14 etmalen.

1. Een jeugdige komt in aanmerking voor pleegzorg indien en zolang de jeugdige niet thuis kan wonen of verblijven als gevolg van (dreigende) onveiligheid, opvoedingsonmacht of overbelasting van de ouders. Onder pleegzorg vallen in elk geval de volgende vormen van zorg:

• a.

  crisisopvang: tijdelijke opvang van korte duur gericht op terugkeer naar het eigen gezin dan wel een langdurige verblijfssituatie;

• b.

  tijdelijke opvang: opvang in een pleeggezin, gericht op terugkeer naar het eigen gezin;

• c.

  langdurige opvang, wanneer terugkeer naar het eigen gezin niet of voorlopig niet mogelijk is.

2. Ingeval van een crisisplaatsing kan een daartoe strekkend advies van Samen Veilig Midden-Nederland onderdeel uit maken van de procedure.

1. Onder gezinsgerichte Jeugdhulp met verblijf wordt verstaan:

Verblijfsvoorzieningen (voltijd of deeltijd) die zoveel als mogelijk een gezinssituatie benaderen;

2. Een jeugdige komt in aanmerking voor gezinsgerichte Jeugdhulp met verblijf, indien:

• a.

  het niet mogelijk is om thuis te verblijven;

• b.

  een opvang in pleegzorg niet beschikbaar of geschikt is, en;

• c.

  residentiële opvang als te zwaar wordt gezien.

3. Ingeval van een crisisplaatsing kan een daartoe strekkend advies van Samen Veilig Midden-Nederland onderdeel uit maken van de procedure.

1. Een jeugdige komt in aanmerking voor residentiële jeugdhulp met verblijf indien jeugdhulp zonder verblijf of de eerder genoemde vormen van jeugdhulp met verblijf niet toereikend zijn.

2. Onder residentiële opvang wordt onder andere verstaan opvang in een instelling en klinische opname in de GGZ.

1. Ten behoeve van het bezoek aan een locatie voor jeugdhulp kan het college aan de jeugdige aan wie een individuele voorziening is verstrekt, een vervoersvoorziening toekennen.

2. De vervoersvoorziening wordt toegekend indien en voor zover dit naar het oordeel van het college noodzakelijk is in verband met een medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid van de jeugdige en diens omgeving zoals bepaald in artikel 4.3.3.

1. Het college bepaalt bij de toekenning van de vervoersvoorziening de wijze en het tijdstip van de verstrekking dan wel de uitbetaling, alsmede de tijdsduur van de toegekende vervoersvoorziening.

2. De toekenning van de vervoersvoorziening geschiedt gelijktijdig met de toekenning van de individuele voorziening jeugdhulp.

3. Het college kan aan de toekenning van de vervoersvoorziening voorwaarden verbinden die verband houden met het doel en strekking daarvan.

1. Een jeugdige komt in aanmerking voor een vervoersvoorziening naar een locatie waar jeugdhulp wordt geboden als:

• a.

  de jeugdige niet op eigen gelegenheid naar de locatie kan reizen in verband met de medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid, en

• b.

  er geen sprake is van een algemene of een voorliggende voorziening die passend en toereikend is, en

• c.

  het vervoer niet onder gebruikelijke hulp valt, en

• d.

  er geen sprake is van mogelijkheden in de sociale omgeving van de jeugdige om het vervoer te kunnen verzorgen.