Verordening inburgering gemeente Deventer

• Hoofdstuk 1. Begripsomschrijvingen en informatieverstrekking

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

• In deze verordening (en de daarop berustende bepalingen) wordt verstaan onder:

  • a.

    wet: de Wet inburgering;

  • b.

    regeling: de Regeling vrijwillige inburgering, G31 2007;

  • c.

    inburgeringsplichtige: de inburgeringsplichtige bedoeld in de wet;

  • d.

    inburgeraar: de inburgeraar bedoeld in de regeling;

  • e.

    overeenkomst: de overeenkomst bedoeld in de regeling die wordt gesloten met een inbur-geraar.

Artikel 2 De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars

• • 1.

    Het college draagt er zorg voor dat inburgeringsplichtigen en inburgeraars op een doeltreffende en doelmatige wijze worden geïnformeerd over hun rechten en plichten uit hoofde van de wet en de regeling en over het aanbod van en de toegang tot inburgeringsvoorzieningen. Informatie-verstrekking, als hiervoor bedoeld, vindt in ieder geval plaats op verzoek van de inburgeringsplichtige of inburgeraar.

  • 2.

    De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars bedoeld in het eerste lid houdt in ieder geval in:

  • a.

    Voor inburgeringsplichtigen:

    • 1.

      de rechten en plichten uit hoofde van de wet;

    • 2.

      informatie over leningen en vergoedingen;

  • b.

    Voor inburgeringsplichtigen en inburgeraars:

    • 1.

      de mogelijkheden tot het volgen van een inburgeringscursus;

    • 2.

      het aanbod van inburgeringsvoorzieningen van de gemeente Deventer;

    • 3.

      de toegang tot de inburgeringsvoorzieningen;

    • 4.

      informatie over de regeling

  • 3.

    Het college maakt bij de informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars in ieder geval gebruik van de volgende middelen:

  • a.

    mondelinge informatie op verzoek en bij de intake;

  • b.

    schriftelijke informatie via foldermateriaal;

  • c.

    digitaal door gebruikmaking van de gemeentelijke website;

  • d.

    virtuele inburgeringszuilen op diverse locaties in de gemeente Deventer;

  • e.

    informatie verstrekt door de ketenpartners, betrokken bij inburgering.

  • 4.

    Het college beoordeelt eens in de twee jaar de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatie-verstrekking aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars en rapporteert hierover aan de raad.

  Hoofdstuk 2 Criteria doelgroepen en samenstelling van de inburgeringsvoorziening

Artikel 3 Criteria doelgroepen

• Het college wijst de groepen inburgeringsplichtigen en inburgeraars aan waaraan bij voorrang een inburgeringsvoorziening kan worden aangeboden op basis van de volgende criteria:

  • a.

    aanwezigheid van algemene bijstandsuitkering of een uitkering op grond van de sociale zekerheid-wetten of sociale zekerheidsregelingen;

  • b.

    afwezigheid van inkomsten uit werk van meer dan 12 uur per week en van algemene bijstands-uitkering of een uitkering op grond van de sociale zekerheidswetten of sociale zekerheidsregelingen;

  • c.

    zorg voor minderjarige kinderen;

  • d.

    eigen aanmelding, gemotiveerdheid en

  • e.

    inkomsten uit werk.

Artikel 4 De samenstelling van de inburgeringsvoorziening

• • 1.

    Het college stemt de inburgeringsvoorziening, met uitzondering van de inburgeringsvoorziening aan geestelijke bedienaren, af op het startniveau en de vaardigheden, de persoonlijke omstandigheden en de maatschappelijke positie van de inburgeringsplichtige of inburgeraar

  • 2.

    Het college stemt de inburgeringsvoorziening voor de geestelijke bedienaren af op de sociaal maat-schappelijke en levensbeschouwelijke taken die de geestelijke bedienaar vervult in de Nederlandse samenleving.

  • 3.

    Indien de inburgeringsplichtige of inburgeraar een voorziening gericht op arbeidsinschakeling wordt aangeboden, draagt het college er zorg voor dat de inburgeringsvoorziening en de voorziening gericht op arbeidsinschakeling op elkaar worden afgestemd.

  • 4.

    Een inburgeringsvoorziening kan, in aanvulling op hetgeen in de wet is bepaald, in ieder geval een of meer van de volgende onderdelen bevatten:

  • a.

    maatschappelijke begeleiding;

  • b.

    trajectbegeleiding;

  • c.

    praktijkcomponent, passend bij de persoonlijke situatie, het niveau en de maatschappelijke positie van de inburgeringsplichtige of inburgeraar.

  • 5.

    Het aanbod moet ten minste leiden naar het inburgeringsexamen of Staatsexamen NT2, dat een maal wordt afgelegd.

Artikel 5 De inning van de eigen bijdrage

• • 1.

    De eigen bijdrage van de inburgeringsplichtige of inburgeraar, als bedoeld in artikel 23, tweede lid van de wet, wordt in één keer voldaan.

  • 2.

    Op aanvraag van de inburgeringsplichtige of inburgeraar kan de eigen bijdrage in ten hoogste vijf termijnen worden voldaan.

  • 3.

    Het college vermeldt in de beschikking of in de overeenkomst tot toekenning van een inbur-geringsvoorziening de termijnen van betaling.

  • 4.

    Als het college de eigen bijdrage verrekent met de algemene bijstand, die de inburgeringsplichtige of inburgeraar ontvangt, wordt dat in de beschikking of in de overeenkomst vermeld.

  • 5.

    Het college beoordeelt, in het kader van de draagkracht van de inburgeringsplichtige of inburgeraar, of deze in staat is de verplichte eigen bijdrage te betalen. Het college stelt hiervoor beleidsregels vast.

  • 6.

    Het college vermeldt in de beschikking of overeenkomst dat de inburgeringsplichtige respectievelijk inburgeraar 100% van de verplichte eigen bijdrage in de vorm van een beloning terug ontvangt, als deze de eerste keer slaagt voor het inburgeringsexamen of het Staatsexamen NT2.

Artikel 6 Het opleggen van verplichtingen aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars

• Het college kan inburgeringsplichtigen bij beschikking en inburgeraars in de overeenkomst in ieder geval een of meer van de volgende verplichtingen opleggen:

  • a.

    het deelnemen aan de aangeboden inburgeringsvoorziening;

  • b.

    het deelnemen aan gesprekken met de klantmanager van de gemeente en/of de trajectbegeleider;

  • c.

    het deelnemen aan voortgangsgesprekken;

  • d.

    een aanwezigheid van minimaal 80% bij het gebruik maken van de programmaonderdelen van de inburgeringsvoorziening;

  • e.

    het melden indien door ziekte dan wel door andere relevante omstandigheden niet aan de verplich-tingen in de beschikking kan worden voldaan;

  • f.

    het deelnemen aan het inburgeringsexamen of Staatsexamen NT2 binnen de door het college vast-gestelde termijn.

  Hoofdstuk 3. Het aanbod van een inburgeringsvoorziening

Artikel 7 De procedure van het doen van een aanbod

• • 1.

    Het college doet het aanbod, bedoeld in artikel 19, eerste of tweede lid, van de wet en artikel 13b, eerste lid, van de regeling in een gesprek met de inburgeringsplichtige of inburgeraar. Het aanbod wordt gezonden naar het adres waar de inburgeringsplichtige of inburgeraar in de gemeentelijke basisadministratie is ingeschreven.

  • 2.

    In het aanbod wordt een omschrijving gegeven van de aangeboden inburgeringsvoorziening en worden de rechten en verplichtingen vermeld, die aan de inburgeringsvoorziening zijn verbonden.

  • 3.

    De inburgeringsplichtige of inburgeraar, aan wie een aanbod wordt gedaan, deelt binnen vier weken, vanaf de dag na verzending van het aanbod, het college schriftelijk mee of hij het aanbod aanvaardt.

  • 4.

    Wanneer de inburgeringsplichtige of inburgeraar het aanbod aanvaardt, neemt het college binnen zes weken na ontvangst van deze mededeling het besluit tot toekenning van de inburgerings-voorziening, in overeenstemming met het gedane aanbod.

Artikel 8 De inhoud van de beschikking of overeenkomst

• De beschikking of overeenkomst tot toekenning van een inburgeringsvoorziening bevat in ieder geval:

  • a.

    een beschrijving van de inburgeringsvoorziening met inbegrip van de rechten en plichten van de inburgeringsplichtige of inburgeraar;

  • b.

    in geval van een inburgeraar de gevolgen van niet-nakomen van de overeenkomst

  • c.

    in geval van een inburgeringsplichtige oudkomer, de datum waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht, bedoeld in artikel 26 van de wet, aanvangt;

  • d.

    de datum waarop het inburgeringsexamen of Staatsexamen NT 2 moet zijn gehaald;

  • e.

    de termijnen en wijze van betaling van de eigen bijdrage;

  • f.

    de restitutie van 100% van de eigen bijdrage, als het inburgeringsexamen de eerste keer is gehaald.

  Hoofdstuk 4. De bestuurlijke boete voor inburgeringsplichtigen

Artikel 9 De hoogte van de op te leggen bestuurlijke boete

• De door het college op te leggen bestuurlijke boete aan inburgeringsplichtigen als bedoeld in de wet

  bedraagt:

  • a.

    ten hoogste € 150,-- indien de inburgeringsplichtige of de persoon ten aanzien van wie het college op redelijke gronden kan vermoeden dat deze inburgeringsplichtige geen of onvoldoende medewerking verleent aan het inburgeringsonderzoek, bedoeld in artikel 25, vierde lid, van de wet.

  • b.

    ten hoogste € 200,-- indien de inburgeringsplichtige geen of onvoldoende medewerking verleent aan de uitvoering van de voor hem vastgestelde inburgeringsvoorziening, bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de wet of aan de verplichtingen, bedoeld in artikel 6 van deze verordening.

  • c.

    ten hoogste € 350,-- indien de inburgeringsplichtige niet binnen de in artikel 7, eerste lid, van de wet bedoelde termijn of binnen de door het college op grond van artikel 31, tweede lid, onderdeel a, van de wet verlengde termijn het inburgeringsexamen heeft gehaald.

Artikel 10 Verhoging van de bestuurlijke boete bij herhaling van de overtreding

• • 1.

    De bestuurlijke boete voor overtredingen, bedoeld in artikel 9, eerste lid, bedraagt ten hoogste € 250,-- indien de inburgeringsplichtige zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte overtreding opnieuw schuldig maakt aan dezelfde overtreding.

  • 2.

    De bestuurlijke boete voor overtredingen, bedoeld in artikel 9, tweede lid , bedraagt ten hoogste € 400,-- indien de inburgeringsplichtige zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte overtreding opnieuw schuldig maakt aan dezelfde overtreding.

  • 3.

    De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste € 450,-- indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het college op grond van artikel 32 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald.

  • 4.

    De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste € 550,-- indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het college op grond van artikel 33 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald.

  Hoofdstuk 5 Slotbepalingen

Artikel 11 Hardheidsclausule

• Het college kan in bijzondere gevallen, ten gunste van de belanghebbende, afwijken van de bepalingen in deze verordening, als de toepassing van de verordening leidt tot onbillijkheden van overwegende aard.

Artikel 12 Intrekken van de Verordening inburgering

• De Verordening inburgering gemeente Deventer, vastgesteld in de raadsvergadering op 27 april 2007, wordt ingetrokken.

Artikel 13 Inwerkingtreding

• Deze verordening treedt in werking na bekendmaking en werkt terug tot 1 november 2007.

Artikel 14 Citeertitel

• Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening inburgering gemeente Deventer.

  Aldus vastgesteld in de raadsvergadering van 10 september 2008.

  De raad voornoemd,

  de griffier, de voorzitter,

  drs. A.G.M. Dashorst ir. A.P. Heidema

  ALGEMENE TOELICHTING OP VERORDENING INBURGERING GEMEENTE DEVENTER

  1 Aanleiding / probleemstelling

  Per 1 januari 2007 is het nieuwe inburgeringsstelsel in werking getreden, bestaande uit de Wet Inburgering en de Regeling Vrijwillige Inburgering. Gemeenten, waaronder ook Deventer, hebben zich in de afgelopen periode ingespannen om inburgering in het kader van de nieuwe regelgeving vorm te geven. Twee recente ontwikkelingen zijn aanleiding tot het uitbreiden van de doelgroepen die vallen onder Wet inburgering:

  • 1.

    Het Deltaplan Inburgering, vastgesteld in september 2007 en hierop vooruitlopend twee wijzigingen van de Wet inburgering

  • 2.

    De Regeling afwikkeling nalatenschap oude Vreemdelingenwet die sinds 15 juli 2007 geldt

  2 Deltaplan Inburgering

  Gemeenten ervaren problemen in de uitvoering van de huidige wet- en regelgeving. De landelijke resultaten met betrekking tot de inburgering blijven achter. Inburgeringsplichtigen en inburgeraars worden onvoldoende bereikt. Ook het niveau, dat wordt gevraagd bij het examen conform de nieuwe wetgeving en bij wat minimaal nodig is om in de Nederlandse samenleving te participeren, wordt onvoldoende gerealiseerd. Ook in Deventer wordt de uitvoering van de Wet inburgering als complex ervaren.

  Om de kwaliteit van de inburgering te verbeteren is het Deltaplan Inburgering opgesteld. Dit plan heeft als doelstelling: “Het verbeteren van de kwaliteit van de inburgering, zodat meer mensen hun inburgering afronden met een hoger niveau en economisch, sociaal en cultureel participeren in de samenleving”.

  2.1 Belangrijkste punten uit het Deltaplan

  • 1.

    Aanbod inburgeringsvoorzieningen mag voortaan aan alle inburgeringsplichtigen worden gedaan.

  • 2.

    De mogelijkheid om rechtstreeks te kunnen opgaan voor het staatsexamen NT2.

  • 3.

    De middelen van de Wet inburgering (Wi), Wet Werk en Bijstand(WWB), Wet Educatie en Beroeps-onderwijs (WEB) worden gestroomlijnd in een participatiefonds.

  • 4.

    Eén handhavingtermijn van 3,5 jaar voor alle inburgeringsplichtigen.

  • 5.

    Het Persoonsvolgend budget (PVB) wordt opgenomen in de Wet.

  De aanpassingen van de Wet inburgering vinden op verschillende tijdstippen in de periode 2008-2011 plaats.

  3Vereenvoudiging Wet inburgering

  Op initiatief van Minister Vogelaar heeft het kabinet besloten tot wijziging van de Wet inburgering, op grond waarvan twee belangrijke vereenvoudigingen, aangekondigd in het Deltaplan inburgering, versneld in werking treden (Brief van DG Wonen, Wijken en Integratie aan College van Burgemeester en Wethouders van de G31 gemeenten van 31 oktober 2007).

  Het gaat om de volgende twee vereenvoudigingen:

  1.Bevoegdheid van gemeenten om aan elke inburgeringsplichtige een inburgeringsprogramma aan te bieden (per 1 november 2007).

  2.De mogelijkheid om inburgeringsplichtigen en inburgeraars direct toe te leiden naar het Staats-examen Nederlands als tweede taal, zonder eerst te hoeven slagen voor het inburgeringsexamen (per 1 januari 2008)

  4 Inburgering gepardonneerden

  Sinds 15 juni 2007 geldt de Regeling afwikkeling nalatenschap oude Vreemdelingenwet. Onder het regiem van deze regeling kunnen (voormalige) asielzoekers een verblijfsvergunning verkrijgen, als zij aan bepaalde voorwaarden voldoen. Met de recente wijziging van de Wet inburgering is het mogelijk om aan deze gepardonneerden (mét een Vergunning tot verblijf) en woonachtig in de gemeente Deventer een gemeentelijk aanbod inburgeringsvoorzieningen te doen in het kader van de Wet inburgering.

  BESTAAND BELEID / KADER.

  Uitgangspunt van de Wet Inburgering en de Regeling vrijwillige inburgering is de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige en van de inburgeraar. Gemeenten hebben in het nieuwe stelsel een belangrijke spilfunctie, die wordt opgedeeld in drie rollen:

  • a.

    Informerende rol: het geven van gedegen informatie aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars met betrekking tot het inburgeringsstelsel.

  • b.

    Handhavende rol: inburgeringsplichtigen, die geen gebruik maken van het gemeentelijke aanbod

    inburgeringsvoorzieningen, zijn zelf verantwoordelijk om binnen de gestelde termijn het inburge-ringsexamen met succes af te ronden. De gemeente kan sancties opleggen wanneer een inburgeringsplichtige niet verschijnt, niet meewerkt of wanneer niet binnen de voorgeschreven termijn aan de inburgeringsplicht is voldaan. Gemeenten zijn in belangrijke mate verantwoordelijk voor de handhaving van de inburgeringsplicht.

  • c.

    Faciliterende rol: het aanbieden van een inburgeringsvoorziening met als onderdeel de eerste keer deelnemen aan het inburgeringsexamen of Staatsexamen NT2 aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars.

  ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

• Het artikel geeft aan dat de omschrijvingen van de begrippen die worden gebruikt in respectievelijk de Wet inburgering, het Besluit inburgering en de Regeling vrijwillige inburgering, van toepassing zijn op deze verordening.

Artikel 2 De informatieverstrekking aan inburgeraars

• De gemeente heeft als taak inburgeringsplichtigen en inburgeraars in haar gemeente goed te informeren over de rechten en plichten die voortvloeien uit de Wet inburgering en de Regeling vrijwillige inburgering. De wet en de regeling laten gemeenten vrij om zelf te bepalen op welke wijze de informatievoorziening aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars wordt georganiseerd. Wel bepaalt artikel 8 van de wet dat de gemeenteraad bij verordening regels vaststelt over de informatieverstrekking door de gemeente aan inburgeringsplichtigen, ter zake van hun rechten en plichten uit hoofde van de wet, evenals van het aanbod van en de toegang tot inburgeringsvoorzieningen.

  Dit artikel in de verordening vormt de uitwerking van deze verplichting. In overeenstemming met de rolverdeling tussen raad en college, stelt de raad in dit artikel de kaders vast voor een adequate informatievoorziening. Het college is belast met de organisatie van de informatieverstrekking en legt daarover (periodiek) verantwoording af aan de raad. Om aan deze verplichtingen efficiënt te kunnen voldoen, wordt een informatieplan opgesteld, waarvan de informatieverstrekking onderdeel is.

  • a.

    In het tweede lid wordt een overzicht gegeven van de onderwerpen waarover in ieder geval informatie zal worden gegeven.

  • b.

    In het derde lid geeft de raad het college de opdracht om (in ieder geval) een aantal middelen te gebruiken om de informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars vorm te geven.

  • c.

    Het vierde lid verplicht het college de raad periodiek te rapporteren over de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtigen en inburgeraars.

Artikel 3 Criteria doelgroepen

• Met betrekking tot de faciliterende rol kan de gemeente, een uit de Wet inburgering, bekostigde inburgeringsvoorziening aanbieden. Op basis van de wet, de regeling en op basis van de brief van het Ministerie VROM Wonen, wijken en integratie van 31 oktober 2007 is een aanbod inburgeringsvoorzieningen mogelijk aan alle inburgeringsplichtigenen inburgeraars.

  Op basis van de, in dit artikel genoemde criteria, wijst het college doelgroepen inburgeringsplichtigen en inburgeraars aan waaraan bij voorrang een inburgeringsvoorziening kan worden aangeboden. Het doen van een aanbod is voor enkele, hierna te noemen, groepen verplicht.

  Overzicht groepen inburgeraars

  Nieuwkomers (inburgeringsplichtig):

  • o

    Asielmigranten ( aanbod doen verplicht)

  • o

    Migranten in het kader van gezinsvorming en gezinshereniging

  • o

    Geestelijke bedienaren ( aanbod doen verplicht)

  Oudkomers (inburgeringsplichtig of inburgeringsbehoeftig):

  • o

    Asielgerechtigde oudkomers ( aanbod doen verplicht)

  • o

    Geestelijke bedienaren (aanbod doen verplicht)

  • o

    Oudkomers

  Gepardonneerden (inburgeringsplichtig)

  De wijziging van de Wet inburgering betekent dat, met ingang van 1 november 2007, ook een gemeentelijk aanbod inburgeringsvoorzieningen kan worden gedaan aan:

  • o

    Nieuwkomers: migranten in het kader van gezinsvorming en gezinshereniging

  • o

    Inburgeringsplichtige oudkomers met werk van meer dan 12 uur

Artikel 4 De samenstelling van de inburgeringsvoorziening

• In de verordening dienen regels te worden gesteld met betrekking tot de vaststelling door het college van een passende inburgeringsvoorziening, met in begrip van de totstandkoming en samenstelling van de inburgeringsvoorziening (artikel 19, vijfde lid, onderdeel b van de wet,. In dit artikel worden de kaders vastgesteld waarbinnen het college de opdracht heeft voor iedere inburgeraar, die daarvoor in aanmerking komt, een op de persoon toegesneden inburgeringsvoorziening samen te stellen.

  • a.

    In het eerste lid wordt aangegeven op welke wijze het college een passende inburgeringsvoorziening moet vaststellen.

  • b.

    De samenstelling van de inburgeringsvoorziening voor geestelijke bedienaren wordt geregeld bij ministeriële regeling. Gemeenten hebben dus niet de mogelijkheid om de inburgeringsvoorziening die zij aan geestelijke bedienaren aanbieden naar eigen inzicht vorm te geven.

  • c.

    In geval van uitkeringsgerechtigde inburgeringsplichtigen en inburgeraars, die een voorziening gericht op arbeidsinschakeling ontvangen, kan het voordelen opleveren de inburgeringsvoorziening daarmee te combineren. Uitgangspunt is wel, zo blijkt uit artikel 19, vierde lid, van de wet, dat een aanbod voor een inburgeringsvoorziening aan een uitkeringsgerechtigde inburgeringsplichtige niet wordt gedaan, indien dat diens arbeidsinschakeling belemmert.

  • d.

    De wet bepaalt dat de inburgeringsvoorziening gecombineerd moet worden met een voorziening gericht op arbeidsinschakeling (reïntegratievoorziening) als een inburgeringsvoorziening wordt aangeboden aan een inburgeringsplichtige, die bijstandsgerechtigd is of een uitkering ontvangt op grond van een andere socialezekerheidswet of socialezekerheidsregeling én die verplicht is om arbeid te verkrijgen of te aanvaarden (artikel 20, eerste lid, van de wet). Indien in deze specifieke situatie geen reïntegratievoorziening wordt aangeboden, kan de gemeente daarom geen inburgeringsvoorziening aanbieden. Het college is verantwoordelijk voor het aanbieden van de gecombineerde inburgeringsvoorziening (artikel 20, tweede lid, van de wet). Het tweede lid van artikel 4 van de verordening draagt het college op om er voor te zorgen dat de inburge-ringsvoorziening wordt afgestemd op de reïntegratievoorziening. Aangezien deze voorzieningen in het kader van de uitkeringsverstrekking op grond van socialezekerheidswetten of –regelingen ook door andere partijen dan het college (kunnen) worden verstrekt, zal het college afspraken moeten maken met de verantwoordelijke uitvoerders van de socialezekerheidswet of –regeling: het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV), eigenrisicodragers of overheidswerkgevers (artikel 21 WI).

  • e.

    Het derde lid regelt de bijkomende faciliteiten die het college als onderdeel van de inburge-ringsvoorziening aan inburgeraars kan aanbieden. In de wet is geregeld waaruit een inburgerings-voorziening in ieder geval moet bestaan: een cursus die toe leidt naar het examen en het eenmaal kosteloos afleggen van dat examen (artikel 19, derde lid, van de wet).

Artikel 5 De inning van de eigen bijdrage

• In de verordening moeten regels worden gesteld die betrekking hebben op de inning van de eigen bijdrage van de inburgeraar door het college en de mogelijkheid van betaling in termijnen (artikel 23, derde lid, van de wet). De hoogte van de eigen bijdrage is vastgelegd in de wet en bedraagt € 270,-. Dit bedrag kan bij algemene maatregel van bestuur worden gewijzigd (artikel 23, tweede lid, van de wet).

  In dit artikel van de verordening wordt geregeld dat de inburgeringsplichtige of inburgeraar het recht heeft de eigen bijdrage in een aantal termijnen te betalen. Artikel 24, eerste lid, van de wet maakt het bij inburgeringsplichtigen die algemene bijstand ontvangen mogelijk dat het college de eigen bijdrage verrekent met deze uitkering. Als het college wil overgaan tot verrekening, moet dat worden vastgelegd in de beschikking of overeenkomst tot toekenning van de inburgeringsvoorziening.

  Als de inburgeringsplichtige een uitkering van het UWV ontvangt, kan het college het UWV verzoeken de eigen bijdrage te verrekenen met of in te houden op de uitkering van het UWV (artikel 24, tweede lid, van de wet). In dit geval int het UWV de eigen bijdrage ten behoeve van de gemeente. Deze wijze van verrekening geschiedt door het UWV en niet door de gemeente, en wordt dus niet in deze verordening geregeld. In de verordening is ook een beloning opgenomen bij het succesvol afronden van het eerste inburgeringsexamen

Artikel 6 Opleggen van verplichtingen

• Dit artikel vormt de uitwerking van artikel 23, derde lid, van de wet dat bepaalt dat de gemeenteraad bij verordening regels stelt over de rechten en plichten van inburgeringsplichtigen en inburgeraars voor wie een inburgeringsvoorziening is vastgesteld. Dit artikel delegeert de bevoegdheid aan het college om de verplichtingen die in het artikel worden genoemd aan inburgeringsplichtigen en inburgeraars in het kader van een inburgeringsvoorziening op te leggen. Het college legt in de beschikking tot de toekenning van de inburgeringsvoorziening deze verplichtingen vast. De gemeente sluit met inburgeringsbehoeftigen een overeenkomst af.

Artikel 7 De procedure van het doen van een aanbod

• Dit artikel bevat enkele procedurele bepalingen die er voor moeten zorgen dat het doen van een aanbod op zorgvuldige wijze gebeurt. Dit is van belang omdat een dergelijk aanbod de start is van een procedure die – als het goed is – leidt tot een besluit tot het toekennen van een inburgeringsvoorziening. In het eerste lid van dit artikel wordt geregeld dat het college het aanbod van een inburgeringsvoorziening aan de inburgeraar op mondelinge en schriftelijke wijze doet en dat het aanbod wordt toegestuurd naar het adres waar de inburgeringsplichtige of inburgeraar staat ingeschreven in de gemeentelijke basis-administratie (GBA). Op deze wijze kan er geen onduidelijkheid ontstaan over het feit dat het college een aanbod heeft gedaan.

  Het aanbod zal inhoudelijk dezelfde strekking moeten hebben als de uiteindelijke beschikking (het tweede lid) of overeenkomst. Hierdoor kan de instemming met het aanbod tevens worden opgevat als instemming met de beschikking (die eenzijdig door de gemeente wordt opgelegd) of overeenkomst tot de toekenning van de inburgeringsvoorziening. Deze beschikking of overeenkomst moet dan wel dezelfde inhoud hebben als het aanbod (het vierde lid).

  De zorgvuldigheid van de procedure gebiedt dat als de inburgeringsplichtige of inburgeraar het aanbod aanvaardt of weigert, hij of zij dit schriftelijk aan de gemeente meedeelt (het derde lid). Het meest praktisch is dat deze schriftelijke mededeling geschiedt in de vorm van het laten ondertekenen door de inburgeringsplichtige of inburgeraar van een verklaring die door de gemeente is opgesteld.

  Het kan natuurlijk voorkomen dat een inburgeringsplichtige of inburgeraar aan de gemeente meldt dat hij wel een inburgeringsvoorziening wil, maar dat hij gelet op zijn situatie bepaalde wijzigingen aangebracht zou willen zien in het aanbod van de gemeente. Als de gemeente hierop positief reageert, zal ze het gedane aanbod moeten aanpassen.

  Een inburgeringsplichtige of inburgeraar hoeft een aanbod niet te accepteren. Weigert de inburgerings-plichtige het aanbod, dan zal hij zich zelfstandig moeten voorbereiden op het inburgeringsexamen. Gaat het om een inburgeringsplichtige oudkomer, dan is er geen termijn vastgesteld waarbinnen de betreffende persoon het inburgeringsexamen moet hebben behaald. Het ligt voor de hand dat het college in een dergelijke situatie een handhavingsbeschikking neemt: een besluit op grond van artikel 26 van de wet waarmee de termijn van start gaat waarbinnen de inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moet hebben behaald (vijf jaar na aanvang van deze termijn). Het verdient de aanbeveling dat het college deze handelwijze vastlegt in beleidsregels, zodat tevoren voor betrokkenen duidelijk is (of zou kunnen zijn) wat de gevolgen zijn van het weigeren van een aanbod voor een inburgeringsvoorziening.

  Mogelijk toelichten wat geldt voor een inburgeringsbehoeftige

Artikel 8 De inhoud van de beschikking of overeenkomst

• Het besluit tot het toekennen van een inburgeringsvoorziening is een beschikking. Dit betekent dat de inburgeringsplichtige de mogelijkheid heeft tegen dit besluit in bezwaar en beroep te gaan. In dit artikel wordt geregeld welke onderwerpen in ieder geval in de beschikking moeten worden neergelegd.

  In de beschikking zullen de toegekende inburgeringsvoorziening en de daaraan verbonden rechten en plichten van de inburgeringsplichtige nauwkeurig moeten worden vermeld (onderdelen a en b). De inbur-geringsplichtige is verplicht zijn medewerking te verlenen aan de uitvoering van de inburgerings-voorziening (artikel 23, eerste lid, WI). Handhaving hiervan is alleen mogelijk als de verplichtingen van de inburgeringsplichtige duidelijk zijn omschreven en aan de betrokkene (onder andere door middel van de beschikking) bekend zijn gemaakt.

  De termijn waarbinnen een inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moet hebben behaald, ligt vast in de wet (artikel 7, eerste lid, van de wet). In de beschikking hoeft (en kan) van deze termijn alleen melding worden gemaakt (onderdeel c).

  Onderdeel d bepaalt dat in beschikking moet worden vastgelegd in hoeveel termijnen de eigen bijdrage kan worden betaald en op welke wijze de betaling plaatsvindt (al dan niet op basis van verrekening met de bijstandsuitkering). Dit is geregeld in artikel 5 van de verordening.

  Onderdeel e heeft betrekking op beschikkingen voor oudkomers. Indien het college een inburgerings-voorziening vaststelt voor een oudkomer, dan moet het college in de betreffende beschikking ook de dag opnemen waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat (artikel 22, tweede lid, artikel 26 WI). Binnen vijf jaar ná deze datum moet de betreffende oudkomer het inburgeringexamen hebben behaald. Het college kan zelf bepalen wanneer de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat. Het ligt voor de hand om deze termijn direct te laten ingaan (en bijvoorbeeld niet te koppelen aan de datum waarop de inburgeringsvoorziening van start gaat). De precieze datum waarop de inburgeringsvoorziening van start gaat, zal niet altijd bekend zijn op het moment dat deze wordt toegekend. Bovendien past het vaststellen van een datum van aanvang van handhaving van de inburgeringsplicht, onafhankelijk van het moment waarop met de inburgerings-voorziening kan worden begonnen bij het uitgangspunt van de wet dat de betreffende persoon als oudkomer inburgeringsplichtig is en in beginsel zelf verantwoordelijk is voor het behalen van het inburgeringsexamen.

  Met de inburgeraars wordt een overeenkomst afgesloten waarin de rechten en plichten van de inburge-raar worden vastgelegd.

Artikel 9 De hoogte van de bestuurlijke boetes voor de verschillende overtredingen van inburgeringsplichtigen.

• Artikel 35 WI draagt de gemeenteraad op bij verordening de hoogte van de bestuurlijke boete vast te stellen die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd. In artikel 34 van de wet zijn voor de verschillende overtredingen de maximumbedragen van de bestuurlijke boete vastgelegd. De gemeente kan deze boetebedragen in haar verordening overnemen, maar ze kan ook lagere bedragen vaststellen.

  Wij hebben ervoor gekozen de maximumbedragen naar beneden bij te stellen ten opzichte van de maximumbedragen uit de modelverordening (ongeveer 50%).

  De boetebedragen die in de verordening worden opgenomen zijn maximumbedragen en géén gefixeerde bedragen. Het college zal bij elke overtreding de bestuurlijke boete moeten afstemmen op de ernst van de overtreding en de mate waarin deze aan de overtreder kan worden verweten. Bovendien moet het college daarbij ook zonodig rekening houden met de omstandigheden waaronder de overtreding is gepleegd (artikel 38, tweede lid, van de wet). Deze bepaling brengt met zich mee dat het college bij elke op te leggen bestuurlijke boete zal moeten nagaan welke boete passend is, gelet op de individuele omstandigheden van de betrokken inburgeringsplichtige. Hiervoor zal het college een uitwerkingsvoorstel opstellen waarin per overtreding de hoogte van de boete wordt bepaald, rekening houdend met de maxima die genoemd zijn in de verordening.

  In het kader van een de uitvoering van een gecombineerde reïntegratie- en inburgeringsvoorziening kan het voorkomen dat dezelfde gedraging (bijvoorbeeld het niet voldoen aan een oproep om te verschijnen en gegevens te verstrekken) zowel aanleiding kan zijn voor het opleggen van een bestuurlijke boete als voor het verlagen van de bijstand (een maatregel op grond van artikel 18, tweede lid, Wet werk en bijstand) of het opleggen van een boete of maatregel op grond van een andere socialezekerheidswet of – regeling. Artikel 37 van de wet bevat een regeling voor deze samenloop. In dit artikel wordt bepaald dat het college in dat geval géén bestuurlijke boete kan opleggen.

Artikel 10 Verhoging van de bestuurlijke boete bij herhaling van de overtreding

• Dit artikel biedt het college de mogelijkheid om bij herhaling van de overtreding een hogere boete op te leggen dan op grond van artikel 9 mogelijk is.

  Het eerste en tweede lid kunnen alleen in de verordening worden opgenomen als in artikel 9, eerste en tweede lid, lagere maximum boetebedragen zijn opgenomen dan de maximumbedragen in de wet. De verhoogde boetebedragen ingeval van herhaling van de overtreding mogen uiteraard niet hoger zijn dan de maximumbedragen die in artikel 34 WI worden genoemd.

  Om te kunnen spreken van een herhaling van een overtreding, moeten de overtredingen zich wel binnen een bepaalde tijdspanne voordoen, bijvoorbeeld 12 maanden. Gemeenten kunnen een kortere of langere termijn vaststellen.

  Artikel 34, onderdeel d, Wi biedt de mogelijkheid voor gemeenten om de bestuurlijke boete te verhogen van maximaal € 500 naar maximaal € 1000 in het geval dat de inburgeringsplichtige bij herhaling niet voldoet aan de verplichting binnen de gestelde termijn het inburgeringsexamen te behalen. Dit is geregeld in het derde en vierde lid van artikel 10.

  Als de inburgeringsplichtige niet binnen de voor hem geldende termijn het inburgeringsexamen heeft behaald, dan legt het college hem een bestuurlijke boete op. De maximumboete die kan worden opgelegd, is neergelegd in artikel 9, derde lid, van de verordening. Op grond van artikel 32 van de wet moet het college in de boetebeschikking een nieuwe termijn vaststellen waarbinnen de inburge-ringsplichtige alsnog het inburgeringsexamen moet behalen. Als de inburgeringsplichtige ook binnen deze nieuwe termijn het inburgeringsexamen niet heeft behaald, maakt het derde lid van artikel 10 het mogelijk dat het college een hogere boete vaststelt. Het wettelijke maximum bedraagt € 1000 (artikel 34, onderdeel d, van de wet). Ook in dat geval zal in de boetebeschikking een nieuwe termijn moeten worden opgenomen waarbinnen de inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moet behalen.

  De artikelen 9 en 10 bieden in de vorm van het vaststellen van maximumbedragen het kader voor het college bij het vaststellen van de hoogte van de bestuurlijke boetes in individuele gevallen. Het college zal binnen deze kaders zelf een beleid ontwikkelen. Het college zal in beleidsregels vastleggen hoe dat beleid er uit ziet: welke boete wordt in beginsel opgelegd bij welke overtreding en met welk bedrag wordt de boete in beginsel verhoogd als de betrokken inburgeringsplichtige dezelfde overtreding nogmaals pleegt.

  Het college heeft ervoor gekozen lagere boetes te hanteren dan in de modelverordening staat (art. 9, lid 1 max. 250,-; art. 9, lid 2 en 3 max. 500,-; art. 10, lid 1 max. 250,-; art. 10, lid 2 max. 500,- en art. 10 lid 3 en 4 max. 1000,- boete). Het belang is inburgeren, waarbij het college rekening wil houden met het persoonlijke belang van inburgeringsplichtigen. Daarbij is het college van mening dat de hoogte van de boetes in verhouding moeten staan tot de verwachte financiële situatie bij (sommige) inburgerings-plichtigen. Het college sluit niet uit dat ze in voorkomende gevallen, daar waar de persoonlijke situatie van inburgeringsplichtigen daar om vraagt, een beroep doet op de hardheidsclausule om een boete kwijt te schelden.

  Het opleggen van sancties aan inburgeraars, die gebruik maken van de aangeboden inburgerings-voorziening is niet wenselijk. De rechten en plichten worden wel vastgelegd in de overeenkomst, die met de inburgeraars wordt afgesloten.