Verordening voorzieningen gehandicapten 2004

1. Een voorziening kan slechts worden toegekend voor zover:

• a.

  deze in overwegende mate op het individu is gericht, en

• b.

  deze langdurig noodzakelijk is om diens beperkingen op het gebied van het wonen of zich binnen of buiten de woning verplaatsen op te heffen of te verminderen, en

• c.

  deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt.

2. In afwijking op hetgeen in het eerste lid onder a. is gesteld, kan een voorziening worden verstrekt in de vorm van het gebruik van een collectief vervoersysteem als bedoeld in artikel 3.1 onder a.

3. Geen voorziening wordt toegekend:

• a.

  indien de voorziening voor een persoon als de aanvrager algemeen gebruikelijk is;

• b.

  voor zover op grond van enige andere wettelijke regeling aanspraak op de voorziening bestaat;

• c.

  voor zover de ondervonden ergonomische belemmeringen in de woning voortvloeienuit de aard van de in de woning gebruikte materialen.

1. De door burgemeester en wethouders te verstrekken woonvoorziening kan bestaan uit een financiële tegemoetkoming in de kosten van:

• a.

  verhuizing en inrichting;

• b.

  woningaanpassing;

• c.

  woonvoorzieningen van niet-bouwkundige en woontechnische aard;

• d.

  onderhoud, keuring en reparatie;

• e.

  tijdelijke huisvesting;

• f.

  huurderving;

• g.

  verwijderen van voorzieningen.

2. Burgemeester en wethouders kunnen de in het eerste lid onder b. en c. genoemde voorziening ook als voorziening in natura of in bruikleen verstrekken.

1. Een gehandicapte kan voor een woonvoorziening als bij artikel 2.1, lid 1, onder a. genoemd in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het normale gebruik van de woning belemmeren.

2. Een gehandicapte kan voor een woonvoorziening als bij artikel 2.1, lid 1, onder b. en c. genoemd in aanmerking worden gebracht indien de in het eerste lid genoemde voorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate oplossing is.

1. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de gemaakte kosten indien de gehandicapte zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan de voorziening wordt getroffen.

2. In afwijking van het gestelde in het eerste lid kan een financiële tegemoetkoming worden verleend voor het aanpassen van één woonruimte indien de gehandicapte zijn hoofdverblijf heeft in een AWBZ-inrichting.

3. De aanvraag wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat.

4. De financiële tegemoetkoming, bedoeld in lid 2, betreft slechts een tegemoetkoming in de kosten van het bezoekbaar maken van de in het tweede lid bedoelde woonruimte.

5. Onder bezoekbaar maken wordt uitsluitend verstaan dat de gehandicapte de woonruimte, de woonkamer en een toilet kan bereiken en gebruiken.

6. Indien een gehandicapt kind in het weekeinde en of de gebruikelijke schoolvakanties thuis wordt opgevangen, kunnen tevens de slaapverdieping en de natte cel bezoekbaar en bruikbaar worden gemaakt.

1. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten als bedoeld in artikel 2.1 lid 1, onder b. en c. indien in de financiering van het niet door subsidie gedekte deel van de voorziening is voorzien.

2. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de aanpassingskosten aan woonwagens indien:

• a.

  de technische levensduur van de woonwagen nog minimaal vijf jaar is;

• b.

  de standplaats niet binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt;

• c.

  de woonwagen ten tijde van de indiening van de aanvraag voor een woonvoorziening bij de gemeente op de standplaats stond; en

• d.

  de hoofdbewoner van een woonwagen in het bezit is van een bewoningsvergunning als bedoeld in de Woningwet.

3. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de aanpassingskosten van een woonschip indien:

• e.

  de technische levensduur van het woonschip ten tijde van indiening van de aanvraag nog minimaal vijf jaar is.

• f.

  het woonschip ten tijde van indiening van de aanvraag nog minimaal vijf jaar op de ligplaats mag blijven liggen.

4. Indien de technische levensduur van de woonwagen of het woonschip ten tijde van indiening van de aanvraag minder dan vijf jaar is of de standplaats van de woonwagen binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt of het woonschip niet tenminste nog vijf jaar op de ligplaats mag liggen, worden de aanpassingskosten tot een vastgesteld maximum vergoed.

5. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de aanpassingskosten van een binnenschip indien de aanpassing betrekking heeft op het voor de schipper, de bemanning en hun gezinsleden bestemde gedeelte van het verblijf als bedoeld in artikel 1, tweede lid, onderdeel V, van het Binnenschepenbesluit (Stb. 1987,466), van een binnenschip, dat:

• g.

  in het register, bedoeld in artikel 783 van Boek 8 van het Burgerlijk Wetboek als zodanig te boek is gesteld op de wijze omschreven in de maatregel teboekgestelde schepen 1992; en

• h.

  bedrijfsmatig wordt gebruikt, hetzij voor het vervoer van goederen, daarbij blijkens de meetbrief bedoeld in het metingbesluit binnenvaartuigen 1978 een laadvermogen van tenminste 15 ton hebbend, of voor het vervoer van meer dan 12 personen buiten de in de aanhef bedoelde.

6. Burgemeester en wethouders kunnen een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten als bedoeld in artikel 2.1 lid 1, onder a. verstrekken aan de gehandicapte of aan een persoon die op verzoek van de gemeente, ten behoeve van een gehandicapte de woonruimte, bestemd voor permanente bewoning, heeft ontruimd.

7. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten indien de gehandicapte:

• c.

  niet voor het eerst zelfstandig gaat wonen;

• d.

  de gehandicapte niet verhuisd is vanuit of naar een woonruimte die niet geschikt is om het hele jaar door bewoond te worden;

• e.

  de gehandicapte niet verhuisd is naar een AWBZ-inrichting of een bejaardenoord;

• f.

  indien in de te verlaten woonruimte ergonomische belemmeringen zijn ondervonden, tenzij het een verhuizing naar een ADL-woning betreft.

• g.

  niet verhuisd is op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie de verhuizing ook zonder handicap algemeen gebruikelijk geacht zou zijn.

8. Voor zover het treffen van voorzieningen, als bedoeld in artikel 2.1. lid 1, onder b. het uitbreiden van bestaande woningen betreft, dan wel het groter bouwen van een nieuw te bouwen woning dan zonder de voorzieningen nodig zou zijn, kunnen burgemeester en wethouders een bijdrage verlenen voor de extra te verwerven grond die ten hoogste overeenkomt met de bijdrage voor het aantal vierkante meters per vertrek en een gedeelte van de buitenruimte bij de woning, zoals vermeld in Bijlage 1.

9. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten van onderhoud, keuring en reparatie als bedoeld in artikel 2.1 lid 1, onder d indien de woonvoorziening in het kader van deze verordening dan wel de Regeling Geldelijke Steun Huisvesting Gehandicapten is verleend en de woonvoorziening voorkomt op de in bijlage 1 van het ‘Besluit financiële tegemoetkomingen Voorzieningen gehandicapten’ genoemde lijst voorzieningen mits de gehandicapte ten tijde van het onderhoud, de keuring of reparatie de woonruimte als hoofdverblijf bewoont.

10. Burgemeester en wethouders kunnen een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting verlenen die door de gehandicapte moet worden gemaakt in verband met het aanpassen van zijn huidige woonruimte of de door de gehandicapte nog te betrekken woonruimte, welke financiële tegemoetkoming uitsluitend wordt verleend voor de periode, dat de aan te passen woonruimte ten gevolge van het realiseren van de woningaanpassing niet bewoond kan worden en de gehandicapte als gevolg daarvan voor dubbele woonlasten komt te staan, met een maximum van 6 maanden.

11. In geval van huurbeëindiging door de huurder van een aangepaste woonruimte, die voor meer dan € 4.537,80 is aangepast, kunnen burgemeester en wethouders een financiële tegemoetkoming verlenen aan de eigenaar van de woning in verband met derving van huurinkomsten voor de duur van maximaal 6 maanden.

12. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten van verwijderen van voorzieningen als bedoeld in artikel 2.1, lid 1 onder g. indien:

• a.

  de woning langer dan 6 maanden leeg staat èn

• b.

  de aanpassingen zo specifiek zijn dat het door de aanwezigheid van de voorzieningen niet mogelijk is om de woning aan een niet-gehandicapte te verhuren.

1. Een gehandicapte kan voor een vervoersvoorziening als in artikel 3.1 onder a. vermeld in aanmerking worden gebracht, wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek:

• a.

  het gebruik van het openbaar vervoer of

• b.

  het bereiken van dit openbaar vervoer onmogelijk maken.

2. Een gehandicapte kan voor een vervoersvoorziening als in artikel 3.1 onder b. en c. vermeld in aanmerking worden gebracht wanneer:

• c.

  aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het gebruik van een collectief systeem als bedoeld in artikel 3.1 onder a. onmogelijk maken, dan wel

• d.

  een collectief systeem als bedoeld in artikel 3.1 onder a. niet aanwezig is.

3. Voor de bij artikel 3.1. onder b. sub 2, 3 en 4 en onder c. sub 5 en 6 genoemde voorzieningen geldt, in afwijking op het gestelde in het vorige lid onder b., dat zij ook in aanvulling op het gebruik van een collectief vervoersysteem als bedoeld in artikel 3.1 onder a. verstrekt kunnen worden.

4. Bij het vaststellen van de hoogte van de vervoerskostenvergoeding, als bedoeld in artikel 3.1 onder c. sub 2, 3 en 4 kan rekening worden gehouden met de individuele vervoersbehoefte van de gehandicapte en de mate waarin een collectief vervoersysteem als bedoeld in artikel 3.1 onder a. in die vervoersbehoefte kan voorzien.

5. Voor zover de behoeften van echtgenoten of geregistreerde partners niet samenvallen, wordt niet meer dan anderhalf maal een enkele vergoeding toegekend.

6. Indien het inkomen zoals bedoeld onder artikel 1.1 onder b. hoger is dan 1,5 x het norminkomen, wordt geen financiële tegemoetkoming in de kosten van vervoersvoorzieningen als bedoeld in artikel 3.1 onder c. sub 2 t/m 4, dan wel een vervoersvoorziening in natura als bedoeld in artikel 3.1 onder c. sub 1 verstrekt.

7. Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag, tenzij zich een uitzonderingssituatie voordoet waarbij het gaat om een bovenregionaal contact, dat uitsluitend door de gehandicapte zelf bezocht kan worden, terwijl het bezoek noodzakelijk is voor de gehandicapte om dreigende vereenzaming te voorkomen.

8. Indien het inkomen meer bedraagt dan 1,5 maal het norminkomen, terwijl uitsluitend gebruik gemaakt kan worden van een rolstoeltaxi, wordt het verschil tussen een taxikostenvergoeding en de vergoeding voor gebruik rolstoeltaxi vergoed.

1. Een gehandicapte kan voor een rolstoel in aanmerking worden gebracht wanneer de aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken en hulpmiddelen die verstrekt worden op grond van de Algemene wet bijzondere ziektekosten een onvoldoende oplossing bieden.

2. In tegenstelling tot het gestelde in het eerste lid kan een gehandicapte in aanmerking voor een sportrolstoel worden gebracht indien hij zonder sportrolstoel niet in staat is tot sportbeoefening.

1. Een rolstoel wordt in bruikleen verstrekt en kan na afloop van de bruikleenperiode op basis van een afgesloten bruikleenovereenkomst in eigendom worden overgedragen.

2. In tegenstelling tot het gestelde in het eerste lid vindt de verstrekking van een sportrolstoel plaats in de vorm van een forfaitaire of gemaximeerde vergoeding waarmee voor een periode van drie jaar een rolstoel aangeschaft en onderhouden kan worden.

1. Indien een financiële tegemoetkoming wordt verleend, wordt in de beschikking vermeld op welke kosten de tegemoetkoming betrekking heeft.

2. Indien een periodieke tegemoetkoming wordt verleend, wordt in de beschikking tevens vermeld: de geldingsduur, de uitkeringsmaatstaf, alsmede de voorschriften waaraan de rechthebbende dient te voldoen alvorens tot uitbetaling van de tegemoetkoming kan worden overgegaan.

1. Burgemeester en wethouders zijn bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op een voorziening, degene door wie een aanvraag is ingediend:

• a.

  op te roepen in persoon te verschijnen op een door burgemeester en wethouders te bepalen plaats en tijdstip en hem te bevragen;

• b.

  op een door burgemeester en wethouders te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen bevragen en/of onderzoeken.

2. Burgemeester en wethouders vragen een daartoe door hen aangewezen adviesinstantie om advies indien:

• c.

  het handelt om een aanvraag die een gehandicapte betreft die nog niet eerder een aanvraag heeft ingediend in het kader van deze regeling, en de voorziening naar verwachting een bedrag van € 3.403 te boven zal gaan;

• d.

  indien zij dat gewenst vinden;

• e.

  de gevraagde voorziening om medische redenen wordt afgewezen.

3. De adviseur dient te beschikken over kennis op de volgende gebieden:

• f.

  medische kennis op het niveau van een arts;

• g.

  sociale kennis;

• h.

  ergonomische kennis en

• i.

  technische kennis.

4. Bij een volgende aanvraag voor een voorziening hebben burgemeester en wethouders de bevoegdheid aan te geven, dat opnieuw advies dient te worden uitgebracht.

5. Een gehandicapte is verplicht aan burgemeester en wethouders of de door hen aangewezen adviesinstantie die gegevens te (doen) verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de aanvraag.

1. Degene aan wie krachtens deze verordening een voorziening is verstrekt, is verplicht aan burgemeester en wethouders mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een voorziening.

2. Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de gehandicapte, na verlening van een voorziening op grond van de verordening, op te roepen teneinde vast te stellen of de omstandigheden die hebben geleid tot de verlening van de voorziening, gewijzigd zijn.

1. Burgemeester en wethouders kunnen een beschikking genomen op grond van deze verordening geheel of gedeeltelijk intrekken indien:

• a.

  niet is voldaan aan de voorwaarden gesteld bij of krachtens deze verordening;

• b.

  op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat de gegevens zodanig onjuist waren dat, waren de juiste gegevens bekend geweest, een andere beslissing zou zijn genomen.

2. Een besluit tot verlening van een financiële tegemoetkoming, dan wel een gemaximeerde vergoeding, kan worden ingetrokken indien blijkt dat de tegemoetkoming of vergoeding binnen twaalf maanden na de uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van het middel waarvoor deze was verleend.

1. Burgemeester en wethouders kunnen in bijzondere gevallen ten gunste van de gehandicapte of de woningeigenaar afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

2. Indien een bouwkundige woningaanpassing het bedrag van € 45.378,02 te boven gaat, het orgaan bedoeld in artikel 9a van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten de noodzaak van deze aanpassing heeft vastgesteld en weigering van deze voorziening gelet op het belang dat de wet beoogt te beschermen zou leiden tot onbillijkheden van overwegende aard, kunnen burgemeester en wethouders ondanks het gestelde in artikel 1.1 onder k. besluiten tot verstrekking van deze voorziening.

1. Het door de gemeente gevoerde beleid wordt eenmaal per 2 jaar geëvalueerd; indien deze evaluatie daar aanleiding toe geeft wordt de verordening aangepast. Burgemeester en wethouders zenden hiertoe binnen 12 maanden na het verstrijken van de bovengenoemde periode van 2 jaar aan de gemeenteraad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de verordening in de praktijk.

2. Het door de gemeente gevoerde beleid wordt eenmaal per 2 jaar, tegelijkertijd met de evaluatie in lid 1, getoetst op de inhoud van het Protocol Wvg; indien deze toetsing daar aanleiding toe geeft wordt de verordening aangepast.

1. Deze verordening wordt aangehaald als Verordening voorzieningen gehandicapten 2004 gemeente Dordrecht.

2. Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2004