Afstemmingsverordening WWB, IOAW, IOAZ en Bbz 2013

1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, het bijstandsbesluit zelfstandigen 2004 en de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

In deze verordening wordt verstaan onder:

1. Als belanghebbende, naar het oordeel van het college, tekortschietend besef van verantwoordelijkheid toont voor de voorziening in het bestaan dan wel de uit de WWB, Bbz, IOAW, IOAZ of artikel 30c, lid 2 en lid 3 van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen (SUWI) voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich jegens het college zeer ernstig misdragen, doch met uitzondering van artikel 17 lid 1 WWB, wordt overeenkomstig deze verordening de uitkering verlaagd.

2. De verlaging wordt afgestemd op:

• a.

  de ernst van de gedraging,

• b.

  de mate waarin belanghebbende de gedraging verweten kan worden, en

• c.

  de persoonlijke omstandigheden waarin belanghebbende verkeert.

3. Als belanghebbende zich al eerder schuldig heeft gemaakt aan gedragingen op grond van deze verordening of voorgaande verordeningen, wordt bij de bepaling van de zwaarte van de verlaging hiermee rekening gehouden.

1. De verlaging wordt toegepast op de bijstand of de grondslag.

2. In afwijking van lid 1 kan de verlaging ook worden toegepast op de bijzondere bijstand als:

• a.

  belanghebbende bijzondere bijstand wordt verleend met toepassing van artikel 12 WWB; of

• b.

  de verwijtbare gedraging van belanghebbende, in relatie met zijn recht op bijzondere bijstand, daartoe aanleiding geeft.

3. In afwijking van lid 1 kan de verlaging ook worden toegepast op de bijzondere bijstand voor woonkosten en premie arbeidsongeschiktheidsverzekering aan zelfstandigen die bijstand voor levensonderhoud op grond van het Bbz ontvangen, of hebben ontvangen.

1. Het college ziet af van het verlagen van de uitkering als:

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt; of

• b.

  de gedraging meer dan één jaar voor constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden.

2. Het college kan afzien van het verlagen van de uitkering als daarvoor dringende redenen aanwezig worden geacht.

3. Als het college afziet van het verlagen van de uitkering op grond van dringende redenen, wordt belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

4. Het onvoldoende beheersen van de Nederlandse taal kan op zichzelf geen reden zijn om af te zien van een verlaging.

1. Het college kan bij een eerste verwijtbare gedraging volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing.

2. Het geven van een schriftelijke waarschuwing wordt gelijkgesteld met een besluit waarbij een verlaging is opgeleggen.

3. Met het geven van een schriftelijke waarschuwing kan niet worden volstaan, als in een periode van 2 jaar voorafgaand aan de gedraging reeds een dergelijke waarschuwing is uitgegaan. Dit

hoeft niet vanwege eenzelfde gedraging te zijn.

1. De verlaging gaat in op de eerste dag van de nog te betalen lopende uitkering, voor zover de betaling nog niet heeft plaatsgevonden.

2. In afwijking van lid 1 kan de verlaging worden toegepast met ingang van de eerst volgende kalendermaand. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende bijstandsnorm.

3. De verlaging van de uitkering wordt voor een bepaalde tijd opgelegd.

4. Een verlaging die voor een periode van meer dan drie maanden wordt toegepast, wordt uiterlijk na drie maanden nadat deze ten uitvoer is gelegd heroverwogen.

5. Als een besluit tot verlaging van de uitkering niet kan worden uitgevoerd omdat de uitkering is beëindigd of ingetrokken, wordt het besluit alsnog uitgevoerd als belanghebbende binnen twaalf maanden na de dagtekening van de beschikking, waarin het besluit tot beëindiging of intrekking van de uitkering bekend is gemaakt, wederom een beroep doet op een uitkering.

6. Bij samenloop met een aanvraag om bijstand gaat de verlaging in vanaf de ingangsdatum van de uitkering.

7. Als een besluit tot verlaging wordt uitgevoerd en ten gevolge van recidive in dezelfde periode een tweede besluit tot verlaging uitgevoerd moet worden, sluit de uitvoering van dit tweede besluit aan op de periode waarin het eerste besluit tot verlaging wordt uitgevoerd.

1. Als er sprake is van één gedraging die schending oplevert van meerdere in deze verordening genoemde verplichtingen, wordt één verlaging opgelegd. Voor het bepalen van de hoogte en duur van de verlaging wordt uitgegaan van de gedraging waarop de hoogste verlaging is ingesteld.

2. Als sprake is van meerdere gedragingen die schending opleveren van één of meerdere in deze verordening genoemde verplichtingen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke verlaging opgelegd. Deze verlagingen worden gelijktijdig opgelegd, tenzij dit gelet op de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de omstandigheden van de belanghebbende niet verantwoord is.

1. Het college bepaalt de hoogte van de verlaging bij tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan. De verlaging bedraagt maximaal de uitkering die verstrekt zou zijn als er geen sprake zou zijn van een dergelijk tekortschietend besef van verantwoordelijkheid.

2. De hoogte van de verlaging, het percentage dat per maand op de uitkering wordt ingehouden en daarmee samenhangend de duur van de verlaging wordt afgestemd om de mate van verwijtbaarheid en persoonlijke omstandigheden van belanghebbende.

1. In afwijking van het bepaalde in artikel 9 wordt, als belanghebbende geen beroep meer kan doen op een passende en toereikende voorliggende voorziening, - omdat deze volledig wordt verrekend met een bestuurlijke boete in het kader van het bij herhaling schenden van de inlichtingenplicht -, de verlaging vastgesteld op 100% gedurende de eerste drie maanden gerekend vanaf de start van de verrekening.

2. In afwijking van het bepaalde in lid 1 wordt de verlaging in de tweede en derde maand vastgesteld op 20%, als belanghebbende redelijkerwijs niet kan beschikken over gelden van ten minste driemaal de toepasselijke bijstandsnorm.

1. Als belanghebbende binnen twaalf maanden, nadat de vorige als verwijtbaar aangemerkte gedraging aan belanghebbende kenbaar is gemaakt, zich opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde of een hogere categorie wordt de duur van de afstemming verdubbeld.

2. Als belanghebbende zich voor de derde maal of een verdere maal schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde of een hogere categorie kan het college het percentage van de afstemming hoger, en de duur van de afstemming langer vaststellen.

3. Als belanghebbende jonger dan 27 jaar zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit tot verlaging zich opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging waaruit ondubbelzinnig blijkt dat de jongere de verplichtingen zoals genoemd in artikel 9 lid 1 WWB of artikel 55 WWB niet wil nakomen, treedt artikel 13 lid 2 onder d WWB in werking.

1. Deze verordening treedt in werking op 1 mei 2013.

2. Op die datum wordt de Afstemmingsverordening WWB, IOAW en IOAZ 2012 en de daarop betrekking hebbende wijzigingen ingetrokken.