Beleidskader terug-, en invordering WWB, Wij, IOAW, IOAZ en Bbz 2004 Boxtel en Haaren

1 In alle gevallen waarin de gemeente in gevolge artikel 54 WWB of artikel 40 Wij of artikel 17 IOAW/IOAZ de mogelijkheid heeft om het recht op uitkering of inkomensvoorziening op te schorten dan wel in te trekken, dient zij deze bevoegdheid aan te wenden.

2 Een besluit tot toekenning van bijstand wordt herzien of ingetrokken indien:

a. het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting als bedoeld in artikel 17 lid 1 WWB, artikel 44 en 45 Wij, artikel 13 IOAW/IOAZ heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand of inkomensvoorziening;

b. anderszins de bijstand, of inkomensvoorziening ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend.

3 Van het nemen van een herziening- of intrekkingbesluit kan op grond van dringende redenen worden afgezien.

1 Bijstand, of inkomensvoorziening wordt teruggevorderd in de gevallen zoals vermeld in deze beleidsregels.

2 Onder kosten van bijstand, of inkomensvoorziening in de zin van deze beleidsregels wordt verstaan de door de gemeente betaalde bijstand, of inkomensvoorziening verhoogd met de afgedragen loonheffing.

3 Burgemeester en wethouders kunnen besluiten om over te gaan tot het terugvorderen van het netto bedrag indien de afweging van de bij de besluitvorming betrokken belangen hiertoe aanleiding geeft.

1 Burgemeester en wethouders vorderen bijstand of inkomensvoorziening Wij terug van de belanghebbende zoals beschreven in artikel 58 tot en met 60 WWB, artikel 54 tot en met 56 Wij, artikel 25 tot en met 31 IOAW/IOAZ en artikel. 44 tot en met 47 Bbz:

2 Terugvordering van onverschuldigd betaalde bijstand of inkomensvoorziening op grond van een administratieve vergissing vindt niet plaats, indien de betreffende kosten zijn gemaakt meer dan twee jaar vóór de datum van verzending van het besluit tot terugvordering.

1 Onverminderd het bepaalde onder beleidsregel nummer 4 worden kosten van bijstand, of inkomensvoorziening, indien de bijstand, of inkomensvoorziening aan een gezin of echtpaar in het kader van de Wij wordt verleend, van alle gezinsleden of partner teruggevorderd.

Hetgeen in artikel 59 WWB, artikel 55 Wij en artikel 26 IOAW/IOAZ beschreven is als bevoegdheid wordt door het college dwingend toegepast.

2 De in het eerste lid bedoelde personen zijn hoofdelijk aansprakelijk voor de terugbetaling van kosten van bijstand of inkomensvoorziening die worden teruggevorderd.

1 Van kwijtschelding als bedoeld in beleidsregel nummer 7 wordt afgezien indien:

a. de terugvordering van bijstand of inkomensvoorziening het gevolg is van verwijtbaar gedrag van de belanghebbende;

b. de vordering wordt gedekt door pand of hypotheek op een goed of goederen, behoudens voor zover de vordering niet op die goederen verhaald kan worden.

2 In afwijking van beleidsregel 8 lid 1 kan aan kwijtschelding worden meegewerkt, wanneer ook

aan de volgende punten is voldaan:

a. Verzoek tot medewerking aan een schuldsanering /-bemiddeling moet wordt ingediend door een bij het NVVK aangesloten schuldbemiddelingorganisatie.

b. Door de schuldregeling ontstaat voor de klant perspectief voor de toekomst.

c. De klant heeft de afgelopen periode een duidelijke gedragsverandering vertoond.

d. De klant heeft zelf duidelijk initiatief genomen.

e. De verhouding van de vordering van de gemeente ten opzichte van derden mag niet onevenredig groot zijn. Wanneer dit wel het geval is kan de gemeente een regeling

Beleidskader terug- en invordering WWB, Wij, IOAW, IOAZ en Bbz 2004.

Pagina 6 van 24

treffen waarbij de aflossing aan de gemeente gedurende een beperkte periode lager

wordt vastgesteld, zodat de schuld met derden kan worden geregeld.

1 Indien terugvordering het gevolg is van het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 17 eerste lid WWB, kunnen burgemeester en wethouders in afwijking van beleidsregel nummer 4, besluiten om van terugvordering of van verdere terugvordering af te zien, indien de belanghebbende:

• a.

  gedurende tien jaar volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan;

• b.

  gedurende tien jaar niet volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, maar het achterstallige bedrag alsnog heeft betaald;

• c.

  gedurende 10 jaar geen betalingen heeft verricht en het niet aannemelijk is dat hij deze op enig moment zal gaan verrichten.

2 De onder lid 1 genoemde termijn van 10 jaar wordt gehalveerd tot een termijn van vijf jaar, indien de debiteur:

• a.

  gedurende vijf jaar volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, waarbij het gemiddeld inkomen van de belanghebbende in die periode de beslagvrije voet, bedoeld in artikelen 475c en 475d van het Wetboek Rechtsvordering niet te boven is gegaan of

• b.

  gedurende vijf jaar niet volledig aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan, waarbij het gemiddeld inkomen van de belanghebbende in die periode de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Rechtsvordering niet te boven is gegaan, maar het achterstallige bedrag over die periode alsnog heeft voldaan en

• c.

  de debiteur gedurende de termijn van vijf jaar een duidelijke gedragsverandering in de positieve zin van het woord heeft vertoond.

• d.

  Tot slot wordt verwacht dat de debiteur duidelijk zelf verantwoordelijkheid heeft betoond voor de maximale aflossing en zelf het initiatief heeft genomen om een verzoek tot kwijtschelding in te dienen.

3 Geen mogelijkheid tot geheel of gedeeltelijke kwijtschelding, behoudens omstandigheden genoemd in beleidsregel 16, is mogelijk indien er sprake is van recidive binnen een termijn van vijf jaar nadat het laatste terugvorderingbesluit op naam van debiteur is genomen.

1 De in beleidsregel nummer 11 genoemde termijn is drie jaar indien het gemiddeld inkomen van de belanghebbende in die periode de beslagvrije voet als bedoeld in de artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Rechtsvordering niet te boven is gegaan en de terugvordering niet het gevolg is van het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting bedoeld in artikel 17 eerste lid WWB of artikel 44 Wij of artikel 13 IOAW/IOAZ.

2 Indien de belanghebbende gedurende drie jaar niet volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, maar het achterstallige bedrag over die periode naar het gemiddeld inkomen van belanghebbende over die periode naar de voor hem geldende beslagvrije voet als bedoeld in artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering alsnog voldoet, kunnen burgemeester en wethouders besluiten van verdere terugvordering af te zien.

3 Verkorting van de invorderingsperiode is niet mogelijk indien de terugvordering het gevolg is van leenbijstand, die verstrekt is in de vorm van een geldlening of borgtocht en:

a. de noodzaak tot bijstandsverlening het gevolg is van een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan;

b. de aanvraag een door de belanghebbende te betalen waarborgsom betreft; dan wel

c. het bijstand ter gedeeltelijke of volledige aflossing van een schuldenlast betreft.

1 Burgemeester en wethouders kunnen op grond van zeer dringende redenen, buiten de regels zoals opgenomen in dit beleidsplan, geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering.

2 Indien burgemeester en wethouders op grond van het bepaalde, zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel, geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering, nemen zij hiertoe een gemotiveerd schriftelijk besluit.

1 Het aflossingsbedrag, zoals medegedeeld in het terugvorderingbesluit of dat met de belanghebbende op grond van een minnelijke regeling tot stand is gekomen, geldt als een opgelegde betalingsverplichting;

2 Burgemeester en wethouders verrichten onderzoek naar de hoogte van het inkomen. Indien het inkomen daartoe aanleiding geeft, wordt als gevolg van dit onderzoek de betalingsverplichting gewijzigd vastgesteld. De frequentie van dit onderzoek is vastgelegd in het heronderzoekplan debiteuren.

1 Indien belanghebbende niet tijdig betaalt wordt hem geen aanmanings- of dwangbevelkosten in rekening gebracht.

2 Indien de gemeente overgaat tot beslaglegging als bedoeld in beleidsregel 20 lid 3 dan wordt de vordering verhoogd met de door derden te maken kosten en wettelijke rente.

3 Wat betreft de termijnen sluit het college zich aan bij hetgeen in de Awb wordt vermeld.

1 Terugvordering van krediethypotheken welke zijn gevestigd op grond van artikel 20 van de Algemene Bijstandswet en artikel 4, vierde lid, laatste volzin van de Invoeringswet herinrichting Algemene Bijstandswet vindt plaats op grond van de bepalingen in het Besluit Krediethypotheek.

2 Terugvordering van krediethypotheken welke zijn gevestigd met toepassing van het bepaalde in artikel 48, tweede en derde lid van de Wet werk en bijstand, vindt plaats met in achtneming van de beleidsregels 21 tot en met 24.

1 Aflossing van de geldlening vindt plaats gedurende ten hoogste tien jaar.

2 De aflossing vangt aan op het moment van beëindiging van de bijstandsverlening en vindt maandelijks plaats;

3 Het maandbedrag voor de aflossing wordt telkens voor een periode van een jaar vastgesteld;

4 Bij een inkomen als bedoeld in artikel 32 WWB dat niet uitgaat boven de toepasselijke bijstandsnorm als bedoeld in Hoofdstuk III, afdeling 1 van genoemde wet, wordt geen aflossing gevergd. Tevens wordt geen aflossing gevergd indien de belanghebbende een uitkering ontvangt op grond van de Wet inkomens voorziening kunstenaars;

5 Indien de omstandigheden daartoe aanleiding geven stellen burgemeester en wethouders zo nodig tussentijds het maandbedrag van de aflossing op een lager dan wel hoger bedrag vast;

6 Bij de beoordeling van de omstandigheden als bedoeld in het vijfde lid wordt rekening gehouden met noodzakelijke voor eigen rekening komende bijzondere bestaanskosten. Deze worden in mindering gebracht op het inkomen;

7 Indien belanghebbende tijdens de aflossingsperiode van tien jaar schuldig nalatig is in het voldoen aan de vastgestelde aflossing, is het nog niet afgeloste deel van de geldlening terstond opeisbaar en is daarover tevens de wettelijke rente verschuldigd.

8 Indien na 10 jaar nog een deel niet is afgelost, vervalt de verplichting tot aflossing. De resterende schuld blijft dan staan tot de verkoop van de woning.

1 Indien door toepassing van artikel 21 vierde tot en met zesde lid na afloop van de aflossingsperiode van tien jaar een deel van de geldlening nog niet is afgelost, is vanaf dat moment maandelijks rente verschuldigd over het nog niet afgeloste deel van de lening;

2 De rente als bedoeld in het eerste lid is de wettelijke rente, verminderd met drie procent;

3 Indien belanghebbende naar het oordeel van burgemeester en wethouders de rente geheel of gedeeltelijk kan betalen, doch niet kan aflossen, wordt een betaling eerst tot ten hoogste het bedrag van de verschuldigde maandrente aangemerkt als aflossing en wordt de rente die daardoor niet wordt betaald bijgeschreven bij het niet afgeloste deel van de geldlening;

4 Indien belanghebbende naar het oordeel van burgemeester en wethouders geen rente kan betalen wordt de verschuldigde rente bijgeschreven bij het nog niet afgeloste deel van de geldlening;

5 Over een bijgeschreven rente is geen rente verschuldigd.

1 Bij verkoop of vererving van de woning, en indien het een echtpaar betreft bij vererving na overlijden van de langstlevende echtgenoot, wordt het nog niet afgeloste deel van de geldlening, alsmede de op grond van artikel 22 derde en vierde lid, bijgeschreven rente, terstond afgelost.

2 Bij verkoop van de woning kunnen burgemeester en wethouders wegens bijzondere omstandigheden van medische of sociale aard van belanghebbenden dan wel wegens werkaanvaarding elders door belanghebbende na toepassing van het eerste lid, besluiten tot het verlenen van een nieuwe geldlening eveneens onder verband van hypotheek voor de aankoop van een andere woning, tot ten hoogste het bedrag van de ingevolge het eerste lid afgeloste geldlening, onder de voorwaarde dat belanghebbende het na de aflossing vrijgekomen bedrag volledig inzet voor de aankoop van de andere woning;

3 Bij verkoop van de woning tegen een prijs overeenkomstig de waarde in het economisch verkeer bij vrije oplevering komt, voor zover de opbrengst daartoe toereikend is, aan belanghebbende in elk geval het bedrag toe, dat op grond van artikel 34 lid 3 WWB bij de vaststelling van de geldlening op de waarde van de woning in mindering is gebracht.

4 Indien bij de verkoop van de woning op basis van de waarde in het economisch verkeer bij vrije oplevering het voor de afrekening beschikbare bedrag lager is dan het resterend bedrag van de geldlening en van de rentevordering wordt het verschil kwijtgescholden.