VERORDENING houdende regels betreffende de verdeling en het gebruik van woonruimte

1. Het is verboden zonder een huisvestingsvergunning een woonruimte als bedoeld in artikel 2.1.1 in gebruik te nemen voor bewoning.

2. Het is verboden een woonruimte als bedoeld in artikel 2.1.1 voor bewoning in gebruik te geven aan een huishouden dat niet beschikt over een huisvestingsvergunning.

3. De verboden, bedoeld in het eerste en tweede lid, gelden niet voor een woonruimte van een eigenaar met wie het college van burgemeester en wethouders een overeenkomst als bedoeld in artikel 2.4.1, lid 1 heeft gesloten.

1. Burgemeester en wethouders verlenen de huisvestingsvergunning indien:

• a.

  de aanvrager van de vergunning 18 jaar of ouder is, en;

• b.

  de aanvrager de Nederlandse nationaliteit bezit, of op grond van een wettelijke bepaling alsNederlander wordt behandeld, of beschikt over een geldige verblijfstitel, en;

• c.

  het inkomen van het huishouden in redelijke verhouding staat tot de huur van de woonruimte, in de zin dat bij het verlenen van een huisvestingsvergunning voor een woonruimte met een rekenhuur als bedoeld in artikel 5, lid 1 van de Wet op de huurtoeslag, die gelijk is aan of lager dan de aftoppingsgrens, zoveel mogelijk voorrang wordt verleend aan woningzoekenden die een zodanig inkomen genieten, dat zij een beroep kunnen doen op huurtoeslag. Bij de bepaling van het inkomen kunnen burgemeester en wethouders gebruikmaken van de meest recente inkomensgegevens van de woningzoekende.

2. Indien de aanvraag voor een huisvestingsvergunning betrekking heeft op een dienstwoning wordtde huisvestingsvergunning verleend aan degene aan wie die woonruimte door de bevoegde instelling of het bevoegde bedrijf in verband met zijn functie bij die instelling of dat bedrijf is toegewezen. Het bepaalde in lid 1, onder c blijft in dat geval buiten toepassing.

3. Indien de aanvraag voor een huisvestingsvergunning betrekking heeft op een ambtswoning wordt de huisvestingsvergunning verleend aan degene aan wie die woonruimte in verband met zijn ambt is toegewezen. Het bepaalde in lid 1, onder c blijft in dat geval buiten toepassing.

4. In de huisvestingsvergunning vermelden burgemeester en wethouders in ieder geval:

• a.

  de woonruimte waarop de vergunning betrekking heeft;

• b.

  de naam van de vergunninghouder;

• c.

  het aantal personen dat zich in de woonruimte zal vestigen;

• d.

  de termijn waarbinnen van de vergunning gebruik kan worden gemaakt.

5. Burgemeester en wethouders zenden de eigenaar van de woonruimte een afschrift van de huisvestingsvergunning.

1. Toegang tot de voorrangsregeling heeft de woningzoekende die:

• a.

  een maatschappelijke binding heeft met de regio in de zin dat hij op het moment van de aanvraag blijkens de Gemeentelijke Basisadministratie minstens twee jaar onafgebroken ingezetene is van de regio, dan wel daar gedurende de voorafgaande tien jaar minstens zes jaar onafgebroken ingezetene van is geweest, en;

• b.

  op grond van de normen als geformuleerd in de Wet op de huurtoeslag wat het inkomen én het vermogen betreft, hoort tot de doelgroep van het volkshuisvestingsbeleid.

2. Burgemeester en wethouders kunnen ontheffing verlenen van het in lid 1, onder a genoemde vereiste van maatschappelijke binding met de regio.

3. In afwijking van het bepaalde in lid 1, onder a en b hebben geen toegang tot de voorrangsregeling woningzoekenden die inwonend zijn en bewoners van onzelfstandige woonruimte, anders dan in een opvanginstelling in de regio.

4. Burgemeester en wethouders kunnen in afwijking van het bepaalde in lid 1, onder b, na voorafgaande afstemming met het Drechtstedenbestuur andere normen stellen wat het inkomen en het vermogen betreft indien de situatie op de woningmarkt in de regio Drechtsteden daar aanleiding voor geeft.

5. Het vereiste van maatschappelijk binding met de regio zoals genoemd in lid 1, onder a geldt voor de duur van één jaar, gerekend vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening en kan na verkregen toestemming van het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Zuid-Holland telkens met één jaar worden verlengd.

1. Een aanvraag voor een voorrangsverklaring wordt ingediend bij burgemeester en wethouders, via een daartoe door hen beschikbaar te stellen aanvraagformulier.

2. De woningzoekende die een voorrangsverklaring aanvraagt, is verplicht de gegevens te verstrekken die naar het oordeel van burgemeester en wethouders noodzakelijk zijn om de aanvraag te kunnen beoordelen.

3. Op of bij de het aanvraagformulier geven burgemeester en wethouders aan welke gegevens de aanvrager moet verstrekken en welke bewijsstukken.

1. Burgemeester en wethouders bemiddelen bij eigenaren van woonruimte om te bewerkstelligen dat woningzoekenden met een voorrangsverklaring een woonruimte verkrijgen overeenkomstig het bepaalde in artikel 2.3.4, onder b, c en d.

2. Burgemeester en wethouders kunnen deze bemiddeling nader vorm geven in de in artikel 2.4.1 bedoelde overeenkomsten.

1. Bij gewijzigde omstandigheden kunnen burgemeester en wethouders, al dan niet op verzoek van de woningzoekende, besluiten de inhoud van een voorrangsverklaring te wijzigen. De woningzoekende ontvangt in dat geval een nieuwe voorrangsverklaring onder intrekking van de eerder afgegeven verklaring.

2. Burgemeester en wethouders kunnen een voorrangsverklaring intrekken, indien:

• • a.

    aan de vereisten voor het verkrijgen van een voorrangsverklaring niet meer wordt voldaan;

  • b.

    de voorrangsverklaring is afgegeven op grond van gegevens waarvan de woningzoekende wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren.

3. De voorrangsverklaring vervalt van rechtswege:

• • a.

    na het verstrijken van de termijn genoemd in artikel 2.3.4, onder c;

  • b.

    indien de woningzoekende een hem aangeboden woning die past binnen het in artikel 2.3.4, onder b genoemde huisvestingsprofiel heeft geweigerd.

4. Burgemeester en wethouders kunnen besluiten tot verlenging van de in artikel 2.3.4, onder c genoemde termijn, indien daar naar hun oordeel gegronde redenen voor zijn.

1. Burgemeester en wethouders kunnen met een eigenaar van woonruimte een overeenkomst sluiten over het in gebruik geven daarvan. De overeenkomst is een aanvulling op de verordening en dient een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van woonruimte te bevorderen. De inhoud van de overeenkomst wordt bekend gemaakt aan de inwoners van de gemeente en aan andere belanghebbenden.

2. De overeenkomst regelt de instelling van een commissie ex artikel 4, lid 2 van de wet.

1. Burgemeester en wethouders kunnen ten behoeve van het oplossen van specifieke knelpunten op de lokale woningmarkt besluiten in uitzonderlijke gevallen, voor een beperkte tijdsduur en na voorafgaande afstemming met het Drechtstedenbestuur lokaal maatwerk toe te passen bij de verdeling van woonruimte.

2. In een besluit als bedoeld in het eerste lid geven burgemeester en wethouders tenminste aan:

• a.

  Welke motivering aan het lokale maatwerk ten grondslag ligt;

• b.

  Op welke categorie(en) woonruimte en zo mogelijk op welk aantal de maatregel betrekking heeft;

• c.

  Op welke categorie(en) woningzoekende de maatregel betrekking heeft;

• d.

  Voor welke tijdsduur het lokale maatwerk van toepassing is.

3. Indien een besluit als bedoeld in het eerste lid strekt tot het stellen van bindingseisen als bedoeld in artikel 13b van de Huisvestingswet is hiervoor voorafgaande toestemming nodig van het College van Gedeputeerde Staten van de provincie Zuid-Holland.

1. De aanvraag voor een onttrekkingvergunning wordt ingediend bij burgemeester en wethouders, via een daartoe door hen beschikbaar te stellen formulier. Bij de aanvraag moeten in ieder geval de volgende gegevens worden verstrekt:

• a.

  Naam en adres van de eigenaar;

• b.

  Gegevens over de huidige situatie:

  • -

    huur- of koopprijs;

  • -

    aantal kamers;

  • -

    woonoppervlak;

  • -

    woonlaag;

  • -

    staat van onderhoud.

• c.

  Gegevens over de beoogde situatie:

  • -

    bestemming;

  • -

    bouwtekening/bouwvergunning;

  • -

    compensatievoorstel.

• d.

  Gegevens bij voorgenomen samenvoeging:

  • -

    Verwachte huur- of koopprijs;

  • -

    Naam van de toekomstige bewoner;

  • -

    Omvang van het huishouden van de toekomstige bewoner;

  • -

    Schriftelijke toestemming van de huurder.

2. Burgemeester en wethouders kunnen bij de beoordeling van aanvragen tot onttrekking ten behoeve van de uitoefening van een bedrijf advies inwinnen bij de Kamer van Koophandel.

3. Bij de beoordeling van aanvragen tot onttrekking ten behoeve van de praktijkuitoefening door officieel erkende medici of paramedici winnen burgemeester en wethouders steeds het advies in van de Adviescommissie Huisvesting Beoefenaars van medische en paramedische beroepen.

4. In de onttrekkingvergunning vermelden burgemeester en wethouders in ieder geval:

• a.

  dat binnen één jaar van de onttrekkingvergunning gebruik moet worden gemaakt;

• b.

  de woonruimte waarop de vergunning betrekking heeft;

• c.

  de opgelegde compensatie.

5. Burgemeester en wethouders kunnen een vergunning verlenen voor tijdelijke onttrekking, indien de onttrekking voorziet in een tijdelijke behoefte.

1. Burgemeester en wethouders verlenen de onttrekkingvergunning, indien naar het oordeel van burgemeester en wethouders het met de onttrekking, samenvoeging of omzetting gediende belang groter is dan het belang van het behoud of de samenstelling van de woonruimtevoorraad.

2. Indien de aanvraag betrekking heeft op samenvoeging of omzetting van woonruimte en één of meer van de betrokken woonruimten een huur heeft beneden de huurprijsgrens en er, ongeacht de nieuwe huurprijs, naar het oordeel van burgemeester en wethouders voldoende compensatie als bedoeld in artikel 3.1.5 wordt geboden, wordt de onttrekkingvergunning in ieder geval verleend, indien de samenvoeging of omzetting een woonruimte oplevert met een huurprijs beneden de huurprijsgrens.

3. Voor maximaal 5 % van de in een straat aanwezige woonruimten kan een onttrekkingssvergunning worden verleend als bedoeld in artikel 3.1.2. sub c

4. Voor maximaal 5% van de in een woongebouw aanwezige woonruimten en per woonlaag kan een onttrekkingsvergunning worden verleend als bedoeld in artikel 3.1.2. sub c.

5. Voor de toepassing van de 5%-norm als bedoeld in artikel 3.1.4, derde en vierde lid , worden de woonruimten en/of woongebouwen in eigendom van corporaties buiten beschouwing gelaten.

6. Voor de toepassing van de 5%-norm geldt dat in een straat en/of woongebouw met minder dan 20 woonruimten, dat een onttrekkingsvergunning kan worden verleend voor tenminste één woonruimte. In overige gevallen vindt voor de berekening van het toegestane maximum aantal per straat en/of woongebouw te vertrekken onttrekkingvergunningen een afronding naar beneden plaats op een geheel getal.

7. Clustering van kamerverhuurpanden is niet toegestaan en er kan slechts een onttrekkingvergunning worden verleend, indien geen onttrekkingsvergunning voor kamerverhuur is afgegeven voor een woonruimte van een aangrenzende woonruimte op een aangrenzend perceel.

8. In verband met te vrezen aantasting van de woonkwaliteit en het leefmilieu kan voor een zelfstandige woonruimte een onttrekkingsvergunning worden verstrekt voor de tijdelijke huisvesting van maximaal 4 personen (kamerhuurders). Een zelfstandige woonruimte moet minimaal kunnen beschikken over een (gezamenlijke) verblijfsruimte om te wonen, koken en eten en een eigen verblijfsruimte om te slapen voor elke tijdelijk te huisvesten persoon (kamerhuurder).

9. Indien de woningruimte meer verblijfsruimtes biedt dan voor de maximale 4 personen dan kan het college van Burgemeester en wethouders afwijken van artikel 3.1.4 lid 8 en een groter aantal personen toegestaan

10. De omzetting van een zelfstandige naar een onzelfstandige woonruimte mag niet strijdig zijn met het bestemmingsplan. Bij strijdigheid met het bestemmingsplan kan alleen een onttrekkingsvergunning worden verleend, indien deze strijdigheid kan worden weggenomen middels een omgevingsvergunning of herziening van het bestemmingsplan

11. De omzetting van een zelfstandige naar een onzelfstandige woonruimte mag niet strijdig zijn met het Besluit brandveilig gebruik bouwwerken en de bij dan wel krachtens de Woningwet gegeven regels.

12. Burgemeester en wethouders weigeren de vergunning voor het omzetten van een zelfstandige woonruimte in een onzelfstandige woonruimte voor kamerverhuur, indien:

• a.

  de gevraagde omzetting strijdig is met de criteria genoemd in het eerste tot met het tiende lid gegeven;

• b.

  vaststaat of redelijkerwijs moet worden aangenomen dat het verlenen van de vergunning leidt tot een ontoelaatbare inbreuk op het geordende woon- en leefklimaat in de straat, het woongebouw of de omgeving van de woonruimte ,waarop de aanvraag betrekking heeft.

13. De vergunning voor het omzetten van een zelfstandige woonruimte in een onzelfstandige woonruimte te behoeve van kamerverhuur is persoonsgebonden en niet overdraagbaar zolang de onzelfstandige huisvesting voortduurt, met een maximum van 5 jaar.

1. Compensatie kan worden geboden door het toevoegen aan de woningvoorraad van andere, vervangende woonruimte, die naar het oordeel van burgemeester en wethouders gelijkwaardig is aan de te onttrekken woonruimte.

2. Compensatie kan worden geboden door betaling van een compensatiebedrag. Daarbij gelden de volgende bedragen:

• -

  in het geval van onttrekking aan de woonbestemming: € 34,03 per m² tot een maximum van € 4.537,80;

• -

  in geval van samenvoeging of omzetting van woonruimte: € 22,69 per m² tot een maximum van € 4.537,80.

• -

  in geval van het omzetten van een zelfstandige woning naar een onzelfstandige woning ten behoeve van kamerverhuur geldt een compensatie van €1000 per jaar van de onttrekkingvergunning met een maximum van 5 jaar.

3. De ontvangen compensatiegelden kunnen uitsluitend binnen het kader van de volkshuisvesting worden aangewend.

4. Burgemeester en wethouders kunnen beslissen tot gehele of gedeeltelijke vrijstelling van compensatie:

• a.

  bij samenvoeging, indien de eigenaar-bewoner een eigen investering doet ten behoeve van noodzakelijk bouwkundig herstel. Daarbij geldt dat de vrijstelling afhangt van de hoogte van de investering in relatie tot de economische marktwaarde van de woning;

• b.

  in geval van onttrekking of omzetting van woonruimte ten behoeve van niet-commerciële doeleinden.

1. Het is verboden om zonder splitsingsvergunning een recht op een gebouw, aangewezen in artikel 3.2.1 te splitsen in appartementsrechten als bedoeld in artikel 106, eerste en derde lid, van Boek 5van het Burgerlijk Wetboek, indien een of meer appartementsrechten de bevoegdheid omvatten tot het gebruik van een of meer gedeelten van het gebouw als woonruimte.

2. Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op het verlenen van deelnemings- of lidmaatschapsrechten of het aangaan van een verbintenis daartoe door een rechtspersoon met betrekking tot een gebouw als bedoeld in het eerste lid.

1. De aanvraag van een splitsingsvergunning wordt ingediend bij burgemeester en wethouders, via een daartoe door hen beschikbaar te stellen formulier en gaat vergezeld van de volgende stukken:

• a.

  een splitsingsplan dat voldoet aan de vereisten als neergelegd in artikel 109 van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek en het krachtens dat artikel vastgestelde Besluit betreffende splitsing in appartementsrechten, en

• b.

  een taxatierapport betreffende het gebouw en de tot afzonderlijke woonruimte bestemde gedeelten van het gebouw, opgemaakt door een beëdigd makelaar. Dit rapport bevat in elk geval mede een beschrijving en een beoordeling van de onderhoudstoestand van het gebouw.

2. In de splitsingsvergunning vermelden burgemeester en wethouders in ieder geval:

• a.

  dat binnen één jaar van de splitsingsvergunning gebruik moet worden gemaakt;

• b.

  het gebouwd onroerend goed waarop de splitsing betrekking heeft.

1. Burgemeester en wethouders weigeren een splitsingsvergunning, indien:

• a.

  het gebouw of het gedeelte van het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, één of meer woonruimten bevat die verhuurd worden of die laatstelijk verhuurd zijn geweest, dan wel indien het gebouw of het gedeelte van het gebouw, voor zover dit geheel of gedeeltelijk verhuurd is geweest voor bewoning, in strijd is met de voorschriften van een bestemmingsplan als bedoeld in artikel 10 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening of met enig wettelijk voorschrift, geheel of gedeeltelijk voor een ander doel dan voor bewoning in gebruik wordt genomen;

• b.

  de huurprijs van één of meer van die woonruimten of voormalige woonruimten lager is dan de huurprijsgrens;

• c.

  de aanvrager niet kan waarborgen, dat de woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing bestemd blijft of blijven voor verhuur ter bewoning.

• d.

  het belang dat de vergunningvrager bij splitsing heeft niet opweegt tegen het belang van het behoud van de woonruimtevoorraad, voor zover die voor de verhuur is bestemd. Hierbij wordt mede de ligging en de te verwachten vraag naar de in het betreffende gebouw of een gedeelte van het gebouw opgenomen woonruimten betrokken.

2. Burgemeester en wethouders weigeren een splitsingsvergunning ook indien:

• a.

  voor het gebied waarin het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft is gelegen, een stadsvernieuwingsplan als bedoeld in artikel 31 van de Wet op de Stads- en dorpsvernieuwing of leefmilieuverordening als bedoeld in artikel 9 van die wet van kracht is, dan wel een ontwerp voor zodanig plan of zodanige verordening of voor een herziening daarvan in procedure is;

• b.

  het ontwerp voor dat plan of voor die verordening, dan wel voor de herziening daarvan ter inzage is gelegd voordat de aanvraag van de splitsingsvergunning is ingediend, dan wel, indien de aanvraag krachtens artikel 3.2.5 is aangehouden, voordat die aanhouding is geëindigd;

• c.

  de voorgenomen splitsing naar het oordeel van burgemeester en wethouders nadelige gevolgen heeft voor de met het plan of de verordening nagestreefde of na te streven doeleinden en d. het belang dat de vergunningaanvrager bij de splitsing heeft, niet opweegt tegen het belang van het voorkomen van belemmering van de stadsvernieuwing.

3. Burgemeester en wethouders weigeren tenslotte een splitsingsvergunning, indien:

• a.

  de toestand van het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft zich uit een oogpunt van indeling of staat van onderhoud geheel of ten dele tegen splitsing verzet en

• b.

  de desbetreffende gebreken niet door het treffen van voorzieningen of het aanbrengen van verbeteringen kunnen worden opgeheven, dan wel onvoldoende is verzekerd dat die gebreken zullen worden opgeheven.

4. Van gebreken als bedoeld in het vorige lid is in ieder geval sprake indien:

• a.

  burgemeester en wethouders ingevolge de Woningwet een aanschrijving hebben gedaan en deze aanschrijving nog niet is uitgevoerd;

• b.

  het gebouw, waarop de aanvraag om een splitsingsvergunning betrekking heeft, één of meer woonruimten bevat, die ingevolge de Woningwet onbewoonbaar zijn verklaard.

1. Burgemeester en wethouders houden de beslissing op de aanvraag van een splitsingsvergunning aan, indien:

• a.

  voor het gebied waarin het gebouw is gelegen waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft een voorbereidingsbesluit als bedoeld in artikel 21 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening van kracht is met het oog op de voorbereiding van een stadsvernieuwingsplan of van een herziening daarvan;

• b.

  redelijkerwijs verwacht mag worden dat de in het stadsvernieuwingsplan op te nemen maatregelen nadelig kunnen worden beïnvloed door de voorgenomen splitsing.

2. De aanhouding als bedoeld in het vorige lid duurt tot het moment dat het voorbereidingsbesluit ingevolge artikel 21 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening is vervallen.

3. Burgemeester en wethouders kunnen de beslissing op een aanvraag om een splitsingsvergunning aanhouden, indien de aanvrager aannemelijk kan maken dat hij binnen een daarvoor redelijke termijn de gebreken als bedoeld in artikel 3.2.4, lid 3 met het oog op de voorgenomen splitsing zal opheffen.

4. Indien burgemeester en wethouders de beslissing op een aanvraag om een splitsingsvergunning overeenkomstig het bepaalde in het vorige lid aanhouden, vermelden zij in het besluit tot aanhouding welke gebreken met het oog op de voorgenomen splitsing moeten worden hersteld en binnen welke termijn zij dit redelijk achten. Indien de in het besluit tot aanhouding vermelde gebreken zijn hersteld binnen de in datzelfde besluit aangegeven termijn, wordt de vergunning verleend.