Nadere Regels Jeugdhulp gemeente Lingewaard 2015

Ondertekening

Toelichting Nadere Regels Jeugdhulp 2015 Lingewaard

Algemene toelichting

In deze  nadere regels werkt de gemeente Lingewaard  onderdelen uit van de verordening Jeugdhulp Lingewaard 2015. De regels zijn onderverdeeld in de volgende hoofdstukken:

• 1.

  Algemene bepalingen

• 2.

  Toegang jeugdhulpvoorzieningen

• 3.

  Vrij toegankelijke voorziening dyslexie

• 4.

  Slotbepalingen

Nadere regels  

De verordening Jeugdhulp is het vertrekpunt van waar deze nadere regels tot stand zijn gekomen. Deze nadere regels vormen, naast verordeningen en wetten, een belangrijke waarborg van het recht op een zorgvuldige procedure voor de hulpvrager, maar waaraan de hulpvrager tevens zelf een essentiële bijdrage in heeft. Op basis van deze beleidsregels worden er werkprocessen opgesteld. Deze werkprocessen laten de werkwijze zien van de route die een klant doorloopt om bij passende hulp te komen. Eenmaal per jaar worden deze werkprocessen en bijbehorende werkafspraken met zorgaanbieders geëvalueerd.

Jeugdwet en Wmo 2015

Met ingang van 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor nieuwe taken op het terrein van Jeugd en Wet maatschappelijke ondersteuning (hierna: Wmo 2015). Op het terrein van Jeugd gaat het om jeugdzorg en gesloten jeugdzorg (voorheen onder regie van het ministerie van VWS), jeugd-GGZ en de zorg voor lichtverstandelijk gehandicapten jongeren (voorheen de AWBZ: Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) en jeugdbescherming en jeugdreclassering (voorheen onder regie van het ministerie van Veiligheid en Justitie). De taken zijn verankerd in de nieuwe Jeugdwet. Wettelijke (gemeentelijke) taken zijn: preventie, jeugdhulp, kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering.

De Wmo 2015 maakt onderdeel uit van de bestuurlijke en financiële decentralisatie naar gemeenten op het Sociaal Domein. Per 1 januari 2015 is de Wmo 2015 gewijzigd. Specifiek voor wat betreft de maatschappelijke ondersteuning zijn een aantal taken vanuit de AWBZ overgeheveld naar de Wmo 2015. Deze taken worden toegevoegd aan het takenpakket dat al bij gemeenten lag onder de ‘oude’ Wmo. Parallel hieraan zijn per 1 januari 2015 de preventietaken voor jeugdigen, voorheen prestatieveld 2, overgeheveld van de “oude Wmo” naar de Jeugdwet.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1 Begripsbepalingen

Voor wat betreft begripsbepalingen is verwezen naar de bepalingen uit de verordening Jeugdhulp Lingewaard 2015.

Artikel 2 Overige voorzieningen en individuele voorzieningen

Gelet op de wettelijke verplichting worden in het eerste lid van artikel 2 de thans beschikbare overige en individuele voorzieningen voor de jeugdhulp, zoals weergegeven in de leden 1 en 2 van artikel 2 van de verordening, vastgesteld. Op basis van de Jeugdwet is de gemeente verplicht om inzicht te geven in individuele en de overige voorzieningen voor de jeugdhulp (in termen van deze beleidsregels maatwerkvoorzieningen genoemd) . Voor de Wmo bestaat deze verplichting niet. Maar omdat het zowel voor inwoners als consulenten en andere hulpverleners goed is om een overzicht te hebben van de beschikbare voorzieningen is er een actueel overzicht beschikbaar op de website van de gemeente. Dit is per definitie een dynamisch overzicht dat doorlopend verandert.

Omdat er zowel op het terrein van de jeugdzorg als dat van de Wmo meerdere functies zijn die regionaal georganiseerd zijn of kunnen worden, hebben de gemeenten Arnhem, Doesburg, Duiven, Lingewaard, Overbetuwe, Renkum, Rheden, Rozendaal, Rijnwaarden, Wageningen, Westervoort en Zevenaar zich in een regionaal verband verenigd. Binnen dit regionaal verband is afgesproken dat de basiszorg lokaal wordt georganiseerd en dat specialistische - en maatwerkvoorzieningen regionaal worden opgepakt.

Artikel 3 Zeer specialistische functies

De VNG heeft een landelijk transitiearrangement opgesteld waarin afspraken over de inkoop van zeer specialistische zorg staan. De VNG Subcommissie Jeugd besloot om voor een aantal zeer specialistische functies landelijke inkoopafspraken te maken namens alle gemeenten. Hierdoor sluiten vraag en aanbod voor schaarse, landelijk georganiseerde functies effectiever op elkaar aan. Het landelijk transitiearrangement is afgesloten na overleg met de aanbieders die op dit moment de zorg leveren voor de functies. Voor de inkoop van deze zeer specialistische zorg reserveren alle gemeenten 2,2% van het budget.

Artikel 4 Vormen van Jeugdhulp; landelijke voorzieningen

De VNG heeft namens alle gemeenten raamcontracten opgesteld op het gebied van de Jeugdwet en de Wmo 2015. Deze landelijk gecontracteerde aanbieders worden door de VNG gefinancierd. Met betrekking tot jeugdhulp gaat het om de volgende vier voorzieningen. Inwoners en/of zorgaanbieders kunnen ook rechtstreeks bij deze instellingen terecht.

Stichting Adoptievoorzieningen  

Deze organisatie houdt zich bezig met de nazorg en opvoedingsondersteuning aan adoptieouders.     Alleen als ouders geen opvoedingsondersteuning aanvragen, kunnen gemeenten worden ingeseind.

Stichting Opvoeden.nl

Een keurmerk over opvoedinformatie verschaft ouders en opvoeders de zekerheid dat de informatie betrouwbaar is. Bijna alle 393 gemeenten zijn aangesloten op de content van Stichting Opvoeden.nl.

Stichting Kindertelefoon

Stichting Kindertelefoon adviseert jongeren gratis over hun (anonieme) vragen of problemen. Voor kinderen is de Kindertelefoon vaak het eerste contact met de Jeugdhulp.

Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ) 

Het AKJ is een onafhankelijke landelijke organisatie. De vertrouwenspersonen zetten de belangen van   klanten in de jeugdzorg voorop. Met hun expertise en inzet draagt het AKJ bij aan een voortdurende   kwaliteitsverbetering van de jeugdzorg.

Artikel 5 Toegang jeugdhulp via de huisarts, medisch specialist of jeugdarts

De Jeugdwet regelt dat de jeugdhulp toegankelijk is na een verwijzing door de huisarts, de jeugdarts en de medisch specialist. Na een dergelijke verwijzing staat echter nog niet vast welke specifieke behandelvorm van jeugdhulp (dus bijvoorbeeld welke therapie) een jeugdige of zijn ouder precies nodig heeft. Een jeugdige kan op dat moment terecht bij de zorgaanbieders die de gemeente heeft ingekocht. In de praktijk zal het de zorgaanbieder (bijvoorbeeld de jeugdpsychiater, de gezinswerker of orthopedagoog) zijn die na de verwijzing beoordeelt welke jeugdhulp precies nodig is. Deze bepaalt in overleg met de jeugdige en/of ouder daadwerkelijk de concrete inhoud, vorm, omvang en duur van de benodigde jeugdhulp. Deze zorgaanbieder stelt dus feitelijk vast wat naar zijn oordeel de inhoud van de benodigde voorziening dient te zijn en hij zal zijn oordeel mede baseren op de zijn professionele autonomie. De zorgaanbieder legt dit vast in een behandelplan. Het ondertekend plan dient als aanvraag waarop een beschikking afgegeven kan worden.

Artikel 6 Specialistische zorg voor Ernstige Enkelvoudige Dyslexie

Vanaf januari 2015 maakt dyslexiezorg, als onderdeel van de specialistische GGZ, deel uit van de Jeugdwet belegd bij gemeenten. Dyslexiezorg is sterk geprotocolleerd van karakter. Voor aanbieders is het hanteren van het protocol dyslexie diagnose en behandeling (PDDB), zoals die opgesteld waren voor de werking van de Vergoedingsregeling Dyslexie, al jarenlang een vanzelfsprekendheid, waarmee dyslexiezorg een fasegewijze uitvoering kent.

De samenwerkende partners bij dyslexiezorg zijn gemeente, scholen en zorgaanbieders. Scholen zijn verantwoordelijk voor de signalering en begeleiding van kinderen met dyslexie. De gemeente is verantwoordelijk voor dyslexiezorg bij Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED); dyslexie zonder bijkomende stoornissen die belemmerend zijn voor de behandeling.

Lid 2a. ouders melden zich voor het aanvragen van een dyslexieonderzoek bij de gemeente. De gemeente geeft een beschikking af indien ouders beschikken over een schooldossier;

Om een kind te kunnen aanmelden voor dyslexieonderzoek moet de school een schooldossier aan ouders aanleveren. Het schooldossier bevat de volgende gegevens:

• 1.

  de basisgegevens uit het leerlingvolgsysteem;

• 2.

  een beschrijving van het lees- en spellingprobleem;

• 3.

  signalering van het lees- en spellingproblemen: datum, toets (criteria, score), afgenomen door het onderwijsinstituut;

• 4.

  omschrijving van de extra begeleiding (doelen, duur, inhoud, organisatievorm, begeleider). Volgens het dyslexiezorg-protocol (PDDB) moet deze begeleiding individueel zijn, eventueel met 1 of 2 andere leerlingen, maar niet groepsgewijs;

• 5.

  resultaten van de extra begeleiding en beschrijving van gebruikte toetsen en normering;

• 6.

  vaststelling van toenemende achterstand ten opzichte van de normgroep, met vermelding van gebruikte toetsen en normcriteria;

• 7.

  argumentatie voor het vermoeden van ernstige dyslexie; het aantonen van didactische resistentie na geboden begeleiding van voldoende intensiteit en kwaliteit;

• 8.

  indien bekend, vermelding en beschrijving van eventuele andere (leer)stoornissen.

Het dossier wordt getekend door de directeur van de school, namens het bevoegd gezag.

Ouders kunnen hun kind telefonisch bij een jeugdconsulent van de gemeente aanmelden voor dyslexieonderzoek. De jeugdconsulent zal ouders telefonisch bevragen waarnaar al dan niet een beschikking afgegeven kan worden. Met deze beschikking kunnen ouders naar een gecontracteerde aanbieder die volgens het dyslexiezorg-protocol (PDDB) aan de slag gaat en het dossier weegt.

De gecontracteerde zorgaanbieders toetsen de aanvraag van ouders:

• -

  op volledigheid van het schooldossier

• -

  of het vermoeden van ernstige enkelvoudige dyslexie voldoende is onderbouwd (een definitieve uitspraak daarover volgt na de diagnostiek)

Wanneer de diagnose EED is vastgesteld, stelt de gecontracteerde zorgaanbieder volgens een gemeentelijk format een trajectplan op. Dit trajectplan geldt als aanvraag voor een beschikking voor de te vergoede behandeling. Na het afgeven van een beschikking voor behandeling ligt de verantwoordelijkheid voor de behandeling bij de ouders. Zij hebben de regie over het proces en hebben vrije keuze wanneer en bij welke gecontracteerde aanbieder de behandeling wordt afgenomen.

Kwaliteitszorg De kwaliteit van de diagnostiek en behandeling van dyslexie door de specialistische zorgaanbieders wordt door het Kwaliteitsinstituut Dyslexie (KD) en Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD) gemonitord. Zij hebben zich onlangs verenigd in een gezamenlijke website en de brancheorganisaties (NIP/NVO). Via de websites van KD (www.kwaliteitsinstituutdyslexie.nl) en NRD (www.nrd.nl) en de gecombineerde website (www.nrd-kd.nl) is te zien welke zorgaanbieders aangesloten zijn bij deze kwaliteitsinstituten. In bijlage 2 wordt overzichtelijk weergegeven welke gecontracteerde zorgaanbieders zijn aangesloten bij het KD of het NRD.

Met betrekking tot de monitoring van doorverwijzing naar zorg en de samenwerking tussen onderwijs en zorg rondom dyslexie wordt een actieve rol van de samenwerkingsverbanden in het kader van Passend Onderwijs verwacht.

Aan het eind van het jaar wordt er bij de gecontracteerde aanbieders opgevraagd hoe vaak en welke zorg is geleverd aan kinderen die onderwijs volgen op het voortgezet onderwijs. Zo is inzichtelijk hoeveel leerlingen op het voortgezet onderwijs nog behoefte hebben aan dyslexieonderzoek en/of behandeling. Naar aanleiding hiervan wordt bekeken of de doelgroep die in aanmerking komt voor een vergoeding rondom dyslexie wordt aangepast.

Artikel 7 Inwerkingtreding

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 8 Citeertitel

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.