Beleidsregels Bijzondere Bijstand Nijkerk 2008

1. Alle begrippen die in deze beleidsregels gebruikt worden en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet Werk en Bijstand (WWB) en de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

2. Onder inkomen wordt verstaan het inkomen uit arbeid, sociale zekerheidsuitkering, pensioen en alimentatie.

3. Als de inhoud van een begrip bij de toepassing van deze beleidsregels niet eenduidig blijkt te zijn, bepaalt het college de nadere invulling of uitleg van dit begrip.

1. Voor de vaststelling van de draagkracht wordt in aanmerking genomen :

• a.

  100% van het vermogen dat uitstijgt boven de van toepassing zijnde vermogensgrens

  van artikel 34 WWB, waarbij de overwaarde in de eigen woning (artikel 34 lid 2d WWB) buiten beschouwing wordt gelaten;

• b.

  100% van het inkomen boven de van toepassing zijnde bijstandsnorm.

2. Geen draagkrachtberekening wordt toegepast voor bijstandsgerechtigden met een uitkering voor de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan op grond van de WWB.

3. Geen bijzondere bijstand wordt verstrekt bij een inkomen boven 200% van het bruto wettelijk minimumloon.

1. Voor de vaststelling van de draagkracht wordt in aanmerking genomen :

• a.

  100% van het vermogen dat uitstijgt boven de van toepassing zijnde vermogensgrens (artikel 34 WWB), waarbij de overwaarde in de eigen woning (artikel 34 lid 2d WWB) buiten beschouwing wordt gelaten;

• b.

  voor gehuwden en alleenstaande ouders 15% van het inkomen boven de inkomensgrens van 120% van het bruto wettelijk minimumloon;

• c.

  voor alleenstaanden 15% van het inkomen boven de inkomensgrens van 100% van het bruto wettelijk minimumloon.

2. Geen draagkrachtberekening wordt toegepast voor bijstandsgerechtigden met een uitkering voor de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan op grond van de WWB.

3. Geen bijzondere bijstand wordt verstrekt bij een inkomen boven 200% van het bruto wettelijk minimumloon.

1. Bij verstrekking van bijzondere bijstand wordt de draagkracht voor de periode van één jaar vastgesteld. Deze periode gaat in op de eerste dag van de maand waarin de kosten, die meegenomen zijn in de aanvraag, zijn gemaakt.

2. De draagkrachtperiode is in beginsel één jaar, beginnend op de eerste dag van de maand waarin de bijzondere kosten zijn gemaakt. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat deze datum niet verder dan één jaar terug kan liggen dan de datum van de aanvraag.

1. Als een woning wordt bewoond waarvan de kosten niet hoger zijn dan het van toepassing zijnde bedrag genoemd in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag en nog geen aanspraak op huurtoeslag bestaat, wordt een woonkostentoeslag verleend.

2. De toeslag bedoeld in het eerste lid is gelijk aan het bedrag van de huurtoeslag op grond van de Wet op de huurtoeslag, die in de laagste inkomenscategorie voor de woonkosten zou worden ontvangen

1. Als een woning wordt bewoond waarvan de woonkosten hoger zijn dan het bedrag van de maximum huurgrens genoemd in artikel 13 van de wet op de huurtoeslag, wordt een woonkostentoeslag verleend.

2. De toeslag als bedoeld in het eerste lid is gelijk aan het bedrag van de woonkosten, verminderd met het bedrag dat maximaal voor eigen rekening van de belanghebbende zou blijven, als de woonkosten de maximum huurgrens van de huurtoeslag op grond van de wet op de huurtoeslag zouden bedragen.

3. Aan de verlening van de woonkostentoeslag als bedoeld in dit artikel wordt de voorwaarde verbonden dat de belanghebbende actief omziet naar huisvesting waarvan de woonkosten niet meer bedragen dan de maximale huurgrens van de huurtoeslag volgens de wet op de huurtoeslag.

4. De woonkostentoeslag als bedoeld in dit artikel wordt verstrekt voor de duur van maximaal één jaar.

1. Een alleenstaande van 18, 19 of 20 jaar, die niet inwonend is bij zijn ouders en die verkeert in omstandigheden als bedoeld in artikel 12 WWB, kan een toeslag worden verleend tot het bedrag van de normuitkering inclusief een eventuele toeslag van een 21-jarige in vergelijkbare omstandigheden, als :

• a.

  de ouder(s) van de alleenstaande zijn overleden of in het buitenland wonen;

• b.

  de alleenstaande in het kader van de wet op de jeugdhulpverlening buiten het gezinsverband van zijn ouder(s) is geplaatst;

• c.

  de alleenstaande op de ingangsdatum van de bijstandsverlening 12 maanden of langer niet op het adres van zijn ouder(s) woont.

2. Bij verblijf in een inrichting van een belanghebbende van 18, 19 of 20 jaar, die geen beroep kan doen op zijn ouder(s) om redenen genoemd in artikel 12 WWB, wordt de bijzondere bijstand vastgesteld op 75% van het bedrag genoemd in artikel 20 WWB.

3. Aan zelfstandig wonende gehuwden, waarvan één of beide echtgenoten 18, 19 of 20 jaar is, kan bijzondere bijstand worden verleend tot maximaal de normuitkering voor gehuwden als zich omstandigheden voordoen als bedoeld in het eerste lid.

4. Aan de zelfstandig wonende alleenstaande ouder van 18, 19 of 20 jaar kan een toeslag worden verleend tot maximaal de normuitkering voor een alleenstaande ouder, als zich omstandigheden voordoen als in het eerste lid.

1. Aan belanghebbende kan een toeslag worden verstrekt met ingang van de datum dat de norm alleenstaande ouder wijzigt in de norm alleenstaande omdat het jongste ten laste komende kind 18 jaar wordt tot de eerste dag van het volgende kwartaal.

2. De toeslag voormalige alleenstaande ouder is het verschil tussen de alleenstaande oudernorm en de norm alleenstaande, die in de individuele situatie van toepassing is.

1. Gehuwden en alleenstaande ouders met een inkomen van maximaal 120% van het bruto wettelijk minimumloon kunnen in aanmerking komen voor een collectief af te sluiten aanvullende ziektekostenverzekering. Alleenstaanden met een inkomen van maximaal 100% van het bruto wettelijk minimumloon kunnen in aanmerking komen voor een collectief af te sluiten aanvullende ziektekostenverzekering.

2. Het college verstrekt een tegemoetkoming in de kosten van de aanvullende collectieve ziektekostenverzekeringspremie. Deze tegemoetkoming wordt jaarlijks vastgesteld.

3. Een draagkrachtberekening blijft achterwege.

1. Bijzondere bijstand voor kosten van woninginrichting en duurzame gebruiksgoederen wordt verstrekt in de vorm van een lening.

2. De hoogte van de bijzondere bijstand voor woninginrichting en duurzame gebruiksgoederen is gebaseerd op de richtprijzen in het handboek van het NIBUD. Voor een complete woninginrichting wordt de richtprijs van het NIBUD handboek gehalveerd.

1. Voor kosten van de duurzame gebruiksgoederen koelkast, wasmachine en fornuis wordt bijzondere bijstand verstrekt om niet als aan de volgende voorwaarden is voldaan :

• a.

  de belanghebbende moet minimaal drie jaar een minimum inkomen hebben ontvangen van maximaal 120% van het bruto wettelijk minimumloon voor gehuwden en alleenstaande ouders en 100% van het bruto wettelijk minimumloon voor alleenstaanden;

• b.

  het vermogen wordt vastgesteld conform de vermogensdraagkracht;

• c.

  de belanghebbende moet op verzoek van de gemeente aannemelijk maken dat reparatie van het duurzame gebruiksgoed niet rendabel is;

• d.

  de aanvraag vooraf plaatsvinden.

2. De hoogte van de bijzondere bijstand is conform de prijzen in het NIBUD handboek.

3. De minimale technische levensduur voor een koelkast is 9 jaar, voor een wasmachine 10 jaar en voor een fornuis 12 jaar.

1. De geldlening als bedoeld in artikel 48 lid 2 sub a WWB (op korte termijn beschikken over voldoende middelen) en artikel 52 WWB (voorschot) wordt direct in zijn geheel afgelost als de belanghebbende over de middelen kan beschikken.

2. De geldlening als bedoeld in artikel 48 lid 2 sub b WWB (ongenoegzaam besef van verantwoordelijkheid), artikel 48 lid 2 sub c WWB (waarborgsom), artikel 48 lid 2 sub d (lening voor schulden) en artikel 51 WWB (duurzame gebruiksgoederen) wordt maandelijks afgelost conform lid 3 en 4.

3. De hoogte van de aflossing van de verstrekte leningen wordt vastgesteld op :

• a.

  6% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm inclusief de van toepassing zijnde toeslag;

• b.

  10% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm inclusief de van toepassing zijnde toeslag, als de bijstandsverlening het gevolg is van en tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan;

• c.

  1/3 deel van de van toepassing zijnde norm (artikel 23 lid 1 WWB) bij verblijf in een inrichting.

4. De aflossing als bedoeld in het derde lid wordt verhoogd met 50% van het inkomen, voor zover deze hoger zijn dan de voor betrokkene geldende bijstandsnorm inclusief de van toepassing zijnde toeslag.

5. In geval van bijstandsverstrekking wordt de aflossing met de bijstand verrekend. Indien er geen of onvoldoende bijstand wordt toegekend voor verrekening wordt de aflossing door belanghebbende zelf overgemaakt.

6. Het vastgestelde aflossingsbedrag wordt herzien, als een wijziging in de omstandigheden van belanghebbende daartoe aanleiding geven.

1. De periode van de aflossing van de geldlening is maximaal drie jaar voor geldleningen op grond van artikel 48 lid 2 sub c en d en artikel 51 WWB, als aan de verplichtingen is voldaan.

2. De periode van aflossing van de geldlening wordt individueel bepaald voor geldleningen op grond van artikel 48 lid 2 sub a en sub b en artikel 52 WWB.

3. Als gedurende de vastgestelde aflossingsperiode volledig aan de aflossingsverplichtingen is voldaan, wordt het resterende bedrag van de geldlening om niet verstrekt.