Maatregelenverordening WWB, WIJ, IOAW en IOAZ gemeente Renkum 2011

1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de WWB, de WIJ, de IOAW en de IOAZ, de Algemene wet bestuursrecht en de Gemeentewet.

2. In deze verordening worden verstaan onder:

• a.

  WWB: Wet werk en bijstand;

• b.

  WIJ: Wet investeren in jongeren;

• c.

  IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

• d.

  IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

• e.

  Wet SUWI: Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen;

• f.

  College: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Renkum;

• g.

  Benadelingsbedrag: bruto bedrag dat als gevolg van het niet of niet behoorlijk nakomen van een inlichtingenverplichting ten onrechte is verleend als bijstand op grond van de WWB, als inkomensvoorziening of kosten van werkleeraanbod op grond van de WIJ, danwel als uitkering op grond van de IOAW en de IOAZ;

• h.

  Bijstandsnorm: de op grond van hoofdstuk 3 van de WWB van toepassing zijnde norm, vermeerderd of verminderd met de op grond van dat hoofdstuk door het college vastgestelde verhoging of verlaging;

• i.

  Inkomensvoorzieningsnorm: de op grond van hoofdstuk 4 van de WIJ van toepassing zijnde norm, vermeerderd of verminderd met de op grond van dat hoofdstuk door het college vastgesteld verhoging of verlaging;

• j.

  Grondslag IOAW/IOAZ: de bruto grondslag, als bedoeld in artikel 5 van de IOAW en artikel 5 van de IOAZ;

• k.

  Inlichtingenplicht: de verplichtingen genoemd in artikel 17 van de WWB, artikel 44 van de WIJ, artikel 13 van de IOAW en artikel 5 van de IOAZ en artikel 30c, tweede en derde lid Wet SUWI;

• l.

  Maatregel: het verlagen van de bijstand op grond van artikel 18, tweede lid WWB, het verlagen van de inkomensvoorziening op grond van artikel 41, eerste lid WIJ danwel het verlagen van de uitkering op grond van artikel 20, tweede lid IOAW of artikel 20, eerste lid IOAZ;

• m.

  Uitkering: de bijstand op grond van de WWB, de inkomensvoorziening op grond van de WIJ, de uitkering op grond van de IOAW en de IOAZ;

• n.

  Re-integratieverordening: de Re-integratieverordening WWB, IOAW, IOAZ gemeente Renkum 2009 en de Verordening Werkleeraanbod WIJ gemeente Renkum 2009, zoals deze thans luiden of in de toekomst komen te luiden.

1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid betoont voor de voorziening in het bestaan als bedoeld in artikel 18, tweede lid van de WWB of de uit de WWB, de WIJ, de IOAW, de IOAZ en de uit artikel 30c, tweede en derde lid van de Wet SUWI voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich ten opzichte van het college zeer ernstig misdragen, wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd.

2. De maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid van de gedraging en de omstandigheden waarin de belanghebbende verkeert.

1. In aanvulling op artikel 18, tweede lid van de WWB, artikel 41, tweede lid van de WIJ, artikel 20, derde lid van de IOAW of artikel 20, derde lid van de IOAZ ziet het college af van een maatregel indien:

a. De gedraging meer dan één jaar vóór constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden, tenzij die gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte uitkering is verleend. Een maatregel wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van drie jaren nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden;

b. het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

2. Indien het college afziet van een maatregel op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan middels een schriftelijk besluit op de hoogte gesteld.

3. Een besluit tot het afzien van een maatregel op grond van dringende redenen als genoemd in het tweede lid wordt, voor de toepassing van de recidiveregeling als bedoeld in artikel 9 tot en met 13, gelijk gesteld met een besluit tot oplegging van een maatregel.

1. De maatregel wordt toegepast op de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm, de grondslag IOAW/IOAZ, de bijzondere bijstand en de langdurigheidstoeslag.

2. De maatregel kan niet meer bedragen dan de uitkering waarop de belanghebbende recht gehad zou hebben indien er geen grond voor verlaging zou zijn geweest.

1. De maatregel wordt toegepast met ingang van de eerste dag van de maand waarin het besluit tot het opleggen van een verlaging aan belanghebbende is bekendgemaakt, rekening houdend met het feit dat een maatregel niet eerder kan ingaan dan de datum waarop de maatregelwaardige gedraging heeft plaatsgevonden.

2. Indien de maatregel niet kan worden toegepast omdat de uitkering inmiddels is beëindigd, dan wordt deze maatregel alsnog gerealiseerd door middel van herziening van de eerder verstrekte uitkering, mits de ingangsdatum daardoor niet voor de datum van de maatregelwaardige gedraging komt te liggen.

3. Indien de maatregel niet kan worden toegepast met toepassing van lid 1 en 2 van dit artikel, dan wordt de maatregel alsnog toegepast indien belanghebbende binnen een periode van 6 maanden opnieuw een uitkering gaat ontvangen.

4. Een maatregel wordt opgelegd voor de duur van één of meerdere kalendermaanden.

1. Indien sprake is van een gedraging die schending oplevert van meerdere in artikel 2, eerste lid van deze verordening bedoelde verplichtingen, wordt één maatregel opgelegd. Indien voor schending van die verplichtingen maatregelen van verschillende hoogten gelden, wordt de hoogste maatregel opgelegd.

2. Indien sprake is van meerdere gedragingen die schending opleveren van meerdere in artikel 2, eerste lid van deze verordening bedoelde verplichtingen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke maatregel opgelegd. Deze maatregelen worden gelijktijdig opgelegd, tenzij dit gelet op artikel 2, tweede lid van deze verordening niet verantwoord is.

1. Onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid van deze verordening wordt de maatregel vastgesteld op:

a. 5% van de bijstandsnorm of grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand, bij een gedraging van de eerste categorie;

b. 10% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm of grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand, bij een gedraging van de tweede categorie;

c. 20% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm of grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand, bij een gedraging van de derde categorie;

d. 100% van de bijstandsnorm of de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand, bij een gedraging van de vierde categorie, met dien verstande dat bij het niet aanvaarden of behouden van algemeen geaccepteerde arbeid van geringe omvang de hoogte van de maatregel wordt vastgesteld naar de mate waarin de belanghebbende inkomen zou hebben kunnen verwerven of heeft verloren.

2. Het college ziet af van het opleggen van de maatregel wegens een gedraging van de eerste categorie en volstaat met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij in de afgelopen twee jaar al eerder een schriftelijke waarschuwing is gegeven voor deze gedraging.

3. De hoogte van de maatregel als bedoeld in het eerste lid sub a tot en met c wordt verdubbeld indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een gedraging uit dezelfde categorie.

4. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit opnieuw schuldig maakt aan een gedraging waaraan een maatregel was verbonden als bedoeld in het eerste lid sub d, wordt de duur van de maatregel verdubbeld.

5. In aanvulling op het derde en vierde lid wordt bij herhaalde voortzetting van het maatregelwaardige gedrag, de maatregel opgelegd voor de duur van dit gedrag.

1. Als een belanghebbende de verplichtingen op grond van artikel 17 van de WWB, artikel 44 van de WIJ, artikel 13 van de IOAW of artikel 13 van de IOAZ niet of niet volledig is nagekomen door de informatie, die van belang kan zijn voor de arbeidsinschakeling of het recht op uitkering, niet binnen de daartoe door het college gestelde termijn te verstrekken, zonder dat dit heeft geleid tot benadeling van de gemeente, wordt volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing.

2. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit als genoemd in het eerste lid, opnieuw schuldig maakt aan een gedraging als bedoeld in het eerste lid, bedraagt de maatregel 5% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel van de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand.

3. Bij herhaalde voortzetting van het maatregelwaardige gedrag wordt de hoogte van de maatregel verdubbeld.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de WWB, artikel 44 van de WIJ, artikel 13 van de IOAW of artikel 13 van de IOAZ heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van een uitkering, uitvoering van het werkleeraanbod of inzetten van re-integratiemiddelen, wordt een maatregel opgelegd, die wordt afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag.

2. Onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid en artikel 3, tweede lid van deze verordening wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:

a. bij een benadelingsbedrag van minder dan € 500,00: 5% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand;

b. bij een benadelingsbedrag van € 500,00 tot € 1.000,00: 10% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand;

c. bij een benadelingsbedrag van € 1.000,00 tot € 2.000,00: 20% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand;

d. bij een benadelingsbedrag van € 2.000,00 tot € 4.000,00: 40% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand;

e. bij een benadelingsbedrag van meer dan € 4.000,00: 100% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand.

3. De hoogte van de maatregel als bedoeld in het eerste lid sub a tot en met d wordt verdubbeld indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een gedraging uit dezelfde categorie.

4. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit opnieuw schuldig maakt aan een gedraging waaraan een maatregel was verbonden als bedoeld in het eerste lid sub e, wordt de duur van de maatregel verdubbeld.

5. Onverminderd het bepaalde in artikel 6 van deze verordening, ziet het college af van het opleggen van een maatregel:

a. zodra ter zake van de gedraging vervolging van een strafbaar feit is ingesteld en het onderzoek ter terechtzitting een aanvang heeft genomen;

b. zodra de vervolging van een strafbaar feit is vervallen, doordat het Openbaar Ministerie een schikking met belanghebbende heeft getroffen.

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid en artikel 3, tweede lid, van deze verordening wordt een maatregel opgelegd, indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan, anders dan door gedragingen als bedoeld in artikel 9 van deze verordening, heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de WWB. De maatregel bedraagt:

• a.

  100% van de bijstandsnorm, gedurende één maand, indien belanghebbende verwijtbaar geen, of geen volledig recht heeft op een uitkering ter hoogte van het sociaal minimum krachtens een sociale verzekering of daarmee naar aard en doel overeenkomende buitenlandse regeling of private verzekering, dan wel in geval van het verwijtbaar verliezen van een zodanig recht;

• b.

  een verlaging van de bijstandsnorm evenredig aan de middelen die belanghebbende zou kunnen hebben ontvangen, gedurende één maand;

• c.

  100% van de bijstandsnorm, gedurende de periode dat belanghebbende niet op bijstand zou zijn aangewezen indien hij op verantwoorde wijze de middelen waarover hij beschikte of redelijkerwijs kon beschikken zou hebben aangewend.

2. De hoogte van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een zodanige gedraging. Waar de hoogte van de maatregel 100% bedraagt, conform het gestelde in het eerste lid onder c., wordt de duur van de maatregel verdubbeld.

3. Ingeval de maatregel wordt opgelegd op een incidentele bijzondere bijstand of de langdurigheidstoeslag bedraagt de maatregel 50% van het bedrag aan bijzondere bijstand of langdurigheidstoeslag waarop belanghebbende recht zou hebben gehad.

1. Als een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt ten opzichte van het college of zijn ambtenaren, onder omstandigheden, die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de WWB, de WIJ, de IOAW of de IOAZ, wordt een maatregel opgelegd van 20% van de bijstandsnorm, de inkomensvoorzieningsnorm dan wel de grondslag IOAW/IOAZ, gedurende een maand.

2. Van het opleggen van de maatregel bedoeld in het eerste lid kan, indien uitsluitend sprake is van verbaal geweld, worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het verbale geweld plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing in verband met ernstige misdragingen is gegeven.

3. De hoogte van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een zodanige gedraging.