Maatregelenverordening Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers en de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (Maatregelenverordening WWB, IOAW en IOAZ 2013)

Artikel 2 Het opleggen van een maatregel

• 1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college tekortschietend besef van verantwoordelijkheid betoont voor de voorziening in het bestaan dan wel de uit de wetten of de artikel 30 onder c van de Wet Suwi voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich jegens het college zeer ernstig misdragen, wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd.

• 2. Een maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

Artikel 3 Berekeningsgrondslag

• 1. De maatregel wordt toegepast op de uitkering.

• 2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel ook worden toegepast op de bijzondere bijstand indien:

  • a.

    aan belanghebbende bijzondere wordt verleend met toepassing van artikel 12 van de wet: of

  • b.

    de verwijtbare gedraging van belanghebbende, in relatie met zijn recht op bijzondere bijstand, daartoe aanleiding geeft.

Artikel 4 Recidive

• 1. De duur van de maatregel wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is opgelegd, opnieuw één van de verplichtingen bedoeld in artikel 9 WWB en artikel 37 IOAW en IOAZ schendt. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 8 tweede lid van deze verordening;

• 2. De duur van de maatregel kan door het college voor ten hoogste vier maanden worden opgelegd wanneer belanghebbende zich schuldig heeft gemaakt aan drie of meer verwijtbare gedragingen in een periode van 24 maanden. Deze periode vangt aan op de dag van bekendmaking van het besluit waarbij een maatregel is opgelegd naar aanleiding van de eerste verwijtbare gedraging. Wanneer de laatste verwijtbare gedraging onder artikel 14 valt wordt de hoogte van maatregel verviervoudigd met een maximum van 4 maanden uitkeringsnorm.

Artikel 5 Heroverweging

• 1. Het college heroverweegt de in artikel 4 lid 2 van deze verordening bedoelde verlaging, of de verlaging die (na een eerdere heroverweging) voor een periode langer dan drie maanden is voortgezet, binnen een termijn van ten hoogste drie maanden na de datum van het besluit tot verlaging of voortzetting van de verlaging.

• 2. In het kader van de in het eerste lid bedoelde heroverweging beoordeelt het college of en in hoeverre de omstandigheden en het gedrag van de belanghebbende aanleiding geven te besluiten tot herziening, beëindiging of voortzetting van de verlaging.

• 3. Het college kan bij een besluit tot voortzetting van de verlaging het percentage van de verlaging verdubbelen, rekening houdend met de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de individuele omstandigheden van de belanghebbende.

Artikel 7 Horen van belanghebbende

• 1. Voordat een maatregel wordt opgelegd, wordt de belanghebbende in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.

• 2. Het horen van de belanghebbende kan achterwege worden gelaten indien de belanghebbende reeds eerder in de gelegenheid is gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen en zich sindsdien geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben voorgedaan;

Artikel 8 Afzien van het opleggen van een maatregel

• 1. Het college ziet af van het opleggen van een maatregel indien:

  • a.

    elke vorm van verwijtbaar gedrag ontbreekt, of;

  • b.

    de gedraging meer dan éé n jaar vóór constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden.

  • c.

    het college dringende redenen aanwezig acht.

• 2. Indien het college afziet van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

Artikel 9 Ingangsdatum en tijdvak

• 1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende uitkeringsnorm;

• 2. In afwijking van het eerste lid wordt de maatregel opgelegd ingaande de datum van aanvang uitkering voor zover deze nog niet is uitbetaald.

Artikel 13 Tekortschietend besef van verantwoordelijkheid

• 1. Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de wet, wordt een maatregel opgelegd die wordt afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag als er sprake is van onverantwoord interen van het vermogen

• 2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:

  • a.

    bij een benadelingsbedrag tot € 1.000 geen verlaging;

  • b.

    bij een benadelingsbedrag van € 1.000,- tot € 2.500,-: 20% van de bijstandsnorm gedurende 6 maanden;

  • c.

    bij een benadelingsbedrag van € 2.500,- tot € 5000,-: 20% van de bijstandsnorm gedurende 9 maanden;

  • d.

    bij een benadelingsbedrag van € 5000,- tot € 12.500,-: 20% van de bijstandsnorm gedurende 12 maanden;

  • e.

    bij een benadelingsbedrag van € 12.500,- tot € 50.000,-: 20% van de bijstandsnorm gedurende 18 maanden;

  • f.

    bij een benadelingsbedrag van € 50.000,- of meer 20% van de bijstandsnorm gedurende 24 maanden.

• 3. Onverminderd artikel 2, lid 2 van deze verordening, wordt de maatregel gedurende éé n maand opgelegd van 100 % van de uitkering indien er sprake is van:

  • a.

    geen of te late aanvraag doen voor een voorliggende voorziening;

  • b.

    het niet nakomen van de verplichting tot het instellen van een alimentatievordering;

  • c.

    door eigen toedoen niet behouden van betaalde arbeid;

• 4. Indien aan de belanghebbende bijzondere bijstand is verleend voor het vrijwillige eigen risico in de zorgverzekering, wordt een maatregel opgelegd ter hoogte van 100% over de daarvoor verleende bijzondere bijstand wegens het tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan.

Artikel 15 Zeer ernstige misdragingen

• 1. Indien een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren, onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de wet, als bedoeld in artikel 18, tweede lid van de WWB, artikel 20 tweede lid IOAW en artikel 20 eerste lid IOAZ wordt onverminderd artikel 2, tweede lid, een maatregel opgelegd. Deze gedragingen worden onderscheiden in de volgende categorieën.

  • a.

    Eerste categorie: Verbaal geweld en discriminatie

  • b.

    Tweede categorie: Intimidatie (uitoefenen van psychische druk) en zaakgericht fysiek geweld (vernieling)

  • c.

    Derde categorie: mensgericht fysiek geweld en combinatie van agressievormen

• 2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel vastgesteld op:

  • a.

    25% van de bijstandsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de eerste categorie;

  • b.

    40% van de bijstandsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de tweede categorie;

  • c.

    100% van de bijstandsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de derde categorie;

Artikel 17 Onvoorziene omstandigheden en hardheidsclausule

• 1. In alle gevallen waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

• 2. Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing daarvan onbillijkheden van overwegende aard leidt.