Afstemmingen handhavingverordening Wet werk en bijstand 2009

1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand en de Algemene wet bestuursrecht.

2. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  de wet: de Wet werk en bijstand;

• b.

  het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Rucphen;

• c.

  verlaging: de verlaging van de bijstand op grond van artikel 18, tweede lid van de wet;

• d.

  benadelingsbedrag: de brutokosten van bijstand die door schending van de inlichtingenplicht van belanghebbende worden teruggevorderd;

• e.

  recidive: het binnen een bepaalde periode opnieuw plegen van een verwijtbare handeling uit dezelfde of hogere categorie.

1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college tekortschietend besef van verantwoordelijkheid betoont voor de voorziening in het bestaan dan wel de uit de wet of de artikelen 28, tweede lid, of artikel 29, eerste lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich jegens het college of zijn ambtenaren zeer ernstig misdragen, wordt overeenkomstig deze verordening de bijstand bij wijze van maatregel verlaagd.

2. Een verlaging wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

1. De verlaging wordt toegepast op de bijstandsnorm.

2. In afwijking van het eerste lid kan de verlaging ook worden toegepast op de bijzondere bijstand die aan een belanghebbende wordt verleend met toepassing van artikel 12 van de wet.

1. Voordat een verlaging wordt toegepast, wordt de belanghebbende in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.

2. Het horen van belanghebbende kan achterwege worden gelaten indien:

• a.

  de vereiste spoed zich daartegen verzet;

• b.

  de belanghebbende reeds eerder in de gelegenheid is gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen en zich sindsdien geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben voorgedaan;

• c.

  belanghebbende eerder te kennen heeft gegeven geen prijs te stellen op het geven van zijn zienswijze;

• d.

  het college het horen niet nodig acht voor het vaststellen van de ernst van de gedraging of de mate van verwijtbaarheid.

1. Het college ziet af van het verlagen van de bijstand indien

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt;

• b.

  de gedraging meer dan één jaar voor constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte bijstand is verleend.

2. Een verlaging wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van vijf jaren nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden.

1. De verlaging wordt toegepast met ingang van de kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot verlaging aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende bijstandsnorm.

2. In afwijking van het eerste lid kan de verlaging met terugwerkende kracht worden toegepast, voor zover de bijstand nog niet is uitbetaald, dan wel het toepassen van een verlaging in de toekomst niet of niet geheel mogelijk is omdat de uitkering voor de toepassing van de verlaging wordt beëindigd.

3. Een verlaging wordt voor bepaalde tijd toegepast. Een verlaging die voor een periode van meer dan drie maanden wordt toegepast, wordt uiterlijk na drie maanden nadat deze ten uitvoer is gelegd heroverwogen.

1. Onverminderd artikel 2, tweede lid wordt de verlaging vastgesteld op:

• a.

  tien procent van de bijstandnorm gedurende een maand bij gedragingen van de eerste categorie;

• b.

  twintig procent van de bijstandsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de tweede categorie;

• c.

  honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de derde categorie;

2. De duur van de verlaging als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een verlaging is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging van dezelfde of hogere categorie.

1. Indien een belanghebbende de verplichting op grond van artikel 17 van de wet niet is nagekomen door informatie die van belang is voor de verlening van bijstand of de voortzetting daarvan niet binnen de door het college daartoe gestelde termijn te verstrekken, wordt met toepassing van artikel 54 van de wet een verlaging toegepast van tien procent van de bijstandsnorm gedurende een maand.

2. De duur van de verlaging als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een verlaging is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan dezelfde als verwijtbare aan te merken gedraging.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht op grond van artikel 17 van de wet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand wordt de verlaging afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag.

2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de verlaging op de volgende wijze vastgesteld:

• a.

  bij een benadelingsbedrag tot € 2.000,-: twintig procent van de bijstandsnorm gedurende een maand;

• b.

  bij een benadelingsbedrag van € 2.000,- tot € 4.000,-: veertig procent van de bijstandsnorm gedurende een maand;

• c.

  bij een benadelingsbedrag van € 4.000,- tot € 6.000,-: honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand;

3. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht op grond van artikel 17 van de wet niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand bedraagt de verlaging tien procent van de bijstandsnorm gedurende een maand.

4. De duur van de verlaging als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een verlaging is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan dezelfde als verwijtbare aan te merken gedraging.

1. Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de wet wordt de bijstand bij wijze van maatregel verlaagd.

2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de verlaging vastgesteld op:

• a.

  honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand, indien een belanghebbende verwijtbaar geen of geen volledig recht heeft op een uitkering krachtens een sociale verzekering of daarmee naar aard en doel overeenkomende buitenlandse regeling of private verzekering;

• b.

  honderd procent van de bijstandsnorm gedurende de periode die een belanghebbende niet op bijstand zou zijn aangewezen indien hij op verantwoorde wijze de middelen waarover hij beschikte of redelijkerwijs had kunnen beschikken zou hebben aangewend.

1. Het college vordert de kosten van bijstand boven een nader door het college te bepalen bedrag terug in de gevallen die in de artikelen 58 en 59 van de wet zijn aangegeven, voor zover zich hier geen andere wettelijke regeling tegen verzet.

2. Van terugvordering kan worden afgezien indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn.

3. Het college stelt in de beleidsregels terugvordering WWB nadere regels vast ten aanzien van terugvordering alsmede omtrent de brutokosten van bijstand, kosten van invordering en wettelijke rente.

1. Het college verhaalt de kosten van bijstand boven een nader door het college te bepalen bedrag tot het tijdstip waarop de artikelen 56, 61 en 62 van de wet in werking treden in de gevallen en overeenkomstig de regels aangegeven in de artikelen 92 lid 2 en 3 tot en met 105 en 141 Abw, voorzover zich hier geen andere wettelijke regel tegen verzet.

2. Het college stelt in de beleidsregels verhaal WWB nadere regels vast ten aanzien van verhaal van bijstand op de onderhoudsplichtige.

1. Het college stelt zich tot doel om de teruggevorderde en de op derden verhaalde bijstand in te vorderen conform de beleidsregels terugvordering WWB respectievelijk de beleidsregels verhaal voorzover zich hier geen andere wettelijke regeling tegen verzet.

2. Het college kan besluiten van gehele of gedeeltelijke terugvordering af te zien en tot kwijtschelding van een vordering over te gaan. De voorwaarden voor kwijtschelding worden in de beleidsregels nader uitgewerkt.

3. Het college stelt criteria vast voor categorieën van vorderingen, personen en termijnen voor het verrichten van heronderzoek op vorderingen.