LANDSVERORDENING, houdende regels met betrekking tot de organisatie van de bloedvoorziening

1. In deze landsverordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

2. Met een donor wordt gelijkgesteld de persoon die een deel van zijn bloed of een bestanddeel van een deel van zijn bloed laat afzonderen ten behoeve van de geneeskundige behandeling van zichzelf.

3. De artikelen 4, eerste lid, 12, tweede lid, 13, eerste lid, 15, eerste lid, en 16, eerste lid, en de daarop berustende bepalingen zijn niet van toepassing op bloed of een bestanddeel van bloed dat ofwel is afgestaan uitsluitend ten behoeve van de geneeskundige behandeling van een bepaalde andere persoon, ofwel is afgezonderd ten behoeve van de geneeskundige behandeling van de donor zelf. De genoemde artikelen zijn evenmin van toepassing op uit het in de vorige volzin bedoelde bloed bereide bloedproducten.

1. De minister stelt met het oog op een doeltreffende en doelmatige bloedvoorziening jaarlijks vóór 1 oktober een plan inzake de bloedvoorziening vast. Uitgangspunten daarbij zijn dat:

• a.

  gestreefd wordt naar landelijke zelfvoorziening met vrijwillig en om niet gegeven bloed dat zonder winstoogmerk bewerkt en geleverd wordt; en

• b.

  de organisatie ten behoeve van zodanige voorziening moet voldoen aan hoge eisen van veiligheid, doelmatigheid en kwaliteit.

2. De minister stelt bij de voorbereiding van het plan de bij de bloedvoorziening betrokken instanties in de gelegenheid om hun opvattingen ter zake naar voren te brengen.

3. De minister zendt een afschrift van het plan aan de Staten. Van de vaststelling van het plan wordt mededeling gedaan in de Landscourant.

1. De minister wijst één rechtspersoon aan die ter uitvoering van het plan, bedoeld in artikel 2, eerste lid, tot taak heeft:

• a.

  het jaarlijks ramen van de behoefte aan bloed, tussenproducten en bloedproducten;

• b.

  het inzamelen van bloed;

• c.

  het bereiden van tussenproducten en bloedproducten uit het ingezamelde bloed, alsmede het bewaren, verpakken, etiketteren, vervoeren en afleveren daarvan.

2. De aanwijzing vindt slechts plaats indien wordt voldaan aan de volgende eisen:

• a.

  de rechtspersoon is gevestigd in Sint Maarten;

• b.

  de werkzaamheid van de rechtspersoon is niet gericht op het behalen van winst;

• c.

  de rechtspersoon is, wat betreft zijn organisatie, personeel en materieel, in staat de in het eerste lid bedoelde taken op verantwoorde wijze te vervullen.

3. De minister kan de aanwijzing onder beperkingen verlenen en aan de aanwijzing voorschriften verbinden. Hij kan, gehoord de rechtspersoon, de beperkingen en voorschriften wijzigen en nieuwe beperkingen en voorschriften vaststellen.

4. De minister kan de aanwijzing intrekken indien:

• a.

  de rechtspersoon daarom verzoekt;

• b.

  de rechtspersoon een of meer van de in het eerste lid bedoelde taken niet of niet verantwoord vervult of het bepaalde bij of krachtens deze landsverordening niet naleeft;

• c.

  naar het oordeel van de minister het belang van een doelmatige bloedvoorziening zulks vordert; dan wel

• d.

  een bijzondere omstandigheid daartoe aanleiding geeft.

5. De aanwijzing alsmede de beperkingen waaronder deze is verleend en de voorschriften die daaraan zijn verbonden en voorts de intrekking van de aanwijzing worden bekendgemaakt in de Landscourant.

6. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen regels worden gesteld met betrekking tot de overdracht van de in het eerste lid, onder b en c, bedoelde activiteiten ingeval een aanwijzing is ingetrokken.

1. Het is aan anderen dan de bloedvoorzieningsorganisatie verboden bloed in te zamelen.

2. Het is verboden aan een donor andere dan door hem in redelijkheid gemaakte kosten te vergoeden.

1. De bloedvoorzieningsorganisatie voert de werkzaamheden betreffende het inzamelen van bloed en het bereiden van tussenproducten en bloedproducten uit het ingezamelde bloed, alsmede het bewaren, verpakken, etiketteren, vervoeren en afleveren daarvan, overeenkomstig daartoe door de bloedvoorzieningsorganisatie opgestelde protocollen, op verantwoorde wijze uit. Onder verantwoord wordt in ieder geval verstaan: doeltreffend en doelmatig alsmede gericht op een zo hoog mogelijke kwaliteit van de tussenproducten en bloedproducten van het ingezamelde bloed en een zo groot mogelijke veiligheid van donor en gebruiker.

2. De minister kan de bloedvoorzieningsorganisatie omtrent het eerste lid aanwijzingen geven. Deze aanwijzingen kunnen onder meer betrekking hebben op:

• a.

  de door de bloedvoorzieningsorganisatie op te stellen protocollen;

• b.

  de personen die bij de uitvoering van de werkzaamheden zijn betrokken;

• c.

  de ruimten waarin en de middelen waarmee de werkzaamheden worden uitgevoerd;

• d.

  het inzamelen van bloed;

• e.

  het bereiden van tussenproducten en bloedproducten uit het ingezamelde bloed, alsmede het bewaren, verpakken, etiketteren, vervoeren en afleveren daarvan;

• f.

  het voeren van een administratie en het verwerken van de geadministreerde gegevens;

• g.

  de uitwisseling van de in onderdeel f bedoelde gegevens.

3. De aanwijzingen worden bekendgemaakt in de Landscourant.

1. Het uitvoeren van artikel 5 omvat mede de systematische bewaking, beheersing en verbetering van de kwaliteit van de werkzaamheden alsmede van de tussenproducten en bloedproducten van het ingezamelde bloed.

2. Ter uitvoering van het eerste lid draagt de bloedvoorzieningsorganisatie in ieder geval zorg voor:

• a.

  het op systematische wijze verzamelen en registreren van gegevens betreffende de kwaliteit van de werkzaamheden en het tussen- of bloedproduct;

• b.

  het aan de hand van de gegevens, bedoeld onder a, op systematische wijze toetsen in hoeverre de wijze van uitvoering van artikel 5 leidt tot een verantwoorde uitvoering van de werkzaamheden;

• c.

  het op basis van de uitkomst van de toetsing, bedoeld onder b, zo nodig veranderen van de wijze waarop artikel 5 wordt uitgevoerd.

1. De bloedvoorzieningsorganisatie dient jaarlijks vóór 1 december een begroting en een beleidsplan in bij de minister.

2. Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld over de inrichting van de begroting en het beleidsplan.

3. De begroting en het beleidsplan behoeven de goedkeuring van de minister.

4. De minister onthoudt zijn goedkeuring aan de begroting of het beleidsplan indien deze in strijd zijn met het bepaalde bij of krachtens deze landsverordening, waaronder begrepen het plan, bedoeld in artikel 2, eerste lid.

1. De bloedvoorzieningsorganisatie brengt jaarlijks vóór 1 juni verslag uit aan de minister over de vervulling van haar taken en de uitvoering van de werkzaamheden in het afgelopen kalenderjaar. De minister kan regels stellen over de inrichting van het verslag.

2. Zodra de bloedvoorzieningsorganisatie het jaarverslag en de jaarrekening heeft vastgesteld, stelt zij deze aan de minister ter beschikking.

1. De bloedvoorzieningsorganisatie verstrekt voor een goede uitvoering van deze landsverordening de minister de door deze gevraagde gegevens.

2. De bloedvoorzieningsorganisatie deelt wijzigingen in de organisatie, het personeel of het materieel, die ingrijpende gevolgen hebben voor het vervullen van de taken, bedoeld in artikel 3, eerste lid, mede aan de minister.

3. De bloedvoorzieningsorganisatie stelt de minister onverwijld in kennis van elk geval van risico’s voor het leven of de gezondheid van mensen, ontstaan of te vrezen als gevolg van gebreken aan tussen- en bloedproducten, die van haar afkomstig zijn.

1. Indien de minister van oordeel is dat het bepaalde bij of krachtens de artikelen 5, 6, 8 of 9 niet of in onvoldoende mate of op onjuiste wijze wordt nageleefd, kan hij de bloedvoorzieningsorganisatie een schriftelijke aanwijzing geven.

2. In de aanwijzing geeft de minister met redenen omkleed aan op welke punten het bepaalde bij of krachtens de artikelen 5, 6, 8 of 9 niet of in onvoldoende mate of op onjuiste wijze wordt nageleefd, de in verband daarmee te nemen maatregelen, alsmede de termijn waarbinnen de bloedvoorzieningsorganisatie aan de aanwijzing moet voldoen.

3. Indien het nemen van maatregelen in verband met gevaar voor het leven of de gezondheid van mensen redelijkerwijs geen uitstel kan lijden, kan de ingevolge artikel 19 met het toezicht belaste medewerker van de Inspectiedienst Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid een schriftelijk bevel geven. Het bevel heeft een geldigheidsduur van zeven dagen, welke door de minister telkens met eenzelfde periode kan worden verlengd zolang naar het oordeel van de minister het gevaar voor de gezondheid niet is geweken.

4. De bloedvoorzieningsorganisatie is verplicht volledig en binnen de daarbij gestelde termijn aan de aanwijzing onderscheidenlijk onmiddellijk aan het bevel te voldoen.

5. Indien de bloedvoorzieningsorganisatie inzake het vierde lid in gebreke blijft, kan de minister een bewindvoerder over de bloedvoorzieningsorganisatie aanstellen.

1. Het is verboden bloedproducten af te leveren aan anderen dan:

• a.

  de bloedvoorzieningsorganisatie;

• b.

  ziekenhuizen in de zin van artikel 1, eerste lid, onder i, van de Landsverordening op de Geneesmiddelenvoorziening, apothekers en apotheekhoudende artsen als bedoeld in artikel 3, eerste lid, onder a, respectievelijk b, van genoemde landsverordening;

• c.

  door de minister aangewezen andere natuurlijke of rechtspersonen.

2. Aflevering als bedoeld in het eerste lid, onder b, is uitsluitend toegestaan aan de bloedvoorzieningsorganisatie.

3. De minister wijst slechts de personen aan, bedoeld in het eerste lid, onder c, indien naar zijn oordeel het belang van een in geneeskundig opzicht doelmatige voorziening in de behoefte aan bloedproducten zulks vordert dan wel een bijzondere omstandigheid daartoe aanleiding geeft. Artikel 3, derde en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing. Zodanige aanwijzing, alsmede wijziging of intrekking ervan, wordt bekendgemaakt in de Landscourant.

1. Het is verboden tussenproducten af te leveren aan anderen dan:

• a.

  de bloedvoorzieningsorganisatie;

• b.

  natuurlijke of rechtspersonen, die in het bezit zijn van een vergunning als bedoeld in artikel 3, eerste lid, onder d, van de Landsverordening op de geneesmiddelenvoorziening;

• c.

  instellingen voor wetenschappelijk onderzoek;

• d.

  door de minister aangewezen andere natuurlijke of rechtspersonen.

2. Aflevering als bedoeld in het eerste lid, onder b, mag slechts geschieden voor zover de tussenproducten zijn bereid uit plasma van vrijwillige donoren aan wie ten hoogste een vergoeding is gegeven als bedoeld in artikel 4, tweede lid, en het bloed dat is gebruikt voor de bereiding ervan, is onderzocht op de aanwezigheid van via bloed of bloedplasma overdraagbare ziekteverwekkers, kwalitatief overeenkomende met de werkwijze zoals die in Sint Maarten wordt gehanteerd.

3. De minister wijst slechts de personen aan, bedoeld in het eerste lid, onder d, indien naar zijn oordeel het belang van een doelmatige voorziening in de behoefte aan bloedproducten daardoor niet wordt geschaad, dan wel een bijzondere omstandigheid daartoe aanleiding geeft. Artikel 3, derde en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing. Zodanige aanwijzing, alsmede wijziging of intrekking ervan, wordt bekendgemaakt in de Landscourant.

1. Het is verboden bloedproducten en tussenproducten uit een ander land in te voeren zonder vergunning van de minister.

2. De minister verleent een vergunning slechts indien naar zijn oordeel het belang van een in geneeskundig opzicht doelmatige voorziening in de behoefte aan bloedproducten en tussenproducten zulks vordert dan wel een bijzondere omstandigheid daartoe aanleiding geeft.

3. Indien het in het tweede lid genoemde belang zulks vordert, onderscheidenlijk indien een bijzondere omstandigheid daartoe aanleiding geeft, kan de minister voorschriften aan de vergunning verbinden of de vergunning onder beperkingen verlenen. De vergunning kan worden ingetrokken. Artikel 3, derde en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing.

4. Het in het eerste lid vervatte verbod geldt niet:

• a.

  ten aanzien van een persoon die bij het overschrijden van de grens in het bezit is van een hoeveelheid van een bloedproduct, dat kennelijk voor eigen gebruik is bestemd;

• b.

  ten aanzien van een instelling van wetenschappelijk onderzoek, voor zover het in te voeren bloedproduct of tussenproduct bestemd is voor wetenschappelijk onderzoek.

1. Het is verboden bloedproducten en tussenproducten uit te voeren naar een ander land zonder vergunning van de minister.

2. De minister verleent slechts een vergunning indien naar zijn oordeel het belang van een doelmatige voorziening in de behoefte aan bloedproducten en tussenproducten daardoor niet wordt geschaad.

3. De minister kan aan de vergunning voorschriften verbinden of de vergunning onder beperkingen verlenen. De vergunning kan worden ingetrokken. Artikel 3, derde en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing.

4. Het in het eerste lid vervatte verbod geldt niet ten aanzien van:

• a.

  een persoon die bij het overschrijden van de grens in het bezit is van een hoeveelheid van een bloedproduct, dat kennelijk voor eigen gebruik bestemd is;

• b.

  het Nederlandse Rode Kruis, afdeling Sint Maarten, voor zover de uitvoer geschiedt in het kader van door deze organisatie te bieden hulpverlening.

1. Met de opsporing van de bij deze landsverordening strafbaar gestelde feiten zijn, naast de in artikel 184 van het Wetboek van Strafvordering bedoelde personen, belast daartoe bij landsbesluit aangewezen ambtenaren werkzaam bij de Inspectiedienst Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid. Deze ambtenaren zijn tevens belast met de opsporing van de feiten, strafbaar gesteld in de artikelen 2:132 tot en met 2:135 van het Wetboek van Strafrecht, voor zover deze feiten betrekking hebben op een bevel, vordering of handeling, gedaan of ondernomen door henzelf.

2. Van een landsbesluit als bedoeld in het eerste lid wordt mededeling gedaan in de Landscourant.

3. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen regels worden gesteld omtrent de vereisten waaraan de ingevolge het eerste lid aangewezen ambtenaren dienen te voldoen.

1. Met hechtenis van ten hoogste zes maanden of een geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die handelt in strijd met:

• a.

  de artikelen 4, eerste of tweede lid, 10, vierde lid, 12, eerste of tweede lid, 13, eerste lid, 14, 15, eerste lid, of 16, eerste lid;

• b.

  een krachtens de artikelen 12, derde lid, 13, derde lid, 15, derde lid, of 16, derde lid, aan een aanwijzing onderscheidenlijk vergunning verbonden voorschrift.

2. De in het eerste lid strafbaar gestelde feiten zijn overtredingen.

1. Degene die opzettelijk de bij artikel 22 opgelegde plicht tot geheimhouding schendt, wordt gestraft hetzij met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren hetzij met een geldboete van de vierde categorie hetzij met beide straffen. Het in dit lid strafbaar gestelde feit is een misdrijf.

2. Degene aan wiens schuld schending van de geheimhouding te wijten is, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste zes maanden hetzij met een geldboete van de vijfde categorie hetzij met beide straffen. Het in dit lid strafbaar gestelde feit is een overtreding.

3. Geen vervolging wordt ingesteld dan op klachte van degene te wiens aanzien de geheimhouding geschonden is.