Verordening inzake de behandeling van bezwaar- en beroepschriften

In dit artikel zijn slechts die begripsbepalingen opgenomen die niet in de Algemene wet bestuursrecht voorkomen. Zo ontbreekt een omschrijving van het begrip bestuursorgaan hoewel dat op meerdere plaatsen in de verordening voorkomt.

Verschillende bestuursorganen kunnen in het licht van de toepassing van deze verordening worden onderscheiden:

• -

  Het bestuursorgaan dat het bestreden besluit heeft genomen, in de verordening aangeduid als verwerend orgaan. Dit kan betreffen de gemeenteraad, het college van burgemeester en wethouders, de burgemeester, een commissie waaraan via delegatie bepaalde bevoegdheden van de hiervoor genoemde bestuursorganen zijn overgedragen en tenslotte de ambtenaar aan wie uitvoeringsbevoegdheden van het college van burgemeester en wethouders of de burgemeester zijn overgedragen.

• -

  Het bestuursorgaan dat dient te beslissen op het ingediende bezwaar- of beroepschrift. Wanneer het gaat om de behandeling van bezwaarschriften zijn het verwerend orgaan en het onderhavige bestuursorgaan één. Dit volgt uit het karakter van de bezwaarschriftenprocedure als heroverwegingsprocedure door het orgaan dat het oorspronkelijke en bestreden besluit heeft genomen. Het bestuursorgaan dat dient te beschikken op een ingediend beroepschrift wordt in de verordening aangeduid als beroepsorgaan.

Deze commissie wordt via deze inleidende bepaling als zodanig geïntroduceerd.

Het eerste lid van dit artikel verwijst naar artikel 1:5 van de Awb waarin is omschreven wat onder het maken van bezwaar en het instellen van administratief beroep dient te worden verstaan.

Uiteraard is het tweede lid een facultatieve bepaling. Voor te stellen valt dat van de hier geboden mogelijkheid gebruik wordt gemaakt ten aanzien van die bezwaar- en beroepschriften die betrekking hebben op een zo specifieke materie of ten aanzien van onderwerpen waarover grote aantallen bezwaar- of beroepschriften te verwachten zijn dat het wenselijk is daarvoor een andere methodiek van horen en adviseren te hanteren (bijv. ten aanzien van belastingzaken en besluiten op grond van de Wet waardering onroerende zaken).

Gelet op het grote aantal te behandelen bezwaarschriften en het onderscheid in onderwerp is het wenselijk de commissie op te splitsen in kamers. In de verordening is dit vastgelegd. In verband daarmee is het gewenst, dat de commissie bestaat uit een voorzitter, één of meer vice-voorzitters en een genoegzaam aantal leden. Er is gekozen voor een Algemene kamer en een Sociale kamer. De woorden ‘in elk geval’ in het derde lid, maken het mogelijk op enig moment meer kamers in te instellen.

In zitting bijeen bestaat een kamer uit een (vice-)voorzitter en twee leden. De benoeming van een genoegzaam aantal leden maakt het mogelijk per zitting leden in te roosteren. Alle leden hebben op die wijze met grote regelmaat zitting. Dit bevordert de betrokkenheid van de leden. Hiermee is de noodzaak van benoeming van plaatsvervangende leden vervallen.

Met betrekking tot de indiening van bezwaar- en beroepschriften is deze verordening eenvoudig gehouden. De reden hiervoor is dat in de Awb uitgebreid aandacht wordt geschonken aan de wijze van het maken van bezwaar en het instellen van administratief beroep en de daarmee samenhangende ontvankelijkheidsvragen.

In de Awb komen de volgende onderwerpen aan de orde.

• -

  Vereisten te stellen aan het bezwaar- of beroepschrift (artikel 6:5).

• -

  De indieningstermijn (artikel 6:7 tot en met artikel 6:12):

  • *

    de indieningstermijn bedraagt zes weken (artikel 6:7);

  • *

    de indieningstermijn vangt aan met ingang van de dag na die waarop het besluit op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt (artikel 6:8);

  • *

    de verzendtheorie is van toepassing (artikel 6:9);

  • *

    regeling ten aanzien van de ontvankelijkheid van te vroeg of te laat ingediende bezwaar- en beroepschriften (artikelen 6:10 en 6:11);

  • *

    bezwaar en beroep gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit is niet aan een termijn gebonden (artikel 6:12).

• -

  De procedure na ontvangst van een bezwaar- of beroepschrift (artikel 6:14 tot en met artikel 6:15):

  • *

    schriftelijk bevestigen van de ontvangst door het orgaan waar het bezwaar- of beroepschrift is ingediend en van de indiening van een beroepschrift kennis geven aan het bestuursorgaan dat het bestreden besluit heeft genomen (artikel 6:14);

  • *

    doorzendplicht (artikel 6:15).

Met betrekking tot de ontvangstbevestiging wordt nog opgemerkt dat naast verzending per post ook uitreiking van een ontvangstbewijs in aanmerking komt. Het ontvangstbewijs kan samenvallen met de mededeling aan de indiener dat deze in de gelegenheid wordt gesteld te worden gehoord, mits de mededeling spoedig na de ontvangst van het bezwaarschrift wordt afgegeven.

Het verdient aanbeveling om, naast aantekening van de datum van ontvangst op het bezwaar- of beroepschrift, de envelop waarin het is verzonden te bewaren; dit gezien het belang van de datum van de poststempel en ter voorkoming van onnodige geschillen omtrent de ontvankelijkheid (zie artikel 6:9 Awb).

Het aantekenen van de datum van ontvangst wordt in artikel 6:15 Awb uitdrukkelijk voorgeschreven indien het bezwaar- of beroepschrift wordt ingediend bij een onbevoegd bestuursorgaan of bij een onbevoegde administratieve rechter. Dit heeft betekenis voor de vraag of het geschrift tijdig bij de bevoegde instantie is ingediend. Ingevolge het derde lid van artikel 6:15 Awb dient namelijk de bevoegde instantie het doorgezonden geschrift in de drie in dat lid vermelde gevallen als tijdig ingediend te beschouwen indien de indiening bij de onbevoegde instantie tijdig is geschied. Wanneer het derde lid geen toepassing vindt is de ontvangst bij het bevoegde orgaan beslissend. Er zal dan meestal sprake zijn van verwijtbaar handelen aan de kant van de indiener die daarvoor zelf het risico loopt (zie schema).

Wellicht ten overvloede wordt hier opgemerkt dat het in het algemeen niet zo kan zijn dat de hier bedoelde doorzending, binnen de gemeentelijke organisatie tussen de verschillende gemeentelijke bestuursorganen, veel tijd in beslag neemt.

Te stellen valt dat een bezwaarschrift dat aan het verkeerde bestuursorgaan is gericht, ten gevolge van een verwijtbaar onjuiste adressering niet te laat bij het bevoegde orgaan terecht kan komen indien het onbevoegde bestuursorgaan tot hetzelfde openbare lichaam behoort als het bevoegde.

Met het tweede lid van dit artikel wordt de daadwerkelijke behandeling van een ingediend bezwaar- of beroepschrift door de commissie gestart. In verband met de voor de afhandeling geldende termijn verdient het aanbeveling aan het hier gestelde (‘zo spoedig mogelijk’) ook daadwerkelijk te voldoen.

Het bepaalde in het derde lid komt voor wat betreft de behandeling van bezwaarschriften overeen met artikel 7:13, tweede lid, Awb. De regeling inzake het administratief beroep in afdeling 7.3 Awb kent een dergelijk voorschrift niet. Ook hier verdient het evenwel aanbeveling een dergelijke mededeling bij de ontvangstbevestiging op te nemen. Deze mededeling is namelijk van belang omdat indien een onderhavige commissie wordt ingeschakeld de beslistermijn van zes weken wordt verlengd tot tien weken met een verdagingsmogelijkheid van vier weken. Wellicht ten overvloede zij hier opgemerkt dat het aanbeveling verdient indieners al in een zo vroeg mogelijk stadium op de hoogte te brengen van de te volgen procedure.

Ingevolge artikel 7:13 Awb beslist de commissie over o.a. de toepassing van artikel 7:4, zesde lid, en 7:5, tweede lid. Dit uitdrukkelijke voorschrift maakt het niet mogelijk dat deze bevoegdheid door de voorzitter (of een ander lid) van de commissie wordt uitgeoefend. De hiervoor aangehaalde bepalingen zijn in dit artikel dan ook niet genoemd.

De in dit artikel aangehaalde artikel(led)en van de Awb luiden als volgt.

Artikel 2:1, tweede lid

Een bestuursorgaan kan van een gemachtigde een schriftelijke machtiging verlangen.

Toelichting:

Deze bepaling is facultatief geformuleerd; de voorzitter is dan ook vrij al dan niet van deze bevoegdheid gebruik te maken.

Artikel 6:6

Indien niet is voldaan aan artikel 6:5 of aan enig ander bij de wet gesteld vereiste voor het in behandeling nemen van het bezwaar of beroep, kan dit niet-ontvankelijk worden verklaard, mits de indiener de gelegenheid heeft gehad het verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn.

Toelichting:

De termijn waarbinnen het verzuim dient te worden hersteld wordt vastgesteld door de voorzitter. Er is vanaf gezien in de verordening een vaste termijn daarvoor op te nemen omdat het niet goed mogelijk is in algemene zin voor alle gevallen aan te geven hoe lang deze termijn zou moeten zijn. Uitgangspunt is wel dat er sprake moet zijn van een redelijke termijn (in de meeste gevallen zal met een termijn van twee weken na het einde de bezwaren-/beroepstermijn kunnen worden volstaan). Enerzijds moet de indiener een reële mogelijkheid worden geboden het geconstateerde verzuim te herstellen, anderzijds moet het niet zo zijn dat door een langere termijn de procedure wordt vertraagd.

Er wordt op gewezen dat een zorgvuldige formulering van de brief waarin gewezen wordt op het verzuim en de termijn wordt gesteld waarbinnen het verzuim moet worden hersteld noodzakelijk is. Duidelijk zal moeten worden aangegeven welke consequentie verbonden is aan het niet voldoen aan deze verplichting. Dit volgt ook uit de facultatieve wijze waarop artikel 6:6 is geformuleerd voor wat betreft het gevolg van het in verzuim zijn: het bezwaar- of beroepschrift ‘kan’ niet-ontvankelijk worden verklaard. De uiteindelijke beslissing ligt dus bij het bestuursorgaan/beroepsorgaan.

Overigens zal niet zonder meer geconcludeerd mogen worden dat er in een dergelijke situatie sprake is van een kennelijk niet-ontvankelijk bezwaar- of beroepschrift waardoor - ingevolge artikel 7:3 Awb voor wat betreft een bezwaarschrift dan wel artikel 7:17 Awb voor wat betreft een beroepschrift - van het horen kan worden afgezien.

Ten slotte wordt hier gewezen op de artikelen 7:10 en 7:24 van de Awb waarin voorschriften zijn opgenomen ter zake van de termijn waarbinnen op een ingediend bezwaar- of beroepschrift dient te worden beslist. De beslistermijn wordt namelijk opgeschort met ingang van de dag waarop de indiener is verzocht een verzuim als bedoeld in artikel 6:6 Awb te herstellen, tot de dag waarop het verzuim is hersteld of de daarvoor gestelde termijn ongebruikt is verstreken.

Artikel 6:17

Indien iemand zich laat vertegenwoordigen, zendt het orgaan dat bevoegd is op het bezwaar of beroep te beslissen, de op de zaak betrekking hebbende stukken in ieder geval aan de gemachtigde.

Toelichting:

Deze bepaling spreekt voor zich. Voor zover het de behandeling door de commissie betreft ligt deze taak bij de voorzitter.

Artikel 7:4, tweede lid

• 2

  Het bestuursorgaan legt het bezwaarschrift en alle verder op de zaak betrekking hebbende stukken voorafgaand aan het horen gedurende ten minste één week voor belanghebbenden ter inzage.

Artikel 7:18, tweede en zesde lid

• 2

  Het beroepsorgaan legt het beroepschrift en alle verder op de zaak betrekking hebbende stukken voorafgaand aan het horen gedurende ten minste één week voor belanghebbenden ter inzage.

• 6

  Het beroepsorgaan kan, al dan niet op verzoek van een belanghebbende, toepassing van het tweede lid (....) achterwege laten, voor zover geheimhouding om gewichtige redenen is geboden. Van de toepassing van deze bepaling wordt mededeling gedaan.

Artikel 7:6, vierde lid/7:20, vierde lid

• 4

  Het bestuursorgaan/beroepsorgaan kan, al dan niet op verzoek van een belanghebbende, toepassing van het derde lid achterwege laten, voor zover geheimhouding om gewichtige redenen is geboden (…).

  Het derde lid van dit artikel luidt:

• 3

  Wanneer belanghebbenden afzonderlijk zijn gehoord, wordt ieder van hen op de hoogte gesteld van het verhandelde tijdens het horen buiten zijn aanwezigheid.

Het spreekt voor zich dat de voorzitter van de commissie er zorg voor dient te dragen dat al het noodzakelijke wordt gedaan om de behandeling van het bezwaar- of beroepschrift genoegzaam voor te bereiden. Dat geldt zowel intern bij de gemeente - hij krijgt de bevoegdheid alle gewenste inlichtingen in te winnen - alsook extern. Zo moet het mogelijk zijn om met de klager in contact te treden om nadere informatie in te winnen of bijv. hem bij kennelijke niet-ontvankelijkheid in overweging te geven het bezwaar- of beroepschrift in te trekken.

De activiteiten van de commissie of van haar voorzitter bij de voorbereiding van de te behandelen zaken kunnen kosten met zich meebrengen.

Daarbij vallen te onderscheiden gewone en bijzondere kosten. Bij gewone kosten valt te denken aan bijv. de vergoedingen voor de leden.

Het inschakelen van externe deskundigen zal bijzondere kosten met zich meebrengen.

Deze kosten komen ten laste van de gemeentebegroting. Normaal gesproken is er in de begroting voorzien in de normale kosten van een commissie. Dat kan anders liggen als het om bijzondere kosten gaat.

Aangezien burgemeester en wethouders belast zijn met de uitvoering van de begroting, ligt het voor de hand dat bijzondere kosten niet gemaakt worden voordat dat college de gelegenheid heeft gehad zulks te toetsen aan een begrotingspost. Om deze reden is in deze bepaling voor de kosten voor getuigen en/of deskundigen een machtiging vooraf geïntroduceerd. Uiteraard mag het niet zo zijn dat burgemeester en wethouders middels een dergelijke toetsing het werk van de commissie frustreren en haar onafhankelijke positie daardoor aantasten.

In dit verband verdient ook artikel 3:7 Awb aandacht. Daarin wordt bepaald dat het bestuursorgaan waaraan advies wordt uitgebracht, aan de adviseur, al dan niet op verzoek, de gegevens ter beschikking stelt die nodig zijn voor een goede vervulling van diens taak.

Uit de hier gebezigde formulering volgt dat het ter beoordeling van het bestuursorgaan blijft welke gegevens dat zullen zijn. Uit de aard van het advies van de commissie vloeit evenwel voort dat dit alle op de zaak betrekking hebbende gegevens zullen zijn. De commissie zal immers geen afgewogen oordeel kunnen uitbrengen in geval gegevens worden achtergehouden.

Voor wat betreft het bepaalde in het eerste lid zie de toelichting op artikel 10 van deze verordening.

De in het tweede lid genoemde artikelen van de wet geven aan in welke gevallen van het horen van belanghebbenden kan worden afgezien. Voor wat betreft een ingediend bezwaarschrift is dat indien:

• a

  het bezwaarschrift kennelijk niet-ontvankelijk is;

• b

  het bezwaar kennelijk ongegrond is;

• c

  de belanghebbenden hebben verklaard geen gebruik te willen maken van het recht te worden gehoord, of

• d

  aan het bezwaar volledig tegemoet wordt gekomen en andere belanghebbenden daardoor niet in hun belangen kunnen worden geschaad.

Voor wat betreft een ingediend beroepschrift zijn de hiervoor onder a tot en met c aangehaalde gevallen van toepassing. Onderdeel d niet; de omstandigheid dat aan de wensen van appellant volledig tegemoet wordt gekomen rechtvaardigt in het kader van het administratief beroep geen uitzondering op de hoorplicht. Het beroepsorgaan heeft namelijk niet alleen te maken met de bezwaarde appellant en eventuele andere belanghebbenden maar ook met het bestuursorgaan dat zich in de positie van verwerende partij bevindt. Zoals uit de toelichting bij artikel 1 volgt zijn in de bezwarenprocedure het verwerende orgaan en het bestuursorgaan dat op een ingediend bezwaarschrift dient te beslissen één, in de beroepsprocedure gaat het om twee afzonderlijke bestuursorganen.

Het ligt voor de hand dat indien het verwerend orgaan aan het bezwaar van appellant volledig tegemoet denkt te kunnen komen het daarover met de voorzitter van de commissie contact opneemt. In dit verband zij ook gewezen op de artikelen 6:18 en 6:19 Awb. In artikel 6:18 gaat het over het tijdens het aanhangig zijn van bezwaar of beroep intrekken of wijzigen van het bestreden besluit. In artikel 6:19 wordt bepaald dat indien een bestuursorgaan een dergelijk intrekkings- of wijzigingsbesluit heeft genomen het bezwaar of beroep geacht wordt mede gericht te zijn tegen het nieuwe besluit tenzij dat besluit aan het bezwaar of beroep geheel tegemoet komt.

De bevoegdheid hierover te beslissen wordt middels de verordening toegekend aan de voorzitter van de commissie. Deze beslissing is dus niet aan het bestuursorgaan dat het bezwaar- of beroepschrift heeft ontvangen. Dat zou overigens ook niet mogelijk zijn gelet op artikel 7:13, vierde lid, waarin onder andere is bepaald dat de commissie, voor zover bij wettelijk voorschrift niet anders is bepaald, beslist over de toepassing van artikel 7:3.

Ingevolge het eerste lid van deze bepaling wordt ook het verwerend orgaan uitgenodigd voor de zitting. Het is van groot belang dat dit orgaan zich ook ter zitting laat vertegenwoordigen. Daarmee kan worden voorkomen dat er, vanwege de inbreng van de klager, een eenzijdig beeld ontstaat.

Voorts is het voor de commissie van groot belang van de bestuurlijke zijde te vernemen hoe een beslissing tot stand is gekomen. Anders kan het voor de commissie moeilijk worden om ter zake een goede afweging te maken.

Het verdient aanbeveling een termijn vast te stellen die ligt tussen de oproeping en de zitting zelf. In het algemeen moet gedacht worden aan een zodanige termijn, dat de klager en de overige belanghebbenden voldoende gelegenheid krijgen om zich behoorlijk op de zitting voor te bereiden. Gekozen is voor een termijn van twee weken, mede in verband met de termijn van tien weken waarbinnen, behoudens verdaging, op het bezwaar/beroep moet zijn beslist (zie de artikelen 7:10 en 7:24 Awb) en het bepaalde in de artikelen 7:4 en 7:18 AWB (zie hierna).

Voorts is een regeling opgenomen omtrent het desgevraagd wijzigen van het tijdstip van de zitting. Uitstel hoeft overigens niet altijd te worden verleend. Betrokkene dient wel tijdig uitsluitsel over zijn verzoek om uitstel te krijgen.

Als stelregel zou gehanteerd kunnen worden dat een verzoek om uitstel zoveel mogelijk wordt gehonoreerd. Dat dient dan wel te worden beperkt tot een eenmalig uitstel, omdat anders de afwikkeling van het bezwaarschrift een te grote vertraging zou kunnen ondervinden.

De toelichting op dit artikel van deze verordening is ook de plaats om te wijzen op het bepaalde in de artikelen 7:4 en 7:8 (v.w.b. bezwaarschrift) en 7:18 en 7:22 (v.w.b. beroepschrift) van de Awb. Het verdient aanbeveling van de inhoud van deze artikelen bij de uitnodiging van de hoorzitting mededeling te doen.

Ingevolge artikel 7:5, tweede lid, Awb besluit het bestuursorgaan, voor zover niet bij wettelijk voorschrift anders is bepaald, of het horen in het openbaar plaatsvindt. In artikel 7:13, vierde lid, Awb wordt deze bevoegdheid aan de daar bedoelde commissie toegekend.

Voor wat betreft de behandeling van een beroepschrift is in artikel 7:19 Awb bepaald dat het horen in het openbaar geschiedt tenzij het beroepsorgaan op verzoek van een belanghebbende of om gewichtige redenen ambtshalve anders beslist.

Verder wordt hier gewezen op artikel 85 Gemeentewet waarin onder andere is bepaald dat ten aanzien van een commissie die is belast met het voorbereiden van door de raad te nemen beslissingen op beroep- en bezwaarschriften de raad tevens de openbaarheid van de vergaderingen regelt.

In de onderhavige verordeningsbepaling is vastgelegd dat de zitting - het horen - in principe in het openbaar plaatsvindt. Uitzondering op deze regel blijft mogelijk bijvoorbeeld in geval dat bijzonder persoonlijke zaken van familiaire, medische of financiële aard dan wel andere zaken met een vertrouwelijk karakter aan de orde komen.

De zitting dient te worden onderscheiden van de beraadslaging van de commissie, die ingevolge artikel 16 van de verordening achter gesloten deuren plaats heeft.

De artikelen 7:7 en 7:21 Awb vereisen zeer kort en bondig dat van het horen een verslag wordt gemaakt. De wijze waarop en de inhoudelijk vereisten aan het verslag worden niet door de Awb geregeld. Dit staat er overigens niet aan in de weg dat in de verordening een vaste procedure wordt opgenomen.

Het bepaalde in het eerste lid hoeft niet zo ver te strekken dat van al het aanwezige publiek naam en hoedanigheid wordt opgenomen. Wel zal uit het verslag duidelijk moeten blijken wie namens welke partij aanwezig was en wat door hen naar voren is gebracht.

Zie ook de toelichting bij artikel 13. De hoorzitting is in principe openbaar, de hier bedoelde beraadslaging vindt achter gesloten deuren plaats.

Het tweede lid, onder b, is opgenomen voor die gevallen waarin het vergaderquorum wel aanwezig is doch door afwezigheid van één van de leden (of als gevolg van de toepassing van artikel 12) de commissie tijdens de besluitvorming uit een even aantal personen bestaat.

Volgens artikel 7:13, zesde lid, Awb maakt in de bezwaarschriftenprocedure het verslag van de hoorzitting deel uit van het advies van de commissie en wordt het schriftelijk uitgebracht. De regeling inzake het administratief beroep in afdeling 7.3 Awb kent een dergelijk voorschrift niet. Ook hier verdient het evenwel aanbeveling dat het advies schriftelijk wordt uitgebracht en dat het verslag daarvan deel uitmaakt. Om die reden is het eerste lid van deze verordeningsbepaling als zodanig geformuleerd.

De beslistermijn bedraagt ingevolge de artikelen 7:10 (bezwaarschrift) en 7:24 (beroepschrift) van de Awb tien weken behoudens in het geval van opschorting of met gebruikmaking van de mogelijkheid van verdaging. De onderhavige bepaling verlangt van de voorzitter van de commissie dat, ingeval hij voorziet dat de termijn als hiervoor bedoeld niet wordt gehaald, hij tijdig het bestuursorgaan/beroepsorgaan verzoekt de beslissing op het bezwaar/beroep te verdagen.

Het besluit tot verdaging is een beschikking. Ingevolge de artikelen 7:14 en 7:27 Awb zijn de artikelen 3:41 tot en met 3:45 van die wet, regelende de wijze van bekendmaking en mededeling van besluiten, in casu niet van toepassing.

Artikel 3:40 Awb is wel van toepassing. Dit artikel bepaalt dat een besluit niet in werking treedt voordat het is bekendgemaakt. Het ligt voor de hand in verband hiermee ook belanghebbenden en in geval van een beroepsprocedure het verwerend orgaan een afschrift van het verdagingsbesluit toe te zenden.

In de algemene toelichting is gewezen op artikel 153 Gemeentewet waarin wordt bepaald dat indien beroep op de raad openstaat de voorbereiding van de beslissing van de raad op het beroepschrift geschiedt door een door de raad te benoemen commissie die op een bepaalde wijze moet zijn samengesteld. Dit betekent dus dat een en ander rechtstreeks naar de raad gaat en dat de activiteiten van burgemeester en wethouders zich dienen te beperken tot het op de agenda van de raadsvergadering plaatsen. Dit artikel maakt daarmee een inbreuk op artikel 161 Gemeentewet waarin het college van burgemeester en wethouders wordt belast met de voorbereiding van alles waarover in de vergadering van de raad zal worden beraadslaagd en besloten. Het staat het college echter wel vrij zich ongevraagd tot de raad te wenden met een zogenoemde contra-memorie doch zij dienen het werk van de commissie ongemoeid te laten.

In de artikelen 139 tot en met 144 Gemeentewet is de bekendmaking en inwerkingtreding van besluiten die algemeen verbindende voorschriften inhouden geregeld. De bepalingen over bekendmaking en mededeling van besluiten zoals opgenomen in afdeling 3.6 Awb zijn op algemeen verbindende voorschriften niet van toepassing (zie artikel 3:1 Awb dat aangeeft dat op besluiten, inhoudende algemeen verbindende voorschriften, zijn van dat hoofdstuk slechts de afdelingen 2 tot en met 4A van toepassing, en wel voor zover de aard van de besluiten zich daartegen niet verzet.

Ingevolge artikel 142 Gemeentewet treden bekendgemaakte besluiten in werking met ingang van de achtste dag na die van de bekendmaking, tenzij in deze besluiten daarvoor een ander tijdstip is aangewezen. In het eerste lid van het onderhavige artikel wordt een ander tijdstip aangewezen. Uiteraard is een andere keuze mogelijk. Een dergelijke regeling behoeft niet te worden opgenomen indien is voorzien in inwerkingtreding op de achtste dag na die van bekendmaking.

Lid A

De commissie voor de bezwaar- en beroepschriften adviseert over bezwaarschriften tegen besluiten van zowel de raad als het college van burgemeester en wethouders en de burgemeester. Het aantal raadsbesluiten waartegen bezwaar open staat is echter zeer beperkt. De commissie fungeert in de praktijk dan ook voornamelijk als adviescommissie voor bezwaarschriften tegen besluiten van het college van burgemeester en wethouders en – in aanzienlijk mindere mate – tegen besluiten van de burgemeester. Om deze reden worden de leden van deze commissie niet meer benoemd, geschorst en ontslagen door de gemeenteraad, maar is het college van burgemeester en wethouders daartoe bevoegd.

Lid B

Een kwalitatief goed advies over bezwaren tegen besluiten over personele aangelegenheden vereist specialistische kennis van het ambtenaren- en arbeidsrecht. Om deze reden is het wenselijk om ten behoeve van de behandeling van deze bezwaarschrift een afzonderlijke kamer van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften in te stellen. Hoewel ook zonder wijziging van het derde lid van artikel 3 een Personele kamer kan worden ingesteld, is het, mede gelet op de specifieke verwijzing in het vijfde lid naar deze kamer, wenselijk om de Personele kamer expliciet te benoemen.

Lid C

De Personele kamer kent, in vergelijking tot de andere kamers, in zoverre een afwijkende samenstelling, dat één lid (en diens plaatsvervanger) wordt benoemd op voordracht van de in de commissie voor Georganiseerd Overleg vertegenwoordigde organisaties van overheidspersoneel. Deze afwijkende samenstelling wordt gerechtvaardigd vanuit het gegeven dat het college van burgemeester en wethouders enerzijds werkgever is, maar anderzijds het bestuursorgaan is dat de leden van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften benoemd. Door de werknemersvertegenwoordiging in de commissie voor Georganiseerd Overleg een voordracht te laten doen, wordt in ieder geval de schijn vermeden dat het college van burgemeester en wethouders zich bij de benoeming van commissieleden laat leiden door zijn rol als werkgever.