Verordening straatnaamgeving en huisnummering van de gemeente Twenterand

Ondertekening

1

NADERE REGELS TE HANTEREN BIJ NAAMGEVING VAN STRATEN EN OBJECTEN IN DE GEMEENTE TWENTERAND

Burgemeester en wethouders van Twenterand.

Gelet op artikel 6, lid c van de vastgestelde regels betreffende de taak, samenstelling en werkwijze van de adviescommissie voor de straatnaamgeving in de gemeente Twenterand.

BESLUITEN:

Vast te stellen nadere regels te hanteren bij naamgeving van straten en objecten in de gemeente Twenterand.

1. De namen voor straten en objecten moeten getoetst worden op hun bruikbaarheid in:a. de administratieb. de correspondentie (niet gebruiken van voorzetsels, voornamen en titels) enc. de spreektaal.

2. De straatnamen moeten gemakkelijk te alfabetiseren zijn.

3. De straatnamen mogen niet genoemd worden naar nog in leven zijnde personen anders dan van het Koninklijk Huis.

4. Het geven van namen die verwarring kunnen geven met reeds bestaande straatnamen moeten vermeden worden.

5. De straat en het “daarin” gelegen plein dat tezamen met die straat één geheel vormt krijgen dezelfde naam.

6. De straatnamen, behorende tot éénzelfde groep van namen, dienen zoveel mogelijk in één wijk of dorpsgedeelte bijeengebracht te worden.

7. Geen versnippering van naamgroepen. Voor een kleine wijk geen groep van namen met een ruime keuze gebruiken en andersom.

8. Bij het geven van een straatnaam moet rekening gehouden worden met het taalkundig aspect (zie bijlage 1).

9. De straatnaam mag niet te lang zijn. (BOCO norm = maximaal 24 posities).

10. De straatnaam moet goed uit te spreken zijn. Een naam met een mooie klank verdient de voorkeur.

11. Het centrum van de kernen eigent zich in het bijzonder voor het gebruik van incidentele namen.

12. Voor buiten de bebouwde kom(men) gelegen wegen wordt de wegenlegger geraadpleegd.

13. Indien de situering ter plaatse geschiedkundig verantwoord is wordt ernaar gestreefd om met een naam de lokale geschiedenis levend te houden. Hierbij dient gelet te worden op een goede schrijfwijze van toponiemen.

14. Indien de te geven naam in het algemeen reeds een begrip is (geweest) onder de dialectische aanduiding, is het niet bezwaarlijk deze dialectische aanduiding in de (straat)naamgeving aan te houden.

15. Bij wijken en buurten in aanleg de straatnamen (en huisnummers) voorlopig geven.

Aldus vastgesteld in de vergadering van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Twenterand op …………….

De secretaris, de burgemeester,

1

Artikelsgewijze toelichting op de Verordening straatnaamgeving en huisnummering

Artikel 2

In het tweede lid is het benoemen van de openbare ruimte geregeld. De openbare ruimte omvat meer dan alleen straten, plantsoenen en wegen. Zo worden bijvoorbeeld ook waterlopen, sierwateren, bruggen, viaducten, metrostations, dijken, meren en plassen veelal van een naam voorzien. Het benoemen van de openbare ruimte is een facultatieve bevoegdheid van het college van burgemeester en wethouders. Dit benoemt de openbare ruimte indien dat naar zijn oordeel nodig is.

Bij het gebruik van de bevoegdheid tot straatnaamgeving en huisnummering moeten burgemeester en wethouders rekening houden met de belangen van met name bewoners en bedrijven. Wijziging van de straatnaam of van het huisnummer treft de belangen van bewoners en bedrijven. In bepaalde gevallen kan er sprake zijn van een ge¬meentelijke gehoudenheid tot het regelen van de gevolgen van de wijzigingsbesluiten. Een aantal punten is hierbij van belang:1 Tussen het besluit tot wijziging en de uitvoering van de wijziging dient voldoende tijd te liggen zodat de bewoners en de bedrijven zich op de gewijzigde straatnaam of het veranderde huisnummer kunnen voorbereiden. Hoe langer deze periode is, hoe minder de gemeente gehouden is tot compenserende maatregelen. In artikel 11 is een periode van één jaar genoemd waarbinnen de oude en de nieuwe straatnaam of oude of nieuwe huisnummer naast elkaar kunnen worden gebruikt (lid 3). Deze periode kan voor gewone gevallen als een redelijke voorbereidingsperiode worden gezien. Gevallen die hiervan afwijken, zoals bijvoorbeeld sterk naar buiten tredende bedrijven met een groot klantenpotentieel, moeten op zichzelf worden bezien. In zijn algemeenheid verdient het aanbeveling in een vroegtijdig stadium contact op te nemen met de betrokken bedrijven. De Algemene wet bestuursrecht kent deze verplichting op grond van artikel 4:8.2 Voor de gevallen waarin de gemeente gehouden kan worden geacht tot het vergoeden van de gemaakte kosten is geen algemene norm aan te geven waaruit de hoogte of de vorm van de vergoeding kan worden afgeleid. 3 Indien de wijziging bewoners betreft en er een korte voorbereidingsperiode geldt, dan is het beschikbaar stellen van een aantal adreswijzigingskaarten of een vergoeding voor de aanschaf van een aantal adreswijzigingskaarten in de meeste gevallen een redelijke vorm van schadeloosstelling (vergoeding van € 45,00).4 Bedrijven die ook bij een voorbereidingsperiode van een jaar onevenredig in hun belangen worden getroffen kunnen een aanspraak maken op vergoeding van een deel van de door hen te maken kosten. Daarbij zijn de volgende aspecten te wegen:a de bevoegdheid van de gemeente om tot wijziging te besluiten;b het maatschappelijk risico dat een bedrijf dientengevolge is toe te rekenen;c de lengte van de voorbereidingsperiode;d de specifieke aspecten van het bedrijf;e de voorraad naar buiten gerichte kantoorbescheiden en productonderdelen met adresvermelding;f de actualiteit van de onder e genoemde zaken;g het gemiddelde gebruik of de omzet per tijdsperiode van de onder e genoemde zaken;h de mogelijkheid tot bedrijfseconomische en fiscale afschrijving van de onder e genoemde zaken.

Maximaal kunnen ter tegemoetkoming aan deze bedrijven naast de vergoeding van € 45,00 voor deaanschaf van adreswijzigingskaarten, duizend adresstickers en eventueel een stempel voor drukwerkbeschikbaar worden gesteld.

5 Een bedrijf kan geen aanspraak maken op deze regeling, indien door het bedrijf zelf initiatieven zijn ontplooid (bijvoorbeeld een verbouwing) welke aanpassing van het adres noodzakelijk maken.

De in het tweede lid gehanteerde formulering sluit niet uit dat burgers een aanvraag tot het benoemenvan de openbare ruimte bij burgemeester en wethouders indienen. Een dergelijke aanvraag kan in deregel worden aangemerkt als een verzoek van een belanghebbende een besluit te nemen in de zin van artikel 1:3, derde lid, van de Awb. Op de afwikkeling van de aanvraag zijn in ieder geval dehoofdstukken 3 en 4 van de Awb van toepassing (algemene en bijzondere bepalingen over besluiten).

Artikel 3Dit artikel regelt het toekennen van nummers aan bouwwerken, gebouwen, complexen, afgebakende terreinen, ligplaatsen en standplaatsen door het college van burgemeester en wethouders. Hier is niet voor de term ‘huisnummer’ gekozen omdat bij een afgebakend terrein of ligplaatsen en standplaats niet kan worden gesproken van een huisnummer.Het toekennen van nummers aan lig en standplaatsen raakt meer in zwang. Dit wordt mede veroorzaakt door een verzoek van het Ministerie van financiën aan de gemeenten om ligplaatsen en standplaatsen te nummeren in verband met de uitkering uit het Gemeentefonds. Bij het toekennen van nummers aan lig en standplaatsen wordt gebruik gemaakt van het TPG afgiftebestand. Gemeenten wordt evenwel aangeraden aan elke lig en standplaats een afzonderlijk nummer toe te kennen. Hierdoor kan namelijk worden voorkomen dat verschillende woonschepen of woonwagens op één afgiftepunt van de TPG hetzelfde nummer krijgen hetgeen tot gevolg heeft dat gemeenten financiële middelen uit het Gemeentefonds mislopen.

Veelal bestaat een gebouw uit verschillende zelfstandige delen. Voor een goede bereikbaarheid in het kader van de dienstverlening (postbezorging, brandbestrijding, politiehulp, ambulancediensten etcetera) is het noodzakelijk deze zelfstandige delen van een afzonderlijk huisnummer te voorzien. De registratie van woonadressen in de GBA noodzaakt in de meeste gevallen al tot het afzonderlijk nummeren van deze delen. Daarnaast strekt het tot duidelijkheid bij de registratie van woningen, onder andere in het kader van de uitkering uit het Gemeentefonds, als aan deze delen nummers worden toegekend.

De in het eerste lid gehanteerde formulering sluit niet uit dat burgers een aanvraag tot nummertoekenning bij burgemeester en wethouders kunnen indienen. Ook deze aanvraag kan in de regel worden aangemerkt als een verzoek van een belanghebbende een besluit te nemen in de zin van artikel 1:3, derde lid, van de Awb. Op de afwikkeling van de aanvraag zijn dan ook wederom in ieder geval de hoofdstukken 3 en 4 van de Awb van toepassing (algemene en bijzondere bepalingen over besluiten).

In het tweede lid is vastgelegd dat een object een door het college van burgemeester en wethouders toegekend nummer ook feitelijk moet dragen. Daarmee wordt het college de mogelijkheid geboden toe te zien op de naleving van het aanbrengen van nummers aan objecten. Met het oog op de dienstverlening is het immers noodzakelijk dat de nummers, die door het college van burgemeester en wethouders zijn toegekend, ook ter plaatse zijn terug te vinden.

Het ligt niet voor de hand dat een gemeente de kosten die gepaard gaan met de uitwerking van dit artikel bij de eigenaar van het betreffende object in de vorm van leges in rekening brengt. Er is immers niet duidelijk sprake van een individueel belang.

Artikel 4Straatnaamborden zullen overeenkomstig de wens van het college van burgemeester en wethouders worden aangebracht. De kosten daarvan komen voor rekening van de gemeente.

Het tweede lid verbiedt een ieder die daartoe niet bevoegd is straatnamen en huisnummers toe te kennen aan delen van de openbare ruimte, aan de daaraan liggende gemeentelijke bouwwerken en aan ligplaatsen of standplaatsen door deze zichtbaar ter plaatse aan te brengen.

Het derde lid verbiedt ten slotte een ieder die daartoe niet bevoegd is nummers toe te kennen aan onroerende zaken die privébezit zijn, door deze op zichtbare wijze aan te brengen. Overtreding van het tweede en derde lid wordt strafbaar gesteld.

Vooral het door de burgers aanbrengen van nummers aan hun onroerende zaken is de laatste decennia hand over hand toegenomen. Bovendien heeft recent onderzoek van een grote gemeente aangetoond dat niet alleen ‘eigen nummers’ worden toegekend aan objecten, maar dat dikwijls ook nummers ontbreken, niet leesbaar zijn of zo abstract zijn vormgegeven, dat zij niet meer aan de criteria van ‘doeltreffendheid’ voldoen. De criteria van doeltreffendheid dienen te worden uitgewerkt in technische uitvoeringsvoorschriften.

Artikel 5De Commissie straatnaamgeving geeft ook adviezen voor namen aan delen van de openbare ruimte en aan gemeentelijke bouwwerken. Dit laatste is mede noodzakelijk met het oog op het feit dat bouwondernemingen/projectontwikkelaars nogal eens namen toekennen aan bouwwerken zonder rekening te houden met de uitgangspunten die de Commissie straatnaamgeving hanteert bij de toekenning van namen. Een en ander betekent dat bouwondernemingen/projectontwikkelaars in het geval zij namen willen toekennen aan bouwprojecten, voor de straatnamen contact moeten opnemen met de commissie voor de straatnamen.

Artikel 6De Commissie straatnaamgeving is een commissie van advies aan het college van burgemeester en wethouders.

Artikel 9De secretaris en de plaatsvervangend secretaris worden aangewezen door het college van burgemeester en wethouders. Deze personen zijn geen lid van de commissie. Het verdient aanbeveling deze personen uit het ambtelijk apparaat (bij voorkeur uit het bouw en woningtoezicht) afkomstig te laten zijn. Zodoende kan een deskundige worden aangewezen voor de functie van secretaris en voor de functie van plaatsvervangend secretaris. Van de secretaris wordt immers verwacht dat hij de commissie desgevraagd van advies dient.

Artikel 12De commissie wordt in ieder geval door de voorzitter of op verzoek van het college van burgemeester en wethouders bijeen geroepen wanneer nieuwe straatnamen moeten worden toegekend of straatnamen moeten worden herzien.Herziening van straatnamen kan onder andere wenselijk zijn als gevolg van een gewijzigde verkeerssituatie, waardoor de bestaande straatnaamgeving of de vindbaarheid van panden bemoeilijkt is.

Artikel 14In het kader van de dienstverlening dienen straatnaamborden door of namens de ge¬meente ter plaatse goed zichtbaar te worden aangebracht. Dit is mogelijk door de straatnaamborden te bevestigen aan gebouwgevels, aan terreinafscheidingen van der¬den of aan paaltjes die op andermans terrein ten behoeve van de straatnaamgeving mogen worden geplaatst. Het artikel houdt echter ook rekening met de omstandigheid dat de borden niet door de gemeente zelf, maar door derden worden aangebracht. Om te voorkomen dat de leesbaarheid van de aangebrachte naamborden door hoog opschie¬tend groen, zonneschermen of reclameborden wordt belemmerd, is bepaald dat de eige¬naar ervoor dient te zorgen dat de bedoelde borden vanaf de openbare weg leesbaar blijven.

Artikel 15In de gemeente Twenterand worden de borden door de gemeente aangebracht. Het aanbrengen van de nummers wordt in bepaalde gevallen echter ook uitbesteed of overgelaten aan de aannemer, als onderdeel van het uitvoeren van een bouwwerk. Ten slotte kan het ook aan de eigenaar worden overgelaten de nummers, conform de nadere gemeentelijke voorschriften, aan te bren¬gen.

In het tweede lid is bepaald dat het door het college van burgemeester en wethouders toegekende nummer binnen een bepaalde termijn moet zijn aangebracht. Voor gevallen waarin het object nog niet is voltooid, is in het derde lid een andere termijn gesteld. Het vierde lid geeft burgemeester en wethouders de mogelijkheid de in het eerste en tweede lid genoemde termijnen te verlengen.

Artikel 16Het eerste lid biedt de mogelijkheid nadere technische uitvoeringsvoorschriften te geven. In het kader van de deregulering worden echter geen gedetailleerde voorschriften inzake het aanbrengen van het nummerbord gegeven. Vandaar dat de technische uitvoeringsvoorschriften algemeen van karakter kunnen zijn. Er kan in dit verband worden gedacht aan algemene eisen aan het te gebruiken materiaal (bestand tegen weersinvloeden), alsmede aan een aantal andere technische zaken zoals de methode van nummering en maatvoering van de borden.

Het tweede lid biedt het college van burgemeester en wethouders de mogelijkheid nadere administratieve voorschriften te geven. Deze passage is om verschillende redenen in de verordening opgenomen. In de eerste plaats vervullen straatnaam en huisnummergegevens een zeer wezenlijke functie in het maatschappelijk verkeer. De dienstverlening (brandbestrijding, ambulancevervoer, postbezorging etcetera) kan niet zonder deze informatie. In de tweede plaats zijn tal van gemeentelijke registraties geordend op de volgorde van straatnaam en huisnummer. In de derde plaats is een systematische en eenduidige verstrekking van straatnaam en huisnummergegevens aan vele instanties noodzakelijk. Zo bestaan er verplichtingen tot levering van adresgegevens aan afnemers en derden in de zin van de Wet GBA en aan bijvoorbeeld waterschappen en de Rijksbelastingdienst voor hun belastingheffing. In de vierde plaats is een goede registratie van straatnaam en huisnummergegevens noodzakelijk om gemeentelijke bestanden te kunnen raadplegen en op elkaar af te stemmen. Ten slotte vervullen de adresgegevens een belangrijke rol bij de uitkering uit het Gemeentefonds. Tezamen redenen genoeg om uitvoeringsvoorschriften te formuleren.

Artikel 17Het opleggen van verplichtingen, zoals vervat in de verordening, heeft alleen zin wan¬neer deze ook kunnen worden afgedwongen zodra de regels worden overtreden. Het is gebruikelijk aan lichte overtredingen een geldboete van de eerste categorie te verbinden. In het tweede lid worden met name de medewerkers van de Afdeling bouw en woningtoezicht aangewezen om op de naleving van de verordening toe te zien. Het voorbereiden van huisnummerbeschikkingen en straatnaamgevingen, het aanbrengen van de straatnaamborden etcetera, zijn doorgaans taken waarmee medewerkers van deze afdeling zijn belast. De controle op de naleving kan dan ook beter aan medewerkers van deze afdeling worden toegekend.

Artikel 18Dit artikel regelt dat oude regelgeving vervalt.

Artikel 19Het principe van het benoemen van de openbare ruimte en het nummeren van bouwwerken, gebouwen, complexen, onbebouwde terreinen, ligplaatsen en standplaatsen dateert al uit de vorige eeuw. In de loop der tijd hebben vele voorschriften gegolden. Het is niet zinvol bij de invoering van de verordening te eisen dat alle huisnummers in de gemeente dienen te worden aangepast aan de nieuwe uitvoeringsvoorschriften, zoals vervat in artikel zeven. Nummers die onder het oude regime tot stand zijn gekomen blijven gehandhaafd. Het college van burgemeester en wethouders heeft wel de mogelijkheid aanpassing van de nummers te eisen.

Artikel 20Dit artikel regelt de inwerkingtreding van de verordening.

Artikel 21Omdat de term ‘huisnummer’ in principe geen juiste term is voor het nummeren van bijvoorbeeld afgebakende terreinen of standplaatsen en ligplaatsen is de officiële titel van de verordening nogal lang. In het dagelijks gebruik zal de voorgestelde citeertitel worden gehanteerd.