Verlegregeling Utrechtse Heuvelrug 2014

Bijlage 1: Schadevergoedingsregime naar leeftijd niet vitale kabels en leidingen

Bijlage 2: Schadevergoedingsregime naar leeftijd van vitale kabels en leidingen

Toelichting

Inleiding

In de Algemene Verordening Ondergrondse Infrastructuren Gemeente Utrechtse Heuvelrug 2014 (hierna ook te noemen: AVOI Utrechtse Heuvelrug 2014) wordt in artikel 13 het recht van de netbeheerder op een redelijke en billijke vergoeding in geval van gedwongen verlegging geregeld, Deze verlegregeling is een nadere uitwerking van dit artikel en moet worden beschouwd als beleidsregel.

Voor het leggen van kabels en leidingen in openbare gemeentelijke gronden is gekozen voor een gemeentelijke verordening. De verlegregeling is een invulling van de nadeelcompensatie in geval van verleggingen die op grond van de AVOI Utrechtse Heuvelrug 2014 door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Utrechtse Heuvelrug (hierna te noemen: “college”) zijn opgedragen.

Artikel 4 beperken van schade

Partijen dienen, in het kader van de verwijdering, verlegging of aanpassing van een leiding schadebeperkend op te treden. Zij moeten rekening houden met de wederzijdse belangen zoals bijvoorbeeld bij de technische oplossing of de keuze van het tracé. De verlegging moet gerealiseerd worden op basis van een technisch adequaat alternatief dat tegen de maatschappelijk laagste kosten gerealiseerd kan worden.

Artikel 5

Als het college het besluit neemt om een vergunning in te trekken in verband met het voornemen tot uitvoering van een werk, en dit leidt voor de belanghebbende

tot schade die redelijkerwijs niet of niet geheel tot het normale bedrijfsrisico mag worden

gerekend, dan kan de belanghebbende op basis van lid 1 om nadeelcompensatie verzoeken.

Op basis van deze regeling wordt bepaald of een financiële tegemoetkoming wordt verleend

en hoe hoog het bedrag is dat dan wordt uitgekeerd.

Lid 2 legt de basis voor de berekening van de omvang van de financiële tegemoetkoming.

Het schadebedrag dient inzichtelijk te worden gemaakt aan de hand van de verschillende

kostenposten.

Artikel 9

Nadeelcompensatieregeling ingeval de leiding van belanghebbende niet ligt in openbare ruimte.

We onderscheiden de situaties dat sprake is van ligging van een leiding in grond die in eigendom is van belanghebbende zelf, de leiding met een zakelijk recht ligt en/of een recht krachtens de Belemmeringenwet Privaatrecht (hierna ook te noemen: “BP”) rust op de leiding enerzijds en overige rechtsposities anderzijds.

Ingevolge de regels van het onteigeningsrecht kan aanspraak worden gemaakt op volledige schadeloosstelling in geval een leiding ligt in grond die in eigendom is van de netbeheerder, ingeval er een zakelijk recht rust op deze leiding of een BP-gedoogplicht bestaat.

Artikel 10

Dit artikel regelt de hoogte van de nadeelcompensatie indien de leiding van belanghebbende

verlegd, verwijderd of aangepast moet worden en ligt in openbare ruimte, waarbij de

gemeente het voornemen heeft om de gronden behorende tot die openbare ruimte te

verkopen. Beide partijen het eens moeten zijn over de noodzaak van verleggen of

dat wettelijke regelingen of NEN-normen een verlegging noodzakelijk maken. In deze

gevallen zal dan 100% tegemoetkoming worden verstrekt.

Artikel 11

Als een vergunning verleend wordt aan een netbeheerder voor het leggen van een leiding op een locatie waarvan de gemeente redelijkerwijs weet dat de leiding binnen 5 jaren verlegd zal moeten worden als gevolg van de uitvoering van haar werken en in de vergunning daartoe een bepaling is opgenomen, dan zal geen nadeelcompensatie worden gegeven. Als de vergunning niet ingetrokken is, dan zal het toepasselijke vergoedingsregime in werking treden. De voorzienbaarheid is op die wijze begrensd. Dit is dan ook geen standaard bepaling in de vergunning.

Artikel 12

Dit artikel betreft de zogenaamde hardheidsclausule. Indien de netbeheerder of de gemeente Utrechtse Heuvelrug kan aantonen dat door bijzondere omstandigheden toepassing van deze regeling tot een evident onredelijke nadeelcompensatie zou leiden, kan het college besluiten op basis van dit artikel de nadeelcompensatie aan te passen.

Artikel 13 tijdelijke verlegging

Dit artikel is van toepassing wanneer er meerdere (tijdelijke) verleggingen noodzakelijk zijn voor het werk.

Artikel 14 bundeling werkzaamheden

In geval van bundeling van werkzaamheden van verschillende netbeheerders en moeten de kosten worden verdeeld over de netbeheerders. De projectkosten worden verdeeld in direct aan de netbeheerders toe te delen kosten en gezamenlijke kosten. De direct toe te delen kosten zijn kosten van in en uit bedrijf stellen en materiaalkosten exclusief de extra materialen die nodig zijn voor de gezamenlijke kruising. De gezamenlijke kosten zijn de uitvoeringskosten, ontwerp en begeleiding en de extra materialen die nodig zijn om gezamenlijk te kruisen.

De verdeelsleutel voor de gezamenlijke kosten wordt bepaald op basis van de afzonderlijke fictieve kosten van uitvoering en ontwerp en begeleiding die zouden moeten worden gemaakt als elke netbeheerder afzonderlijk zou kruisen.

Artikel 15 voornemen verplaatsen

De gemeente voert vooroverleg met de netbeheerder nadat deze per brief geïnformeerd is over de plannen en de consequenties voor betrokken leidingen.

Artikel 16 vooroverleg

Het college neemt het besluit tot het geven van een aanwijzing voor het verleggen van een leiding. In het vooroverleg is overeenstemming bereikt of niet. Het aanwijzingsbesluit richt zich op de noodzaak tot verleggen en het tijdstip waarop dit gerealiseerd moet zijn. Het besluit handelt uitdrukkelijk niet over ontstane schade en nadeelcompensatie. Die aspecten komen aan de orde in het besluit dat genoemd is in artikel 20 hierna en dat genomen kan worden nadat een verzoek om nadeelcompensatie is ingediend door de netbeheerder.

De aanwijzing is een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht waardoor er mogelijkheden zijn voor bezwaar en beroep.

Lid 2 ziet alleen toe op vergunningen die verleend zijn op vanaf 2014, omdat in het verleden niet altijd conform vergunning is gewerkt. Niet door de netbeheerder maar ook niet door de gemeente. Vaak is een afwijking van de verleende vergunning in overleg gegaan en is dit niet vastgelegd/ aangepast in de vergunning.

Artikel 17

De netbeheerder zal zelf de periode moeten aantonen van de ligging van de betreffende leiding op die locatie. In beginsel zal dit plaatsvinden met een vergunning. Hiervoor wordt overigens verwezen naar het overgangsrecht bij de AVOI Utrechtse Heuvelrug 2014 op grond waarvan de schriftelijke toestemmingen als vergunningen onder de AVOI Utrechtse Heuvelrug 2014 gelden, tenzij er redenen zijn om aan te nemen dat de betreffende leiding niet voldoet aan de eisen krachtens de AVOI Utrechtse Heuvelrug 2014.

Indien een vergunning ontbreekt wordt gerekend vanaf de datum waarop het leggen volgens de registratie van de netbeheerder is aangevangen. Indien niet kan worden aangetoond op welke datum vergunning is verleend casu quo op welke datum het leggen is aangevangen, wordt er van uit gegaan dat de betreffende leiding langer dan 30 jaren aanwezig is.

Artikel 18 aanvraag nadeelcompensatie

Het verzoek moet in elk geval bevatten:

• -

  het aanwijzingsbesluit tot verleggen op basis van artikel 16; en

• -

  het besluit over nadeelcompensatie op basis van artikel 19.

Artikel 19 beslistermijn

De gemeente neemt binnen acht weken na indiening van het verzoek een besluit inhoudende één van de in dit artikel opgesomde mogelijkheden. Het verzoek om nadeelcompensatie wordt niet in behandeling genomen als deze meer dan 1 jaar nadat door het college een aanwijzing is gegeven aan de netbeheerder voor het verleggen van een leiding wordt ingediend. Het verzoek kan kennelijk ongegrond verklaard worden als de verlegging, verwijdering of aanpassing aan de leiding van belanghebbende niet door de gemeente wordt veroorzaakt. Het verzoek kan geheel of gedeeltelijk toegekend worden of geheel afgewezen worden.

Indien de aanvraag onvoldoende gegevens bevat voor een beoordeling van het verzoek om nadeelcompensatie of voor de vaststelling van het schadebedrag zal belanghebbende 4 weken de gelegenheid krijgen om aanvullende informatie te verstrekken. De termijn van 8 weken na indiening van het verzoek om nadeelcompensatie waarbinnen het college een besluit neemt wordt opgeschort met ingang van de dag waarop aanvullende informatie wordt gevraagd.

Het besluit tot vaststelling van de nadeelcompensatie is een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht waarvoor mogelijkheden van bezwaar en beroep bestaan.

De gemeente kan de termijn eenmalig met een redelijke termijn verlengen, met een maximum van acht weken. Dit zal schriftelijk aan de belanghebbende worden medegedeeld.

Artikel 20 betaling

Is de nadeelcompensatie definitief vastgesteld dan dient de netbeheerder voor de betaling daarvan een factuur in te dienen.

Artikel 21 berekening kosten

Bij de bepaling van de nadeelcompensatie is sprake van een berekening op basis van de werkelijke kosten. Dit zijn de kosten die dírect toegerekend kunnen worden aan de verlegging van de leiding. Leidingen worden beschouwd als niet verhandelbare objecten en hebben geen economische waarde in die zin. Tot slot is hierbij van belang dat de verlegging gerealiseerd moet worden op basis van een technisch adequaat alternatief tegen de maatschappelijk laagste kosten ten opzichte van de meest voor de hand liggende variant. De netbeheerder en de gemeente ondervinden geen nadeel van de gekozen oplossing.

De meest voor de hand liggende variant is een verlegging van de leiding ter plaatse van de probleemlocatie. Denkbaar is echter, dat één van de partijen gebaat is bij een andere oplossing. Dit is bijvoorbeeld het geval indien de situatie ter plaatse van het uit te voeren werk zo ingewikkeld is, dat de netbeheerder er de voorkeur aan geeft - ook uit een oogpunt van efficiënt beheer - de leidingen gedeeltelijk te verplaatsen dan wel andere maatregelen te treffen buiten de grenzen van het uit te voeren werk. In principe dient te worden gekozen voor dit laatst genoemde, meest aantrekkelijke alternatief, tenzij de andere partij ten gevolge daarvan in een slechtere positie komt te verkeren dan het geval zou zijn geweest bij verlegging ter plaatse van de probleemlocatie. Partijen kunnen dan nadere afspraken maken over de schadeverdeling. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn indien een leiding over een grotere lengte wordt verlegd dan bij een oplossing op de probleemlocatie. Voor de netbeheerder kan dit dus nadeliger uitpakken.

Als bij een verlegging de netbeheerder de gelegenheid benut om bijvoorbeeld de capaciteit te laten toenemen of andere kwantificeerbare voordelen heeft komen de kosten ervan niet in aanmerking voor vergoeding.

Artikel 22 ontwerp en begeleiding

Bij de post ontwerp en begeleiding betekent dit dat de netbeheerder het aantal uren en de tarieven moet overleggen die direct betrekking hebben op de werkzaamheden ten aanzien van het verleggen van de leidingen.

De netbeheerder mag in principe pas kosten declareren vanaf het moment dat overeenstemming is bereikt over de oplossing. In de praktijk houdt dit in dat de eerste paar afstemmingsoverleggen niet kunnen worden gedeclareerd in verband met de maatschappelijke afstemmingsplicht.

Artikel 23 uit en in bedrijf stellen

Tijdelijke voorzieningen van operationele aard zijn voorzieningen die benodigd zijn om de levering tijdens de uitvoering van een verlegging te waarborgen.

Voorbeelden zijn extra kosten van personele aard ten behoeve van bedrijfsvoering en hulpmiddelen zoals watertanks, gasflessen en noodaggregaten.

Artikel 24 uitvoeringskosten

Kosten van civieltechnische, bouwkundige en installatietechnische werkzaamheden zijn bijvoorbeeld werkputten en ondersteuningen. Alle tijdelijke voorzieningen van fysieke aard die nodig zijn tijdens de bouw vallen onder de uitvoeringskosten.

Onder tijdelijke voorzieningen van fysieke aard worden alle tijdelijke fysieke leidingverbindingen verstaan die de netbeheerder moet aanleggen en later buiten bedrijf moet stellen. Deze kosten houden nauw verband met de noodzakelijke continuïteit van het bedrijfsproces van de betrokken netbeheerder. De betreffende voorzieningen worden opgeheven zodra de definitieve verlegging is gerealiseerd.

De kosten die de aannemer moet maken om de leiding uit de grond te halen vallen onder uitvoeringskosten. Ook het opslaan in hanteerbare stukken en het transport op de bouwlocatie zijn uitvoeringskosten. De kosten samenhangend met de uitvoering van het verwijderen van verlaten leidingen vallen eveneens onder uitvoeringskosten.

De kosten voor de afvoer van vrijgekomen materialen naar een tijdelijk werkterrein behoren tot de uitvoeringskosten.

Artikel 25 materiaalkosten

Onder materiaalkosten worden in elk geval verstaan kosten van leidingcomponenten, kosten van elektrotechnische, werktuigbouwkundige en civieltechnische materialen, kosten van bouwmaterialen, alsmede kosten van bouwmaterialen bestemd voor gebouwen waarin delen van leidingsystemen worden ondergebracht.

Transportkosten en stortkosten van vrijgekomen leidingen vanaf de bouwlocatie naar de stort of verwerkingslocatie behoren tot de materiaalkosten (behalve de stortkosten ingeval de leiding asbesthoudende stoffen bevat. Hierbij is in aanmerking genomen dat deze kosten bij vervanging van de leiding op eigen initiatief ook ten laste komen van netbeheerder).

De materiaalkosten van constructieve en/of bijzondere voorzieningen die worden veroorzaakt door eisen van derden (en niet door de gemeente) vallen onder de materiaalkosten.

N.B. De materiaalkosten van constructieve en/of bijzondere voorzieningen die worden veroorzaakt door eisen van de gemeente vallen onder de uitvoeringskosten.