Beleidsregels bijzondere bijstand en minimabeleid 2014

1. In deze beleidsregels verstaat het college onder:

• a.

  de wet: de Wet werk en bijstand (WWB), Staatsblad 2003, nr. 375;

• b.

  AWBZ; Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten

• c.

  ZVW; Zorgverzekeringswet

• d.

  WSF; Wet studiefinanciering 2000

• e.

  WTOS; Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten

• f.

  BOPZ: de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen;

• g.

  WvSr: Wetboek van Strafrecht

• h.

  Alle begrippen die in deze beleidsregels worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand, de Algemene wet bestuursrecht en het Burgerlijk Wetboek;

• i.

  Waar in deze beleidsregels de begrippen ‘alleenstaande’, ‘alleenstaande ouder’ en ‘gezin’ worden gebruikt, hebben deze vanaf 1 januari 2012 dezelfde betekenis als in artikel 4 van de wet.

1. Bijstand ter voorziening in de bijzondere noodzakelijke kosten van het bestaan wordt verleend, indien de individuele omstandigheden van de persoon of het gezin leiden tot noodzakelijke kosten van het bestaan die door de belanghebbende niet kunnen worden voldaan uit de bijstandsnorm en de langdurigheidstoeslag of het daarmee wat betreft hoogte vergelijkbare inkomen.

2. Bij de vaststelling van het inkomen om het recht op bijzondere bijstand te beoordelen wordt de in aanmerking te nemen vakantietoeslag berekend op basis van de artikelen 11, 12, 13 en 14 van de Regeling WWB, IOAW en IOAZ.

3. Categoriale bijzondere bijstand wordt verleend aan personen behorend tot de categorie van personen met de pensioengerechtigde leeftijd, behorend tot de categorie chronisch zieken en gehandicapten of behorend tot de categorie gezin met schoolgaande kinderen, indien een persoon voldoet aan nader door ons te bepalen criteria, omdat het aannemelijk is dat die zich in bijzondere omstandigheden bevindt, die leiden tot bepaalde noodzakelijke kosten van het bestaan waarin de algemene bijstand niet voorziet.

4. Bijstand ter voorziening in de bijzondere noodzakelijke kosten van het bestaan vindt plaats met inachtneming van het bepaalde in de wet, de daarop gebaseerde regelingen en deze beleidsregels.

5. Bijstand ter voorziening in de (individuele) bijzondere noodzakelijke kosten van het bestaan alsmede categoriale bijzondere bijstand wordt niet verleend aan belanghebbenden van wie het inkomen hoger is dan 110% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm.

6. Bijzondere bijstand die betrekking heeft op periodieke kosten wordt voor een periode van maximaal twaalf maanden achtereen toegekend.

7. Indien de omstandigheden en mogelijkheden van de persoon of zijn gezin daartoe aanleiding geven kan de bijzondere bijstand verleend worden in afwijking van één of meer bepalingen van deze beleidsregels.

8. Bijzondere bijstand wordt toegekend op de datum van aanvraag met een terugwerkende kracht tot maximaal 30 dagen, tenzij dit anders in de beleidsregels is aangegeven.

1. Op deze beleidsregel is artikel 15 van de wet van toepassing.

1. Artikel 15 van de wet geldt ook indien de voorliggende voorziening:

• a.

  bepaalde kosten uitdrukkelijk buiten de werkingssfeer van de voorziening heeft gelaten

• b.

  afwijzend heeft beslist op een verzoek om een financiële bijdrage.

1. Ten aanzien van medische kosten is het uitgangspunt, dat de ZVW en de AWBZ voorliggende voorzieningen zijn, die passend en toereikend geacht worden (artikel 15, eerste lid, van de wet). Indien de voorliggende voorziening de kosten niet vergoedt, zijn deze niet noodzakelijk en kan daarvoor geen bijzondere bijstand verleend worden (artikel 35 van de wet).

2. Een reguliere/collectieve aanvullende zorgverzekering bij een zorgverzekeraar kan niet als voorliggende voorziening aangemerkt worden, omdat het om vrijwillig te maken kosten gaat. Voor de premie voor de reguliere/collectieve aanvullende ziektekostenverzekering kan daarom geen bijzondere bijstand verleend worden.

1. In de volgende gevallen kan van het bepaalde in beleidsregel 4 afgeweken worden:

• a.

  ten aanzien van samenloop van inkomensafhankelijke bijdragen;

• b.

  indien en zolang, gelet op alle omstandigheden, daartoe zeer dringende redenen aanwezig zijn op grond van artikel 16 van de wet.

1. Zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid te Leiden en de gemeente Voorschoten hebben een overeenkomst gesloten, zodat voor inwoners van de Gemeente Voorschoten met een minimum inkomen de financiële drempel om gebruik te maken van gezondheidsvoorzieningen wordt verlaagd;

2. De collectieve aanvullende zorgverzekering bestaat uit:

• a.

  een basisverzekering op grond van de Zorgverzekeringswet, genaamd de Zorg Zeker Polis van Zorg en Zekerheid, zonder vrijwillig eigen risico;

• b.

  een aanvullende verzekering: de AV-Gemeente van Zorg en Zekerheid, bestaande uit de AV-Standaard of de AV Top, met de uitbreidingen daarop zoals opgenomen in de Polisvoorwaarden AV Gemeente;

• c.

  de belanghebbende dient zelf zorg te dragen voor de betaling van de premie voor de basisverzekering en de aanvullende verzekering AV-Standaard of AV-Top. Zorg en Zekerheid incasseert deze premies door middel van betaling per acceptgiro of een automatische incasso van de bank- of girorekening van de belanghebbende;

• d.

  de Gemeente Voorschoten draagt collectief zorg voor de betaling van de premie die verschuldigd is voor het pakket uitbreidingen als bedoeld in onderdeel b van dit lid;

3. aan de collectieve aanvullende zorgverzekering kunnen alle inwoners van de gemeente Voorschoten deelnemen die:

• a.

  een uitkering ontvangen op grond van de wet, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW) of de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ), of

• b.

  een netto inkomen hebben uit een andere bron, dat niet hoger is dan 110% van de voor de belanghebbende van toepassing zijnde bijstandsnorm;

• c.

  partners en kinderen tot 18 jaar van personen, die hiervoor onder a en b genoemd zijn.

4. belanghebbenden die voldoen aan de voorwaarden die in het derde lid genoemd zijn, kunnen zonder medische selectie en wachttijd deelnemen aan de collectieve aanvullende zorgverzekering;

5. deelname aan de collectieve aanvullende zorgverzekering eindigt:

• a.

  indien de belanghebbende niet meer voldoet aan de voorwaarden als bedoeld in het derde en vierde lid. In dat geval duurt de collectieve aanvullende zorgverzekering voort tot en met 31 december van het lopende kalenderjaar;

• b.

  indien de raamovereenkomst betreffende de collectieve aanvullende zorgverzekering tussen Zorg en Zekerheid en de gemeente Voorschoten wordt beëindigd. In dat geval eindigt de collectieve aanvullende zorgverzekering van de individuele belanghebbende op de expiratiedatum van de raamovereenkomst;

• c.

  indien de individuele verzekering van de belanghebbende op grond van in de verzekeringsvoorwaarden van de Zorg Zeker Polis, de AV-Standaard of AV-Top opgenomen beëindigingsgronden eindigt;

6. indien de collectieve aanvullende zorgverzekering eindigt op grond van de omstandigheden als bedoeld in het vijfde lid, onderdelen a en b, wijzigt Zorg en Zekerheid de verzekering in een individuele basisverzekering en een individuele AV-Standaard of AV-Top onder de dan geldende voorwaarden, tenzij de belanghebbende binnen dertig dagen na de beëindiging van de collectieve aanvullende zorgverzekering aan Zorg en Zekerheid schriftelijk en aangetekend meedeelt van deze mogelijkheid geen gebruik te willen maken.

1. Op deze beleidsregel is artikel 13 lid 1 van de wet van toepassing.

1. Een persoon van 18, 19 of 20 jaar heeft slechts recht op bijzondere bijstand voor zover zijn noodzakelijke kosten van het bestaan uitgaan boven de op hem van toepassing zijnde norm en hij voor deze kosten geen beroep kan doen op zijn ouders, omdat:

• a.

  de middelen van de ouders daartoe niet toereikend zijn, of

• b.

  hij redelijkerwijs zijn onderhoudsplicht tegenover zijn ouders niet te gelde kan maken.

1. De persoon jonger dan 21 jaar die thuisinwonend is bij zijn ouder(s) heeft geen recht op bijzondere bijstand, ongeacht zijn leefvorm – alleenstaande, alleenstaande ouder of gehuwde / samenwonende. De norm als bedoeld in artikel 20 van de wet, aangevuld met de wettelijke onderhoudsplicht van de ouder(s) wordt in alle gevallen beschouwd als een toereikende en passende voorliggende voorziening.

1. Een alleenstaande jonger dan 21jaar wordt geacht thuiswonend te zijn bij zijn ouder(s), tenzij hij voldoet aan de criteria die gelden om uitwonen toe te staan. Deze criteria zijn:

• a.

  beide ouders zijn overleden;

• b.

  beide ouders hebben hun hoofdverblijf in het buitenland;

• c.

  een ouder is overleden, de andere ouder heeft zijn hoofdverblijf in het buitenland;

• d.

  de alleenstaande is buiten het gezinsverband geplaatst op grond van de Wet op de jeugdhulpverlening;

• e.

  de alleenstaande woont op de ingangsdatum van de bijstandsverlening reeds langer dan twaalf maanden niet meer op het adres van de ouder(s).

2. De alleenstaande, die voldoet aan ten minste één van de criteria als boven bedoeld en voor wie de norm voor een alleenstaande jonger dan 21 jaar niet toereikend is om te voorzien in de noodzakelijke kosten van het bestaan, heeft recht op aanvullende bijzondere bijstand ter bestrijding van die kosten.

3. De aanvullende bijzondere bijstand bedraagt het verschil tussen de norm voor een alleenstaande van 21 jaar of ouder en de norm voor een alleenstaande van 18,19 of 20 jaar per maand. Telkens wanneer de landelijke normen gewijzigd en aangepast worden, passen wij dit bedrag dienovereenkomstig aan.

1. De alleenstaande ouder voor wie de norm voor een alleenstaande ouder jonger dan 21 jaar niet toereikend is om in de noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien heeft recht op aanvullende bijzondere bijstand ter bestrijding van die kosten. De bepalingen als bedoeld in beleidsregel 11, onder a tot en met e, zijn niet van toepassing.

2. De aanvullende bijzondere bijstand bedraagt het verschil tussen de norm voor een alleenstaande ouder van 21 jaar of ouder en de norm voor een alleenstaande ouder van 18, 19 of 20 jaar per maand.

3. Indien het noodzakelijk is dat met toepassing van het gestelde in artikel 18, eerste lid, en artikel 16 van de wet bijzondere bijstand wordt verleend ten behoeve van het kind van een alleenstaande ouder die minderjarig is, wordt die bijstand vastgesteld op het verschil tussen de norm voor een alleenstaande ouder van 21 jaar of ouder en de norm voor een alleenstaande van 21 jaar of ouder per maand. Deze bijzondere bijstand wordt beëindigd uiterlijk op het moment dat de minderjarige alleenstaande ouder meerderjarig wordt. Deze regeling is specifiek bedoeld voor de babies van tienermoeders.

4. Telkens wanneer de landelijke normen gewijzigd en aangepast worden, passen wij de in onderdeel 2 en 3 genoemde bedragen dienovereenkomstig aan.

1. De gehuwden, van wie beide partners jonger zijn dan 21 jaar en voor wie de norm voor gehuwden jonger dan 21 jaar niet voldoende is om in de noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien, hebben recht op aanvullende bijzondere bijstand ter bestrijding van die kosten.

2. De aanvullende bijzondere bijstand voor gehuwden, van wie beide partners jonger zijn dan 21 jaar en die geen tot hun last komende kinderen hebben, bedraagt het verschil tussen de norm gehuwden beiden jonger dan 21 jaar met kinderen en de norm gehuwden beiden jonger dan 21 jaar zonder kinderen per maand.

3. De aanvullende bijzondere bijstand voor gehuwden, van wie beide partners jonger zijn dan 21 jaar en die wel één of meer tot hun last komende kinderen hebben, bedraagt het verschil tussen de norm gehuwden waarvan één partner 21 jaar of ouder is met kinderen en de norm gehuwden waarvan één partner 21 jaar of ouder is zonder kinderen per maand.

4. Telkens wanneer de landelijke normen gewijzigd en aangepast worden, passen wij de in onderdeel 2 en 3 genoemde bedragen dienovereenkomstig aan.

1. De gehuwden, van wie een partner jonger dan 21 jaar is en de andere partner 21 jaar of ouder en voor wie de op hen van toepassing zijnde norm niet voldoende is om in de noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien, hebben recht op aanvullende bijzondere bijstand ter bestrijding van die kosten.

2. De aanvullende bijzondere bijstand voor gehuwden, van wie een partner jonger is dan 21 jaar en de andere partner 21 jaar of ouder en die geen tot hun last komende kinderen hebben, bedraagt het verschil tussen de norm gehuwden waarvan beide partners 21 jaar of ouder zijn en de norm gehuwden waarvan één partner 21 jaar of ouder is zonder kinderen per maand.

3. De aanvullende bijzondere bijstand voor gehuwden, van wie een partner jonger is dan 21 jaar en de andere partner 21 jaar of ouder en die wel één of meer tot hun last komende kinderen hebben, bedraagt het verschil tussen de norm gehuwden waarvan beide partner 21 jaar of ouder zijn en de norm gehuwden waarvan één partner 21 jaar of ouder is met kinderen per maand.

4. Telkens wanneer de landelijke normen gewijzigd en aangepast worden, passen wij de in onderdeel 2 en 3 genoemde bedragen dienovereenkomstig aan.

1. Ten aanzien van de verlening van bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan aan personen jonger dan 21 jaar is het bepaalde in artikel 12 van de wet onverkort van toepassing.

2. De kosten van de bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan van een alleenstaande ouder jonger dan 21 jaar worden op de onderhoudsplichtige ouder(s) verhaald voor zover de bijstand zich uitstrekt tot dat gedeelte van de bijzondere bijstand dat betrekking heeft op de alleenstaande ouder zelf.

3. De kosten van de bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan van gehuwden van wie beide partners jonger dan 21 jaar zijn worden verhaald op de onderhoudsplichtige ouder(s) van beide partners. Ten aanzien van de hoogte van het te verhalen bedrag wordt de helft van de te verhalen bijstand toegerekend aan de ouder(s) van elk van de partners.

4. De kosten van de bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan van gehuwden van wie een partner jonger is dan 21 jaar en de andere partner 21 jaar of ouder worden verhaald op de onderhoudsplichtige ouder(s) van de partner die jonger is dan 21 jaar. Ten aanzien van de hoogte van het te verhalen bedrag wordt de helft van de bijzondere bijstand toegerekend aan de ouder(s) van de echtgenoot die jonger is dan 21 jaar.

1. Ten aanzien van de verlening van bijstand aan personen jonger dan 21 jaar bij verblijf in een inrichting is het bepaalde in artikel 13, tweede lid, onderdeel a, van de wet onverkort van toepassing.

2. Belanghebbenden in de leeftijd van 18, 19 of 20 jaar die in een inrichting verblijven als bedoeld in artikel 1, onderdeel g, van de wet hebben, gelet op alle omstandigheden van de persoon of het gezin, recht op bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan.

3. De bijzondere bijstand in de noodzakelijke kosten van het bestaan wordt voor wat betreft de hoogte van de maandelijkse bijstand vastgesteld overeenkomstig het bepaalde in artikel 23 van de wet.

1. Wanneer bij de beoordeling van het recht op bijzondere bijstand moet worden vastgesteld in hoeverre het vermogen in aanmerking moet worden genomen, zijn de bepalingen van de Beleidsregels vaststellen vermogen en vaststellen vermogen in eigen woning Wet werk en bijstand Voorschoten 2012 van overeenkomstige toepassing.

1. De aanschafkosten van duurzame gebruiksgoederen worden geacht bestreden te kunnen worden uit het normaal ter beschikking staande inkomen. De bijstandsuitkering dan wel een inkomen, dat wat betreft de hoogte ervan niet hoger is dan 110% van de op de belanghebbende van toepassing zijnde bijstandsnorm, wordt in elk geval geacht toereikend te zijn. In het inkomen wordt voldoende ruimte aanwezig geacht om voor deze kosten te reserveren dan wel deze achteraf gespreid te betalen.

1. Indien bijzondere bijstand wordt verleend voor duurzame gebruiksgoederen, gebeurt dat in de vorm van een renteloze geldlening.

1. In afwijking van het gestelde in beleidsregel 19 kan bijstand voor duurzame gebruiksgoederen op grond van individuele omstandigheden van de persoon of het gezin om niet (als gift) verleend worden.

2. In afwijking van beleidsregels 18 en 19 wordt bijzondere bijstand voor de kosten van duurzame gebruiksgoederen aan personen met de pensioengerechtigde leeftijd verleend om niet. De hoogte van de te verstrekken bedragen worden gebaseerd op het Prijzenboek Voorschoten. Deze vorm van bijstand is gemaximeerd op €1.085,- per drie jaar.

1. De belanghebbende wordt geacht 6% van het netto ter beschikking staande inkomen te gebruiken voor reservering voor de aanschaf en vervanging van duurzame gebruiksgoederen. De reserveringsruimte van 6% is ook van toepassing op inkomsten van belanghebbenden die in een inrichting verblijven.

2. Het bepaalde in onderdeel 1 van deze beleidsregel is niet van toepassing ten aanzien van personen die gedurende een periode van drie jaar of langer onafgebroken een inkomen hebben (ontvangen) dat de grens van 110% van de voor belanghebbende van toepassing zijnde bijstandsnorm niet overtreft cq heeft overtroffen.

1. Het aflossingsbedrag voor geldleningen wordt bepaald op 6% van de toepasselijke maandelijkse bijstandsnorm.

2. Wanneer er na de beëindiging van de uitkering alleen dient te worden afgelost op geldleningen, blijft de aflossing gehandhaafd op 6% van de toepasselijke maandelijkse bijstandsnorm.

3. De bedragen die gehanteerd worden voor aflossing van leenbijstand voor duurzame gebruiksgoederen, alsmede die voor terugbetaling van andere vormen van bijzondere bijstand worden vastgelegd in aflossingstabellen.

1. Bij belanghebbenden die in een inrichting verblijven wordt de aflossing vastgesteld op 6% van de norm alleenstaande met een toeslag van 20%.

1. Bijzondere bijstand wordt verleend in de vorm van een renteloze geldlening indien:

• a.

  redelijkerwijs kan worden aangenomen dat de belanghebbende op korte termijn over de betreffende periode of ten aanzien van de kosten waarvoor bijstand wordt verleend over voldoende middelen zal beschikken om in de kosten van het bestaan te voorzien;

• b.

  de noodzaak tot bijstandsverlening het gevolg is van een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid;

• c.

  de aanvraag een door de belanghebbende te betalen waarborgsom betreft;

• d.

  het bijstand ter gedeeltelijke of volledige aflossing van een schuldenlast betreft.

2. Ten aanzien van de geldlening als bedoeld in het eerste lid is beleidsregel 22 van overeenkomstige toepassing.

1. Indien de belanghebbende gedurende in totaal 36 maanden de vastgestelde aflossingsbedragen volledig en feitelijk heeft voldaan, wordt het dan resterende bedrag van de vordering kwijtgescholden, tenzij er leenbijstand is verstrekt op grond van artikel 48 lid 2 van de wet.

1. Wanneer in deze beleidsregels gesproken wordt over woonkosten, worden daaronder de volgende kosten verstaan:

• a.

  voor een huurwoning: de op de aanvangsdatum van het lopende tijdvak geldende huurprijs als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag;

• b.

  voor een eigen woning: de tot een bedrag per maand omgerekende som van de ten behoeve van de financiering van de woning netto verschuldigde hypotheekrente, de in verband met het in eigendom hebben van de woning te betalen zakelijke lasten en een naar omstandigheden vast te stellen bedrag voor onderhoud;

• c.

  voor een woonwagen in huur dan wel in eigendom: de tot een bedrag per maand herleide woonkosten;

• d.

  voor een woonschip: de tot een bedrag per maand herleide geldende prijs die betaald moet worden voor een legale ligplaats voor het woonschip, vermeerderd met de door de eigenaar van het woonschip te betalen zakelijke lasten en een naar de omstandigheden vast te stellen bedrag voor onderhoud.

1. Het recht op een tegemoetkoming van de Belastingdienst in de vorm van een huurtoeslag op grond van de Wet op de huurtoeslag is in relatie tot bijstandsverlening voor woonkosten een voorliggende voorziening, die passend en toereikend wordt geacht.

2. Bijzondere bijstand wordt niet verleend, indien het gaat om woonkosten die voor rekening van de belanghebbende blijven, waarin niet voorzien wordt door middel van de huurtoeslag als bedoeld in het eerste lid.

1. Bijzondere bijstand kan niet worden verleend aan de Nederlander of de daarmee gelijkgestelde die geen recht op een huurtoeslag heeft, omdat hij medebewoning heeft van een niet rechthebbende vreemdeling met wie hij geen huwelijksrelatie of anderszins een nauwe (familie)relatie heeft. Het is de verantwoordelijkheid van de belanghebbende ervoor te zorgen dat hij zijn recht op een huurtoeslag te gelde kan maken. Het gemis aan een huurtoeslag ten gevolge van de keuze voor een illegale huisgenoot kan niet op de bijstand afgewenteld worden. De hogere woonkosten zijn vermijdbaar en derhalve niet noodzakelijk

1. De belanghebbende die een huurwoning bewoont waarvan de woonkosten niet hoger zijn dan de aftoppingsgrens als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag en die nog geen aanspraak kan maken op een huurtoeslag, heeft recht op een toeslag in de woonkosten. De hoogte van de toeslag wordt vastgesteld aan de hand van de Wet op de huurtoeslag-systematiek.

2. De toeslag als bedoeld in onderdeel 1 wordt uiterlijk verleend tot het einde van de periode waarover de belanghebbende nog geen aanspraak op een huurtoeslag heeft en wordt daarna beëindigd. Wanneer een tussentijdse wijziging in de omstandigheden van de belanghebbende daartoe aanleiding geeft, wordt verlening van de toeslag op dat moment gewijzigd dan wel beëindigd.

3. De belanghebbende die Nederlander is of daarmee gelijkgesteld is en die medebewoning heeft van een illegale vreemdeling met wie hij een huwelijksrelatie of anderszins een nauwe (familie)relatie heeft, heeft geen recht op een huurtoeslag. Hij kan geen aanspraak maken op een voorliggende voorziening. Op basis van een afweging van alle omstandigheden in het individuele geval heeft hij recht op bijzondere bijstand in de vorm van een woonkostentoeslag. De hoogte van de toeslag wordt vastgesteld op basis van het inkomen als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag. De toeslag wordt verleend tot het einde van de lopende periode, waarover de belanghebbende geen aanspraak heeft op een huurtoeslag.

1. De belanghebbende die een eigen woning bewoont, waarvan de woonkosten niet hoger zijn dan de maximale huurgrens als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag, heeft recht op een toeslag in de woonkosten. De hoogte van de toeslag wordt vastgesteld aan de hand van de Wet op de huurtoeslag-systematiek.

1. De belanghebbende die een huurwoning of een eigen woning bewoont, waarvan de woonkosten hoger zijn dan het grensbedrag voor de berekening van de individuele huurtoeslag als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag, heeft recht op bijzondere bijstand in de woonkosten indien er sprake is van een uit bijzondere omstandigheden voortkomende noodzaak om de dure woning te bewonen.

2. De hoogte van de in lid 1 bedoelde toeslag wordt vastgesteld aan de hand van de Wet op de huurtoeslag-systematiek. Het meerdere boven de grens zoals genoemd in lid 1 wordt volledig in aanmerking genomen bij de bepaling van de hoogte van de bijstandsverlening.

De grens zoals in lid 1. genoemd, wordt per kalenderjaar vastgesteld en wordt telkens op 1 juli van een kalenderjaar aangepast aan de ontwikkelingen betreffende de Wet op de huurtoeslag.

3. Aan de verlening van de toeslag als bedoeld in lid 1 worden de volgende voorwaarden verbonden:

• a.

  belanghebbende dient zich onverwijld als woningzoekende te laten inschrijven voor woonruimte, waarvoor hij op grond van zijn inkomen in aanmerking kan komen voor een huurtoeslag;

• b.

  belanghebbende dient elke woning als bedoeld in onderdeel a te accepteren, voor zover dat in redelijkheid van hem verlangd kan worden;

• c.

  belanghebbende dient zelf ook pogingen te ondernemen om woonruimte te verwerven, waarvan de woonkosten in zodanige overeenstemming met zijn inkomen zijn, dat hij voor die kosten aanspraak kan maken op een huurtoeslag. Hieronder wordt ten minste verstaan het aanvragen van een urgentieverklaring voor bij de woningbouwvereniging om in aanmerking te komen voor een andere woning.

4. Indien de belanghebbende niet aan één of meer van de in lid 3 genoemde voorwaarden voldoet, kan de toeslag in de woonkosten verlaagd dan wel beëindigd worden.

5. Indien de belanghebbende behalve de woonkosten aan de verhuurder ook kosten van dienstverlening, die voor de belanghebbende noodzakelijk is, verschuldigd is, kan van het bepaalde in deze beleidsregel afgeweken worden.

6. Voor personen die op 31 december 2013 reeds aanspraak maakten op een woonkostentoeslag zoals beschreven in lid 1 geldt dat zij maximaal twee jaar de tijd hebben om volledig aan de vereisten te voldoen zoals vermeld in lid 3. Voor deze personen blijven wel de verplichtingen zoals opgelegd bij de toekenning van hun oorspronkelijke woonkostentoeslag onverkort van kracht.

1. De belanghebbende die zelfstandige is als bedoeld in artikel 1, onderdeel b, van het Besluit Bijstandsverlening zelfstandigen 2004 (Staatsblad 2003, nummer 390) en die aanspraak heeft op algemene bijstand op grond van dat Besluit, heeft recht op bijzondere bijstand in de kosten van een verzekering tegen arbeidsongeschiktheid.

2. De hoogte van de bijzondere bijstand wordt vastgesteld op het bedrag van de ten laste van de zelfstandige komende premie van verzekering tegen arbeidsongeschiktheid, voor zover deze premie uit een oogpunt van bijstandsverlening aanvaardbaar is.

1. De belanghebbende op wie overeenkomstig de bepalingen in het huwelijksgoederenrecht en het erfrecht de plicht rust de kosten van lijkbezorging van bloedverwanten te voldoen heeft, voor zover het zijn aandeel in de kosten betreft, recht op bijzondere bijstand.

2. De hoogte van de bijzondere bijstand ten behoeve van een overledene wordt – indien een belanghebbende (of meer dan één belanghebbende) voor zijn (hun) deel ten behoeve van die overledene aanspraak maakt (maken) op bijzondere bijstand – vastgesteld aan de hand van richtprijzen, zoals die in beleidsregel 51 zijn opgenomen.

3. Op de bijzondere bijstand als bedoeld in het tweede lid worden uitkeringen uit verzekeringen, slottermijnen of dergelijke, volledig in mindering gebracht.

1. De belanghebbende vanaf 18 jaar die behoort tot de categorie van chronisch zieken en gehandicapten of de belanghebbende die de zorg heeft voor een tot zijn last komend kind dat behoort tot deze categorie, die een inkomen ontvangt dat niet hoger is dan maximaal 110% van de voor hem van toepassing zijnde bijstandsnorm en die niet in een inrichting verblijft, heeft recht op een tegemoetkoming door middel van bijzondere bijstand.

2. Onder chronisch zieken en gehandicapten worden verstaan: handicaps en chronische ziekten van fysieke, verstandelijke of psychische aard. Als voorbeelden van chronische ziekten kunnen worden genoemd: cara (astma), diabetes melitus, epilepsie, reuma, lever- en darmzeikten, spierziekten, migraine, nierziekten, hartafwijkingen, hemofilie, cystic fibrosis, chronische artritis en kanker.

3. Onder ‘bijzondere noodzakelijke kosten van het bestaan’ worden onder meer de volgende kosten verstaan, nader omschreven als ‘verborgen kosten’:

• a.

  kosten van bloemen, extra telefoonkosten, aankopen gericht op geven van waardering, bijdrage in extra reiskosten. Deze opsomming is niet limitatief;

• b.

  de tegemoetkoming wordt maximaal eenmaal per kalenderjaar per persoon toegekend, mits aangevraagd voor 1 maart 2015.

1. De belanghebbende die behoort tot de categorie van personen met de pensioengerechtigde leeftijd die een inkomen ontvangt dat niet hoger is dan maximaal 110% van de voor hem van toepassing zijnde bijstandsnorm en die niet in aanmerking komt voor de categoriale bijzondere bijstand chronisch zieken en gehandicapten zoals bedoel in art 36 heeft recht op een tegemoetkoming door middel van categoriale bijzondere bijstand.

2. De categoriale bijzondere bijstand als bedoeld in lid 1 is onder meer bedoeld ter dekking van de navolgende kosten:

• a.

  de kosten van abonnementen, zoals het abonnement op een krant of een tijdschrift;

• b.

  de kosten ten behoeve van sport en/of culturele activiteiten;

3.  De categoriale bijzondere bijstand wordt maximaal eenmaal per kalenderjaar per huishouden als een combinatie van de kosten bedoeld onder a, b en c in een bedrag ineens toegekend, mits aangevraagd in dat kalenderjaar.

1. De categoriale bijzondere bijstand als bedoeld in de beleidsregels 34 en 35 wordt op basis van een aanvraag van de belanghebbende verstrekt. De bijzondere bijstand wordt verstrekt in de vorm van een tegemoetkoming om niet (als gift) en wordt als een bedrag ineens uitbetaald. De belanghebbende hoeft zich achteraf niet te verantwoorden ten aanzien van de bestemming van het ontvangen bedrag.

1. Bijzondere bijstand in de legeskosten bij verblijfsvergunningen is slechts mogelijk, indien de legeskosten verband houden met de eerste vestiging van kinderen tot 18 jaar die bij hun vestiging in Nederland tot het gezin gaan behoren van een reeds rechtmatig in Nederland gevestigde ouder en die tot zijn last komen. Deze kosten komen ten laste van de reeds rechtmatig gevestigde ouder en vinden hun oorsprong derhalve in Nederland.

2. Indien de legeskosten bij verblijfsvergunningen verband houden met de eerste vestiging van de echtgenoot/echtgenote met een machtiging tot voorlopig verblijf, kan daarvoor geen bijzondere bijstand verleend worden. Deze belanghebbende is op het moment van het ontstaan van de kosten NIET een met een Nederlander gelijkgesteld persoon (artikel 11, lid 2 en 3 van de wet). De kosten komen ten laste van de belanghebbende zelf en vinden hun oorsprong buiten Nederland.

3. Indien de legeskosten bij verblijfsvergunningen verband houden met de verlenging van de verblijfsvergunning kan daarvoor geen bijzondere bijstand verleend worden. De kosten zijn voorzienbaar en dienen uit het normale ter beschikking staande inkomen bestreden te worden. Er is geen sprake van kosten die door bijzondere individuele omstandigheden bepaald kunnen worden.

1. Salariskosten voor bewindvoering in het kader van de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen (WSNP): voor deze kosten wordt geen bijzondere bijstand verleend.

2. Geheel of gedeeltelijk beschermingsbewind, mentorschap en curatele: als de rechter geheel of gedeeltelijk beschermingsbewind, mentorschap of curatele heeft ingesteld, dan komen de kosten hiervan in aanmerking voor bijzondere bijstand waarbij voor de hoogte van deze kosten wordt uitgegaan van de tarieven als vermeld in de ‘Aanbevelingen meerderjarigenbewind’ van het Landelijke Overleg Voorzitters Civiele en Kantonsectoren (LOVCK). .

3. In afwijking van het tweede lid: indien de rechter in een individueel geval de vergoeding van beschermingsbewind, mentorschap of curatele afwijkend vaststelt van de LOVCK tarieven dan komen deze kosten voor bijzondere bijstand in aanmerking.

4. Kosten van financieel beheer op vrijwillige basis en zaakwaarneming: deze vormen van financieel beheer komen niet voor bijzondere bijstand in aanmerking.

5. De kosten, indien achteraf gevraagd, kunnen met terugwerkende kracht worden verstrekt voor een periode van maximaal 12 maanden vanaf de aanvraagdatum.

1. Voor de eigen bijdrage in de kosten van rechtsbijstand wordt bijzondere bijstand verstrekt voor zover de kosten noodzakelijk zijn en dat door een advies van het Juridisch Loket is vastgesteld

1. Een computer wordt beschouwd als een duurzaam gebruiksgoed. De aanschaf en vervanging van duurzame gebruiksgoederen dienen – met inachtneming van artikel 35 van de wet – uit het eigen, normaal ter beschikking staande inkomen gefinancierd te worden, hetzij door reservering vooraf dan wel door het treffen van een betalingsregeling of lening achteraf. Duurzame gebruiksgoederen (computers) behoren daarmee tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan, waarvoor in het algemeen geen bijzondere bijstand verleend kan worden.

2. In afwijking van het bepaalde in het eerste en het tweede lid kan, na toetsing van de noodzaak van de aanschaf of vervanging, wel bijzondere bijstand verleend worden in de aanschafkosten van een computer met toebehoren in de navolgende gevallen:

• a.

  de bijstand kan door de verzorgende ouder(s) aangevraagd worden ten behoeve van de tot zijn last komende kind(eren), vanaf het moment dat hij/zij in groep 7 of 8 van het basisonderwijs zit(ten) of het voortgezet of middelbaar beroepsonderwijs (gaan) bezoeken, tot het moment dat het laatste tot zijn last komende kind de leeftijd van 18 jaar bereikt, en het inkomen niet hoger is dan 110% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm;

• b.

  de belanghebbende overlegt bij de aanvraag een proformanota van de aan te schaffen computer.

• c.

  de bijzondere bijstand voor aanschaf van de computer wordt verleend om niet (als gift) voor de werkelijke kosten van aanschaf of vervanging tot maximaal het normbedrag zoals in de bijlage vermeld;

• d.

  per huishouden kan bijzondere bijstand voor maximaal één computer verstrekt worden;

• e.

  de belanghebbende kan ten behoeve van tot zijn last komende kind(eren) eenmaal in een periode van vijf jaar bijzondere bijstand aanvragen in de kosten van aanschaf of vervanging van een computer, te rekenen vanaf de eerste dag van de maand, waarin de bijzondere bijstand voor een computer voor het eerst is aangevraagd. Bij de beoordeling van het recht op bijzondere bijstand speelt het eventueel al in een gezin aanwezig zijn van een computer geen rol;

• f.

  de kosten die verband houden met het gebruik en het onderhoud (papier, inkt, en dergelijke) komen niet voor bijstandsverlening in aanmerking.

1. Gezinnen met een inkomen tot 110% van de toepasselijke bijstandnorm en schoolgaande kinderen in het voortgezet onderwijs bekleden als gevolg van het feit dat zij kosten moeten maken in verband met het naar school gaan van kinderen een ongunstige financiële positie. Zij hebben in het algemeen niet de ruimte om te reserveren voor uitgaven ter vrije besteding. Het is mogelijk aan hen bijzondere bijstand te verlenen per kind als tegemoetkoming in de kosten tot een gemaximeerd normbedrag zoals in de bijlage vermeld.

2. Onder schoolkosten worden onder meer de volgende kosten verstaan: studieboeken, schoolgeld, een fiets, sportkleding, overblijfkosten, schoolreisje, ouderbijdrage. Deze opsomming is niet limitatief.

3. Ouders met kinderen die voortgezet onderwijs volgenkunnen voor bijzondere bijstand in schoolkosten in aanmerking komen, indien zij voldoen aan de volgende criteria:

• a.

  één of meer kinderen hebben die het voortgezet onderwijs volgen;

• b.

  van wie het kind / de kinderen op 1 augustus van een kalenderjaar nog niet de 18-jarige leeftijd bereikt heeft / hebben;

4. De bijzondere bijstand kan eenmaal per schooljaar na 1 augustus van dat jaar aangevraagd worden. Een schooljaar begint op 1 augustus en eindigt op 31 juli van het daaropvolgende kalenderjaar.

5. Indien het ouders met kinderen betreft waarvan één of meer kinderen in het laatste of voorlaatste schooljaar zitten kan een hogere vergoeding ten behoeve van dat kind toegekend worden in verband met een (buitenlandse) werkweek.

1. Als inwonende gezinsleden in een ziekenhuis of een andere inrichting buiten de gemeente worden verpleegd, is er bijzondere bijstand mogelijk voor de reiskosten voor het op bezoek gaan. Er wordt hierbij rekening gehouden met een mogelijke vergoeding vanuit de zorgverzekering als voorliggende voorziening.

2. Als inwonende gezinsleden buiten de gemeente in detentie zitten, is er bijzondere bijstand mogelijk voor de reiskosten voor het op bezoek gaan.

3. De hoogte voor de in lid 1 en lid 2 genoemde kosten is één keer per maand goedkoopste vorm van vervoer.

4. Wegens sociale en/aangevraagdof medische redenen kan van lid 3 worden afgeweken.

1. Een in deze gemeente woonachtige ouder als bedoeld in artikel 1, eerste lid, van de Wet kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen kan op grond van een sociaal-medische indicatie aanspraak maken op bijzondere bijstand voor de kosten van de kinderopvang voor (het) thuiswonende kind(eren) indien vastgesteld is dat:

• a.

  één of meer lichamelijke, zintuiglijke, verstandelijke of psychische beperkingen van de ouder opvang van het kind of de kinderen noodzakelijk maken, en ondersteuning door het Centrum Jeugd en Gezin wordt aanvaard of,

• b.

  kinderopvang in het belang van een goede en gezonde ontwikkeling van het kind noodzakelijk is en,

• c.

  voor zover andere voorzieningen geen passende oplossing kunnen bieden

2. Vaststelling noodzaak en periode kinderopvang

• a.

  Burgemeester en wethouders stellen aan de hand van de bij de aanvraag overgelegde informatie vast of er een noodzaak voor kinderopvang aanwezig is en wat de omvang daarvan is

• b.

  In afwijking van het eerste lid, kunnen burgemeester en wethouders voor het vaststellen van de noodzaak en de omvang van de kinderopvang een onafhankelijke instantie om advies vragen

3. De hoogte van de bijzondere bijstand komt overeen met de kosten van de noodzakelijke kinderopvang, zij het dat:

• a.

  de uurprijs die bij het bepalen van de hoogte van de bijzondere bijstand in aanmerking wordt genomen, gelijk is aan de uurprijs die bij de hoogte van de kinderopvangtoeslag in aanmerking wordt genomen als bedoeld in de Wet kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen.

1. Stookkosten behoren tot de algemeen voorkomende noodzakelijke kosten van het bestaan behoren. Aangezien de algemene bijstand voorziet in deze kosten kan er in beginsel geen bijstand worden verleend voor deze kosten.

2. In afwijking van het eerste lid komen personen die als gevolg van ouderdom, ziekte of handicap geconfronteerd worden met extra stookkosten in aanmerking voor bijzondere bijstand voor deze kosten indien het een medische noodzakelijkheid is.

1. Personen met een inkomen tot 110% van de bijstandsnorm komen in aanmerking voor een tegemoetkoming in de kosten van maatschappelijke participatie.

2. Deze tegemoetkoming kan ingezet worden voor sociale, culturele en sportieve activiteiten die de participatie aan de samenleving bevorderen c.q. die dienen om een sociaal isolement te voorkomen of te doorbreken.

3. De tegemoetkoming bestaat uit een vast bedrag per persoon per jaar.

4. De aanvrager krijgt bij een aanvraag een beschikking voor het maximale bedrag waarop diens huishouden een beroep kan doen. Dit bedrag wordt ook uitbetaald. In de beschikking en in de communicatie over deze regeling wordt opgenomen dat bewijsstukken bewaard moeten worden ten bate van een mogelijke steekproefsgewijze controle achteraf.

1. Bijzondere bijstand voor de kostensoorten als bedoeld in deze beleidsregels kan slechts worden verleend, voor zover de belanghebbende daarin niet kan voorzien vanuit het inkomen en het aanwezige vermogen.

1. Een belanghebbende die behoort tot een van de doelgroepen als bedoeld in beleidsregel 46 en op wie de beperkingen als bedoeld in beleidsregel 47 niet van toepassing zijn, maakt aanspraak op bijzondere bijstand in de huisvestingskosten;

2. Onder huisvestingskosten worden verstaan: de voor rekening van de belanghebbende blijvende huurlasten – na aftrek van de door de belanghebbende ontvangen huurtoeslag – voor de door hem bewoonde woning, zo nodig verhoogd met de door hem verschuldigde energielasten (vastrecht);

3. Wanneer de belanghebbende een door hemzelf bewoonde koopwoning bewoont, worden onder huisvestingskosten verstaan: de rentelasten die aan de door belanghebbende afgesloten hypotheek verbonden zijn, zo nodig verhoogd met de door hem verschuldigde energielasten (vastrecht).

1. Een belanghebbende die behoort tot een van de doelgroepen als bedoeld in beleidsregel 46 en op wie de beperkingen als bedoeld in beleidsregel 47 niet van toepassing zijn, maakt aanspraak op bijzondere bijstand in de persoonlijke uitgaven;

2. Onder persoonlijke uitgaven worden verstaan: het normbedrag als bedoeld in artikel 23, eerste lid, onderdeel a, van de wet, voor een alleenstaande die in een inrichting verblijft;

3. Het in lid 2 bedoelde bedrag wordt in verband met de invoering van de Zorgverzekeringswet verhoogd met het bedrag als bedoeld in artikel 23, tweede lid, onderdeel a, van de wet.

1. De bijzondere bijstand als bedoeld in beleidsregel 48 wordt verstrekt gedurende maximaal zes maanden na de datum waarop de belanghebbende rechtens gedwongen is opgenomen;

2. De in lid 1 genoemde periode kan – na een daartoe separaat ingesteld onderzoek – eenmalig met maximaal zes maanden verlengd worden.

1. Het college stelt een lijst met richtprijzen voor de verlening van de bijzondere bijstand vast. Als zodanig gebruikt het college de meest recente uitgave van het Prijzenboek Voorschoten: Richtprijzen voor de verlening van bijstand. De bedragen worden naar boven afgerond op hele euro’s.

1. Het college doet in de Gemeenterubriek mededeling van de vaststelling en van toekomstige herziening van deze beleidsregels. De vastgestelde beleidsregels dan wel de herziening daarvan treden de dag daarna in werking, tenzij het college anders bepaalt.

2. Indien de vaststelling van deze beleidsregels dan wel toekomstige herzieningen daarvan leiden tot vermindering van lopende uitkeringsrechten, treedt die vermindering pas in op de eerste dag van de volgende periode van twaalf maanden.

3. Deze beleidsregels en toekomstige herzieningen daarvan zijn openbaar. Een gratis exemplaar ervan is voor een ieder te verkrijgen bij het gemeentekantoor in Voorschoten.

1. De richtbedragen voor prijzen (Prijzenboek Voorschoten) worden jaarlijks op 1 januari geïndexeerd met een percentage waarmee de alimentatie wordt geïndexeerd. De bedragen worden naar boven afgerond op hele euro’s.

2. De hoogte van de bijzondere bijstand als bedoeld in de beleidsregels 34, 35, 41 en 45 zoals opgenomen in de toelichting, wordt jaarlijks op 1 januari aangepast met het percentage waarmee de alimentatie wordt geïndexeerd. De bedragen worden naar boven afgerond op hele euro’s.

1. Deze beleidsregels kunnen worden aangehaald als: ‘Beleidsregels bijzondere bijstand en minimabeleid 2014’.

1. Deze beleidsregels treden in werking met ingang van 1 januari 2014.