Algemene subsidieverordening gemeente Wassenaar

Ondertekening

Nota-toelichting

TOELICHTING op de

ALGEMENE SUBSIDIEVERORDENING GEMEENTE WASSENAAR

I Algemene toelichting

• 1.

  Algemeen

• 2.

  Het begrip “subsidie”

• 3.

  Procedurele aspecten

• 4.

  Weigeringen, niet in behandeling nemen, maatregelen en sancties

• 5.

  Rechtsbescherming

• 6.

  Subsidieplafond

II Artikelsgewijze toelichting

I ALGEMENE TOELICHTING

1.Algemeen

Deze Algemene subsidieverordening (ASV) dient als een algemene verordening, een zogenaamde parapluverordening, die gemeentebreed van toepassing is. Niet alleen subsidies met betrekking tot welzijnsaanvragen, maar bijvoorbeeld ook sport- en milieusubsidies zullen overeenkomstig deze ASV worden aangevraagd, verleend, bevoorschot en vastgesteld.

De ASV dient rekening te houden met de subsidietitel 4.2 in de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De Awb bevat een groot aantal artikelen over de subsidieprocedure die ook direct van toepassing is op de subsidie-verlening door het college van burgemeester en wethouders.

Op grond van de Algemene wet bestuursrecht (artikel 4:23 lid 1) is in beginsel een wettelijk voorschrift (zoals een verordening) vereist voor welke activiteiten subsidie kan worden verleend. Op dit uitgangspunt bestaan voor het gemeentelijk subsidiebeleid de volgende uitzonderingen:

• a.

  Een wettelijk voorschrift is niet vereist indien de gemeentebegroting de subsidie-ontvanger en het bedrag waarop de subsidie ten hoogste kan worden vastgesteld, vermeldt.

• b.

  Een wettelijk voorschrift is bovendien niet vereist in incidentele gevallen, mits de subsidie voor ten hoogste vier jaren wordt verstrekt.

Met deze verordening wordt voldaan aan het vereiste van een wettelijk voorschrift.

Het is gewenst dat voor alle gemeentelijke subsidies een basis is te vinden in een verordening. Door een wettelijk voorschrift kan duidelijkheid worden geschapen over de rechten en plichten van enerzijds de raad en het college van burgemeester en wethouders en anderzijds de subsidieaanvrager. Hiermee is het algemene beginsel van behoorlijk bestuur te weten het rechtszekerheidsbeginsel en daarnaast de doelmatigheid gediend.

Het effect van de omschrijving van de te subsidiëren activiteiten is tweeledig.

Op de eerste plaats is het wettelijk voorschrift essentieel voor het bepalen van de reikwijdte van de gemeentelijke subsidiëring. Daardoor bestaat voor de subsidieaanvragers zoveel mogelijk duidelijkheid omtrent de vraag wanneer zij voor subsidiëring in aanmerking kunnen komen. De noodzaak een wettelijk voorschrift tot stand te brengen dwingt de raad en het college van burgemeester en wethouders zich af te vragen, welke doeleinden met de subsidieverstrekking worden nagestreefd en welke voorschriften en bevoegdheden noodzakelijk zijn om dat doel te bereiken. De verordening biedt ook de grondslag voor de uiteenlopende verplichtingen die aan de subsidieverlening worden verbonden.

Op de tweede plaats is er sprake van het effect dat op grond van de ASV budget beschikbaar dient te zijn. In de ASV is opgenomen dat de raad jaarlijks via de programmabegroting de bedragen vaststelt die voor subsidieverstrekking beschikbaar zijn.

De verordening zorgt voor de verbinding van de subsidieverlening en het gemeentelijk begrotingsbeleid.

2.Het begrip “subsidie”

Artikel 4:21 van de Awb verstaat onder subsidie: “de aanspraak op financiële middelen, door een bestuurs-orgaan verstrekt met het oog op bepaalde activiteiten van de aanvrager, anders dan als betaling voor aan het bestuursorgaan geleverde goederen of diensten.”

Voor de inkadering van de gemeentelijk subsidieverlening is het belangrijk dat een aantal aspecten van het subsidiebegrip nader worden uiteengezet. Achtereenvolgens worden uiteengezet:

• 2.1

  aanspraak op financiële middelen;

• 2.2

  verstrekt door een bestuursorgaan (meestal het college van burgemeester en wethouders);

• 2.3

  aanvrager;

• 2.4

  activiteiten van de aanvrager (subsidie-ontvanger in spe);

• 2.5

  anders dan als betaling voor aan het bestuursorgaan (meestal het college) geleverde goederen of diensten.

Ad 2.1 Aanspraak op financiële middelen

In het algemeen ontstaat een aanspraak op financiële middelen door een besluit van het college van burgemeester en wethouders (inzake de concrete subsidieaanvraag), inhoudende dat een activiteit wordt gesubsidieerd. Als dat besluit is genomen, is het college van burgemeester en wethouders verplicht subsidie te betalen na uitvoering van de subsidiabele activiteit en als de verplichtingen die aan de subsidiëring zijn verbonden, worden nagekomen. Daarop vooruitlopend kan een voorschot worden verstrekt.

Door een beschikking tot subsidieverlening (beschikking voorafgaand aan de subsidieperiode) wordt ten aanzien van de individuele subsidieaanvrager een besluit genomen en ontstaat een voorlopige aanspraak op de financiële middelen.

Door een beschikking tot subsidievaststelling (ook wel afrekening genoemd) wordt ten aanzien van de individuele subsidieaanvrager een besluit genomen en ontstaat definitief aanspraak op de financiële middelen.

Ad 2.2 verstrekt door een bestuursorgaan (meestal het college van burgemeester en wethouders)

Van subsidie is alleen sprake als de raad c.q. het college van burgemeester en wethouders (meestal het college) financiële middelen verstrekt. Geld van particulieren, zoals fondsen, vallen niet onder het subsidiebegrip van de ASV. Op deze regel bestaat één uitzondering, namelijk als de situatie zich voordoet dat een particuliere aanvrager - op grond van een door de raad genomen besluit - gelden verstrekt in het kader van de uitoefening van een publieke taak.

Ad 2.3 Aanvrager

Nu de wetgever het nodig achtte om in de Awb op te nemen dat naast rechtspersonen ook aan individuele, natuurlijke personen subsidie kan worden toegekend, is het begrip in deze verordening afgebakend door te beschrijven dat een aanvrager een rechtspersoon is.

Ad 2.4 Activiteiten van de aanvrager (subsidie-ontvanger in spe);Subsidie wordt verstrekt voor bepaalde activiteiten van de subsidieaanvrager. Die activiteiten zullen in

de beschikking tot subsidieverlening worden vermeld, zodanig dat de bestedingsrichting van de subsidie duidelijk is. Dat wil zeggen dat bijvoorbeeld bijstandsuitkeringen verstrekt als algehele of aanvullende inkomensvoorziening en donaties niet onder het subsidiebegrip vallen, omdat de activiteiten niet zijn benoemd.

Subsidiabele activiteiten dienen te passen binnen het gemeentelijk subsidiebeleid en dienen in

overwegende mate ten dienste te staan van de totaliteit van de inwoners van de gemeente Wassenaar (het algemeen belang) of van groepen of individuele Wassenaarse inwoners. Activiteiten die hieraan niet voldoen, komen in beginsel niet in aanmerking voor subsidie.

Ad 2.5 Anders dan als betaling voor aan het bestuursorgaan geleverde goederen of diensten

De levering van goederen en diensten (als activiteiten) zijn uitgezonderd van het subsidiebegrip, omdat deze op commerciële basis èn in het directe belang van de gemeente als privaatrechtelijk rechtspersoon worden geleverd. De uitzondering is beperkt tot de levering aan de gemeente. Als de activiteit onder meer bestaat uit het door de ontvanger (van financiële middelen) aan een derde af te leveren of van een derde te verkrijgen voorziening, product of dienst op commerciële basis, dan is sprake van een subsidie. Of sprake is van subsidieverlening of een commerciële transactie moet aan de hand van de omstandigheden van het geval worden vastgesteld.

3.Procedurele aspecten

In de ASV wordt vooral het subsidieproces beschreven. Insteek daarbij is het vaststellen van een zo eenvoudig mogelijke procedure en toepassing ervan. Daarbij wordt opgemerkt dat de zwaarte van de subsidieprocedure wordt bepaald door het aantal handelingen in het proces van subsidiëring,

de vereisten en verplichtingen en de in te dienen stukken. De ASV hanteert de volgende elementen in de subsidieprocedure:

• 3.1

  aanvraag

• 3.2

  verlening

• 3.3

  voorschotten

• 3.4

  vaststelling

Ad 3.1 Aanvraag

Een aanvraag is een verzoek van een belanghebbende aan het college van burgemeester en wethouders een besluit te nemen. De Awb geeft regels waaraan een aanvraag dient te voldoen. Het gaat dan onder meer om de verplichting van de aanvrager voldoende informatie te verschaffen. In de verordening zijn op dit punt nadere bepalingen opgenomen. Tevens zijn regels opgenomen met betrekking tot de data of termijnen waarvoor uiterlijk een aanvraag moet worden ingediend.

Onderscheid wordt gemaakt tussen de aanvraag van een beschikking tot subsidieverlening en de aanvraag van een beschikking tot subsidievaststelling. Een aanvraag wordt zo bezien gekenmerkt door eenzijdigheid. Deze eenzijdigheid doet niet geheel recht aan de bestaande praktijk. Bij sommige subsidies wordt veel waarde gehecht aan overleg tussen de gemeente en de gesubsidieerde aanvrager, juist ook in het stadium vóór de subsidieverlening. Tijdens het overleg wordt getracht zoveel mogelijk overeenstemming te verkrijgen over de door een aanvrager te leveren activiteiten en het daarvoor door de gemeente te verlenen subsidiebedrag. Het resultaat van dit onderhandelingsproces wordt neergelegd in een document met subsidieafspraken, dat vervolgens een onlosmakelijk bestanddeel is van de beschikking tot subsidieverlening.

Het indienen van een aanvraag is een verantwoordelijkheid van het bestuur van een aanvrager. Tot die verantwoordelijkheid hoort het op de hoogte zijn van de regelgeving vastgesteld door de gemeente. Dat wil zeggen dat het op tijd indienen van een volledige aanvraag een volledige verantwoordelijkheid is van de aanvrager. Het zich verschuilen achter argumenten als “wij waren niet op de hoogte” geldt niet. Op grond van jurisprudentie geldt dat elke bestuurder geacht wordt zich op de hoogte te stellen en te houden van de regelgeving die het door hem/haar bestuurde aangaat.

Ad 3.2 Subsidieverlening

De subsidieverlening is geregeld in de hoofdstuk 2 van de ASV. De beschikking tot subsidieverlening houdt in dat de aanvrager aanspraak op financiële middelen verkrijgt. De subsidieverlening is niet voorlopig of vrijblijvend. Indien de subsidie-ontvanger de activiteiten verricht en de verplichtingen nakomt, kan in beginsel niet op de subsidieverlening worden teruggekomen.

Aan de subsidieverlening en aan de subsidievaststelling worden verplichtingen (voorschriften) verbonden. De hier opgenomen verplichtingen zijn de standaardbepalingen die in het algemeen van toepassing zijn. Daarnaast kunnen aan de subsidiëring bijzondere verplichtingen worden

verbonden die inhoudelijk van belang zijn voor het doel waarvoor wordt gesubsidieerd. Deze verplichtingen zullen na overleg met de subsidie-ontvanger worden vastgelegd in de beschikking.

Ad 3.3 Voorschotten

Op grond van de verordening (artikel 6.1) c.q. op grond van de beschikking tot subsidieverlening kunnen voorschotten worden verleend. Voorschotten zijn bedragen die naar aanleiding van de beschikking tot subsidieverlening worden uitgekeerd aan de aanvrager gedurende het boekjaar of een andere periode waarbinnen de betreffende activiteiten dienen te worden uitgevoerd, vooruitlopend op de vaststelling van de subsidie.

Ad 3.4 Subsidievaststelling

Net als bij de aanvraag om subsidieverlening, dient in beginsel ook voor de subsidievaststelling een aanvraag ingediend te worden. In beginsel, want bij sommige subsidies kunnen ‘verlenen’ en ‘vaststellen’ samenvallen. Men spreekt dan in de beschikking tot subsidievaststelling van ‘verstrekken’ (artikel 4:43 lid 1 Awb).

Bij de subsidievaststelling (ook wel afrekening genoemd), wordt bepaald wat uiteindelijk aan subsidie betaald had moeten worden (de financiële verplichting). Als er te weinig is ontvangen door de aanvrager, dient het college het ontbrekende bedrag nog uit te keren en mocht de gesubsidieerde activiteit geheel of gedeeltelijk niet zijn uitgevoerd, dan kan subsidie worden teruggevorderd door het college.

. De vaststelling wordt mede gebaseerd op de grondslag van de subsidievorm. Zo zal bij de vaststelling van de ene subsidie de controle zich voornamelijk richten op de uitvoering van activiteiten en bij de ander juist meer op het feit dat voldaan wordt aan de geformuleerde criteria om voor subsidie in aanmerking te komen.

Verstrekking

In het geval dat géén beschikking tot subsidieverlening is gegeven, worden de activiteiten waarvoor subsidie wordt verstrekt, aangegeven in de beschikking tot subsidievaststelling. Dus: in een dergelijke situatie wordt de subsidie bij de beschikking tot subsidievaststelling verstrekt. Vandaar het woord “verstrekken” en dat gebeurt bij de beschikking tot subsidievaststelling, aldus artikel 4:43,lid 1 Awb. In een dergelijke situatie wordt in een beschikking tot subsidievaststelling gemeld dat de betreffende subsidie wordt verstrekt.

N.B.: de verstrekking of het verstrekken vervangt niet de beschikking tot subsidievaststelling (en subsidieverlening).

4.Weigeringen, niet in behandeling nemen, maatregelen en sancties

De Awb geeft in een aantal artikelen de mogelijkheid subsidie te weigeren en te besluiten tot maatregelen en sancties als een subsidiebeschikking reeds is afgegeven. In deze paragraaf wordt nader ingegaan op deze kwesties. Achtereenvolgens kome de volgende aspecten aan de orde:

• 4.1

  weigeren van subsidie

• 4.2

  formele gronden

• 4.3

  inhoudelijke gronden

• 4.4

  niet in behandeling nemen.

• 4.5

  maatregelen en sancties

Ad 4.1 Weigeren van subsidie

Weigeren van een subsidie betekent in de praktijk dat een subsidieaanvraag wordt afgewezen, waardoor geen subsidieverlening of subsidievaststelling plaatsvindt. Weigering van subsidie werkt in de toekomst en kan gebaseerd zijn op formele of inhoudelijke gronden.

Ad 4.2 Formele gronden

De weigering op formele gronden is verankerd in artikelen 4:25 lid 2 en 4:35 Awb. Van een dergelijke weigering is sprake als gegronde reden bestaat om aan te nemen dat:

• -

  de activiteiten niet of niet geheel zullen plaatsvinden;

• -

  de aanvrager niet zal voldoen aan de verplichtingen;

• -

  de aanvrager niet op een behoorlijke wijze rekening en verantwoording zal afleggen;

• -

  onjuiste gegevens zijn verstrekt;

• -

  sprake is van faillissement of surseance van betaling.

Het betreft hier een niet-limitatieve opsomming van een aantal algemeen geldende, facultatieve gronden om een subsidieaanvraag te weigeren. Deze gronden werken aanvullend ten opzichte van de

weigeringsgronden in de ASV.

Ad 4.3 Inhoudelijke gronden

Van een weigering op inhoudelijke gronden kan bijvoorbeeld sprake zijn als:

• -

  de subsidiëring niet past binnen het algemeen gemeentelijk belang, beleid of doelstellingen;

• -

  de voor het beleidsterrein vastgestelde beleidsregel leidt tot weigering;

• -

  in de gemeentelijke begroting geen budget beschikbaar is of doordat het in de beleidsregel verankerde subsidieplafond is bereikt;

• -

  de gelden niet of in onvoldoende mate besteed zullen worden voor het doel waarvoor subsidie beschikbaar wordt gesteld;

• -

  de aanvrager ook zonder aanvullende gemeentelijke subsidie over voldoende middelen beschikt om de kosten van de subsidiabele activiteiten te dekken.

Ad 4.4 Niet in behandeling nemen.

In artikel 4:5 Awb is geregeld dat een aanvraag niet in behandeling kan worden genomen als niet voldaan is aan of enig wettelijk voorschrift voor het in behandeling nemen van een aanvraag of de verstrekte gegevens en bescheiden onvoldoende zijn voor de beoordeling van de aanvraag.

De aanvrager moet wel in de gelegenheid worden gesteld de aanvraag aan te vullen.

In artikel 5 van de ASV is het gestelde uit artikel 4:5 Awb uitgewerkt.

De in de ASV opgenomen data en termijnen worden dan ook beschouwd als fatale data en termijnen en geen termijnen van orde.

Ad 4.5 Maatregelen en sancties

Een maatregel of sanctie wordt toegepast als er al een subsidierelatie bestaat via subsidieverlening of vaststelling; deze grijpen achteraf in in de subsidierelatie. De sanctiemogelijkheden zijn:

• a.

  lager vaststellen;

• b.

  ambtshalve vaststellen;

• c.

  intrekken en wijzigen;

• d.

  stopzetten van betalingen.

Ad a. Lager vaststellen

De Awb regelt in artikel 4:46 de gronden wanneer subsidie lager kan worden vastgesteld dan in de subsidieverlening is vermeld. Deze gronden zijn:

• -

  de activiteiten of producten en prestaties hebben niet of niet volledig plaatsgevonden;

• -

  de subsidie-ontvanger voldoet niet aan de verplichtingen;

• -

  de subsidie-ontvanger heeft onjuiste /onvolledige gegevens verstrekt;

• -

  de subsidieverlening was onjuist en subsidie-ontvanger wist dit of behoorde dit te weten.

De hier benoemde gronden moeten niet verward worden met een lagere vaststelling van de subsidie die afhankelijk gesteld is van de werkelijk gemaakte kosten. Daarvoor geldt dat in de beschikking tot subsidie-verlening wordt bepaald dat de subsidievaststelling wordt gebaseerd op de werkelijk gemaakte kosten tot ten hoogste het bij die subsidieverlening toegekende bedrag.

Ad b. Ambtshalve vaststellen

De Awb bepaalt in artikel 4:44 lid 3 en 4 de rechtsgevolgen bij uitblijven van de aanvraag. De regeling

komt erop neer dat de subsidie-ontvanger één maal wordt aangemaand als de aanvraagtermijn is

overschreden of als een aanvraagtermijn ontbreekt Als dan nog geen aanvraag volgt, kan de subsidie

ambtshalve worden vastgesteld. Deze regeling geldt ook bij onvolledige aanvragen.

Ad c. Intrekken en wijzigen

Afgezien van de bovenstaande in de Awb vermelde bevoegdheid is ook sprake van ambtshalve

vaststelling, als besloten wordt tot intrekken en wijzigen van verleende of vastgestelde subsidies. De

mogelijkheden om dergelijke maatregelen te treffen zijn tevens geregeld in de Awb (artikel 4:35 e.v.).

Hier worden drie verschillende gronden voor intrekken en wijzigen benoemd:

1. Formele gronden als nog geen vaststelling heeft plaatsgevonden. Dit doet zich voor als:

• -

  de activiteiten niet of niet geheel plaatsvinden;

• -

  de ontvanger niet voldoet aan de verplichtingen;

• -

  de ontvanger onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt;

• -

  de subsidieverlening onjuist is en de subsidie-ontvanger dit weet of behoort te weten;

• -

  er geen voldoende gelden op de gemeentebegroting beschikbaar zijn gesteld.

2. Materiële gronden als nog geen vaststelling heeft plaatsgevonden. Hiervan is sprake als:

• -

  de subsidieverlening onjuist is, of

• -

  sprake is van gewijzigde omstandigheden of inzichten.

3. Materiële gronden nadat subsidievaststelling heeft plaatsgevonden. Dit doet zich voor als:

• -

  sprake is van feiten en omstandigheden die niet bekend waren ten tijde van de vaststelling en zouden leiden tot een lagere vaststelling;

• -

  de vaststelling onjuist was en de subsidie-ontvanger dit wist of behoorde te weten;

• -

  de subsidie-ontvanger na de vaststelling niet heeft voldaan aan de verbonden verplichtingen.

Ad d. Stopzetten van betalingen

Vooruitlopend op een beslissing tot intrekking of wijziging bij toepassing van de hiervoor vermelde punten 1 en 3, kan worden besloten de subsidiebetaling of bevoorschotting tijdelijk op te schorten.

5. Rechtsbescherming

Het subsidieproces kenmerkt zich als een geheel van overlegsituaties, beschikkingen, afspraken etc. Dit vloeit mede voort uit de opzet om door middel van overleg tussen de gemeente en de aanvragers tot een goede invulling te komen van de rechten en plichten die over en weer bestaan. Het is hierdoor voor de betrokkenen en eventuele derde belanghebbenden evenwel niet altijd even eenvoudig om te beoordelen wanneer bezwaar of beroep mogelijk is.

In het subsidieproces onderscheiden we een drietal momenten waarop rechtsbescherming bij de bestuursrechter bestaat. De subsidieverlening, de voorschotverlening en de subsidievaststelling zijn beschikkingen waartegen op grond van de Algemene wet bestuursrecht bezwaar kan worden gemaakt en beroep kan worden ingesteld bij de bestuursrechter.

Ook tegen de weigering, intrekking of wijziging van deze beschikkingen is bezwaar en beroep mogelijk. In deze gevallen worden de betrokkenen geïnformeerd op welke wijze bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

6. Subsidieplafond

De regeling van het subsidieplafond komt er globaal op neer, dat er voorafgaande aan een begrotingsjaar een bedrag dient te worden vastgesteld en bekendgemaakt, dat voor dat betrokken jaar beschikbaar is voor het verlenen van subsidies. De invulling daarvan dient te geschieden bij afzonderlijk besluit van de raad (begrotingskaders) en college (bedrag per programma of kostenplaats binnen kaders van de raad).

Verder is het college van burgemeester en wethouders verplicht om bij dreigende overschrijding van een subsidieplafond de subsidie te weigeren (artikel 4:25 Awb).

Het college stelt jaarlijks de subsidieplafonds vast binnen de begrotingskaders die zijn vastgesteld door de raad. Aan het budgetrecht van de raad wordt door deze bevoegdheidsverdeling geen afbreuk gedaan. Immers, indien de raad een begrotingspost lager vaststelt, dient het college in beginsel tot verlaging van het betrokken subsidieplafond te besluiten.

II ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING

Artikel 1.1

Begripsomschrijving. Dit artikel is bedoeld om de verordening leesbaarder te maken. Het geeft geen uitleg over de inhoud van de verordening.

Artikel 1.2

Deze verordening is van toepassing op alle subsidies die door de gemeente worden verstrekt, tenzij de subsidie via een andere verordening wordt verstrekt, zoals monumentensubsidies.

Artikel 1.3

De formulieren die kunnen worden vastgesteld moeten gebruikt worden om het indienen van aanvragen te vergemakkelijken en om de behandeling c.q. afhandeling efficiënter en effectiever te maken.

Artikel 1.4

Zie 1.3.

Artikel 1.5

 Het college stelt jaarlijks de subsidieplafonds vast binnen de begrotingskaders die zijn vastgesteld door de raad. Het bereiken van het subsidieplafond betekent automatisch een weigering van een subsidie.

Artikel 1.6

In artikel 4:24 Awb wordt bepaald dat er een keer in de vijf jaar een verslag wordt gepubliceerd over de doeltreffendheid en de effecten van de subsidies in praktijk. Hiervan kan afgeweken worden als een wettelijk voorschrift (de ASV) dit bepaalt. Alle subsidieontvangers zijn verplicht om na afloop van de periode waarvoor subsidie is verleend (van maximaal 4 jaar) een aanvraag tot vaststelling in te dienen, waarbij een inhoudelijk en financieel verslag moet worden overgelegd. Dit geeft de mogelijkheid te bekijken of doeltreffend en effectief met subsidie wordt omgegaan. Het is daarom niet nodig om artikel 4:24 van de Awb toe te passen.

Artikel 1.7

Dit artikel is opgenomen uit veiligheid. Mocht blijken dat bij het verlenen van de subsidie, als de begroting nog niet is goedgekeurd, een hoger bedrag is bepaald dan in de begroting later wordt goedgekeurd, dan geldt met een beroep op dit artikel het bedrag dat in de goedgekeurde begroting staat. Een beroep op dit artikel moet uitdrukkelijk in de beschikking bij verlening worden opgenomen.

Artikel 1.8

De afdeling 4.2.8. moet volgens artikel 4:58 bij wettelijk voorschrift of besluit van toepassing verklaard worden.

Artikel 2.1 tot en met 2.3

In deze artikelen wordt per soort subsidie aangegeven voor welke datum of minimale termijn een aanvraag moet worden ingediend en welke bescheiden daarbij overlegd moeten worden.

Artikel 3.1

Lid 1 betreft al die subsidieaanvragen die activiteiten betreffen die in een boekjaar (kalenderjaar) uitgevoerd worden. Op de aanvraag beslist te worden binnen 8 weken na de begrotingsvergadering van de gemeenteraad in het jaar voorafgaand aan dat boekjaar.

Lid 2 betreft met aanvragen voor een eenmalige subsidie. Dan geldt de termijn van 8 weken vanaf de dagtekening van ontvangst van de subsidieaanvraag door het college.

Artikel 3.2

In dit artikel is meegenomen dat het gemeentelijke subsidiebeleid uitgaat van het profijtbeginsel (de gebruiker betaalt) en eventueel een verhoging van bijdragen van leden of deelnemers verlangt.

Artikel 3.3

De Awb gaat uit van een drietal soorten weigeringsgronden:

• 1.

  de Awb-grond vermeld in artikel 4:25 lid 2 en 3 (het bereiken van het subsidieplafond);

• 2.

  de Awb-gronden vermeld in artikel 4:35;

• 3.

  autonome weigeringsgronden. Deze weigeringsgronden kunnen alleen worden gehanteerd indien deze nadrukkelijk een wettelijke basis hebben in de ASV.

Artikel 3.4

Hoewel de afdeling 4.2.6 van de Awb een aantal mogelijkheden opsomt waarop een subsidie kan worden gewijzigd of ingetrokken, wordt het door dit artikel mogelijk om subsidie in te trekken of te wijzigen als niet meer voldaan wordt aan de verordening.

Artikel 3.5

Hierin wordt bepaald dat voor maximaal 4 boekjaren een subsidie kan worden verleend. Deze mogelijkheid is opgenomen om een meerjarenbeleid gestalte te geven.

Artikel 4.1 tot en met 4.3

In deze artikelen wordt per soort subsidie aangegeven voor welke datum of minimale termijn een aanvraag moet worden ingediend en welke bescheiden daarbij overgelegd moeten worden. Bij art. 4.3 lid 2 kan nog opgemerkt worden dat het onderzoek van de accountant mede is gebaseerd op de subsidiebeschikking en/of –overeenkomst. In die gevallen dat er meerdere partijen subsidie verlenen, of sprake is van afzonderlijke deelbegrotingen bij een aanvrager onderzoekt de accountant tevens de onderlinge toerekening van kosten.

Artikel 4.4

In lid 1 wordt de termijn genoemd waarop voor aanvragen tot vaststelling van alle soorten subsidies moet worden beslist. Op grond van art. 4:13 lid 1 Awb dient een beschikking te worden gegeven binnen de bij wettelijk voorschrift (zoals een subsidieverordening) bepaalde termijn of, bij het ontbreken van zulk een termijn, binnen een redelijke termijn na ontvangst van de aanvraag. Lid 2 geeft de termijn voor het beslissing op een aanvraag tot vaststelling bij subsidies die voor meer dan 1 jaar (en maximaal 4 jaar) zijn verleend.

Lid 3 geeft het college de mogelijkheid bij bijvoorbeeld ingewikkelde zaken of indien nader onderzoek gewenst is, een aanvullende termijn 12 weken in te stellen.

Artikel 4.5

De subsidie-ontvanger kan hier lezen hoe zijn aanvraag tot subsidievaststelling wordt beoordeeld, zodat hij zelf kan inschatten wat het resultaat van de beoordeling zal zijn en zich, indien nodig, voorbereiden op de gevolgen.

De Awb regelt de subsidievaststelling in de artikelen 4:42-47.

Zoals reeds bij de bevoorschotting is gemeld, stelt de beschikking tot subsidievaststelling het bedrag van de subsidie vast en geeft aanspraak op betaling van het vastgestelde bedrag (artikel 4:42 Awb). Net als bij de aanvraag om subsidieverlening, dient in beginsel ook voor de subsidievaststelling een aanvraag ingediend te worden. In beginsel, want bij sommige subsidies kunnen ‘verlenen’ en ‘vaststellen’ samenvallen. Men spreekt dan in de beschikking tot subsidievaststelling van ‘verstrekken’ (artikel 4:43 lid 1 Awb).

Bij de subsidievaststelling (ook wel afrekening genoemd), wordt bepaald wat uiteindelijk aan subsidie betaald had moeten worden (de financiële verplichting). Als er te weinig is ontvangen door de aanvrager, dient het college het ontbrekende bedrag nog uit te keren en mocht de gesubsidieerde activiteit geheel of gedeeltelijk niet zijn uitgevoerd, dan kan subsidie worden teruggevorderd door het college.

Hoofdstuk 5

Artikel 4:37 Awb geeft het speelveld aan dat het college dient aan te

houden bij het opleggen van verplichtingen.

De Awb onderscheidt doelgebonden en niet-doelgebonden verplichtingen.

• -

  Doelgebonden verplichtingen hebben rechtstreeks betrekking op de gesubsidieerde activiteit en kunnen worden opgelegd bij wettelijk voorschrift of bij beschikking tot subsidieverlening. Het enkel opnemen van deze verplichtingen in de beschikking tot subsidieverlening is reeds voldoende.

• -

  Niet-doelgebonden verplichtingen zijn niet gericht op directe verwezenlijking van het doel van de subsidie en verlangen daarmee een specifieke wettelijke grondslag in de ASV. Niet-doelgebonden verplichtingen die bijvoorbeeld zijn opgenomen in een beleidsregel zijn rechtens niet afdwingbaar.

   

Artikel 5.1 en 5.2

De Awb geeft in artikel 4.72 aan dat eisen omtrent het vormen van een egalisatiereserve bij wettelijk voorschrift of in de beschikking tot subsidieverlening kunnen worden vastgelegd. Er is voor gekozen dit vast te leggen in de verordening (dus: bij wettelijk voorschrift).

Artikel 5.3 tot en met 5.7

Dit zijn doelgebonden verplichtingen. De inhoud spreekt voor zich.

Artikel 5.8

Vrijstelling of ontheffing van verplichtingen.

Deze vrijstelling en ontheffing geldt ten aanzien van onvoorziene omstandigheden waarop de verplichtingen van de ASV niet van toepassing c.q. niet voor bedoeld (kunnen) zijn.

Artikel 6.1

Een besluit met betrekking tot het al dan niet verlenen van een voorschot is een besluit in de zin van artikel 1:3 Awb. Voorschotten kunnen door het college worden verleend bij beschikking tot subsidieverlening. Voorschotten worden uitgevoerd naar aanleiding van de beschikking tot subsidieverlening en vooruitlopend op de subsidievaststelling.

Artikel 6.2

De beschikking tot subsidievaststelling stelt het bedrag van de subsidie vast en geeft aanspraak op betaling van het vastgestelde bedrag (artikel 4:42 Awb). Nadat de aanspraak definitief is geworden, verbindt het college zich aan een redelijke termijn tot uitbetaling het volledige bedrag waarop de aanspraak bestaat. Anderzijds wordt van de subsidie-ontvanger verlangd dat deze, indien de subsidie lager wordt vastgesteld dan in voorschotten is uitbetaald, binnen een redelijke termijn de te veel uitbetaalde subsidie terugbetaalt aan de gemeente.

Artikel 7.1

Bedoeld is om aan het college de bevoegdheid te geven in bijzondere gevallen af te wijken van de verordening. De hardheidsclausule wordt alleen toegepast als het strikt toepassen van de verordening leidt een onbillijkheid van overwegende aard. De hardheidsclausule is bijvoorbeeld niet bedoeld om overschrijdingen van fatale termijnen, zonder dat er sprake is van verschoning, goed te keuren.

Artikel 7.2

• -

  Subsidieaanvragen die ingediend zijn vóór de inwerkingtreding van deze verordening vallen onder ASV Gemeente Wassenaar 2009. Reeds lopende aanvragen worden behandeld onder de dan geldende subsidieregels.

• -

  Reeds verleende subsidies vallen onder de verordening waaronder zij tot stand zijn gekomen.

Artikel 7.3

In dit artikel wordt de ingangsdatum bepaald op 1 juli 2013. Dit betekent dat aanvragen voor een jaarlijkse subsidie vanaf het boekjaar 2014 en aanvragen voor een eenmalige subsidie vanaf de tweede helft van 2013 onder deze verordening vallen.

Artikel 7.4

Dit spreekt voor zich.