Handhavingsbeleidsplan 2010-2012

Handhaven met vertrouwen

Handhaven vindt traditioneel plaats met het uitgangspunt: ‘vertrouwen is goed, controleren is beter’. Met dit uitgangspunt gaan we genuanceerder om. Degenen die het verdienen, geven we dat vertrouwen. Daar waar de zorg voor de omgeving (milieu, water) een vanzelfsprekend onderdeel van de bedrijfsvoering betreft, kan door het geven van vertrouwen de toezichtlast verminderen.

Overtreders

Als binnen de gestelde prioriteiten een overtreding wordt geconstateerd wordt dit als volgt aangepakt. In eerste instantie wordt de overtreder gestimuleerd om zelf de overtreding ongedaan te maken. Als dat niet helpt wordt er repressief opgetreden (zie paragraaf 2.3.2). In sommige situaties is het afdwingen van naleving echter niet mogelijk of wenselijk. Er kan dan op verzoek van de overtreder afgezien worden van handhaving (gedogen) (zie paragraaf 2.3.3).

Een adequaat handhavingsproces

De basis van de kwaliteitscriteria van het landelijke project Professionalisering Milieuhandhaving wordt gevormd door het zogenoemde ‘adequate handhavingsproces’. Dit model gaat er in essentie vanuit dat het niet mogelijk is om een éénduidig adequaat handhavingsniveau te definiëren, maar dat het wél mogelijk is om een adequate handhaving te bereiken door het consequent uitvoeren van een aantal samenhangende processtappen. Adequate handhaving volgens deze procesbenadering houdt in:

“Een reeks van activiteiten die aantoonbaar, volgtijdelijk en in samenhang met elkaar worden uitgevoerd én zijn ingebed in de organisatie en zijn gebaseerd op inzichtelijke keuzes, teneinde gestelde doelen te realiseren en te verantwoorden”

Het bovenstaande wordt gerealiseerd door:

• •

  de verschillende te onderscheiden processtappen in de handhaving in de juiste volgorde te doorlopen en een directe samenhang met elkaar hebben;

• •

  duidelijke keuzes te maken in het handhavingsbeleidsplan, gebaseerd op een probleemanalyse en risicogerichte prioritering;

• •

  het handhavingsbeleid te vertalen in een operationeel beleidskader, wat in de praktijk de vorm aan kan nemen van een handhavingsprogramma;

• •

  de werkwijzen vast te leggen (werkinstructies);

• •

  de kwaliteit van de handhaving te borgen;

• •

  de handhavingsactiviteiten te monitoren(heeft betrekking op zowel toezicht als mensen en middelen);

• •

  de beleidsdoelstellingen te evalueren en op basis daarvan het handhavingsbeleid aan te passen.

Door het ontwikkelen en vaststellen van dit handhavingsbeleidsplan wordt invulling gegeven aan de bovenstaande punten, hiermee wordt een adequaat handhavingsproces te gerealiseerd.

Eén eenduidig en uniform handhavingsbeleid

Met het vaststellen van een eenduidig en helder handhavingsbeleid wordt de doeltreffendheid van het handhavingsbeleid vergroot doordat de handhavingsinspanningen selectiever kunnen worden gericht op de zaken die de meeste aandacht verdienen. Wanneer voor iedereen duidelijk is hoe overtredingen zullen worden aangepakt, is men meer geneigd om regelgeving na te leven. Rechtsongelijkheid wordt tegengegaan door het vastleggen van een uniforme aanpak van overtredingen.

De belangrijkste onderdelen van een eenduidig en uniform handhavingsbeleid zijn:

• •

  prioriteitstelling (zie Meerjarenplan 2010-2012);

• •

  coördinatie en overleg;

• •

  standaardprocedures voor behandeling van constateringen al dan niet strijdig met de wet- en regelgeving (werkinstructies);

• •

  deskundig en kwalitatief goed personeel.

Voldoende flexibiliteit voor nieuwe ontwikkelingen

Bij het ontwikkelen van handhavingsbeleid kan alleen worden uitgegaan van de actuele en toekomstige inzichten en ontwikkelingen. Het handhavingsbeleid is daarmee niet star, maar laat ruimte voor nieuwe inzichten en ontwikkelingen. Het handhavingsbeleid dient dan ook flexibel te zijn voor dergelijke ontwikkelingen.

Verantwoordelijkheden op de juiste plaats

Het maken van beleidskeuzes dient niet op uitvoeringsniveau gemaakt te worden, maar op  managementniveau. Daarmee liggen de verantwoordelijkheden waar deze horen te liggen. Het bestuur maakt keuzes en de operationele organisatieonderdelen voeren ze uit. Echter, de beleidsrichting wordt te allen tijde ingegeven door de (veranderende) praktijk. Hierbij is de input en kennis van de praktijk dus van cruciaal belang. Het werkpakket gebaseerd op de praktijk is te allen tijde leidend. Mede op basis van de inbreng van de medewerkers zal aangepast handhavingsbeleid worden ontwikkeld (ontwikkelbenadering), waarbij de aangedragen positieve en nuttige elementen in het handhavingsbeleid zullen worden opgenomen.

Afstemming en samenwerking (integraal)

Handhaving dient gecoördineerd plaats te vinden! Intern is coördinatie en afstemming tussen de verschillende afdelingen van belang (om te beginnen al in de fase van planvorming) omdat dit  het mogelijk maakt om tot een juiste afweging van belangen te komen. Zo wordt bevorderd dat aan de doelgroep duidelijkheid wordt verschaft over wat wel en niet kan of mag. Onderlinge afstemming van belang bij evaluatie en nieuwe ontwikkelingen. Het handhavingsbeleid van het waterschap dient, door de gehele organisatie, samen te worden gedragen! Indien immers aan de voorkant (in de planvorming) aan de gestelde voorwaardean kan worden voldaan, voorkomt dit herstel achteraf. Dit bespaart zowel burger en bedrijfsleven als het waterschap tijd en geld.

Extern vindt samenwerking plaats op verschillende niveaus. Op landelijk, regionaal en lokaal niveau.

Landelijk worden jaarlijks afspraken gemaakt in het Landelijk Overleg Milieuhandhaving (LOM) over onderwerpen die landelijk prioriteit verdienen. Waterschap Rivierenland respecteert deze afspraken en neemt deze, indien relevant voor de waterschapsbelangen, op in de jaarlijkse programmering.

Ook vindt samenwerking plaats in verschillende regio’s en lokaal (gemeenten) in de diverse  handhavingsoverleggen.

Voortgangsbewaking en evaluatie (monitoring)

Door middel van een goede registratie kan worden nagegaan wat de voortgang van handhavingszaken is, en daarmee op welke punten extra inspanningen noodzakelijk zijn. Tevens kunnen de effecten van het handhavingsbeleid worden geëvalueerd. Worden de doelen gehaald?

Moet het beleid worden bijgesteld of moeten er wellicht aanpassingen in de organisatie worden doorgevoerd? Daarbij is het belangrijk dat tevoren wordt aangegeven hoe met de uitkomsten van de evaluatie wordt omgegaan.

Programmatische handhaving

Als ambitie geldt dat handhaving programmatisch, planmatig en cyclisch opgepakt moet wordt, waarbij jaarlijks, conform Beleids- en verantwoordingscyclus, aan het bestuur wordt gerapporteerd. Dit betekent dat op basis van een uitvoeringsprogramma de voortgang van de uitvoering drie keer per jaar wordt gemonitord en over de resultaten van de handhavingsinspanningen wordt gerapporteerd.

Controlefrequenties

Met de (resterende) toezichtbezoeken wordt beoogd de (vrijwillige) naleving van wet- en regelgeving, vergunningen en dergelijke te bewerkstelligen en te behouden. Er wordt naar gestreefd het naleefgedrag te maximaliseren door zoveel mogelijk maatwerk te leveren. Dit maatwerk wordt vormgegeven door middel van doelgroepdifferentiatie, waarbij onderscheid wordt gemaakt in zogenoemde ‘koplopers’, ‘middenmoters’ en ‘achterblijvers’. Als het gaat om handhavingsaandacht dan gaat het feitelijk om de controle-intensiteit en de  controlefrequentie. Zoals hiervoor is aangegeven zullen de controlefrequenties verschillen voor de drie groepen. Daarnaast is de prioritering in het Meerjarenplan 2010-2012 bepalend voor de bezoekfrequentie (zie hoofdstuk 4).

Vormen van toezicht

Om effectief en efficiënt te werk te gaan is het nodig om verschillende vormen van toezicht te hanteren. Zo bestaan er de reguliere- (periodieke), projectmatige-, integrale-, administratieve-, en ad hoc controles, surveillance (vanaf land, lucht en water) en controles naar aanleiding van een klacht of melding.

Deze vormen van toezicht moeten zowel aangekondigd als onaangekondigd plaatsvinden. Door het verrassingselement wordt een vollediger beeld verkregen. Toezicht moet gedifferentieerd en gecombineerd worden uitgevoerd. Bijvoorbeeld op grond van kenmerken van de vergunninghouder en de handhavingshistorie.

Een vaste handhavingrelatie tussen handhaver en gecontroleerde kan de handhaving bemoeilijken. Om deze mogelijke problemen te voorkómen wordt een roulatiesysteem, bij inrichtingen waar frequent en intensief controles worden uitgevoerd.

Ambtelijk voortraject

Voordat het formele bestuursrechtelijke en strafrechtelijke handhavingstraject wordt ingezet, is er vaak al een ‘ambtelijk traject’ aan voorafgegaan, met uitzondering van de Water-overtredingen en overtredingen op de vaarwegen. Bij de eerste constatering van een overtreding wordt de betrokkene gewezen op de overtreding. Door dit te bespreken met de betrokkene wordt de overtreding in dit stadium in veel gevallen al ongedaan gemaakt. Het gaat dan om een zogenoemde zachte waarschuwing en betreft dus geen formele handhavingsstap. Vooral de medewerkers van de afdeling Onderhoud en peilbeheer en de Beleidsafdeling Dijken en Wegen zorgen op deze wijze dat overtredingen worden aangakt.

De eerste formele handhavingsstap gaat in vanaf het moment dat de betrokkene geen gehoor geeft aan het verzoek de overtreding ongedaan te maken. De eerste formele stap bestaat dan uit het waarschuwen (vooraankondiging) van de betrokkene voor mogelijke bestuursrechtelijke (en/of strafrechtelijke) sancties.

Ad 1. Bestuursrechtelijke handhaving

Het doel van de bestuurlijke handhaving is het beëindigen van de overtreding en het ongedaan maken van de schade. Bestuurlijke handhaving is dan ook niet gericht op straffen, maar op het herstel van de gewenste situatie. Bestuursrechtelijk gezien heeft het waterschap drie instrumenten tot haar beschikking, te weten een last onder bestuursdwang, een last onder dwangsom en het intrekken van de vergunning. Daarnaast zal in de toekomst ook de bestuurlijke boete een mogelijk instrument zijn.

Ad 2. Strafrechtelijke handhaving

Het doel van strafrechtelijke handhaving is enerzijds waarheidsvinding en anderzijds het straffen van de overtreder. Niet zozeer het ongedaan maken van de overtreding. Wel kan van strafrechtelijke handhaving een preventieve werking uitgaan.

Door het Openbaar Ministerie is in de zogenaamde Strategie Milieu het begrip "kernbepaling" geïntroduceerd. Dit zijn: “bepalingen die binnen de regeling of de vergunning waarvan zij deel uitmaken, de kern vormen van de bescherming van de belangen waartoe die regeling of vergunning strekt”.

Voor het overtreden van een kernbepaling wordt door de afdeling Handhaving te allen tijde een proces-verbaal opgemaakt inclusief een bestuursrechtelijke aanschrijving. Alleen in overleg met de Officier van Justitie kan hiervan worden afgeweken. Bijvoorbeeld wanneer de overtreding gering van omvang is, er geen sprake is van opzet en het geen herhaling (recidive) betreft.

Met betrekking tot de uitvoering van de strafrechtelijke handhaving luidt het uitgangspunt dat in beginsel alleen strafrechtelijk wordt opgetreden tegen een overtreding waarvoor het waterschap ook bestuursrechtelijk bevoegd is. Met uitzondering van het toezicht op de vaarwegen. Overige strafbare feiten worden in samenwerking met de politie opgepakt.

In bijlage 3 is een overzicht van de kernbepalingen opgenomen.

De kernbepalingen worden in 2010 vertaald naar een handhavingsarrangement in samenwerking met het Openbaar-Ministerie. Naar alle waarschijnlijkheid wordt de lijst met kernbepalingen verkort en zullen meer overtredingen middels het bestuursrecht worden opgepakt.

Ad 3. Privaatrechtelijk

De afdeling Handhaving is (nog) niet verantwoordelijk voor het privaatrechtelijk handhaven van overeenkomsten die het waterschap met derden heeft afgesloten (afhankelijk van een bestuurlijke keuze). Subsidieovereenkomsten en visserijcontracten worden dan ook niet door de afdeling Handhaving van toezicht en handhaving voorzien. Procesmatig gezien zou dit wel bij de afdeling Handhaving onder gebracht kunnen worden.

In gevallen waarin door derden schade is toegebracht aan waterschapswerken kan het waterschap door middel van een civielrechtelijke procedure deze schade verhalen op de veroorzakers. In tegenstelling tot de andere handhavingsinstrumenten is dit instrument primair gericht op het verhalen van geleden schade.

1. Overtreding met acuut (milieu)gevaar of directe (milieu)schade (1 stap).

Stap 1. Direct een handhavingsbeschikking opleggen (bestuursdwang toepassen).

• •

  Geen of zeer korte begunstigingstermijn geven;

• •

  Proces-verbaal opmaken en eventueel verzoeken om voorlopige maatregel bij het Openbaar Ministerie;

• •

  Afschrift handhavingsbeschikking naar relevante partners sturen.

2. Overtreding van kernbepaling zonder acuut milieugevaar die (2 stappen).

• •

  of doelbewust is begaan;

• •

  of kennelijk geen incident is;

• •

  of niet gering van omvang is.

Stap 1. Bestuursrechtelijke aanschrijving (vooraankondiging) met hersteltermijn versturen.

• •

  afschrift naar relevante partners;

• •

  proces-verbaal opmaken.

Stap 2. Handhavingsbeschikking opleggen (last onder dwangsom/last onder bestuursdwang) met begunstigingstermijn.

• •

  afschrift handhavingsbeschikking naar relevante partners.

3. Overtreding van niet-kernbepaling en overtreding van kernbepaling zonder acuut milieugevaar die (2 stappen).

• •

  én niet doelbewust is begaan;

• •

  én kennelijk een indicent is;

• •

  én gering van omvang is.

Stap 1. Bestuursrechtelijke aanschrijving (vooraankondiging) met hersteltermijn.

• •

  afschrift naar relevante partners.

Stap 2. Handhavingsbeschikking opleggen (last onder dwangsom/last onder bestuursdwang) met begunstigingstermijn.

• •

  afschrift naar relevante partners;

• •

  proces-verbaal opmaken.

Afwijken van bovenstaand stappenplan is te allen tijde mogelijk (zie schema gedogen, ontheffen, handhaven voor overtredingen die ouder zijn dan 2 jaar). Strenger optreden kan natuurlijk altijd. Wanneer de bestuursrechtelijke aanpak geen oplossing biedt, wordt overlegd met andere handhavende instanties. In het gezamenlijk overleg wordt vervolgens gezocht naar een oplossing en aanpak van het probleem.

Ad 1. Waterstaatkundig verantwoorde situatie

Gedogen kan slechts aan de orde zijn indien er een situatie ontstaat die waterstaatkundig verantwoord zal zijn, en in beginsel niet leidt tot een verslechtering van de activiteit waarvoor al een vergunning of ontheffing is verleend (of zal verleend worden).

Gedogen vooruitlopend op vergunning- of ontheffingverlening kan alleen aan de orde zijn als er sprake is van een vergunbare of onthefbare situatie (op basis van de Waterwet en/of Keur). Toetsingskader blijft de betreffende wetgeving.

Als het nodig blijkt te zijn om in de gedoogperiode voorzieningen te treffen ter bescherming van de waterkering, de waterkwaliteit, de waterkwantiteit of de vaarwegen zal dit worden bepaald aan de hand van de eisen die in het kader van de (later) af te geven ontheffing of vergunning zullen worden gesteld.

Ad 2. Slechts in uitzonderingsgevallen

Het gedogen dient een uitzonderlijk karakter te hebben. Onder uitzonderingsgevallen worden de volgende situaties verstaan:

• a.

  overmacht- en of overgangssituaties;

• b.

  gevallen waarin het achterliggende belang evident beter is gediend met gedogen (bijvoorbeeld bij proefnemingen);

• c.

  gevallen waarin het wettelijk instrumentarium tekortschiet;

• d.

  gevallen waarin een zwaar(der) wegend belang het gedogen rechtvaardigt.

Ad 3. Overeenstemming met de aanvrager

Er dient in principe vooraf overeenstemming te zijn met de aanvrager over de aan de gedoogbeschikking te verbinden voorwaarden. De voorwaarden zijn gericht op het garanderen van een verantwoorde situatie op het gebied van de bescherming van de waterkering, de waterkwaliteit, de waterkwantiteit of de (vaar)wegen.

Een uitzondering op deze situatie vormt bijvoorbeeld de situatie dat een vergunning of ontheffing door de rechter is vernietigd, op basis van een beroep tegen de voorschriften, en met de (inmiddels vernietigde) voorschriften de bedrijfsvoering op een verantwoorde wijze worden gecontinueerd.

Ad 4. Beperkte periode (einddatum of beëindiging activiteit)

Gedogen is alleen toegestaan indien er sprake is van een situatie waarin de te gedogen activiteit binnen een afzienbare termijn zal worden gelegaliseerd of beëindigd.

Start

De gedoogprocedure kan slechts starten met een uitdrukkelijk en schriftelijk gedoogverzoek (en indien van toepassing) reeds vergezeld van de ontvankelijke aanvraag om vergunning of ontheffing. De gedoogcriteria moeten in dit verzoek nadrukkelijk aan de orde komen.

Overleg

Over het conceptbesluit wordt overlegd met de aanvrager. Verder vindt overleg plaats met de wettelijke adviseurs (die in het kader van de Watervergunning zouden worden ingeschakeld) en de betrokken overheidsorganen (met name Vrom-inspectie regio Zuid-West, gemeente en/of provincie), tenzij het gaat om een spoedeisend geval of het vastgestelde gedoogbeleid inzake bronnering en bodemsanering.

Dit overleg moet minimaal bestaan uit het ambtelijk ter commentaar voorleggen van de concept-gedoogbeschikking. In de gedoogbeschikking wordt vermeld dat de adviseurs in de gelegenheid zijn gesteld om te adviseren en worden hun eventuele adviezen kort weergeven. Afwijking van een advies wordt gemotiveerd in de beschikking. De instanties krijgen een afschrift van de definitieve gedoogbeschikking.

Indien de aard en/of omvang van de activiteit hiertoe aanleiding geeft dient ook het

Openbaar Ministerie vooraf te worden geïnformeerd over het voornemen tot gedogen.

Hoorplicht

Belanghebbenden die de gedoogbeschikking niet hebben aangevraagd en die naar verwachting bezwaren tegen de beschikking zullen hebben (zogeheten ‘derde belanghebbenden’), worden in de gelegenheid gesteld gedurende een zo kort mogelijke termijn hun zienswijze naar voren te brengen over de concept-beschikking. Deze regel geldt alleen indien de derde belanghebbende(n) bekend zijn bij het waterschap. Van deze regel kan worden afgeweken bij spoedeisende gevallen zoals bij calamiteiten.

Bij een besluit tot verlenging van een gedoogbeschikking kan het horen van belanghebbenden achterwege blijven, als er geen sprake is van nieuwe feiten en omstandigheden of in spoedeisende gevallen. Hiervan kan onder meer sprake zijn bij bronneringen en bodemsaneringen. Er moet wel naar worden gestreefd om de wettelijke adviseurs te horen.

Gewone voorbereidingsprocedure

Bij gedoogbeschikkingen wordt de gewone voorbereidingsprocedure van de Awb toegepast (titel 4.1 van de Awb). Uitgangspunt in deze besluitvormingsprocedure is dat de definitieve versie van het gedoogbesluit bekendgemaakt wordt bij de belanghebbende. Dit betekent dat de definitieve beschikking aan de belanghebbende(n) en adviseurs wordt toegezonden.

Bij omvangrijke en/of politiek gevoelige activiteiten met ver(der)gaande effecten voor de waterkering, de waterkwaliteit, de waterkwantiteit of de vaarwegen, en bij een ondefinieerbare groep belanghebbenden, wordt de gedoogbeschikking tevens bekend gemaakt door publicatie.

Inhoud

Er dient altijd een schriftelijke, gemotiveerde gedoogbeschikking door/namens het bestuur van WSRL te worden afgegeven. Aan de gedoogbeschikking worden uitsluitend voorwaarden verbonden ter bescherming van de waterkering, de waterkwaliteit, de waterkwantiteit of de vaarwegen.

Eindtermijn en bezwarenclausule

In de gedoogbeschikking wordt de maximale tijdsduur vermeld en wordt gewezen op de mogelijkheid om bezwaar te maken. Indien er gedoogd wordt vooruitlopend op ontheffing- of vergunningverlening wordt tevens de volgende clausule opgenomen: “Indien ten aanzien van de vergunning een verzoek om voorlopige voorziening wordt ingediend bij , blijft deze gedoogbeschikking in werking tot het moment dat op dat verzoek is beslist.”

Persoonsgebonden

De gedoogbeschikking geldt alleen voor de (rechts)persoon waaraan deze is verleend en geldt dus niet voor de rechtsopvolger. In geval van vervreemding van de inrichting aan derden vervalt de gedoogbeschikking. Dit wordt uitdrukkelijk in de beschikking vermeld.

Handhaving

In de gedoogbeschikking wordt erop gewezen dat het bestuur van WSRL de bevoegdheid heeft om, bij niet naleven van de voorschriften van de gedoogbeschikking, de gedoogbeschikking in te trekken. Vervolgens is er sprake van een overtreding welke conform het handhavingsbeleid zal worden gehandhaafd.

Aansprakelijkheid

De beschikking bindt alleen het bestuursorgaan dat gedoogt. Vandaar dat er in de gedoogbeschikking wordt aangegeven dat de gedoogde activiteit op eigen risico van de aanvrager wordt uitgevoerd en dat deze gedoogbeschikking de strafrechtelijke bevoegdheden van de Officier van Justitie onverlet laat. (Expliciet wordt aangegeven dat het waterschap niet civielrechtelijk aansprakelijk gesteld kunnen worden voor schade ten gevolge van de toegestane activiteiten en dat de civielrechtelijke aansprakelijkheid van de aanvrager tegen ons of derden niet wordt opgeheven door het toestaan van de activiteiten.)

Inwerkingtreding

Een gedoogbeschikking treedt in werking op de dag na verzending van de beschikking aan de aanvrager.

Rechtsbescherming

Tegen een besluit om te gedogen staan de gebruikelijke mogelijkheden van bezwaar en beroep open. In de gedoogbeschikking wordt de bezwaarmogelijkheid vermeld. Een brief waarin het woord ‘gedogen’ als zodanig niet voorkomt, maar waaruit blijkt dat niet handhavend zal worden opgetreden, moet worden beschouwd als een gedoogbesluit. Ook deze brieven moeten voldoen aan alle hiervoor genoemde eisen.

Naleving van de gedoogbeschikking

Het waterschap volgt de eigen Handhavingsbeleidsplan. Indien sanctionerend moet worden opgetreden in gevallen waarbij meerdere wetten worden overtreden, zal worden afgestemd met het andere bevoegd gezag over de te ondernemen stappen. Indien een gelijke en gelijktijdige aanpak dit vergt zal gebruik worden gemaakt van de betreffende gezamenlijke provinciale/regionale handhavingstrategie.

De aan een gedoogbeschikking verbonden voorschriften kunnen volgens geldende jurisprudentie niet rechtstreeks worden gehandhaafd. Bij overtreding zal in beginsel de gedoogbeschikking worden ingetrokken en wordt vervolgens de sanctie gericht op de beëindiging van de gedoogde activiteit.

Tegen die achtergrond wordt in principe bij overtreding van een gedoogbeschikking de volgende handhavingslijn ingezet. Indien een overtreding van één of meer

gedoogvoorschriften is geconstateerd, wordt:

• •

  de overtreder hierop gewezen;

• •

  wordt een zo kort mogelijke termijn gesteld waarbinnen de overtreding ongedaan moet worden gemaakt;

• •

  wordt aangekondigd dat als hieraan niet wordt voldaan de gedoogbeschikking wordt ingetrokken;

• •

  en dat hierna tegen de, dan illegale, activiteit alsnog bestuursrechtelijk zal worden opgetreden.

In spoedeisende gevallen, waarbij een acute bedreiging ontstaat voor de waterkering, de waterkwaliteit, de waterkwantiteit of de vaarwegen kan zonder vooraankondiging de gedoogbeschikking worden ingetrokken en handhavend worden opgetreden.