Legesverordening Wetterskip Fryslân

Aard van de heffing en belastbaar feit

Legesverordening Wetterskip Fryslân

Belastingplicht

Maatstaf en tarief

Wijze van heffing

Betalingstermijnen

Teruggaaf

Kwijtschelding

Nadere regels door het dagelijks bestuur

Inwerkingtreding en citeertitel

Wettelijke basis/begrip leges

Vanaf de inwerkingtreding op 1 januari 1995 van de wet tot wijziging van de Waterschapswet met betrekking tot de materiële belastingbepalingen (Stb 1994, 419) komt het begrip leges niet meer als zodanig in de Waterschapswet voor. De reden voor het laten vervallen van dit begrip is dat er naar het oordeel van de wetgever geen verschillen bestaan tussen leges enerzijds en (genots)rechten anderzijds. De genotsrechten uit artikel 115 Waterschapswet omvatten dus mede leges. In onder- deel c van artikel 115 van de Waterschapswet is (wellicht ten overvloede) bepaald dat de water- schappen ter zake van het behandelen van verzoeken tot het verlenen van vergunningen bevoegd zijn rechten te heffen.

Omdat de term leges een bekend en ingeburgerd begrip is, is er in de legesverordening voor gekozen het begrip wel te blijven hanteren.

Inhoud verordening

Artikel 111 van de Waterschapswet schrijft voor dat een belastingverordening in de daartoe leidende gevallen moet vermelden: de belastingplichtige, het voorwerp van de belasting, het belastbare feit, de heffingsmaatstaf, het tarief, het tijdstip van ingang van de heffing, hetgeen overigens voor de heffing en de invordering van belang is en het tijdstip van inwerkingtreding. Deze verplichte elementen komen dan ook terug in de legesverordening.

Karakter leges en begrip diensten

Ingevolge artikel 115, eerste lid, onderdeel b, Waterschapswet kunnen leges uitsluitend worden geheven ter zake van het genot van door of vanwege het bestuur van het waterschap verleende diensten. Wil men leges kunnen heffen, dan is vereist dat de dienstverlening ook metterdaad heeft plaatsgevonden. Anders gezegd: ingeval een waterschap geen aanvraag tot één of meer door het waterschap te verlenen diensten in behandeling neemt, kunnen geen leges worden geheven. De diensten ten aanzien waarvan leges geheven worden dienen duidelijk omschreven te zijn in de tarieventabel bij de verordening.

Het begrip dienst of dienstverlening is in de wet niet nader gedefinieerd. Invulling van dit begrip heeft met name in jurisprudentie plaatsgevonden. Het moet gaan om handelingen die in overwegende mate in het individuele belang van de aanvrager van de dienst worden verricht. Geen leges kunnen daarom worden gevraagd voor:

• -

  inspraak, bezwaar en beroep;

• -

  kosten voor het behandelen van een verzoek om schadevergoeding;

• -

  kosten in verband met het maken van een beleidsplan;

• -

  kosten van toezicht en handhaving.

Vrijstellingen

Voor een aantal diensten zijn vrijstellingen opgenomen in de tarieventabel.

Wettelijke gedoogverplichtingen

In de Telecommunicatiewet (wet van 19 oktober 1998, Staatsblad 1998, 610) is geregeld dat een ieder de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels ten dienste van openbare telecommunicatienetwerken en omroepnetwerken (kabeltelevisie) in en op openbare gronden moet gedogen. In de voorganger van de Telecommunicatiewet (de wet op de Telecommunicatievoorzieningen) kwam een soortgelijke bepaling ook voor. In het arrest van 11 december 1996, nr 31623, BNB 1997/58, Belastingblad 1997, blz. 74, heeft de Hoge Raad bepaald dat op het waterschap als gevolg van artikel 32 WTV een gedoogplicht rust ten aanzien van de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels ten dienste van openbare communicatienetwerken en omroepnetwerken in en op openbare gronden. Dit brengt met zich mee dat het waterschap geen precariobelasting kan heffen. De heffing van leges voor de behandeling van een verzoek om vergunning van een verbod kabels te leggen kan echter niet worden beschouwd als een vergoeding voor het gedogen van het (na vergunning) gebruiken van grond voor de aanleg en instandhouding van kabels. In het bovengenoemde geval mogen derhalve leges worden geheven.

Kosten, kostenberekening en kostendekking

Door middel van het heffen van leges verhaalt de overheid de kosten van dienstverlening op degene die daarbij belang heeft. Artikel 115, derde lid, Waterschapswet schrijft voor dat de tarieven in verordeningen op grond waarvan rechten worden geheven – waartoe dus ook de tarieven uit legesverordeningen behoren – zodanig dienen te worden vastgesteld dat de geraamde baten niet uitgaan boven de geraamde lasten ter zake. De overheid mag er niet aan verdienen. De te berekenen leges mogen alleen bestaan uit de directe kosten (bv loonkosten, kapitaallasten en materiele kosten) en een redelijke opslag voor overhead (Wet limitering OGB, leges en rechten, wet van 3 juli 1989, Stb 1989, 302). De leges behoeven echter niet per individuele dienst te worden berekend. Overheden werken met vaste tarieven omdat het ondoenlijk is om per te verlenen dienst uit te rekenen wat de kosten daarvan zijn.

Inwerkingtreding

Ingevolge artikel 74 van de Waterschapswet treedt de verordening in werking met ingang van de achtste dag na die van de bekendmaking, tenzij in de verordening een ander tijdstip is aangewezen. Ingevolge artikel 111 van de Waterschapswet is één van de onderwerpen die in de belastingverordening- moet worden geregeld, het tijdstip van ingang van de heffing. In het eerste lid van artikel 9 is de datum van ingang van de heffing genoemd. Deze bepaling maakt duidelijk op welk moment de nieuwe financiële verplichtingen die aan de burgers worden opgelegd, een aanvang nemen.

In het derde lid van artikel 9 van de verordening wordt de verordening voorzien van een citeerartikel. De naam van het waterschap is in de citeerartikel genoemd.

Artikelsgewijze toelichting

Hoofdstuk I Algemeen

De tarieven worden jaarlijks per 1 januari aangepast aan de voorspellingen van het Centraal Planbureau over de te verwachten inflatie voor het komend jaar. De bedragen worden afgerond op € 0,05 of een veelvoud van dit bedrag.

Hoofdstuk II Vrijstellingen

Geen leges worden geheven in de volgende gevallen:

• 1.

  Het opzoeken van documenten in het archief voor wetenschappelijke- of onderwijsdoeleinden;

• 2.

  Het toezenden van stukken aan de publiciteitsmedia;

• 3.

  Kleine administratieve verrichtingen zoals wijzigingen in de tenaamstelling;

• 4.

  Het toezenden van stukken aan particulieren, de rechterlijke macht, bedrijven en instellingen in het ambtelijk en bestuurlijk verkeer;

• 5.

  Het behandelen van een vergunningaanvraag voor werken die een direct gevolg zijn van de uitvoering van een werk door Wetterskip Fryslân;

• 6.

  Het behandelen van een aanvraag voor een revisievergunning op verzoek van Wetterskip Fryslân;

• 7.

  Het behandelen van een vergunningsaanvraag ingeval van weigeren van de vergunning of ingeval van intrekken van de aanvraag (zie ook Hoofdstuk V punt 5.6.).

Hoofdstuk III Documenten

Het tarief bedraagt voor het verstrekken van:

Het tarief bedraagt voor het verstrekken van een exemplaar van:

Het tarief bedraagt voor een abonnement voor een kalenderjaar:

Hoofdstuk IV Archief

Hoofdstuk V Vergunningen

Hoofdstuk VI Peilbesluiten

TOELICHTING OP DE TARIEVENTABEL

Uit fiscaal oogpunt bezien dienen de omschrijvingen van de in de tabel genoemde ‘diensten’ te worden aangemerkt als omschrijvingen van belastbare feiten. De bedragen zijn de belastingtarieven.

Kostendekkendheid

De leges voor de behandeling van een aanvraag voor een vergunning zijn in het algemeen niet kostendekkend. Voorkomen moet worden dat het aanvragen van een vergunning voor activiteiten in het watersysteem achterwege blijft en handelingen illegaal plaatsvinden. Dit risico is er vooral voor de “kleinere” vergunningen bv. voor het aanleggen van dammen en duikers etc. in oppervlaktewater. Als de ingeland een vergunning vraagt kan het waterschap meer sturen en zal er minder noodzaak zijn tot legalisatie achteraf hetgeen kosten voor het waterschap en voor de ingeland (kosten bestuursdwang) kan voorkomen. De legger blijft bovendien actueel.

De leges voor het beschikbaar stellen van documenten en voor nasporingen in het archief zijn ongeveer kostendekkend. Voor het beschikbaar stellen van bestuursstukken is er een alternatief: de stukken kunnen van de website van het waterschap worden gedownload.

Tarieven en kosten van extern advies

Zoveel mogelijk wordt gewerkt met vaste tarieven. Dat geeft duidelijkheid aan de aanvrager en is gemakkelijk voor de ambtelijke organisatie. De kosten van extern advies zullen in rekening worden gebracht. Deze kosten zullen op basis van een begroting aan de aanvrager moeten worden meegedeeld voordat de aanvraag in behandeling wordt genomen. Pas als de aanvrager hiermee instemt, is er een belastingplicht.

Hoofdstuk I

Doordat de kosten van uiteenlopende diensten worden verhaald komen in de tabel verschillende heffingsmaatstaven voor. De legestarieven zullen elk jaar per 1 januari worden aangepast aan de voorspellingen van het Centraal Plan Bureau over de inflatie voor het komende jaar.

Hoofdstuk II

Voor een aantal diensten gelden vrijstellingen. Ook andere waterschappen geven voor deze diensten vrijstellingen.

Hoofdstuk III

In dit hoofdstuk is de legesheffing opgenomen voor het verstrekken van documenten. Er geldt een efficiëncydrempel van € 5,-.

Hoofdstuk IV

In dit hoofdstuk is bepaald welk tarief geldt voor nasporingen in het archief. Er geldt een efficiëncydrempel van een kwartier.

Hoofdstuk V

Voor de vergunningen geldt het volgende schema:

• 1.

  aanvragen die relatief weinig tijd vragen en aanvragen voor een (tijdelijke) afwijking van een vastgesteld peil die dienstig zijn aan het weidevogelbeheer;

• 2.

  aanvragen waaraan meer dan gemiddeld tijd aan overleg en onderzoek moet worden besteed;

• 3.

  aanvragen waaraan veel tijd aan overleg en onderzoek moet worden besteed;

Uit de keur en de algemene regels blijkt voor welke handelingen in het watersysteem een vergunning is vereist. Het gaat om bv het maken van werken op of in waterkeringen en wateren, zoals het maken van dammen. Verder gaat het om aanvragen voor een vergunning om uit oppervlaktewater of grondwater water te mogen onttrekken, aanvragen voor een vergunning op grond van hoofdstuk 6 van de Waterwet voor het brengen van stoffen in oppervlaktewater of het met behulp van een werk - niet zijnde een openbaar vuilwaterriool - brengen van water of stoffen op een zuiveringstechnisch werk van het waterschap (de zgn. waterkwaliteitsvergunningen).

Voor infiltratie in de bodem is geen tarief opgenomen. Als zelfstandige handeling – dus zonder grondwateronttrekking - vindt dit alleen plaats voor de drinkwatervoorziening.

Berekening van de tarieven voor vergunningen

Er is een onderscheid tussen aanvragen die relatief weinig tijd vragen en aanvragen waaraan meer tijd moet worden besteed omdat er meer onderzoek moet worden gedaan, overleg moet worden gevoerd en/of berekeningen moeten worden gemaakt.

In de eerste categorie vallen de meeste aanvragen voor een keurvergunning zoals slootdemping met compensatie en het aanbrengen van beschoeiing, maar ook aanvragen voor een (tijdelijke) afwijking van een vastgesteld peil die dienstig zijn aan het weidevogelbeheer.

Bij de tweede categorie moet gedacht worden aan aanvragen waarvoor meer dan gemiddeld tijd nodig is voor overleg en onderzoek bijvoorbeeld omdat berekeningen moeten worden gedaan. Dat laatste is het geval voor bijvoorbeeld vergunningen voor een dam met duiker in een hoofdwatergang. In deze categorie vallen ook de aanvragen voor een waterkwaliteits- of grondwateronttrekkingsvergunning. Maar ook voor deelaanvragen voor de in categorie 3 genoemde werken kan het redelijk zijn om die in deze categorie te laten vallen als de aard en/of omvang van de aangevraagde activiteiten daar aanleiding toe geeft.

De derde categorie betreft aanvragen voor een vergunning waarbij veel overleg, onderzoek en/of berekeningen nodig zijn. Daarbij moet worden gedacht aan bouw- en kunstwerken op/bij een waterstaatswerk, aan kabels en leidingen door/langs waterkeringen, grote infrastructurele projecten en aquaducten.

Hoofdstuk V en VI

Kosten publicatie

De kosten van publicatie (ter inzagelegging en bekendmaking) zijn in het legestarief begrepen. Discussie over het toe te rekenen bedrag kan zodoende worden voorkomen. Bekendmaking en plaatsing vindt plaats in het elektronisch waterschapsblad zodat de kosten beperkt zijn.