Besluit maatschappelijke ondersteuning (Wmo) gemeente Zaanstad 2015

Toelichting

Vanaf 1 januari 2015 treedt de Wmo 2015 in werking en worden gemeenten verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de ondersteuning aan burgers die zelf onvoldoende zelfredzaam zijn of onvoldoende in staat zijn tot participatie. De verantwoordelijkheid van de gemeente wordt uitgebreid met taken vanuit de landelijkeAwbz (Algemene wet bijzondere ziektekosten).

In de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Zaanstad 2015 zijn gemeentelijke keuzes vastgelegd en verder uitgewerkt in de beleidsregels maatschappelijke ondersteuning en de beleidsregels persoonsgebonden budget in de Wmo en de Jeugdwet.

In dit Besluit maatschappelijke ondersteuning zijn de financiële regels voor de uitvoering van de Wmo 2015 opgenomen.

Dit Besluit is afgeleid van de landelijke AMvB “Uitvoeringsbesluit Wmo 2015”. In dit besluit zijn nadere regels gesteld om te borgen dat in alle gemeenten een uniforme systematiek voor het vaststellen van inkomens- en vermogensafhankelijke bijdragen in de kosten worden gehanteerd.

Artikelsgewijs

Artikel 1: Pgb-bedragen

In artikel 11 van de verordening maatschappelijke ondersteuning gemeenten Zaanstad 2015 is opgenomen hoe de hoogte van het pgb-bedrag tot stand komt. In dit besluit zijn de bedragen opgenomen die voor 2015 gelden.

• ·

  Arrangementen: de bedragen voor de arrangementen zijn afgeleid van de bedragen die in de inkoop voor begeleiding zijn afgesproken. Voor begeleiding is uitgegaan van 100% van de natura bedragen, voor HBH is dit 85%. De bedragen zijn omgerekend naar een maandbedrag.

• ·

  Beschermd wonen: voor beschermd wonen zijn de NZA-tarieven van 2013 (peiljaar voor de budgetoverdracht) als richtlijn gebruikt. Daar is 75% van genomen om het pgb-bedrag te bepalen.

Artikel 2: Bijdrage voor maatwerkvoorzieningen of pgb’s

Deze bepaling is een uitwerking van artikel 12, eerste lid onder b en derde lid onder a, van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Zaanstad 2015. De bedragen per vier weken en de inkomensbedragen worden op grond van artikel 3.8 van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 jaarlijks bij ministeriële regeling gewijzigd.

Gemeenten dienen jaarlijks aan het CAK door te geven welke parameters zij gebruiken voor de berekening van de bijdragen in de kosten. Deze parameters zijn:

• -

  Het maximale bedrag per bijdrageperiode voor cliënten tot het startpunt van het inkomensafhankelijke deel

• -

  Het startpunt van het inkomensafhankelijke deel en

• -

  Het marginale tarief

De parameters zijn opgenomen in artikel 2.2 en volgen daarmee de landelijke richtlijn voor het bepalen van de bijdrage voor maatwerkvoorzieningen. Gemeenten kunnen alleen naar beneden afwijken maar kunnen deze parameters niet naar boven bijstellen.

In artikel 12.2 onder c van de Verordening maatschappelijke ondersteuning is opgenomen dat het college bij nadere regeling kan bepalen of er een eigen bijdrage wordt opgelegd wanneer een woningaanpassing ten behoeve van een minderjarig kind nodig is. In dit artikel wordt uitvoering gegeven aan dit artikel en wel zo dat de eigen bijdrage niet wordt opgelegd.

De bijdrage voor vervoersvoorzieningen en woonvoorzieningen geldt sinds 2012. Mensen die voor die datum een voorziening hebben ontvangen, betalen nog geen eigen bijdrage. Zodra de voorziening wordt vervangen, geldt de bijdrage wel.

In het Uitvoeringsbesluit wordt in paragraaf 3 de bepaling van de bijdrage voor beschermd wonen beschreven. De gemeente heft een eigen bijdrage voor deze maatwerkvoorziening en volgt daarmee de systematiek die in het Uitvoeringsbesluit is opgenomen.

Artikel 3: Bijdrage voor maatschappelijke opvang en vrouwenopvang

Voor het bepalen van de bijdrage voor maatschappelijke opvang en vrouwenopvang geldt een andere systematiek. Gemeenten zijn vrij in de berekening maar de client dient altijd een bedrag voor zak- en kleedgeld over te houden. Zaanstad heeft de bepalingen rondom deze bijdrage vastgelegd in de verordening eigen bijdrage maatschappelijke opvang en vrouwenopvang. In dit besluit worden jaarlijks de bedragen geindexeerd en bekend gemaakt.

Artikel 4: AOV

In artikel 4 worden de tarieven aangegeven die een cliënt dient te betalen bij gebruikmaking van het collectief vervoer.

Alleen in geval van eenmalige belangrijke gebeurtenissen in de privé-sfeer kan er gebruik gemaakt worden van een prioritaire rit. Dit zijn bijvoorbeeld inzegening huwelijk, begrafenis of examen.

Artikel 5: Wonen

Artikel 5, lid 1 geeft aan dat bij verkoop van een aangepaste woning binnen 10 jaar

een eventueel bedrag, dat het gevolg is van de meerwaarde van de woning door de aanpassing, aan het college moet worden terugbetaald.

Artikel 5 lid 2 legt vast welke bedragen verstrekt worden als het gaat om onderhoud en reparatie van trapliften, plafondliften, elektrische deuropeners, was-föhninstallaties en elektrische verstellingen van keukens of wastafels en woningsanering. Het bedrag voor het bezoekbaar maken is opgenomen in artikel 5.3.

Artikel 6: Vervoer

De financiële tegemoetkoming in de vervoerskosten is niet meer mogelijk in de Wmo 2015 omdat de nieuwe wet de mogelijkheid om een financiële tegemoetkoming te verstrekken niet meer voorkomt. In het overgangsrecht (art 8.9 Wmo) is opgenomen dat het recht op een voorziening dat onder de huidige wetgeving is toegekend blijft bestaan. Bestaande cliënten houden dus recht op hun financiële tegemoetkoming. De bedragen voor deze groep zijn opgenomen in artikel 6.1. deze bedragen worden jaarlijks geïndexeerd met de index van de gemeentebegroting.

De artikelen 6.2 t/m 6.4 zijn een uitwerking van bepalingen uit de beleidsregels.

Artikel 7: Sportrolstoel

De sportrolstoel is een voorziening die meegenomen wordt vanuit de Wvg zonder dat deze sportrolstoel in de Wvg of in de Wmo wordt genoemd. De sportrolstoel is een bovenwettelijke voorziening, in de Wvg opgenomen naar aanleiding van een verzoek van de Tweede Kamer. Daarom wordt de verstrekkingswijze, zoals bij de Wvg, voortgezet, hetgeen betekent dat een sportrolstoel alleen verstrekt wordt als een forfaitair bedrag . Dit bedrag is niet kostendekkend en dient beschouwd te worden als tegemoetkoming in de kosten van aanschaf en onderhoud voor een periode van 3 jaar. Na deze 3 jaar kan opnieuw een sportrolstoel worden aangevraagd. Met ingang van de nieuwe verordening individuele voorzieningen 2009 is het ook mogelijk een sporthulpmiddel aan te schaffen. Sportservice Noord Holland kan sporters ondersteunen en adviseren hierbij.