Maatregelenverordening Inkomensvoorzieningen Zaanstad 2010

1. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  WWB: Wet werk en bijstand;

• b.

  IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

• c.

  IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

• d.

  uitkering: de bijstand ingevolge de WWB, de uitkering ingevolge de IOAW en de IOAZ;

• e.

  norm: de op belanghebbende van toepassing zijnde uitkeringsnorm, zijnde de bijstand op basis van artikel 5 onder c van de WWB, de uitkering op basis van artikel 5 van de IOAW en de IOAZ;

• f.

  maatregel:

  • -

    verlaging van de bijstand of de langdurigheidstoeslag op grond van artikel 18, tweede lid, van de WWB;

  • -

    verlaging van de uitkering als bedoeld in artikel 20, tweede lid, van de IOAW en artikel 20, eerste lid, van de IOAZ;

  • -

    weigering van de uitkering als bedoeld in artikel 20, eerste lid, van de IOAW en artikel 20, tweede en derde lid, van de IOAZ;

• g.

  college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Zaanstad;

• h.

  Jongere: belanghebbende tussen de 18 en 27 jaar.

2. De begrippen in deze verordening worden gebruikt in dezelfde betekenis als in de desbetreffende wetten.

1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college de op hem rustende verplichtingen, bedoeld in de op hem van toepassing zijnde wet(ten) en verordeningen, niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich jegens het college zeer ernstig misdragen, wordt overeenkomstig de bepalingen in deze verordening een maatregel opgelegd.

2. Een maatregel wordt afgestemd op:

• a.

  de ernst van de gedraging;

• b.

  de mate van verwijtbaarheid;

• c.

  de omstandigheden van de belanghebbende.

1. De maatregel wordt toegepast op de voor de belanghebbende van toepassing zijn de norm.

2. Indien het een WWB-uitkering betreft kan in afwijking van het eerste lid de maatregel ook worden toegepast op de bijzondere bijstand of langdurigheidstoeslag.

3. Indien het een WWB-uitkering betreft en bijstand wordt verleend met toepassing van artikel 12 van de WWB, wordt in afwijking van het eerste lid de maatregel berekend over zowel de algemene als de bijzondere bijstand.

1. Het college ziet af van het opleggen van een maatregel als:

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt;

• b.

  de gedraging meer dan zes maanden vóór constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte uitkering  is verleend;

• c.

  een maatregel wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van vijf jaren, nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden.

2. Het college ziet geheel of gedeeltelijk af van een maatregel indien hij daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

• a.

  Als het college afziet van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

• b.

  Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd, wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen.

3. Van een maatregel wordt afgezien:

• a.

  zodra ter zake van de gedraging strafvervolging is ingesteld en het onderzoek ter terechtzitting een aanvang heeft genomen;

• b.

  zodra het recht tot strafvervolging is vervallen, doordat het Openbaar Ministerie een schikking met belanghebbende heeft getroffen.

1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt.

2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden opgelegd, voorzover de ingangsdatum daardoor niet voor de datum van de gesanctioneerde gedraging komt te liggen.

1. Als sprake is van één gedraging, die schending oplevert van meerdere in de wet genoemde verplichtingen, wordt één maatregel opgelegd. Als voor schending van die verplichtingen maatregelen van verschillende hoogten gelden, wordt de hoogste maatregel opgelegd.

2. Als sprake is van meerdere gedragingen die schending opleveren van één of meerdere in de wet genoemde verplichtingen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke maatregel opgelegd. Deze maatregelen worden gelijktijdig opgelegd, tenzij dit gelet op artikel 2, tweede lid, niet verantwoord is.

1. De hoogte van de maatregel bedraagt bij:

• a.

  categorie 1: 10 % van de norm;

• b.

  categorie 2: 25 % van de norm;

• c.

  categorie 3: 100 % van de norm.

2. De duur van de maatregel bedoeld in het eerste lid wordt vastgesteld op een maand.

3. In afwijking van het tweede lid gelden de volgende bepalingen:

• a.

  Als de belanghebbende met een WWB-uitkering zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit, waarbij een verlaging is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde categorie:

  • -

    kan bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 1 de maatregel telkens in duur verdubbeld worden;

  • -

    wordt bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 2 de maatregel telkens in hoogte verdubbeld;

  • -

    wordt bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 3 de maatregel telkens in duur verdubbeld.

• b.

  Als de belanghebbende met een WWB-uitkering na een maatregel op grond van dit lid, onder a, bij categorie 3 bij voortduring niet meewerkt aan een verplichting als bedoeld in artikel 8A, categorie 3 onder a en b, wordt de maatregel opgelegd voor de duur waarin door de belanghebbende niet aan deze verplichtingen wordt voldaan en vindt telkens na drie maanden een heroverweging plaats.

• c.

  Als de belanghebbende met een IOAW of IOAZ uitkering zich binnen twaalf  maanden na bekendmaking van een besluit, waarbij een verlaging is toegepast, opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde categorie:

  • -

    kan bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 1 de maatregel telkens in duur verdubbeld worden;

  • -

    wordt bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 2 de maatregel telkens in hoogte verdubbeld;

  • -

    wordt bij een maatregelwaardige gedraging uit categorie 3 de maatregel telkens in duur verdubbeld.

• d.

  Als de belanghebbende met een IOAW of IOAZ uitkering na een maatregel op grond van dit lid, onder d, bij categorie 3 bij voortduring niet meewerkt aan een verplichting als bedoeld in artikel 8B, categorie 3 onder a en b, wordt de maatregel opgelegd voor de duur waarin door de belanghebbende niet aan deze verplichtingen wordt voldaan en vindt telkens na drie maanden een heroverweging plaats.

1. Indien belanghebbende een uitkering ontvangt op grond van de IOAW of IOAZ en de gedragingen die de inschakeling in de arbeid belemmeren, bedoeld in artikel 8B, onder categorie 2, dusdanige vormen aannemen dat gesproken moet worden van het verwijtbaar eindigen van de dienstbetrekking van de werkloze werknemer of diens partner of deze een dienstbetrekking verwijtbaar niet heeft verkregen, weigert het college de uitkering en wel:

• a.

  voor de duur van de geëindigde of niet verkregen dienstbetrekking, doch niet langer dan zes maanden, en

• b.

  tot het bedrag van het inkomen dat de belanghebbende maandelijks zou hebben kunnen verwerven of heeft verloren.

2. Nadat ten aanzien van de belanghebbende met een IOAW of IOAZ uitkering tweemaal toepassing is gegeven aan het eerste lid, weigert het college de gehele uitkering blijvend, naar de mate waarin de belanghebbende met het verrichten van deze arbeid inkomen zou hebben kunnen verwerven of heeft verloren.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 17 van de WWB heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verstrekken van een uitkering, wordt de maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingbedrag.

2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:

• a.

  bij een benadelingsbedrag tot € 1000,-: 10 % van de norm;

• b.

  bij een benadelingsbedrag van € 1000,- tot € 2000,-: 20 % van de norm;

• c.

  bij een benadelingsbedrag van € 2000,- tot € 4000,-: 30 % van de norm;

• d.

  bij een benadelingsbedrag van € 4000,- of meer: 50 % van de norm.

3. De duur van de maatregel, bedoeld in het tweede lid, wordt vastgesteld op twee maanden.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 13 van de IOAW / IOAZ heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verstrekken van een uitkering, wordt de maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingbedrag.

2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:

• a.

  bij een benadelingsbedrag tot € 1000,-: 10 % van de norm;

• b.

  bij een benadelingsbedrag van € 1000,- tot € 2000,-: 20 % van de norm;

• c.

  bij een benadelingsbedrag van € 2000,- tot € 4000,-: 30 % van de norm;

• d.

  bij een benadelingsbedrag van € 4000,- of meer: 50 % van de norm.

3. De duur van de maatregel, bedoeld in het tweede lid, wordt vastgesteld op 2 maanden.

Als bij de verlening van bijstand sprake is van een tekortschietend betoond besef van verantwoordelijkheid in de voorziening van het bestaan, wordt de hoogte van de bijstand als volgt verlaagd:

1. Met betrekking tot algemene bijstand:

• a.

  Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de WWB, wordt een maatregel opgelegd op de algemene bijstand die wordt afgestemd op de periode dat de belanghebbende als gevolg van zijn gedraging eerder of langer recht heeft op een uitkering.

• b.

  De maatregel wordt vastgesteld op 10 % van de bijstandsnorm over de onder a genoemde periode.

2. Met betrekking tot de bijzondere bijstand of langdurigheidstoeslag:

• a.

  Indien het beroep op bijzondere bijstand of langdurigheidstoeslag het gevolg is van tekortschietend besef van verantwoordelijkheid, kan de gevraagde bijzondere bijstand of langdurigheidstoeslag geheel of gedeeltelijk worden geweigerd bij wijze van maatregel.

• b.

  Ingeval sprake is van zeer dringende redenen of klaarblijkelijke hardheid kan de gevraagde bijstand worden verleend in de vorm van een renteloze lening.

1. Als de belanghebbende zich tegenover het college of de met de uitvoering van de wet belaste medewerkers zeer ernstig misdraagt wordt een maatregel opgelegd.

2. De op te leggen maatregel bedraagt:

• a.

  20 % van de norm gedurende 1 maand bij het uiten van verbaal geweld of belediging in woord of gebaar;

• b.

  30 % van de norm gedurende 1 maand bij discriminatie;

• c.

  50 % van de norm gedurende 1 maand bij zaakgericht geweld;

• d.

  100 % van de norm gedurende 1 maand bij mensgericht geweld.

3. De duur van de maatregel bedoeld in het eerste lid, wordt vastgesteld op een maand.

4. Van het opleggen van de maatregel bedoeld in het tweede lid, onderdeel a kan worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing. Behalve, bij recidive, als het verbale geweld plaatsvindt binnen een periode van twee jaar, te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing in verband met ernstige misdragingen is gegeven.

5. Recidive: In afwijking van het tweede lid kan een maatregel worden opgelegd van 100 procent van de norm, als binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel als bedoeld in het eerste lid, is opgelegd, sprake is van eenzelfde als verwijtbaar aan te merken gedraging.