Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Westland 2013

Het maatschappelijke doel van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is: meedoen en zelfredzaamheid. De Wmo moet er voor zorgen dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen en mee kunnen doen in de samenleving, al dan niet geholpen door het eigen netwerk. Als dat niet kan, is er ondersteuning vanuit de gemeente mogelijk.

 

De Wmo maakt onderscheid in algemene, collectieve en individuele voorzieningen. De Wmo richt zich op individuen met een beperking of chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem, verder te noemen: een persoon met beperkingen. Het gaat hier om individueel te verlenen voorzieningen, die aan de behoefte van het individu zijn aangepast. Dat individuele gebruikskarakter van de voorziening betekent niet dat de gemeente de ondersteuning per se in de vorm van een individuele voorziening moet leveren. Ook een algemene of collectieve voorziening kan aan de behoefte van het individu zijn aangepast.

 

De Wmo kent negen prestatievelden. Per prestatieveld is in de Wmo genoemd welke taak de gemeente heeft voor de kwetsbare burgers.

 

Kernbegrippen zijn het leveren van individueel maatwerk, het uitgaan van de te bereiken resultaten en eigen verantwoordelijkheid. Bij de beoordeling van een aanvraag, of tijdens het gesprek voorafgaand aan de aanvraag, komt eerst het resultaat dat bereikt moet worden aan de orde, daarna komen de verschillende oplossingen ter sprake.

Beleidsregels Wmo

Beleidsregels Wmo vinden hun basis in de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en zijn evenzeer bindend als de Verordening Wmo. Bij de beoordeling van geschillen is het ook de rechter die toetst of de gemeente de eigen regels, zoals neergelegd in Verordening en de Beleidsregels Wmo wel correct heeft gehanteerd.

Opbouw Beleidsregels Wmo

Deze Beleidsregels Wmo hebben met name betrekking op het derde tot en met het zesde prestatieveld van de Wmo: Het derde prestatieveld is gericht op het geven van informatie- en advies,  het vierde prestatieveld gaat in op mantelzorgers en vrijwilligers, in het vijfde prestatieveld staat het bevorderen van de deelname aan het maatschappelijk verkeer centraal. Het zesde prestatieveld heeft betrekking op het treffen van algemene -, collectieve- en individuele voorzieningen, waarmee een adequate compensatie wordt geboden.

 

Deze Beleidsregels Wmo zijn een uitwerking van de Verordening maatschappelijke ondersteuning  gemeente Westland 2013, verder te noemen: de Verordening Wmo, en vormen samen met de genoemde verordening de basis van de nieuwe manier van werken (de Kanteling).

 

In de beleidsregels Wmo wordt de volgorde van de Verordening Wmo aangehouden. Dat betekent dat de te bereiken resultaten uitgangspunt zijn. De omschrijving van deze resultaten komt overeen met de omschrijving in de Modelverordening van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), die tot stand is gekomen na uitvoerig overleg en met instemming van de Chronisch Zieken en Gehandicaptenraad (CG-raad) en de Centrale Samenwerkende Ouderenorganisaties (CSO).

 

De inleidingen zijn per resultaat beschreven. Cursief gedrukt is de toelichting bij de beleidsregel.

 

In de hoofdstukken 1 tot en met 5 worden de resultaten beschreven. In de hoofdstukken 6 tot en met 12 wordt nader ingegaan op de specifiek door het college in te zetten oplossingsmogelijkheden.

Mantelzorgers en vrijwilligers

Bijzondere aandacht onder de Wmo is er voor de mantelzorgers en vrijwilligers. Zij vallen onder de werking van het vierde prestatieveld van de Wmo.

 

De gemeente Westland hanteert als definitie voor mantelzorger, de formulering die het Sociaal Cultureel Planbureau gebruikt: “een mantelzorger is iemand die minimaal acht uur per week en ten minste drie maanden of langer zorg verleent aan een hulpbehoevende in diens directe omgeving".

 

Het gaat dan om:

• zorg die voortkomt uit onderlinge relaties;

• steun die mensen geven vanwege gezondheidsproblemen of beperkingen tot in een terminale fase;

• steun die varieert van hulp bij het huishouden, persoonlijke verzorging tot begeleiding.

 

Het gaat dus NIET om

hulp als gevolg van een beroep of georganiseerd vrijwilligerswerk;

 

Mantelzorg is volgens de wetgever niet afdwingbaar, hoewel dat niet met zoveel woorden in de definitie van artikel 1 van de Wmo is verwoord.

 De gemeente houdt rekening met de belangen van de mantelzorger en diens eventuele dreigende overbelasting. Bij de verschillende onderdelen komt dit aan de orde.