Verordening van de gemeenteraad van de gemeente Rozendaal houdende regels omtrent de jeugdhulp (Verordening jeugdhulp gemeente Rozendaal 2019)

1. De volgende individuele voorzieningen zijn beschikbaar:

• a.

  ambulante trajecten jeugd op het gebied van begeleiding en jeugd- en opvoedhulp;

• b.

  ambulante trajecten jeugd op het gebied van behandeling, zoals basis en specialistische jeugd ggz;

• c.

  ambulante trajecten jeugd op het gebied van observatie en diagnostiek;

• d.

  dagbesteding, kortdurend verblijf jeugd;

• e.

  pleegzorg;

• f.

  residentiële en semi-residentiële jeugdhulp.

• g.

  gesloten jeugdhulp;

• h.

  preventieve jeugdbescherming en beschermingsmaatregelen door gecertificeerde instellingen;

• i.

  crisisjeugdhulp.

2. Het college kan nadere regels vaststellen over welke individuele voorzieningen op basis van het eerste lid beschikbaar zijn.

1. Een aanvraag voor een individuele voorziening kan door of namens een jeugdige of ouder schriftelijk en ondertekend worden ingediend bij het college.

2. De ontvangst van de aanvraag wordt schriftelijk bevestigd.

3. Een voor akkoord ondertekend onderzoeksverslag als integraal plan, of ondertekend integraal plan, wordt door het college als complete aanvraag voor een individuele voorziening beschouwd.

4. Als een jeugdige of ouder de jeugdhulp zelf wenst in te kopen met een pgb, dient hij daartoe een pgb-plan in zoals bedoeld in artikel 10 van deze verordening. Het pgb-plan geldt als een aanvraag voor een pgb.

5. Het college kan nadere regels vaststellen met betrekking tot de procedure voor de aanvraag van een individuele voorziening.

1. Het college legt de beslissing omtrent het al dan niet verlenen van een individuele voorziening vast in een beschikking.

2. Het college neemt het besluit als bedoeld in het eerste lid op grond van de aanvraag, evenals het onderzoek en het daaruit volgende integraal plan als bedoeld in artikel 8.

3. In spoedeisende gevallen treft het college zo spoedig mogelijk een passende voorziening. Het college legt de beslissing omtrent de inzet van hulp in dat geval zo snel mogelijk, doch in ieder geval binnen zes weken na de start van de hulp, vast in een beschikking.

4. Het college draagt zorg voor de inzet van jeugdhulp na verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts, als en voor zover de jeugdhulpaanbieder van oordeel is dat inzet van jeugdhulp nodig is. Het college legt de te verlenen individuele voorziening vast in een beschikking.

5. Een besluit tot toekenning van een individuele voorziening vervalt, als de jeugdige of zijn ouders zich niet binnen drie maanden na de besluitdatum hebben gemeld bij een jeugdhulpaanbieder.

1. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.

2. Bij het verstrekken van een voorziening in natura vermeldt de beschikking in ieder geval:

• a.

  welke individuele voorziening verstrekt wordt en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  de ingangsdatum en duur van de verstrekking;

• c.

  de omvang van de verstrekking;

• d.

  de vervaltermijn van de beschikking als bedoeld in artikel 6, vijfde lid;

• e.

  hoe de voorziening wordt verstrekt, en indien van toepassing;

• f.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

3. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een pgb vermeldt de beschikking in ieder geval:

• a.

  aan welk resultaat het pgb moet worden besteed;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  de hoogte van het pgb en hoe deze is bepaald;

• d.

  de duur van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;

• e.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

4. Bij het besluit wordt aan de belanghebbende informatie verstrekt over de rechten en de plichten van de jeugdige en zijn ouders op grond van de wet, de verordening en de nadere regels.

5. Voor zover een integraal plan en/of gespreksverslag is opgesteld, maakt dat deel uit van de beschikking.

1. Het college onderzoekt in een gesprek met de jeugdige of zijn ouders zo spoedig mogelijk en voor zover nodig in het kader van de hulpvraag:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren, veiligheid, ontwikkeling en gezinssituatie van de jeugdige of zijn ouders en het probleem of de hulpvraag;

• b.

  het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;

• c.

  het vermogen van de jeugdige of zijn ouders om zelf of met ondersteuning van de naaste omgeving een oplossing voor de hulpvraag te vinden;

• d.

  de mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening;

• e.

  de mogelijkheden om de hulpvraag te beantwoorden door het inzetten van een algemene voorziening;

• f.

  de mogelijkheden om een individuele voorziening te verstrekken;

• g.

  de mogelijkheden om te kiezen voor een pgb, waarbij de jeugdige en/of ouder in begrijpelijke bewoordingen wordt ingelicht over de gevolgen van die keuze;

• h.

  de wijze waarop een mogelijk toe te kennen individuele voorziening wordt afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, of werk en inkomen;

• i.

  hoe rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders.

2. Het college kan, met instemming van de jeugdige of zijn ouders, informatie inwinnen bij andere instanties, zoals de huisarts of het onderwijs, en met deze in gesprek gaan over de problemen en de meest aangewezen hulp.

3. Het college en de jeugdige en/of zijn ouders leggen de zaken genoemd in het eerste lid vast in het integraal plan en/of gespreksverslag.

4. Het college kan nadere regels vaststellen met betrekking tot de inhoud van en de wijze waarop het onderzoek wordt uitgevoerd.

1. Het college kan een door hem daartoe aangewezen adviesinstantie om advies vragen indien:

2. het een melding of aanvraag betreft van een persoon die niet eerder een voorziening heeft gehad c.q. met wie niet eerder een gesprek als bedoeld in artikel 6 is gevoerd;

3. het een melding of aanvraag betreft van een persoon die wel eerder een voorziening heeft gehad of een gesprek zoals bedoeld in artikel 6 heeft gevoerd, maar waarvan de persoonlijke omstandigheden zodanig zijn veranderd dat die gewijzigde omstandigheden de noodzaak van een voorziening of de soort van voorziening kunnen beïnvloeden;

4. het college dat overigens gewenst vindt.

1. Jeugdigen of ouders kunnen slechts in aanmerking komen voor een individuele voorziening voor zover zij geen oplossing kunnen vinden voor de hulpvraag:

• a.

  binnen hun eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen, waaronder in ieder geval wordt verstaan gebruikelijke hulp of hulp van andere personen uit het sociale netwerk;

• b.

  gebruik te maken van een algemene voorziening, of;

• c.

  door gebruik te maken van een andere voorziening.

2. Als de aanvraag betrekking heeft op kosten voor jeugdhulp die de jeugdige of ouder voorafgaand aan de aanvraag heeft gemaakt, kan het college hier slechts een voorziening voor verstrekken:

• a.

  als op het moment van de aanvraag nog steeds sprake is van opgroei- of opvoedingsproblemen, psychische problemen of stoornissen waarvoor de hulp is ingezet, en;

• b.

  voor zover het college de noodzaak, adequaatheid en passendheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen.

3. Het college verstrekt geen individuele voorzieningen waarvan het effect niet wetenschappelijk onderbouwd is, tenzij een dergelijke voorziening in een individuele situatie toch het meest passend wordt geacht.

4. Als de aanvraag betrekking heeft op ondersteuning bij dyslexie verstrekt het college alleen een individuele voorziening als het gaat om diagnose en/of behandeling van kinderen met enkelvoudige ernstige dyslexie in de leeftijd tussen 7 en 12 jaar die (speciaal) basisonderwijs volgen.

5. Het college kan nadere regels stellen ter uitwerking van de criteria in het eerste tot en met het vierde lid.

1. Als een jeugdige of zijn ouders in aanmerking komt voor een individuele voorziening, maar de ondersteuning zelf wenst in te kopen door middel van een pgb, dient hij daartoe een pgb-plan in volgens een door het college ter beschikking gesteld format, waarbij hij aangeeft:

• a.

  wat hij met het pgb wenst in te kopen en welk resultaat hij wenst te behalen;

• b.

  waarom hij de ondersteuning in de vorm van een pgb wenst te ontvangen;

• c.

  hoe hij de ondersteuning wenst te organiseren en de voorgenomen uitvoerder van de individuele voorziening;

• d.

  op welke wijze de kwaliteit van de ondersteuning is gewaarborgd in het geval van informele hulp, waarbij de volgende kwaliteitseisen gelden;

  • 1°.

    De hulpverlener dient een verklaring omtrent gedrag (niet ouder dan twee jaar) te kunnen overleggen, met uitzondering van bloed- en aanverwanten van jeugdige in de eerste en tweede graad;

  • 2°.

    De hulpverlener kan de grenzen van het eigen kunnen en bevoegdheden inschatten en kan aangeven wanneer professionele of specialistische hulp nodig is;

  • 3°.

    De hulpverlener heeft aangegeven dat de zorg aan de jeugdige voor hem niet tot overbelasting leidt, en;

  • 4°.

    De hulpverlener werkt actief samen met andere hulpverleners wanneer sprake is van een bedreiging van de veiligheid of welzijn van de jeugdige of betrokkenen.

• e.

  wat de te verwachten kosten zijn, onderbouwd in een begroting.

2. Het pgb mag alleen besteed worden aan het doel waarvoor het is verstrekt. De volgende kosten zijn in ieder geval uitgesloten voor vergoeding vanuit een pgb:

• a.

  Kosten voor bemiddeling

• b.

  Kosten voor tussenpersonen of belangenbehartigers

• c.

  Kosten voor het voeren van een pgb-administratie

• d.

  Kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb

• e.

  Kosten voor feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering

• f.

  Woonlasten

3. De persoon aan wie een pgb wordt verstrekt kan de jeugdhulp betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk, behalve wanneer het gaat om behandeling (ggz / jeugd- en opvoedhulp).

4. Een pgb moet binnen drie maanden na toekenning worden aangewend ten behoeve van het resultaat waarvoor het is verstrekt.

5. Het college kan nadere regels vaststellen over de aan het pgb verbonden voorwaarden en verplichtingen.

1. Van formele hulp is sprake als de hulp verleend wordt door onderstaande personen, met uitzondering van bloed- of aanverwanten in de 1e of 2e graad van de budgethouder:

• a.

  personen die werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het Handelsregister (conform artikel 5 van de Handelsregisterwet 2007), en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

• b.

  personen die aangemerkt zijn als Zelfstandige zonder personeel. Daarnaast moeten ze ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 van de Handelsregisterwet 2007) en beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

• c.

  personen die ingeschreven staan in het register, bedoeld in artikel 3 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG-register) en/of artikel 5.2.1 van het Besluit Jeugdwet (SKJ: Stichting Kwaliteitsregister Jeugd), voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.

2. Als de jeugdhulp geboden wordt door een bloed- of aanverwant in de 1e of 2e graad van de budgethouder, is altijd sprake van informele hulp.

3. Als de hulp wordt verleend door een andere persoon dan beschreven in het eerste lid, aanhef en onder a, b of c, is sprake van informele hulp.

1. De hoogte van het pgb voor formele hulp bedraagt 85% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura, tenzij op basis van het door de jeugdige en/of zijn ouders ingediende pgb-plan passende en toereikende jeugdhulp voor een lager tarief kan worden ingekocht.

2. Als het op basis van het eerste lid vastgestelde pgb in een individueel geval onvoldoende is om de aangewezen jeugdhulp te kunnen inkopen, wordt het tarief zodanig aangepast dat de hulp hiermee bij tenminste één jeugdhulpaanbieder kan worden ingekocht voor maximaal het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura.

3. Het tarief voor een pgb voor informele hulp wordt vastgesteld op het hoogste uurbedrag (gebaseerd op een 36-urige werkweek voor een persoon van 22 jaar of ouder) van het wettelijk minimumloon zoals bedoeld in de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag.

4. Het college kan nadere regels vaststellen over de hoogte van het pgb.