Handhavingbeleidsplan Openbare Ruimte

HOOFDSTUK 1. INLEIDING

Een van de speerpunten van het gemeentelijke beleid is het realiseren van een veilige woon-, werk- en leefomgeving in Zaanstad. Onder het motto ‘Veiligheid en leefbaarheid voorop’ heeft de gemeenteraad op 3 april 2008 het handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken 2008-2011’ vastgesteld.

Het handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken 2008-2011’ is een algemeen beleidskader waarbinnen doelen voor de sector Handhaving en een aantal uitgangspunten en prioriteiten is geformuleerd. Daarnaast zijn op een transparante en weloverwogen wijze keuzes zichtbaar gemaakt om de beschikbare capaciteit efficiënt in te zetten voor toezicht en handhaving op het gebied van milieu, ruimtelijke ordening en bouwen. Een risicoanalyse is als hulpmiddel gebruikt bij het stellen van prioriteiten. De uitvoering van het beleidsplan wordt concreet beschreven in het jaarlijks terugkerende handhavingprogramma.

In het betreffende handhavingbeleidsplan ontbrak nog een risicoanalyse voor het toezicht en handhaving in de openbare ruimte (door de afdeling Straattoezicht). Ten einde op straat, in de wijken en in de stad ‘de juiste dingen te doen’, is er een handhavingbeleidsplan voor de openbare ruimte opgesteld. De risicoanalyse maakt daar deel van uit. Met dit plan wordt op een effectieve en efficiënte wijze sturing gegeven aan de toezicht- en handhavingstaken, die voornamelijk voortvloeien uit de Algemene Plaatselijke Verordening (voorzover het de openbare ruimte aangaat ) en de Wegenverkeerswet.

De algemene beleidsuitgangspunten en doelstellingen zijn in het handhavingsbeleidplan ‘Handhaven is keuzes maken’ beschreven. Het ‘beleidsplan openbare ruimte’ maakt onderdeel uit van dit handhavingsbeleidplan. Bij het opstellen van dit beleidsplan is grotendeels de opzet van de risicoanalyse gevolgd zoals die in het handhavingsbeleidplan ‘Handhaven is keuzes maken 2008- 2011’ is opgenomen. Daar waar dit handhavingbeleidsplan voor de openbare ruimte niet in voorziet, is het handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken 2008-2011’ van toepassing.

HOOFDSTUK 2. VISIE OP HANDHAVING IN DE OPENBARE RUIMTE

2.1. Missie/ visie van handhaving in de openbare ruimte

De afdeling Straattoezicht levert een bijdrage aan het vergroten van de kwaliteit van het woon- en leefmilieu door toezicht en handhaving. Veiligheid en leefbaarheid zijn daarbij de centrale begrippen. Door handelen of juist nalaten van handelen van mensen kan de kwaliteit van de bebouwde en onbebouwde omgeving negatief worden beïnvloed. De missie is het voorkomen en opheffen van gevaar, hinder/overlast en schade voor burgers, bedrijven en instanties ten gevolge van het overtreden van regels door derden. De doelstellingen zijn:

• -

  het voorkomen van letsel, pijn en dood;

• -

  het voorkomen van schade aan de volksgezondheid;

• -

  het voorkomen van aantasting van stad- en natuurschoon (woon- en leefmilieu);

• -

  het voorkomen/ opheffen van maatschappelijke gevoelens van angst, ongerustheid en ergernis;

• -

  het vergroten van de naleving door burgers, bedrijven en instellingen.

De bijdrage van de afdeling op de onderstaande werkterreinen wordt vertaald in:

• a.

  preventief werken om negatieve effecten te vorkomen en

• b.

  repressief werken om negatieve effecten te beperken of ongedaan te maken.

2.2 Huidige werkwijze en uitvoering van de taken

In de Algemene Plaatselijke Verordening (A.P.V.) zijn voorschriften opgenomen die de leefbaarheid en veiligheid in de gemeente- in wijken en buurten- moeten garanderen en gevoelens van onveiligheid en/of onveilige situaties moeten voorkomen.

De toezichthouders zijn bevoegd tot optreden indien mensen de regels niet nakomen. Enkele voorbeelden hiervan zijn:

• ·

  het uitschrijven van een parkeerbon bij fout parkeren,

• ·

  het verwijderen van verkeerd gestalde fietsen,

• ·

  het uitschrijven van een bon (proces verbaal, p-v) voor niet aangelijnde honden,

• ·

  het stallen van caravans en voertuigwrakken gedurende lange tijd op de openbare weg en

• ·

  het ingrijpen bij overtreding van milieuregels (vervuiling, afvaldumpingen en geluidsoverlast).

Ook treden zij op tegen het niet naleven van bepaalde regels en/of vergunningen voor evenementen, terrassen, uitstallingen, markten.

Aan de uitvoering van taken bij het toezicht op de openbare orde lag tot op heden geen specifiek sturend beleid ten grondslag. Wel is in 2008 voor het eerst een aanzet gemaakt tot een handhavingprogramma met een beschrijving van de werkzaamheden. Er werd niet gewerkt met een prioritering waardoor taken ad- hoc werden uitgevoerd naar aanleiding van constateringen van overtredingen tijdens controles. Tegen deze overtredingen wordt ook opgetreden, tenzij het een geringe overtreding betreft waar geen overlast of hinder door wordt veroorzaakt. Daarnaast wordt gericht actie ondernomen naar aanleiding van klachten en meldingen die binnen komen via het callcenter A2 of via de politie.

2.3. ‘Informatiegestuurd’ handhaven

In 2008 is daarom gestart met het zogenoemde ‘informatiegestuurd handhaven’. Informatiegestuurd handhaven is handhaven op basis van een ‘match’ van verkregen managementinformatie over de voorgaande jaren, zoals klachten (via ARIS- systeem, per e-mail, telefonisch en per brief) en het aantal processen-verbaal. Op basis van deze informatie kan worden vastgesteld waar de klachten voorkomen, welke klachten dat zijn, welke periode etc. Op basis van deze informatie wordt er een analyse gemaakt met als doel om trends te signaleren. Vervolgens wordt de verkregen informatie gecombineerd met de taken die een bepaalde prioriteit toegekend hebben gekregen in de risicoanalyse. De risicoanalyse vindt u terug in dit beleidsplan.

Tenslotte worden in overleg met het Wijkmanagement de prioriteiten en de informatie uit de managementanalyse wijkgericht opgepakt.

Voorbeeld 1:

Stel dat uit de analyse van de managementinformatie blijkt dat het verkeerd aanbieden van huisvuil in een bepaalde wijk vooral geconstateerd wordt op een dinsdag. Dan zal er op maandag in die wijk structureel toezicht worden gehouden vanuit preventief oogpunt (voorkomen) en handhavingoogpunt (verbaliseren).

Voorbeeld 2:

Stel dat uit de analyse van de managementinformatie blijkt dat er op maandag weinig tot geen overtredingen worden geconstateerd van niet-betaald parkeren en op de donderdag veel. De personeelsinzet wordt zodanig gepland dat er maandag minder en donderdag meer gecontroleerd wordt. Dit is productieverhogend en efficiënt.

Voorbeeld 3:

Voor wat betreft de hondenuitwerpselen in de recreatieparken, wordt er gesurveilleerd in de periode dat de parken daadwerkelijk gebruikt worden: op de warme zomerdagen. De burger heeft dan direct last van de uitwerpselen en loslopende honden.

Preventief optreden wil zeggen dat als bekend is dat er een periode met mooi weer aankomt, er bij voorbaat in de parken wordt gesurveilleerd en hondenbezitters worden aangesproken.

Doel van het informatiegestuurd handhaven is een – op termijn - verschuiving van klachtenafhandeling (huidige situatie) naar klachtvoorkoming (preventie). Als gevolg van preventief toezicht en handhaving kunnen er meer uren worden besteed aan de surveillance en vergroting van de zichtbaarheid in de wijken. Voor een belangrijk deel geldt, dat alleen al het aanwezig zijn in de openbare ruimte een preventieve werking heeft en overtredingen kan voorkomen.

2.4. Ogen en oren in de openbare ruimte

De toezichthouders van de gemeente zijn de ogen en oren in de openbare ruimte. Zij signaleren afval op straat, fout geparkeerde auto’s en zij spreken personen aan op ongewenst gedrag. Dit gebeurt veelal in de wijk, maar soms ook op specifieke plekken of straten, indien gerichte controle wenselijk is, zoals bij scholen, speelterreinen of parken. Daarnaast zijn er coördinatoren gebiedshandhaving. Zij zijn verantwoordelijk voor de coördinatie van de handhaving in hun gebied en zijn het aanspreekpunt voor de politie en wijkmanagers.

Tenslotte is handhaving aanwezig in de openbare vergadering van de wijkoverleggen om een terugkoppeling te geven van de klachten en meldingen in de betreffende wijken en over de wijze hoe dat is opgepakt en afgehandeld door de gemeente.

2.5. Nieuwe ontwikkeling: lik- op -stuk handhavinginstrumenten

De wetgever heeft gemeend om gemeenten meer instrumenten te geven om overlast of kleine ergernissen in de openbare ruimte door middel van een lik-op-stukbenadering een halt toe te roepen. Deze instrumenten zijn de bestuurlijke boete en de bestuurlijke strafbeschikking. De instrumenten dragen bij aan de doelstelling van het kabinet om de criminaliteit en overlast met 25% terug te dringen. De instrumenten passen in de gemeentelijke visie op handhaving in de openbare ruimte.

De verwachting is dat er na invoering van één van de instrumenten een verschuiving in handhaving van kleine ergernissen zal plaatsvinden van de politie naar de gemeente. Het gaat dan om feiten waarvoor de politie bevoegd is en de gemeente ook bevoegd zal worden, bijv. aanpak door de gemeente van burengerucht, zich ophouden op een voor anderen hinderlijke wijze in poort, portiek of parkeergarage zonder redelijk doel (bijv. hangjongeren) etc. Daarnaast gaat het om APV-feiten waarvoor de gemeente nu ook al bevoegd is, zoals toezicht en handhaving van hondenoverlast, afvaldumpingen, foutparkeren etc.

De gemeente onderzoekt momenteel welk instrument het meest effectief is, op welke wijze een van de instrumenten kan worden ingevoerd en wat daarvan de kosten zijn. De keuze voor een van de instrumenten zal tot uitbreiding van taken leiden. Dit heeft tot gevolg dat te zijner tijd de risicoanalyse opnieuw zal worden ingevuld waarna opnieuw de risico’s en prioritering zal worden bepaald.

HOOFDSTUK 3 BEVOEGDHEDEN EN TAKEN

3.1. Bevoegdheden

In de Algemene Plaatselijke Verordening zijn veel zaken geregeld welke in grote lijnen betrekking hebben op de openbare orde en veiligheid. Niet alle werkzaamheden/taken die voortvloeien uit de A.P.V. zijn bij de afdeling Straattoezicht neergelegd. Kort gezegd, richt Straattoezicht zich op het toezicht houden en bewaken van de openbare ruimte (de fysiek aspecten), waarbij altijd rekening moet worden gehouden met het feit dat leefbaarheid(beleving) subjectief is. De politie bewaakt de openbare orde. Bestrijding van vandalisme en het terugdringen van het gevoel van onveiligheid zijn taken die bij de politie Zaanstreek- Waterland horen.

In de A.P.V. staan ook bepalingen over bijvoorbeeld horeca, seksinrichtingen en vuurwerk. Hierop houden de toezichthouders van Straattoezicht geen toezicht, maar de toezichthouders van de afdeling Milieu- en Gebruikstoezicht. Ook de bepalingen in de A.P.V. gericht op openbaar water behoren niet tot de taken van Straattoezicht. Dit toezicht ligt bij de afdeling Havens & Vaarwegen.

3.2. Overzicht relevante wet- en regelgeving

De meeste handhavingstaken op het gebied van de openbare ruimte liggen opgesloten in de Algemene Plaatselijke Verordening. Maar Straattoezicht houdt toezicht op de naleving van meer wet- en regelgeving. In onderstaand overzicht is alle wet- en regelgeving en aanvullend gemeentelijk beleid opgenomen.

3.3. Overzicht toezicht- en handhavingstaken

Op basis van bovenstaand overzicht zijn de toezicht- en handhavingstaken in de openbare ruimte (straattoezicht) in hoofdlijnen af te leiden (zie ook bijlage):

- Parkeren/illegaal gebruik openbare ruimte:

• ·

  het parkeren van voertuigen langer dan wettelijke is toegestaan (caravans, aanhangwagens etc.);

• ·

  het op de weg aanwezig hebben van voertuigwrakken (auto’s, boten, aanhangers etc);

• ·

  het zonder een vergunning plaatsen van objecten op de openbare weg ( zeecontainers, bouwketen, afvalcontainers, reclameborden etc.);

• ·

  het foutief of hinderlijk parkeren van voertuigen;

• ·

  het zogenaamde wildplakken en graffiti.

- Hondencontrole: opruimplicht en aanlijnplicht.

- Evenementen: bij evenementen wordt toezicht gehouden op naleving van de voorschriften uit de evenementenvergunning voor grote en kleine evenementen zoals de Dam tot Damloop, Jazz festival etc.

- Afval en milieu:

• ·

  dumpingen grofvuil, gevaarlijk afval, bedrijfsafval;

• ·

  verkeerd aanbieden van huishoudelijk afval.

- Markten en Kermissen: het toezicht vindt plaats op naleving de marktverordening en de kermisverordening.

- Flora en Fauna: illegale kap van bomen en vernieling van het openbare groen, verstoren en stropen van dieren.

3.4. Capaciteit afdeling Straattoezicht

De afdeling Straattoezicht bestaat uit twee teams: Parkeren, Markten & Kermissen en het team A.P.V. Het totaal aantal fte is 18,5 (incl. leidinggevenden). Daarnaast worden er medewerkers ingehuurd via het bedrijf PCH (voormalige Stichting Veiligheidzorg). Zij houden zich alleen bezig met het opleggen van zogenoemde naheffingsaanslagen voor het betaald parkeren.

Bijna alle vaste medewerkers zijn toezichthouders (aangewezen door het bestuur) en het merendeel is benoemd tot Buitengewoon opsporingambtenaar (Boa) .

In de beheersbegroting van 2009 zijn voor de afdeling Straattoezicht 25.221 productieve uren beschikbaar. Deze uren zijn gekoppeld aan toezicht en handhaving van parkeren, markten en kermissen, de APV en milieu. Door de risicoanalyse zijn de risico’s en prioritering van bovengenoemde onderwerpen duidelijk gemaakt. De keuze moet nu gemaakt worden of aan de prioritering ook uren toegekend gaan worden. Door deze keuze te maken zal transparant en duidelijk zijn waar de aandachtsvelden voor de afdeling Straattoezicht het komende jaar moeten liggen.

HOOFDSTUK 4 BELEID KENMERKT ZICH DOOR KEUZES MAKEN

In Nederland geldt de beginselplicht tot handhaving. Het is nodig om te handhaven ten einde bepaalde risico’s te voorkomen. Uit de voorgaande hoofdstukken blijkt dat de handhavingtaken op het terrein van de openbare ruimte talrijk en divers zijn. De gemeente kan niet alle handhavingstaken volledig uitvoeren. Dit is een onmogelijke opgave gezien de hoeveelheid capaciteit die daarvoor beschikbaar is. Daarom moet de gemeente keuzes maken. Dit houdt in dat het bestuur kiest ‘wat ze eerst doet en wat later’. Ook bepaalt zij wat de intensiteit van de handhaving zal zijn. Het bestuur kiest met inachtneming van het gelijkheidsbeginsel: gelijke gevallen, gelijke behandeling.

Een hulpmiddel om keuzes te kunnen maken en prioriteiten te stellen is de risicoanalyse. In het handhavingplan ‘Handhaven is keuzes maken’ heeft de gemeenteraad op 3 april 2008 de risicoanalyse voor afdeling Milieu- en Gebruikstoezicht al vastgesteld.

4.1. Kenmerken van de risicoanalyse

De risicoanalyse vertelt niet wat de gemeente moet handhaven. De risicoanalyse stelt een rangorde binnen de handhavingstaken vast, een zogenaamde prioriteitstelling. De uitkomst van het model moet nog steeds aan de wensen van het college worden getoetst. Met andere woorden: een lage prioriteitsscore hoeft niet te betekenen dat er geen handhaving plaatsvindt. Op basis van bestuurlijke/ politieke overwegingen kunnen namelijk handhavingstaken met bijvoorbeeld prioriteit laag toch voor toezicht en handhaving in aanmerking komen. In het Handhavingprogramma 2009 van de sector handhaving, zullen de prioriteiten voor handhaving in de openbare ruimte verder worden uitgewerkt en zullen keuzes worden gemaakt.

De risicoanalyse wordt uitgevoerd met behulp van de taakstelling die voortkomt uit de wet- en regelgeving waar Straattoezicht mee te maken heeft (zie hoofdstuk 3.2 en 3.3), zoals de APV. Hiermee wordt bereikt dat de analyse hanteerbaar en overzichtelijk blijft en dat er geen onevenredig grote inzet moet worden gegeven om een activiteit afzonderlijk te analyseren. Op deze wijze kunnen (jaarlijks) nieuwe handhavingstaken eenvoudig worden opgenomen in de analyse.

Met de risicoanalyse wordt beoogd het risico in te schatten van een keuze om een bepaalde handhavingstaak niet langer uit te voeren. De mate waarin een handhavingstaak prioriteit verdient is afhankelijk van de grootte van dit risico. Maar het is ook afhankelijk van de kans dat de overtreding zich voordoet.

De potentieel gevaarlijke situaties scoren dan ook hoog, maar komen veel minder vaak voor dan de ongevaarlijke hinderlijke situaties. Maar juist deze situaties bezorgen de burgers van Zaanstad veel overlast.

4.2. Werkwijze risicoanalyse

De risicoanalyse wordt volgens een aantal stappen uitgevoerd en verwerkt in een risicomatrix. In de risicomatrix worden de verschillende reguliere taken van de afdeling Straattoezicht tegen elkaar gezet. Vervolgens worden de taken tegen elkaar afgewogen door deze te koppelen aan een aantal wegingsfactoren. Aan de hand van een risico-inschatting wordt tenslotte gekeken welke taken prioriteit krijgen.

Risico wordt hierbij gedefinieerd als:

Risico = negatief effect x de kans dat dit effect voorkomt

Anders gezegd, van alle mogelijke overtredingen van de openbare orde die zich in Zaanstad voor zouden kunnen doen, wordt de kans dat er iets gebeurt, afgezet tegen de ernst van de overtredingen (het effect).

Uit de gehanteerde formule komt een getal: het zogenaamde risicogetal. Hoe hoger dit getal, des te groter het risico en hoe hoger de prioriteit.

De effecten geven inzicht in de vraag: wat is het effect van het niet naleven van de regels voor de verschillende handhavingstaken? Deze effecten zijn daarbij gespecificeerd naar zes criteria welke aangeven op welk aspect het effect betrekking heeft. Deze criteria vloeien voort uit het negatieve effect dat de gemeente met het stellen van voorschriften kan beïnvloeden of probeert te voorkomen. De zes criteria in willekeurige volgorde zijn:

Bij het bepalen van de kans op overtreding wordt geschat hoe groot de kans is dat een bepaalde gedragsregels spontaan wordt nageleefd als een handhavingstaak niet zou worden uitgevoerd.

Deze gedragsregels zijn afgeleid van de zogenoemde ‘Tafel van elf’. Deze tafel is een systematiek die ontwikkeld is door het Ministerie van Justitie. Het is een hulpmiddel om na te gaan hoe bedrijven en burgers tot bepaalde afwegingen komen om al dan niet aan wet- en regelgeving te gaan voldoen. Deze afwegingen zijn bijvoorbeeld:

• ·

  Zijn de regels voldoende bekend en duidelijk?

• ·

  Zijn de voordelen van het naleven van regels groter dan het overtreden ervan (uitgedrukt in tijd, geld en moeite)?

• ·

  Worden de regels redelijk gevonden?

• ·

  Wordt het gezag van de overheid geaccepteerd?

• ·

  Is er sprake van sociale (informele) controle?

In het risicomodel is de kans op overtreding uiteindelijk uitgedrukt in één getal gebaseerd op bovengenoemde onderdelen. Hierbij is ook een score van 1 tot en met 5 gehanteerd.

De handhavingstaken zijn onderverdeeld in subcategorieën en daarna verder uitgewerkt in specifieke taken. Aan de hand van die specifieke taken worden de verschillende risico’s van iedere taak ingeschat. In bijlage 1 is een uitgebreide opsomming van de handhavingtaken opgenomen. Op grond van de resultaten van de analyse wordt jaarlijks bepaald in het Handhavingprogramma welke taken de hoogste prioriteit hebben en waarop intensief toezicht en handhaving zal plaatsvinden.

In bijlage 3 zijn de resultaten van de risicoanalyse in de risicomatrix weergegeven. De eindscores (het risico) is het resultaat van de berekening van de zes effecten vermenigvuldigd met een inschatting van de kans dat een overtreding wordt begaan. In de matrix zijn de eindscores vertaald in hoog, gemiddeld en laag.

4.3. Risicoanalyse in de praktijk

Om bij het invullen van de risicomatrix tot een zo objectief mogelijke weergave van de werkelijkheid te komen, zijn de betrokken wijkmanagers en politie gevraagd mee te denken over de prioriteiten voor toezicht en handhaving in de openbare ruimte. Tijdens een workshop zijn gezamenlijk de meest voorkomende problemen c.q. overtredingen in de wijken besproken en hebben de aanwezigen zelf een risico-inschatting gemaakt voor deze overtredingen.

Op grond van de resultaten uit de workshop is er een overzicht gemaakt van de handhavingstaken met de hoogste, gemiddelde en lage risico’s en de daaraan verbonden prioriteiten. Deze staan in de onderstaande tabel vermeld:

Prioriteit hoog

Prioriteit middel

Prioriteit laag

4.4. Prioriteitenmatrix

Als nadere toelichting op de wijze waarop de matrix functioneert, is hieronder een handhavingstaak die ‘gemiddeld’ scoort in het model beschreven.

Voorbeeld parkeren van caravans en aanhangwagens en voertuigwrakken op de openbareweg

Redenering:

Het voorschrift in de A.P.V. 5.1.4 moet ertoe leiden dat af wrakken niet op de weg blijven staan. Het gevaar of beter het negatieve effect van wrakken op de fysieke veiligheid is zeer klein. Mensen krijgen er doorgaans geen pijn of letsel van. Op de leefomgeving is het negatieve effect groot. Mensen storen zich er aan. Ze hebben er last van dat een voertuigwrak lang voor hun deur staat. Het negatieve effect van wrakken op de financieel economische situatie is niet zo heel groot. Het kost wel geld (ook in termen van menskracht) om het wrak op te ruimen. Maar heeft het wrak nog een kenteken dan worden de kosten op de eigenaar verhaald. Het negatieve effect op de natuur is in beginsel klein, echter als het wrak niet wordt opgeruimd blijft het zichtbaar en verstoort het wrak wel het natuurschoon. Ook hiervoor geldt, dat mensen zich ergeren aan de verstoring van het landschapschoon, maar het nu ook weer – in het algemeen - niet een ‘halszaak’ is. Een vergelijkbare redenering geldt voor het negatieve effect op het bestuurlijke imago.

HOOFDSTUK 5 HANDHAVINGSNIVEAU

In de vorige paragraaf is de risicoanalyse aan de orde geweest. De bijbehorende matrix is uitgangspunt voor de prioriteitstelling.

De prioriteitskeuze werkt vooral door in de manier waarop gehandhaafd wordt. Dit betekent dat aan elk prioriteitsniveau een toezichtfrequentie en -intensiteit verbonden wordt. Dit vertaalt zich naar inzet van mensen en middelen. Binnen de risicoanalyse is onderscheid gemaakt tussen drie niveaus van prioriteiten:

• 1.

  Hoog risico ofwel prioriteit hoog, de zogenaamde Etalage;

• 2.

  Gemiddeld risico of wel prioriteit gemiddeld, de zogenaamde Winkel;

• 3.

  Laag risico ofwel prioriteit laag, het zogenaamde Magazijn.

De meeste handhavingcapaciteit in de openbare ruimte zullen worden ingezet op de handhavingtaken met de prioriteit hoog. Deze taken worden uitgevoerd op basis van ‘informatiesturing’. De werkwijze kenmerkt zich door een actieve en integrale aanpak van de taken. De taken met prioriteit gemiddeld worden zoveel mogelijk wijkgericht opgepakt. Aan de taken prioriteit klein wordt weinig aandacht besteed. Afhankelijk van de beschikbare capaciteit, klachten en plaatselijke ontwikkelingen vinden controles steekproefsgewijs en op projectmatige basis plaats.

De aanpak van de controle, het toezicht en de handhavinginspanning staat hieronder beschreven.

·Etalage: zeer intensieve en actieve controle en toezicht/handhaving

Voor deze handhavingtaken geldt actief toezicht en handhaving. Intensief handhaven betekent dat de intentie bestaat om alle overtredingen van voorschriften actief op te sporen en aan te pakken. Voor deze zaken zal dan ook een strikte vorm van toezicht worden gekozen. Dit houdt onder andere in; een intensieve controle in het veld (je gezicht laten zien). Een handhavingstaak die op basis van de analyse in de Etalage valt, is bijvoorbeeld toezicht houden op fout/gevaarlijk parkeren van voertuigen, dumpen van grofvuil of verkeerd aanbieden van huishoudelijk afval. Maar ook toezicht houden op de uitvoering van de evenementvergunning van een groot evenement in Zaanstad valt in de Etalage. Hierbij kan worden gedacht aan Koninginnedag, de Dam tot Damloop en het Jazz festival.

·Winkel: actief controleren, toezicht en handhaving volgens vastgesteld periode

Het gaat hier om handhavingtaken met een grote kans op een negatief, maar relatief beperkt effect. Vaak geven deze situaties aanleiding tot irritaties, gevoelens van onveiligheid en onrust. Deze situaties vragen om gericht periodiek toezicht maar minder intensief c.q. met een minder grote frequentie dan de taken met prioriteit hoog.

Uitgangspunt is, dat op structurele wijze (in een steeds terugkerende periode) invulling wordt gegeven aan deze taken. Handhavingstaken die op basis van de analyse in de Winkel vallen zijn bijvoorbeeld overlast van fietsen bij stations en langdurig parkeren van caravans en aanhangwagens op de openbare weg.

·Magazijn: incidenteel /geen actieve controle, toezicht op basis van projecten

De risico’s van deze handhavingopgave zijn in de meeste gevallen te klein om structurele maatregelen te treffen. Vaak staan de kosten van handhaving niet in verhouding tot de aard van de overlastsituatie. Soms kan incidenteel overlast in een concreet geval structureel worden waardoor optreden toch vereist is. Meestal is dan sprake van veel en lang aanhoudende klachten. Er moet voorkomen worden dat een veelvoud van verschillende kleine overtredingen een groot negatief effect veroorzaakt. Incidenteel handhaven is handhaven in reactie op klachten en meldingen van derden.

Toezicht en handhaving zullen steekproefsgewijs dan wel op projectmatige basis plaatsvinden. Een handhavingtaak die op basis van de analyse in het Magazijn valt, is bijvoorbeeld toezicht op de regels van mest uitrijden en overhangende takken boven het trottoir.

HOOFDSTUK 6 WERKWIJZE TOEZICHT EN HANDHAVING VIA EEN EENDUIDIGE STRATEGIE.

Zie hoofdstuk 4. Werkwijze toezicht en handhaving via een eenduidige strategie, zoals opgenomen in het Handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken’ 2008-2011

HOOFDSTUK 7 HANDHAVINGBELEIDCYCLUS BETER EN OPTIMAAL BENUT

Zie hoofdstuk 5.Handhavingbeleidcyclus beter en optimaal benut, zoals opgenomen in het Handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken’ 2008-2011

Bijlage 1. Handhavingtaken

De taken zijn verdeeld in handhavingopgaven waarin de handhavingtaken zijn gerubriceerd en ingedikt. Onderstaand overzicht geeft een indeling van alle handhavingstaken.

Bijlage 2. Toelichting onderdelen risicoanalyse, kansen en prioriteiten

Hieronder staat een overzicht van scores van de negatieve effecten.

Bijlage 3 Risicomatrix

L= Lage prioriteit

G= Gemiddelde prioriteit

H= Hoge prioriteit

Zie ook Bijlage 4, ‘Toezichtstrategie’ en

Bijlage 5, ‘Sanctiestrategie’, zoals opgenomen in het Handhavingbeleidsplan ‘Handhaven is keuzes maken’ 2008-2011.